ชีวิตปฐมวัยของฉัน  "ปฐมวัย"  เป็นหัวข้อ ตะพาบกิโลเมตรที่  267  ผู้ตั้งโจทย์ครั้งนี้  คือ น้องอ้อ  เริงฤดี  ค่ะ  ตามคำอธิบายโจทย์ครั้งนี้ ให้เขียน หรือ ให้เล่าุถึงในปฐมวัยของเราเองว่าเป็นอย่างไร มีอะไรที่ น่าจดจำ หรือ ไม่น่าจดจำอะไรบ้าง เป็นต้น  คำว่า  " ปฐมวัย"  ฉันคิดว่า  เป็นวัยเด็กของพวกเรา นั่นเอง  น่าจะเป็น วัยอายุประมาณ 5-10  ขวบ  ซึ่งเป็นช่วงที่เรียน อยู่ชั้นประถมศึกษาตอนต้น เป็นช่วงที่เรารู้ความ จำความได้ เริ่มรู้จักคิด มีเพื่อนในวัยเดียวกัน  เริ่มเข้าเรียนอนุบาลและประถมศึกษา ตามลำดับ  เป็นวัยที่สนุกสนาน  ซุกซน เป็นพิเศษ  เป็นวัยที่สดใส  ร่าเริง  มีเพื่อนเล่น มีของเล่นมากมาย  เรียนรู้  ต่าง ๆ เช่น ระบายสี  วาดรูป  เป็นต้น  เป็นวัยที่สดใส  ร่าเริง  มักเล่นกับเพื่อนเป็นหมู่ ชีวิตไม่ต้องคิดมาก สนุกสนาน  มีของเล่นหลากหลาย สำหรับชีวิตปฐมวัยของฉันเท่าที่จำได้และจากการบอกเล่าของพ่อแม่ บ้าง  ชีวิตวัยเด็กของฉัน  มีความสุข สนุกสนานตามประสาเด็ก พ่อแม่รักและค่อนข้างตามใจ  เพราะเป็นเด็กขี้โรค  ป่วยเป็นประจำ แม่ เล่าว่าตอนเด็กร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง  ป่วยบ่อย ไม่ยอมดื่มนมจากอกแม่เลย อิอิ  วิ่งหาหมอเป็นประจำ  แต่พ่อแม่ก็ไม่ ย่อท้อ  หมอที่ไหนเก่ง แม่ก็จะพาไปรักษา  กว่าจะได้ เข้าโรงเรียนเรียนชั้นประถมศึกษาก็ 9 ขวบเสียแล้ว ช่วงนี้ ชีวิตก็มีเพื่อน เรียนด้วยกัน  สนุกสนาน เล่นหมากเก็บ กระโดดเชือก  เตย  ตามประสาการละเล่นในสมัยก่อน  เป็นความทรงจำที่ค่อนข้างดี มากทีเดียว  เพราะพ่อแม่รัก  คงเพราะเป็นเด็กขี้โรค และด้วยความเชื่อของพ่อ ที่ฉันเกิดมาแล้ว พ่อก็สามารถตั้งโรงงาน ทำน้ำหวานได้ กิจการค้าเจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลำดับ มายุ่งยากตอนชีวิตเข้าสู่วัยรุ่นนั่นแหละ เพราะความเชื่อเรื่องลูกผู้หญิง ไม่ต้องเรียนมาก  แต่งงานไปก็เป็นคนของตระกูลอื่น  แต่ฉันก็สามารถเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ได้ตามที่เคยเล่าในตะพาบครั้ง ก่อน ๆ แล้ว  มาลำบากมากที่สุด คือ ตอนที่พ่อถึงแก่กรรม ตอนเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเท่านั้นเอง   สำหรับเรื่องของการเรียนการสอนในสมัยปฐมวัยของฉัน  ฉันโชคดี พบ เจอครู อาจารย์ที่ให้ถามเมื่อสงสัย  ตอบคำถามของฉัน ไม่ได้ดุหรือไม่ยอมให้ฉันแสดงความคิดเห็น  ส่วนใหญ่ฟังเหตุผลและ ชี้แจงความถูกผิดให้พวกเราเห็นตาม  จะมีบ้างที่ไม่ฟังเหตุผล แต่ก็มีน้อย  ถือว่า ปฐมวัยของฉัน  โชคดี ที่พบเจอแต่เรื่องดี ๆ มี ความสุข  สนุกสนาน ตามประสาวัยเด็กที่ควรจะเป็น ตามหลักการพัฒนาของเด็กวัยนี้  ค่ะ  จากเหตุการณ์ดี ๆ ที่ฉันได้พบเจอในปฐมวัย  วัยรุ่น  วัยเรียนในมหา- วิทยาลัย  ฉันก็พบแต่ครู อาจารย์ ที่เป็นแบบอย่างที่ดี ไม่ปิดกั้นความคิดเห็น  เมื่อฉันมีอาชีพเป็นครู  ก็นำแบบอย่าง ประสบ-  การณ์ที่ดี  ที่ได้พบประสบมาไปปรับใช้ในการเรียนการสอน ของฉัน  ฉันจึงไม่ค่อยมีปัญหาอย่างที่พบเจอกันตามโรงเรียน  ตาม มหาวิทยาลัยเป็นอยู่ในขณะนี้  ค่ะ ต้องขอบพระคุณ พ่อแม่ ครู  อาจารย์ทุกท่านที่ได้อบรมสั่งสอน หล่อหลอมฉันให้เป็นคนที่มี เหตุผลและเข้าใจชีวิตและนำไปประกอบอาชีพ ประสบความสำเร็จในอาชีพครูจนเกษียณอายุโดยไม่มีจุดด่างพร้อย ในอาชีพของฉัน ค่ะ   (ขอบคุณภาพประกอบจาก อินเทอร์เน็ต)        Create Date : 13 ธันวาคม 2563 27 comments Last Update : 14 ธันวาคม 2563 12:29:17 น. Counter : 1670 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณkatoy, คุณtoor36, คุณทนายอ้วน, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณkae+aoe, คุณmambymam, คุณSai Eeuu

