แกรนด์มาป่วย
ไปเยี่ยมแกรนด์มา ๆ หน้าซีดๆ พอทักเข้าหน่อยก็น้ำตาร่วง น่าฉงฉานอ่ะ คนแก่นะ.. ตอนนี้ แกรนด์มาห่วงมาก คือ กัวมะเร็งจะกลับมา... เราสองคนเลยเอ็นเทอเทนแกรนด์มาเต็มที่ มรรคณิชาเรียกเสียงหัวเราะให้แกรนด์มาได้เยอะ เพราะนู๋ทำหน้าตลกๆ ได้อารมณ์ดีจัง แกรนด์มาเลยพาไปเลี้ยงข้าว อิอิ อิ่มมั่กค๊า... ตบท้ายด้วยไปช้อปปิ้งกันในดอลล่าร์สโตร์ คุณแม่ชอบร้านแบบนี้นะ หนุกดี คุ้ยหาของแปลกๆ ได้บ่อยๆ อย่างวันนี้ ได้มาร์คเกอร์สีสวยๆ สำหรับเขียนกระจก ไว้เรามาเขียนเล่นกาน... อ้อ ซื้อฮูลาฮุปมาด้วย ฮุปนี้เวลาเล่นจะมีเสียงให้จังหวะนะ นี่กะมาเล่นลดความอ้วนเสียหน่อย เอามาถึงบ้านไม่ถึงสิบนาที ฮุปเบี้ยวพังเรียบร้อยคาทีนนู๋เลยจ้า
มรรคณิชานอนได้นิดหน่อยเอง... แต่ก็สดชื่นดี มีวีนเล็กๆ เรื่องหน้าต่างรถ...
เย็นนี้ คุณแม่นั่งดูดีวีดี Dare to Repair โอว์ สุดยอดเลย... เนียะ เพิ่งรู้ว่าการซ่อมนู่นนี่ในบ้าน ที่จริงเป็นเรื่องง่ายนิดเดียว..
ระยะนี้ แม่ค่อยๆ ทยอยปรับทุกข์กะมรรคณิชา เรื่องการรับมือการวีนของนู๋ ๆ ดูรับฟังคุณแม่ดีจัง... ท่าทางเหมือนเข้าใจ... แต่ไม่ได้หมายความว่า นู๋จะหยุดท้าทายคุณแม่นะค๊า.. อือม์ เลยนึกขึ้นได้ วันก่อนคุณน้าคนไหนน๊า ทักว่า มรรคณิชาเก่งพูดรู้เรื่อง...ช่ายคะ พูดรู้เรื่อง แต่ไม่ใช่ว่าจะเชื่อ หรือทำตามนะคะ สองขวบแล้ว อะไรๆ ไม่ได้มาง่ายๆ ฮือๆๆ ... อย่างแค่เรื่องกินนม ต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาบรรยายงี้ ...
สองสามวันมานี่ คุณแม่ว่า คุณแม่เกร็งมรรคณิชาน้อยลง เพราะคุณแม่ยึดความเชื่อมั่นเดิมๆ ของคุณแม่ คือ นู๋เป็นผู้ใหญ่ตัวน้อยๆ ที่มีความเข้าใจคำพูดหรือการกระทำทุกๆ อย่างของแม่ดี เพียงแต่นู๋ติดขัดเรื่องการสื่อ... ดังนั้น คุณแม่ต้องใจเย็นให้มากๆ อย่าเอาแต่รีบให้เสร็จ ถ้าคุณแม่ลองโทนสปีดให้เท่ากะนู๋ คุณแม่พบว่า --ความคิดหลายอย่างของนู๋น่าทึ่ง อย่างเช่น วันนี้ คุณแม่ทำสปาเก็ตตี้ไก่งวงสับ แล้วลืมไปว่าใส่พริกลงไปหน่อย หลังจากตกลงกันดีแล้ว มรรคณิชาขอกิน (ก็แม่ทำน่ากินจัง) กินไปก็คงอร่อยแต่ท่าทางจะเผ็ดนิดๆ นู๋เลยกินแต่เส้น... แม่กัวนู๋อ้วน เลยดุใหญ่... พยายามยัดเยียด (แย่งช้อนมาป้อนซะเลย) ให้กินเนื้อๆ .. สุดท้าย เราทะเลาะกัน ลูกน่ารักมากเลย ท่าทางเสียใจ รอมชอมกะแม่ว่า "กินก็ได้" โธ่ๆๆ แม่นี่งี่เง่าจังเน๊อะ ลูกออกจะแสนรู้
-- นู๋รู้อะไรดีๆ เยอะเชียว อย่างตอนเรียกให้กินนม พอนู๋ชักดูดนาน แม่หงุดหงิด นู๋รู้ตัวปุ๊บ รีบบอกแม่ "แม่อย่าเสียงดัง" ... แม่อายเลย.. ต้องรีบขอโทษนู๋ใหญ่ ... ไปๆ มาๆ มานั่งคิด มรรคณิชาทำเสียงดังน้อยก่าแม่อีกนะ แม่ว่า
-- แถมลูกยังเป็นเด็กมีอารมณ์ขันมั่กๆ นู๋ชอบแบ่งปันอารมณ์ขันให้คุณแม่บ่อยๆ อย่างเวลาขับรถเจอหลังเต่า ลูกจะหัวเราะชอบใจ "แม่ๆ จี๋ๆๆ อีก" ...หรืออย่างเมื่อครู่ ลูกนั่งชักโครก แล้วเผอิญเตะถูกอ่าง เสียงมันดังเพราะดี ลูกหัวเราะกั๊กๆ แล้วรีบชวนคุณแม่ฟัง ปากก็เล่าให้แม่ฟังว่า "แม่ๆ ชิชาเตะบอล ๆ ปลิวไปเลยย"
เด๋วเสาร์นี้ แม่จะไปเข้าคลาสลดความเคียดเสียหน่อย
Create Date : 10 พฤษภาคม 2550 |
|
5 comments |
Last Update : 10 พฤษภาคม 2550 11:57:36 น. |
Counter : 692 Pageviews. |
|
|
|
แวะมาทักทาย
ว่าง ๆ เชิญที่ blog goodpeople na ka
แล้วจะมาเยี่ยมใหม่คะ