รักที่เปลี่ยนเป็นไม่รัก  "รักที่เปลี่ยนเป็นไม่รัก"   เป็นโจทย์ ตะพาบกิโลเมตร  276  ผู้ตั้งโจทย์ ครั้งนี้  คือ น้อง กะว่าก๋า  ขาประจำในการตั้งโจทย์ คู่กับ น้องต่อ 36  ค่ะ    คำอธิบายโจทย์ของน้องต่อ  ต่อขอบข่ายของการเขียนไว้ว่า "ในวันที่ คนที่เคยรักกัน กลับกลายมาเป็นคนไม่รักกันอีกต่อไป เราจะรับมือกับสถานการณ์นี้อย่างไร"   ฉันเชื่อ​​​​ว่า  เราทุกคนไม่ว่าหญิงหรือชาย  ต่างเคยผ่านวัยหนุ่มวัยสาว และเคยมีความรักกันมาแน่นอน  ใครที่โชคดี  ความรักก็ราบรื่น สมหวัง ใครที่โชคร้าย เจอผู้ชายหรือผู้หญิงที่ใจโลเล  ไม่มีความความรับผิดชอบในคำพูด  ไม่มั่นคง ในความรัก  ก็ต้องเกิดความทุกข์เจ็บปวด  ฉันก็เป็นหนึ่งในเรื่องความ โชคร้ายเกี่ยวกับเรื่องของความรัก  เพราะเจอคนที่ ไม่รักษาคำพูดไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้  เพื่อน ๆ ชาวบล็อกที่เข้ามาอ่าน คงอยากรู้ว่า แล้วฉันจะรับมือกับสถานการณ์นั้น ได้อย่างไร  (ตามคำอธิบายโจทย์ ค่ะ)  ภาพประกอบยามที่เรารักกัน ค่ะ พูดอะไร คุยอะไร ก็ถูกคอ เห็นด้วยกัน แต่ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นตลอด เราต่างมีเหตุผลแย้งกันได้ เหตุผลใครดีกว่า ก็ยอมรับกันได้  ความรักของเราว่ากันด้วยเหตุผล มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน  ห่วงใยซึ่งกันและกันเสมอ พฤติกรรมเช่นนี้  จึงก่อให้เกิดความผูกพันกันมากและพื้นฐานความรัก ของเรามาจากความเป็นเพื่อนกันมาก่อน และผูกพันกันมาเป็นสิบปี  น่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่เมื่อต้องเลิกรากันไป เขาเปลี่ยนแปลงไป จากรักกลายเป็นไม่รักเสียแล้วมั้ง เปลี่ยนไปโดยไม่มีคำตอบใด ๆ ให้ฉันได้รับรู้ถึงสาเหตุที่เปลี่ยนไป มัน เป็นข้อกังขาที่คาใจกัน  ทำไมจึงเปลี่ยนแปลงได้ง่าย ขนาดนั้น  เขาได้แต่ขอโทษในสิ่งที่เขาทำกับฉัน บอกว่า ชาตินี้บาปนี้ คงติดตัวเขาไปตลอดชีวิต  เมื่อฉันได้รับจดหมาย บอกมาเช่นนี้  ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเจ็บจิ๊ดขึ้นมาที่หน้าอก ทั้ง ๆ ที่ ได้เตรียมใจหลังจากที่เขาเงียบหายไปหลายเดือน  แต่เพราะความผูกพันกันหลายปี จึงน่าจะเจ็บ เจ็บจนเรียกว่าชาไปหมด   กัดฟันไว้  ไม่ให้ใครเห็นความอ่อนแอ จะร้องไห้ ก็ไม่ต้องให้ใครเห็น  เรื่องแบบนี้ ใครก็ช่วยเราไม่ได้  นอกจากตัวของ เราเองที่ต้องแก้ไขเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเอง ภาพที่หัวใจแตกสลาย เมื่อรักต้องร้างรากันไป  ต่อไปก็จะเป็นคำถามของโจทย์ตะพาบครั้งนี้ว่า  เมื่อคนที่รักกัน เกิด เปลี่ยนใจเป็นไม่รัก  แล้วเราจะจัดการอย่างไร กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  เฮ้อ ! ตอนนั้นฉันก็นับว่ายังขาดประสบการณ์ ยังไม่เคยเจ็บเพราะเรื่อง ความรัก ทางที่ดีที่สุด คือ การร้องไห้ ค่ะ การร้องไห้ เป็นสิ่งที่ทำให้ความเจ็บ ความเสียใจ ได้ ระบายออกมาได้บ้าง  ร้องไห้ให้หนำใจ สักพัก หลายวัน เหมือนกัน  จากนั้น ก็ต้องเรียกสติของตัวเองกลับคืนมาให้ได้  ฉันยังมี แม่ มีน้องที่อยู่กับเรา  เราจะทำให้แม่ทุกข์ใจ ตามเราไปด้วยไม่ได้  มันบาปเหมือนกันนะ  เมื่อตั้งสติได้  มีคนที่เรา ต้องรัก ต้องห่วงใยอยู่อีกหลายคน  เมื่อเราเป็นอะไรไป คนที่เรารักและรักเรา เขาจะเป็นอย่างไร  ขั้นต่อไป ก็คือการมุ่งทำงาน หนักมากยิ่งขึ้น   ในโอกาสที่อยู่ในสภาพการณ์เช่นนี้ ทำงานหนักมากขึ้น  เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราลืมเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้น ได้บ้าง  ถึงแม้จะไม่มากนัก แต่งานยุ่ง ๆ  ย่อมทำให้ เราลืมได้บ้าง และกาลเวลานานขึ้น ก็สามารถทำให้จิตใจเราค่อย ๆ ดี ขึ้นได้ ไม่งั้นคงไม่เกิดสำนวนที่ว่า "วันเวลาจะเป็นสิ่งที่ ช่วยเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำ ขมขื่น ค่อย ๆดีขึ้นได้" และผลดีที่มุ่ง ทำงานหนักขึ้น  ทำให้ฉันคิดค้นกลวิธีการสอนได้หลากหลายขึ้น ชีวิตอยู่กับเด็ก ๆ มีความสุขได้เล่นกับเขา ได้คุยเล่น เย้าแหย่กัน ทำให้ จิตใจที่ย่ำแย่ ค่อย ๆ ดีขึ้น มีความสุขอยู่กับพวกเขา โดยเฉพาะพวกเขาจบไปแล้ว มีการจัดงานปีใหม่ จัดพบปะสังสรรค์ พวกเขาก็มารับฉันไปเฮฮาปาร์ตี้กัน ชีวิตฉันค่อย ๆ ดีขึ้น มีความสุขอยู่กับการสอนหนังสือ ทั้งภาคกลางวันและภาคกลางคืน และจากการโหมงานหนัก คิดวิธีการสอนต่าง ๆ  นอกจากเป็นผลดีให้กับเด็ก ๆ ที่สอนแล้ว  ยังส่งผลดีถึงตัวฉันเองด้วย นั่นคือ สามารถนำผลงานต่าง ๆ ที่ทำนั้น รวบรวมเป็นงาน เพื่อขอปรับเลื่อนตำแหน่งทางวิชาการ จนได้เป็นอาจารย์ 3 ระดับ8 ตั้งแต่อายุ 45 ปี  ได้เงินประจำตำแหน่งมา 15 ปี  ฉันจึงไม่เสียใจเลยที่ได้เลือกชีวิตของฉันเอง  ไม่ต้องอยู่ภายใต้อำนาจ ของคนอื่น  โดยไม่สามารถกำหนดชีวิตของตนเอง เมื่ออายุมากขึ้น ศึกษาธรรมะมากขึ้น ได้อ่านข้อคิดดี ๆ ของนักเขียน เก่ง ๆ ดังเช่น คุณดังตฤณ ที่เขียนไว้ว่า    "วันใดที่เลิกกับคนรัก  ที่มีศีลครบสมบูรณ์  แสดงว่าเรากับเขาหมด บุญกันแล้ว  และวันใดที่ต้องเลิกรากับคนที่ศีลห้า ยังรักษาไม่ได้  แสดงว่าคุณหมดกรรมแล้ว"  ฉันก็คงอยู่ในข้อต่อมา นั่นแหละ ค่ะ คือ ฉันหมดกรรม เป็นอิสระแล้ว นั่นเอง ฉันเขียน ตะพาบ ตรงตามคำอธิบายโจทย์ของน้องต่อแล้ว นะคะ ก็หวัง ว่า  เพื่อนชาวบล็อกคงได้อ่านและเพลินเพลิน ค่ะ  สวัสดี ค่ะ  ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต            Create Date : 25 เมษายน 2564 32 comments Last Update : 29 เมษายน 2564 9:27:56 น. Counter : 1419 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณ**mp5**, คุณทนายอ้วน, คุณร่มไม้เย็น, คุณtoor36, คุณtuk-tuk@korat, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณSweet_pills, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณอุ้มสี, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณชีริว, คุณThe Kop Civil, คุณหอมกร, คุณkae+aoe, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณNior Heavens Five, คุณเริงฤดีนะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ จะบอกว่าเป็นโชคดีของอาจารย์ก็น่าจะได้นะครับ ที่คุณหมอถูกกักตัวก่อนที่จะทำการตรวจรักษาอาจารย์ คนไข้ที่ไม่รู้ตัวว่าป่วย อันตรายจริงๆครับ ทั้งคุณหมอและพยาบาลต้องถูกกักตัวไปด้วย ยิ่งในภาวะที่หมอและพยาบาลก็ขาดแคลนด้วย การร้องไห้เป็นการเยียวยาจิตใจที่ดีมากๆเลยนะครับอาจารย์ ผมเองก็ร้องไห้ครับ วันนี้นั่งดูรายการประกวดเพลง น้ำตารื้นเลยครับ 555 คำว่าหมดบุญต่อกัน ก็ช่วยเยียวยาความรู้สึกได้มากจริงๆครับ ทำให้เราและเขาไม่ต้องผูกพยาบาทกันต่อไป เลิกก็เลิกกันไป ต่างคนต่างไปมีชีวิตเป็นของตนเอง   โดย: กะว่าก๋า 26 เมษายน 2564 21:44:17 น.