เรื่องราวครั้ง ปฐมวัย เป็นความทรงจำเชิงบวก ทำให้เราเติบโตมาเป็นคนดี และแบบอย่างที่ดีของสังคม ขอบพระคุณที่ร่วมกิจกรรม โจทย์ของอ้อค่ะอาจาร์ยฯ   โดย: เริงฤดีนะ 14 ธันวาคม 2563 13:35:01 น.

อ่านจบ ผมรู้สึกว่าอาจารย์โชคคดีมากๆเลยครับ ที่ได้เจอครูที่ดี ครูทีเ่ป็นตัวอย่างและแรงบันดาลใจดีดี ไม่แน่ใจว่าเป็นครูท่านต่างๆเหล่านี้ด้วยหรือเปล่า ที่ทำให้อาจารย์ได้เลือกเรียนวิชาครู และประกอบวิชาชีพครูในที่สุด ผมเองก็เคยอยากเป็นครูเพราะได้เจอตัวอย่างของครูที่ดีครับ แต่สุดท้ายมาเป็นพ่อค้าแทน 555 โหวตครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 14 ธันวาคม 2563 14:29:45 น.

ตะพาบของผม ผมเขียนจากความทรงจำของตัวเองครับ แต่อาจไม่ได้ตีความวัยปฐมวัยช่วง 5-10 ขวบ แต่ผมตีความว่าช่วงปฐมวัยของชีวิต คือ ช่วงศึกษาเล่าเรียนครับ เลยนำประสบการณ์ของตัวเองตั้งแต่เรียน ปวส. จนถึงช่วงปริญญาตรีมาเขียนเป็นการ์ตูนครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 ธันวาคม 2563 14:36:35 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 15 ธันวาคม 2563 6:28:45 น.

มีครูที่ดีเป็นตัวอย่าง มีครูที่รับฟังคำโต้แย้งผมว่าเยี่ยมมากเลยครับ หลายๆ คนเจอประเภทห้ามเถียง ห้ามแย้ง แล้วมันทำให้วิชานั้นหมดสนุกไปเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 15 ธันวาคม 2563 11:33:06 น.

ชอบอ่านเรื่องตอนเด็กๆจังเลยครับ รู้สึกมันมีความสุขมว๊ากกกก   โดย: ทนายอ้วน 15 ธันวาคม 2563 19:50:05 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมเชื่อเสมอว่า ครูที่ดี คือครูที่สร้างแรงบันดาลใจนี่ล่ะครับ ผมโชคดีและโชคร้ายพอๆกันครับ เจอทั้งครูทีด่ีและไม่ดี แต่ทั้งสองแบบ ก็ให้บทเรียนที่ดีกับชีวิตเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 15 ธันวาคม 2563 23:20:51 น.

