ขาแป?
เศร้าจัง... พาลูกออกไปเดินเล่นหลังมื้อเย็น....ลูกดูมีความสุขมาก...เด๋วนี้ ลูกชอบเดินนำหน้าไปไกลๆ แล้วคอยหันมามอง + ส่งเสียงห้ามไม่ให้คุณแม่ตามไปใกล้ๆ ถ้านู๋เข็นรถเข็นไปด้วย ก็จะคอยมองราวจับด้านบนว่าคุณแม่ช่วยผลักหรือเปล่า ถ้าคุณแม่ช่วย นู๋ก็จะบอก "โนๆๆ" คุณแม่ต้องรีบแก้ตัวอุตลุต... "เปล่านิ แม่ไม่ได้จับเลยนะ มือแม่อยู่กับแม่ตรงเนียะ" แต่ที่จริงไม่ใช่หรอก...คอยแอบจับรถเข็นให้ตรงๆ ตลอดแหละ ถ้าไม่ได้อยู่ในปาร์คนะ ม่ายงั้น นู๋จะวิ่งลงถนนใหญ่ให้แม่หัวใจวาย...ถ้าอยู่ในปาร์คนะเหรอ...คุณแม่ปล่อยคะ...นู๋จะเข็นเข้าพุ่มไม้ ก็ต้องลากรถออกมาเอง...จะชนตอ ชนเตี่ย ก็เรื่องขอนู๋
ทำเป็นพูดห้ามคุณแม่เหมือนหยั่งกะรักรถตายเลย...แต่เด๋วนี้ เข็นไปสักพัก ลูกก็ทิ้งรถหน้าตาเฉย ออกวิ่งฉิวๆ...คุณแม่เห็นภาพลูกแม่ที่เริ่มโตวันโตคืน วิ่งหลุนๆ กลางสนาม...แม่รู้สึกเป็นภาพที่สวยงามมั่กๆ
แต่ วันนี้ คุณแม่ช่างสังเกตุ...จังหวะนู๋วิ่งผ่อนฝีเท้าลง ทำไมขาซ้ายมันแปๆ เข้าฟระ...อ้าว...พอเดินปกติ ขาข้างนี้มันก็เบี้ยวๆ เข้าอ่ะ
คุณแม่นึกถึงตอนเปลี่ยนหมอให้นู๋ แล้วคุณหมอแซนดร้าอยากจับนู๋เอ็กซเรย์ เพราะเห็นบันทึกการผ่าคลอดของนู๋แล้วสงสัยว่าลูกจะมีปัญหา...ตอนนั้น แม่ไม่ยอม เพราะเห็นลูกแข็งแรง เท้ามีกำลังมาก ยันเตียงเล่นบ่อยๆ เพียงแต่ลูกแทบไม่เคยพลิกคว่ำเอง
มาตอนนี้ คุณแม่กลุ้ม ๆ มากๆ เลย เห็นขานู๋เป็นงี้
กลับบ้านมา บอกคุณพ่อๆ ก็จับนู๋ยกๆ ยืดๆ ไม่เห็นมีเสียงคลิก ก็สรุปว่า ลูกไม่เห็นเป็นไรนิ
สรุปง่ายจริงว๊อย
ตีสามครึ่ง คุณแม่เลยยังนอนไม่หลับ...เรื่องไหนๆ ก็ปลงได้ ปลงง่าย แต่เรื่องลูกนี้ เฝ้าวนเวียนคิด จะบ้าตาย เอ้า หาบัตรโทรสับ กะโทรปรับทุกข์ที่เมืองไทยหน่อย...เวร...บัตรหมดอายุ
Create Date : 06 สิงหาคม 2549 |
|
1 comments |
Last Update : 6 สิงหาคม 2549 17:16:49 น. |
Counter : 793 Pageviews. |
|
|
|
คล้ายกรณีของลูกเพื่อนบ้านแม่น้องนิก
เด็กก็เดินวิ่งได้ตามปกตินี่แหละ ไม่เจ็บไม่อะไรแต่เวลาเดินเราจะสังเกตุเห็น หมออาจจะมีข้อแนะนำที่ดีให้ได้จ่ะ