สวัสดีค่ะอจ. มาอ่านตะพาบด้วยค่ะ ชอบข้อคิดดีของคุณตังตฤณ คุณดังตฤณ ที่เขียนไว้ว่า "วันใดที่เลิกกับคนรัก ที่มีศีลครบสมบูรณ์ แสดงว่าเรากับเขาหมด บุญกันแล้ว และวันใดที่ต้องเลิกรากับคนที่ศีลห้า ยังรักษาไม่ได้ แสดงว่าคุณหมดกรรมแล้ว"   โดย: newyorknurse 27 เมษายน 2564 1:41:31 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2564 7:34:19 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 27 เมษายน 2564 8:55:43 น.

โจทย์นี้เหมือนมีเรื่องจะเขียน แต่มันเรียบเรียงไม่ได้อ่ะครับ ำไม่รู้ว่าไม่ค่อยมีสมาธิหรือเปล่า ช่วงนี้จิตตกมากมายครับ อิอิ   โดย: ทนายอ้วน 27 เมษายน 2564 9:48:18 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ เพื่อนในเฟซที่อยู่กรุงเทพ ก็บอกว่าวันนี่กรุงเทพฝนตกหนักเลย เชียงใหม่ร้อนครับอาจารย์ แดดเปรี้ยงๆเลยในตอนนี้   โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2564 15:21:26 น.

มีเพื่อนผมคนหนึ่งใช้วิธีทำงานให้หนักขึ้นเหมือนที่อาจารย์บอกไว้เลยนัครับ เขาอกหักแบบเจ็บปวดมาก (ขอละไว้ในส่วนของรายละเอียด) เขาเลยทำงานแบบบ้างานมาก ทำงาน จ-ศ กลางวัน กลางคืนไปหางานทำเพิ่ม เสาร์อาทิตย์หางานทำต่อเนื่อง วันว่างของเขาคือ อาทิตย์ 19.00-21.00 น. เท่านั้น เรียกได้ว่าเพื่อนๆ กลัวมันจะเหนื่อยตายไปเสียก่อนเพราะทำงานอย่างหนัก แต่คงเพื่อให้ลืมเรื่องรักกระมัง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 เมษายน 2564 15:34:16 น.

ิสวัสดีค่ะ สิ่งที่ควรทำคือต้องเอาชนะความอาลัยอาวรณ์ให้ได้ แสดงว่าหนุตุ๊กก็เคยนะคะอาจารย์   โดย: tuk-tuk@korat 27 เมษายน 2564 19:19:50 น.

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่บล็อก - Primo Piazza ด้วยนะครับ   โดย: ทนายอ้วน 27 เมษายน 2564 19:51:28 น.

เป็นวัยรุ่นก็จะรักๆเลิกๆ รักเปลี่ยนเป็นไม่รัก แต่พอสว.นี่รักแล้วรักเลย อิอิ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 27 เมษายน 2564 19:59:18 น.