สวัสดีครับอาจารย์ ผมว่าอาจารย์โชคดีมากเลยครับ ที่เจอครูที่ดีทุกคนเลยครับ เป็นแบบอย่างที่ดีด้วยครับ ตอนผมเรียนก็เจอแต่ครูดี ๆ เหมือนกันครับ ทำให้เราอยากเรียนวิชานั้นเพิ่มมากขึ้นครับ   โดย: The Kop Civil 16 ธันวาคม 2563 0:29:35 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 16 ธันวาคม 2563 5:31:54 น.

มาชวนไปกินกาแฟกับขนมอร่อยๆ ที่ร้าน Hacienda Coffee House เชียงราย กันครับ   โดย: ทนายอ้วน 16 ธันวาคม 2563 15:09:06 น.

ขอบคุณครับอาจารย์ ผมแก้ไขคำผิดเรียบร้อยแล้วครับ ความหลงนี่น่ากลัวจริงๆครับ เพราะนำไปสู่ควาฒโกรธ ความโลภได้ง่ายที่สุดเลย หลงในอำนาจนี่ยิ่งน่ากลัวเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 ธันวาคม 2563 19:01:19 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 17 ธันวาคม 2563 5:45:23 น.

เข้าโรงเรียนเรียนชั้นประถมศึกษาก็ 9 ขวบ โห...นับถือคุณแม่นะคะพาไปหาคุณหมอตลอด เข้าใจเลย สมัยนี้ 6-7 ขวบ เข้า ป.1 กันแล้วค่ะ   โดย: kae+aoe 17 ธันวาคม 2563 8:18:13 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก ร้าน Hacienda Coffee House นะครับ   โดย: ทนายอ้วน 17 ธันวาคม 2563 20:01:09 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ตอนที่พี่ชายผมเสียชีวิตอย่างกระทันหัน ผมว่าผมเข้าใจความตายมากขึ้นเยอะเลยครับในตอนนั้น ชีวิืตของเขาสอนอะไรผมมากมายจริงๆครับ บทกวีที่ผมเขียนถึงความตายในช่วงนี้ เป็นงานเขียนหลังจากพี่ชายผมเสียใหม่ๆเกือบทั้งนั้นเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 17 ธันวาคม 2563 22:24:56 น.

อ่านจบปรบมือให้ครูค่ะ   โดย: อุ้มสี 18 ธันวาคม 2563 1:02:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2563 5:37:34 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ   โดย: kae+aoe 18 ธันวาคม 2563 8:34:36 น.

สวัสดีวันสุดท้ายของการทำงานในอาทิตย์นี้ครับ ชวนไปชิม "ยำวุ้นเส้นร้านสะดวกซื้อ" ครับ   โดย: ทนายอ้วน 18 ธันวาคม 2563 13:33:56 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมชอบคำสอน ตนเป็นที่พึ่งแห่งจน มากเป็นพิเศษเลยครับอาจารย์ ชอบตรงสอนให้ลงมือทำ ให้ตรวจสอบตนเอง จะดีหรือไม่ดี อยู่ที่เราเลือกและทำจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2563 18:23:02 น.

เป็นเรื่องราวตอนเด็กๆ ที่น่ารักมากค่ะ อาจารย์สุ แต่ไม่กินนมแม่นี่ แม่กลุ้มใจมากแน่ๆค่ะ   โดย: Sai Eeuu 18 ธันวาคม 2563 23:23:59 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2563 6:08:07 น.

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและเข้าไปทักทายกันในบล็อก "ยำวุ้นเส้นร้านสะดวกซื้อ" ครับ   โดย: ทนายอ้วน 19 ธันวาคม 2563 19:38:26 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมเขียนบทกวีนี้จากหนังเรื่องนึงครับ เป็นเรื่องของพระธิเบตที่บวชแล้วสึกออกมามีเมีย จกานั้นก็ทิ้งเมียกลับไปเป็นพระอีกครั้ง หลังจากได้เรียนรู้ชีวิตทางโลกครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2563 21:39:35 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 20 ธันวาคม 2563 6:47:14 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ มีคนบางคน ที่หยุดไม่เป็น เลยเย็นไม่ได้ ร้อนอย่างเดียว ร้อนมาก ชีวิตก็ไม่มีความสุขจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 20 ธันวาคม 2563 18:39:13 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 21 ธันวาคม 2563 5:48:47 น.