Group Blog All Blog
|
ชีวิตปฐมวัยของฉัน "ปฐมวัย" เป็นหัวข้อ ตะพาบกิโลเมตรที่ 267 ผู้ตั้งโจทย์ครั้งนี้ คือ น้องอ้อ เริงฤดี ค่ะ ตามคำอธิบายโจทย์ครั้งนี้ ให้เขียน หรือ ให้เล่าุถึงในปฐมวัยของเราเองว่าเป็นอย่างไร มีอะไรที่ น่าจดจำ หรือ ไม่น่าจดจำอะไรบ้าง เป็นต้น คำว่า " ปฐมวัย" ฉันคิดว่า เป็นวัยเด็กของพวกเรา นั่นเอง น่าจะเป็น วัยอายุประมาณ 5-10 ขวบ ซึ่งเป็นช่วงที่เรียน อยู่ชั้นประถมศึกษาตอนต้น เป็นช่วงที่เรารู้ความ จำความได้ เริ่มรู้จักคิด มีเพื่อนในวัยเดียวกัน เริ่มเข้าเรียนอนุบาลและประถมศึกษา ตามลำดับ เป็นวัยที่สนุกสนาน ซุกซน เป็นพิเศษ ![]() เป็นวัยที่สดใส ร่าเริง มีเพื่อนเล่น มีของเล่นมากมาย ![]() เรียนรู้ ต่าง ๆ เช่น ระบายสี วาดรูป เป็นต้น ![]() เป็นวัยที่สดใส ร่าเริง มักเล่นกับเพื่อนเป็นหมู่ ชีวิตไม่ต้องคิดมาก สนุกสนาน มีของเล่นหลากหลาย สำหรับชีวิตปฐมวัยของฉันเท่าที่จำได้และจากการบอกเล่าของพ่อแม่ บ้าง ชีวิตวัยเด็กของฉัน มีความสุข สนุกสนานตามประสาเด็ก พ่อแม่รักและค่อนข้างตามใจ เพราะเป็นเด็กขี้โรค ป่วยเป็นประจำ แม่ เล่าว่าตอนเด็กร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง ป่วยบ่อย ไม่ยอมดื่มนมจากอกแม่เลย อิอิ วิ่งหาหมอเป็นประจำ แต่พ่อแม่ก็ไม่ ย่อท้อ หมอที่ไหนเก่ง แม่ก็จะพาไปรักษา กว่าจะได้ เข้าโรงเรียนเรียนชั้นประถมศึกษาก็ 9 ขวบเสียแล้ว ช่วงนี้ ชีวิตก็มีเพื่อน เรียนด้วยกัน สนุกสนาน เล่นหมากเก็บ กระโดดเชือก เตย ตามประสาการละเล่นในสมัยก่อน เป็นความทรงจำที่ค่อนข้างดี มากทีเดียว เพราะพ่อแม่รัก คงเพราะเป็นเด็กขี้โรค และด้วยความเชื่อของพ่อ ที่ฉันเกิดมาแล้ว พ่อก็สามารถตั้งโรงงาน ทำน้ำหวานได้ กิจการค้าเจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลำดับ มายุ่งยากตอนชีวิตเข้าสู่วัยรุ่นนั่นแหละ เพราะความเชื่อเรื่องลูกผู้หญิง ไม่ต้องเรียนมาก แต่งงานไปก็เป็นคนของตระกูลอื่น แต่ฉันก็สามารถเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ได้ตามที่เคยเล่าในตะพาบครั้ง ก่อน ๆ แล้ว มาลำบากมากที่สุด คือ ตอนที่พ่อถึงแก่กรรม ตอนเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยเท่านั้นเอง สำหรับเรื่องของการเรียนการสอนในสมัยปฐมวัยของฉัน ฉันโชคดี พบ เจอครู อาจารย์ที่ให้ถามเมื่อสงสัย ตอบคำถามของฉัน ไม่ได้ดุหรือไม่ยอมให้ฉันแสดงความคิดเห็น ส่วนใหญ่ฟังเหตุผลและ ชี้แจงความถูกผิดให้พวกเราเห็นตาม จะมีบ้างที่ไม่ฟังเหตุผล แต่ก็มีน้อย ถือว่า ปฐมวัยของฉัน โชคดี