ขออนุญาตส่งกำลังใจให้อาจารย์ก่อนนะคะ พรุ่งนี้ต๋าแวะมาใหม่ค่ะ   โดย: Sweet_pills 28 เมษายน 2564 0:28:59 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2564 6:24:47 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ อำนาจ ถ้าอยู่ในมือคนดีงบ้านเมืองก็เจริญรุ่งเรือง ถ้าอยู่ในมือคนคลั่งอำนาจ ประชาชนก็เดือดร้อนย่ำแย่จริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2564 13:23:30 น.

อุ้มแวาะมาอ่านค่ะครู   โดย: อุ้มสี 28 เมษายน 2564 14:12:34 น.

สวัสดีครับอาจารย์สุวิมล ผมปริ้นซ์ครับ นี่เป็นครั้งแรก....มั้งครับที่ผมมีโอกาสเข้ามาทักทายแบบคอมเม้น ก่อนหน้านี้มีเข้ามาอ่านหลายครั้ง แต่ไม่มีโอกาสได้เม้นเลยครับ กลัวตัวเองเม้นไม่ได้เรื่องไม่ได้ราว 555555 ยังไงขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับผม "วันใดที่เลิกกับคนรัก ที่มีศีลครบสมบูรณ์ แสดงว่าเรากับเขาหมด บุญกันแล้ว และวันใดที่ต้องเลิกรากับคนที่ศีลห้า ยังรักษาไม่ได้ แสดงว่าคุณหมดกรรมแล้ว" ผมชอบประโยคนี้จังครับ เหมือนกับที่บอกว่าคนจะคู่กันได้ ต้องมีศีลเสมอกัน วิธีจัดการกับความรู้สึกหมดรักมีหลายแบบ ยังไงก็ต้อง Move on ให้ได้ครับ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 28 เมษายน 2564 16:42:43 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ เมื่อคืนต๋ามาดึก วันนี้แวะมาใหม่ค่ะ ไม่ว่าจะเจอเรื่องราวหนักหนาใดในชีวิต ความรัก ความห่วงใยของคนในครอบครัวทำให้เรามีพลังใจที่จะก้าวต่อ เป็นทางเลือกที่ดีที่ช่วยเยียวยานะคะ การทำงานหนักเพื่อให้เพลินและจดจ่อกับสิ่งตรงหน้านอกจากทำให้ ไม่นึกถึงเหตุการณ์ตลอดเวลาแล้วยังเกิดผลดีต่อหน้าที่การงาน ความทุ่มเทในการสอนส่งผลให้ทุกวันนี้อาจารย์เป็นผู้ที่ศิษย์จำนวนมากเคารพรัก น่าภูมิใจ น่าชื่นใจมากๆค่ะ และสุดท้ายเวลาที่ผ่านไปจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปีก็ช่วยเยียวยาเราได้ งานเขียนของคุณดังตฤณเรื่องหมดบุญกับหมดกรรมให้ข้อคิดที่ดี ขอบคุณอาจารย์สำหรับงานตะพาบนี้ค่ะ ขอบคุณอาจารย์สำหรับกำลังใจด้วยนะคะ   โดย: Sweet_pills 28 เมษายน 2564 18:13:48 น.

สวัสดีครับอาจารย์ ผมชอบตรงบทสรุป หมดกรรม เป็นอิสระแล้ว ผมว่าใครเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ต้องโชคดีมาก ๆ เลยครับ ที่มีอาจารย์ทุ่มเททั้งการเรียน การสอนขนาดนี้ ขอชื่นชมเลยครับ   โดย: The Kop Civil 28 เมษายน 2564 22:39:35 น.

ช่วงนี้อาจารย์อัพบล็อกถี่กว่าผมอีกนะเนี่ย คิดว่าอาจารย์จะเล่าประสบการณ์วัยสาว อ๊ะ เล่าจริงด้วย ร้องไห้ระบายออกมาก็เป็นวิธีบรรเทาสิ่งที่อั้นอยู่ในใจที่ได้ผลดีนะครับ และสุดท้ายอาจารย์ก็พบอย่างอื่นที่ดีกับชีวิตมากกว่า   โดย: ชีริว 28 เมษายน 2564 22:50:59 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2564 7:01:21 น.

สวัสดียามเช้าค่ะอาจารย์ ต๋าก็ดีใจที่รู้จักอาจารย์ค่ะ เหมือนมีโอกาสรู้จักผู้ใหญ่ที่อบอุ่น ใจดี มีเมตตา งานเขียนและบันทึกของอาจารย์อ่านแล้วเพลิดเพลิน ได้ความรู้ แฝงข้อคิดดีๆ ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ โควิดรอบนี้แพร่ระบาดหนักกว่ารอบก่อนหน้า อาจารย์รักษาสุขภาพมากๆนะคะ ต๋าจะระวังเช่นกัน ขอให้อาจารย์มีความสุขสดชื่นมากๆในวันนี้ค่ะ   โดย: Sweet_pills 29 เมษายน 2564 7:10:52 น.

ตจ้องจับอาจารย์มาตีมือค่ะ ร้างราสะกดอย่างนี้นะคะ   โดย: หอมกร 29 เมษายน 2564 7:13:17 น.

สวัสดรค่ะครู ความเอ๋ย ความรัก...   โดย: kae+aoe 29 เมษายน 2564 8:39:16 น.

ขอบคุณคอมเม้นนะครับ ^^ ที่ใช้คำว่าจันทรา เพราะ อยากให้เข้ากับ น็อคเทิร์นที่เปิดเพลงบรรเลงก่อนนอน อย่างคำว่า Noct ก็แปลว่า กลางคืนครับ ขอบคุณสำหรับโหวตด้วยครับอาจารย์ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 29 เมษายน 2564 15:41:50 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมใช้คำว่าในที่สุด บ่อยพอๆกับคำว่า ท้ายที่สุดเลยครับอาจารย์ หรือ ที่สุดแล้วก็ใช้บ่อยครับ   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2564 20:53:21 น.

ขอบคุณอาจารย์ที่อ่านและติดตามเรื่องราวไปพร้อมๆกับธีร์ครับ เก็บประเด็นได้เยอะจริง คุณเดือนเต็ม (แม่ยาย) ในเรื่องมาแต่เสียง (ยกเว้นตอนจบที่เป็นภาพอดีต) แต่แสดงความเฮี้ยบได้ชัดเจนมาก คนดูชมกันเยอะเลย แกก็ห่วงลูกสาวนะครับ แต่ก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ครอบครัวของลูกสาวตัวเองไม่มีความสุขไปด้วย ช่วงนี้อยู่บ้านครับ แต่งานเยอะม้ากมาก เวลาอัพบล็อกเท่าเดิม T^T   โดย: ชีริว 29 เมษายน 2564 23:12:58 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2564 7:20:18 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์ งานเขียนของอาจารย์ให้ข้อคิดเกี่ยวกับเรื่องความรักได้ดีมากเลยครับ โหวตครับ   โดย: Nior Heavens Five 30 เมษายน 2564 7:49:11 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ใช่ครับอาจารย์ สุดท้ายอดีตก็คืออดีต ที่เราต้องปล่อยมันไปจริงๆครับ จำเก็บไว้ก็ไม่ช่วยอะไรเลย   โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2564 14:23:16 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤษภาคม 2564 7:04:54 น.

สวัสดีค่ะ อจ.สุวิมล แวะมาอ่านชีวิตรักที่เปลี่ยนเป็นไม่รัก เวลาช่วยเยียวยา(หัวใจ) ได้ดีที่สุด คุณแม่ คือ คนที่รักเรา พยายามเข้าใจลูกกว่าใคร กลับมาดูแลตัวเอง รักตัวเอง เป็นแรงผลักดันให้ดำเนินชีวิตและสร้างความสำเร็จให้ตัวเอง "ภูมิใจ ที่สามารถมีพัฒนาการในอาชีพ เป็นที่ยอมรับ และได้รับผลตอบแทนเป็นรูปธรรม เรียกว่่ามากกว่าพลิกวิกฤติเป็นโอกาส หลายๆคนพึงนำเป็นตัวอย่างสอนตัวเอง และแนะนำน้องๆตลอดจนลูกหลานต่อไป เป็นตะพาบ"รักที่เปลี่ยนเป็นไม่รัก" ที่ประเทืองสมอง อ่านไป..นึก+ คิด สำเหนียกไป   โดย: เริงฤดีนะ 1 พฤษภาคม 2564 7:46:33 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมชอบคำหนึ่งมากๆ เค้าบอกว่า ฟังด้วยตา เห็นด้วยใจ เวลาจะเชื่อใคร จึงต้องให้เห็นกับตาจริงๆ แล้วก็ต้องมองดูด้วยความรู้สึกจริงๆ จึงจะเห็นความจริงที่ซ่อนอยู่ครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤษภาคม 2564 15:54:41 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 2 พฤษภาคม 2564 7:28:39 น.