ที่พบเจอแต่เรื่องดี ๆ มี ความสุข สนุกสนาน ตามประสาวัยเด็กที่ควรจะเป็น ตามหลักการพัฒนาของเด็กวัยนี้ ค่ะ จากเหตุการณ์ดี ๆ ที่ฉันได้พบเจอในปฐมวัย วัยรุ่น วัยเรียนในมหา- วิทยาลัย ฉันก็พบแต่ครู อาจารย์ ที่เป็นแบบอย่างที่ดี ไม่ปิดกั้นความคิดเห็น เมื่อฉันมีอาชีพเป็นครู ก็นำแบบอย่าง ประสบ- การณ์ที่ดี ที่ได้พบประสบมาไปปรับใช้ในการเรียนการสอน ของฉัน ฉันจึงไม่ค่อยมีปัญหาอย่างที่พบเจอกันตามโรงเรียน ตาม มหาวิทยาลัยเป็นอยู่ในขณะนี้ ค่ะ ต้องขอบพระคุณ พ่อแม่ ครู อาจารย์ทุกท่านที่ได้อบรมสั่งสอน หล่อหลอมฉันให้เป็นคนที่มี เหตุผลและเข้าใจชีวิตและนำไปประกอบอาชีพ ประสบความสำเร็จในอาชีพครูจนเกษียณอายุโดยไม่มีจุดด่างพร้อย ในอาชีพของฉัน ค่ะ (ขอบคุณภาพประกอบจาก อินเทอร์เน็ต)
อ่านจบ
ผมรู้สึกว่าอาจารย์โชคคดีมากๆเลยครับ ที่ได้เจอครูที่ดี ครูทีเ่ป็นตัวอย่างและแรงบันดาลใจดีดี ไม่แน่ใจว่าเป็นครูท่านต่างๆเหล่านี้ด้วยหรือเปล่า ที่ทำให้อาจารย์ได้เลือกเรียนวิชาครู และประกอบวิชาชีพครูในที่สุด ผมเองก็เคยอยากเป็นครูเพราะได้เจอตัวอย่างของครูที่ดีครับ แต่สุดท้ายมาเป็นพ่อค้าแทน 555 โหวตครับอาจารย์ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() ตะพาบของผม
ผมเขียนจากความทรงจำของตัวเองครับ แต่อาจไม่ได้ตีความวัยปฐมวัยช่วง 5-10 ขวบ แต่ผมตีความว่าช่วงปฐมวัยของชีวิต คือ ช่วงศึกษาเล่าเรียนครับ เลยนำประสบการณ์ของตัวเองตั้งแต่เรียน ปวส. จนถึงช่วงปริญญาตรีมาเขียนเป็นการ์ตูนครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() มีครูที่ดีเป็นตัวอย่าง มีครูที่รับฟังคำโต้แย้งผมว่าเยี่ยมมากเลยครับ หลายๆ คนเจอประเภทห้ามเถียง ห้ามแย้ง แล้วมันทำให้วิชานั้นหมดสนุกไปเลย
โดย: คุณต่อ (toor36
![]() ![]() ชอบอ่านเรื่องตอนเด็กๆจังเลยครับ รู้สึกมันมีความสุขมว๊ากกกก
โดย: ทนายอ้วน
![]() ![]() ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมเชื่อเสมอว่า ครูที่ดี คือครูที่สร้างแรงบันดาลใจนี่ล่ะครับ ผมโชคดีและโชคร้ายพอๆกันครับ เจอทั้งครูทีด่ีและไม่ดี แต่ทั้งสองแบบ ก็ให้บทเรียนที่ดีกับชีวิตเลยครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() สวัสดีครับอาจารย์
ผมว่าอาจารย์โชคดีมากเลยครับ ที่เจอครูที่ดีทุกคนเลยครับ เป็นแบบอย่างที่ดีด้วยครับ ตอนผมเรียนก็เจอแต่ครูดี ๆ เหมือนกันครับ ทำให้เราอยากเรียนวิชานั้นเพิ่มมากขึ้นครับ โดย: The Kop Civil
![]() ![]() มาชวนไปกินกาแฟกับขนมอร่อยๆ ที่ร้าน Hacienda Coffee House เชียงราย กันครับ
![]() โดย: ทนายอ้วน
![]() ![]() ขอบคุณครับอาจารย์
ผมแก้ไขคำผิดเรียบร้อยแล้วครับ ![]() ความหลงนี่น่ากลัวจริงๆครับ เพราะนำไปสู่ควาฒโกรธ ความโลภได้ง่ายที่สุดเลย หลงในอำนาจนี่ยิ่งน่ากลัวเลยครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() เข้าโรงเรียนเรียนชั้นประถมศึกษาก็ 9 ขวบ โห...นับถือคุณแม่นะคะพาไปหาคุณหมอตลอด เข้าใจเลย
สมัยนี้ 6-7 ขวบ เข้า ป.1 กันแล้วค่ะ โดย: kae+aoe
![]() ![]() ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก ร้าน Hacienda Coffee House นะครับ
![]() โดย: ทนายอ้วน
![]() ![]() ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ตอนที่พี่ชายผมเสียชีวิตอย่างกระทันหัน ผมว่าผมเข้าใจความตายมากขึ้นเยอะเลยครับในตอนนั้น ชีวิืตของเขาสอนอะไรผมมากมายจริงๆครับ บทกวีที่ผมเขียนถึงความตายในช่วงนี้ เป็นงานเขียนหลังจากพี่ชายผมเสียใหม่ๆเกือบทั้งนั้นเลยครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() สวัสดีวันสุดท้ายของการทำงานในอาทิตย์นี้ครับ
ชวนไปชิม "ยำวุ้นเส้นร้านสะดวกซื้อ" ครับ ![]() โดย: ทนายอ้วน
![]() ![]() ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมชอบคำสอน ตนเป็นที่พึ่งแห่งจน มากเป็นพิเศษเลยครับอาจารย์ ชอบตรงสอนให้ลงมือทำ ให้ตรวจสอบตนเอง จะดีหรือไม่ดี อยู่ที่เราเลือกและทำจริงๆครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() เป็นเรื่องราวตอนเด็กๆ ที่น่ารักมากค่ะ อาจารย์สุ
แต่ไม่กินนมแม่นี่ แม่กลุ้มใจมากแน่ๆค่ะ โดย: Sai Eeuu
![]() ![]() ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและเข้าไปทักทายกันในบล็อก "ยำวุ้นเส้นร้านสะดวกซื้อ" ครับ
![]() โดย: ทนายอ้วน
![]() ![]() ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมเขียนบทกวีนี้จากหนังเรื่องนึงครับ เป็นเรื่องของพระธิเบตที่บวชแล้วสึกออกมามีเมีย จกานั้นก็ทิ้งเมียกลับไปเป็นพระอีกครั้ง หลังจากได้เรียนรู้ชีวิตทางโลกครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
มีคนบางคน ที่หยุดไม่เป็น เลยเย็นไม่ได้ ร้อนอย่างเดียว ร้อนมาก ชีวิตก็ไม่มีความสุขจริงๆครับ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() |
อาจารย์สุวิมล
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
Friends Blog
Link |
เรื่องราวครั้ง ปฐมวัย
เป็นความทรงจำเชิงบวก
ทำให้เราเติบโตมาเป็นคนดี
และแบบอย่างที่ดีของสังคม
ขอบพระคุณที่ร่วมกิจกรรม โจทย์ของอ้อค่ะอาจาร์ยฯ