เสาร์ + อาทิตย์

วันเสาร์แกรนด์มาชวนไปงานอาร์ต 2 งานแถวบ้านแกรนด์มาเอง.... เกือบจะไม่ได้ไปกันแล้ว เพราะพี่มากิเอะปวดท้องเมนส์อย่างแรง.... ปวดทู้กเดือน ให้ยาไปไม่เคยเก็บเร้ย... ปวดทีต้องวิ่งหายาให้วุ่นวาน...
พอได้ยาลงไป พี่เค้าอาการดีขึ้น ถึงได้ยกขโยงออกจากบ้านกัน...ในรถ...พี่ๆ สอนมรรคณิชาร้องเพลง....ก็ "โด่ อะเดียร์" นั่นแหละ... งวดนี้ มรรคณิชาชักเก่ง... ไม่ต้องคอยร้องแค่ " โด่ เร มี ฟา ซอล ลา ที้ (ตัวหลังสุดนี่ ลูกออกเสียงไม่ได้สักที ใบ้รับประทานคะ) ลูกเริ่มร้อ ง "โด่ อะเดียร์" คลอตามพี่ๆ ไปได้ ส่วนท่องอื่นๆ นู๋ส่งเสียงบ้าๆ บอๆ แต่ก็ขึ้นลงถูกโทนนะเค๊อะ
ใกล้จะถึง...นักร้องรุ่นจิ๋วเหนื่อย...สลบไปเสียก่อน...คุณแม่รับภาระแบกใส่บ่า....ไม่ไว้ใจให้ใครแบกนู๋ทั้งนั้น กลัวแบกแล้วลูกตื่น อิอิ
งานแรกที่ไปดูกัน คือการจัดดอกไม้แบบญี่ปุ่น... แรกๆ คุณแม่ไม่สนใจเท่าไหร่... ดูๆ แล้วก็เดินหาที่ปล่อยนู๋นอนสบายๆ ส่วนทีมคุณพ่อกะพี่ๆ ก็กระเจิดกระเจิงเข้าไปช้อปร้านญี่ปุ่นที่อยู่แถวนั้น...สักพัก แกรนด์มาเข้ามารับหน้าที่ตบก้นให้นู๋ คุณแม่เลยกระเจิงบ้าง....ไปต่อแถวรับเพริสเซลฟรีคะ... โปรโมชั่นของเมกานี่ แจกก็แจกจริง ไม่เซ้าซี้ให้กวนใจ...คุณแม่ชอบนักเชียวแหละ
พอได้เวลา ทุกคนก็พร้อมใจกันไปดูการสาธิตจัดดอกไม้...โอว์ ดูแล้วตะลึงอึ้งโต่ะ อยากไปเรียนกะแกรนด์มาบ้าง....
มรรคณิชาน่ารักสุดๆ นั่งดู เอ่อ ม่ายช่าย ยืนซะส่วนใหญ่....คือ ลูกไม่ส่งเสียงงอแงเลย...เดินหาคนนู้นคนนี้ สลับให้อุ้มนู๋ขึ้นตัก พอเบื่อก็เปลี่ยนคนไปเรื่อยๆ ดีจัง

สาธิตจบ...พี่มากิเอะปวดท้องอีก...เลยตกลงกันว่าไม่ไปงานสอง...ตรงเข้าบ้านแกรนด์มาเลย ไปหม่ำ....อูยยย กินกันจนอิ่มแปล้....
ตะแรก คุณแม่ งงๆ ว่า ลูกจะกินได้ไหม เพราะทาโก้ มีแต่ผักสดทั้งนั้น....อือม์ พอกล้อมแกล้มนะ ลูกงับๆ แป้งทาโก้กรอบๆ เลียครีมถั่ว กะฟาดโอลีฟเกือบหมดกะปุก...น่าจะอิ่ม
พอเด็กๆ อิ่ม ก็เริ่มเล่นโน่นนี่กัน...แกรนด์มาใจดีอีกละ... ซื้อของเล่นใหม่ๆ ให้มรรคณิชาอีกแย้ว....เย้....ดีใจไหมลูก...พี่ๆ ก็ได้พวกกล่องแฮนดิคราฟท์ไปนั่นทำเล่นกันด้วย
พอว่างจากงานฝีมือ ก็นั่งคุย นั่งเล่นกัน ทีนี้ พี่โทโมเอะกรี๊ดสนั่นเพราะโดนคุณพ่อแกล้ง แกรนด์มาทนหนวกหูไม่ไหว เลยดุทั้งสองคน....ดุแบบจริงๆ เลยนะ
ทุกคนเล่นๆๆๆๆ จากบ่ายสอง จนถึงหกโมงโดยไม่รู้ตัว
เสร็จละสิ ทีนี้ พอจะกลับบ้าน คุณแม่สั่งพี่ๆ ให้เล่นกะมรรคณิชาแรงๆ เพราะคุณแม่กัวนู๋หลับ....พี่ๆ ชวนนู๋ร้องเพลง แต่นู๋ร้องไม่ไหวซะแล้ว ตาปรือเชียว...
พี่ๆ เลยเปลี่ยนมาเป็น ร้องเพลงเข้าจังหวะ แล้วเคาะหัวเข่ามรรคณิชาเพื่อกระตุ้นให้ตื่น ขนาดโดนเขย่าซ้า...ลูกแม่ยัง....
ป๊อก....
พี่ๆ ก็พยายามปลุกนู๋...แต่คุณแม่เห็นแล้วสงสาร เลยบอกให้เลยตามเลย...ไม่เป็นไรคะ คืนนี้ คุณแม่เตรียมรับมือนู๋เต็มที่เร้ย

วันอาทิตย์ ออกจะน่าเบื่อ เพราะส่วนใหญ่มักจบลงด้วยการไม่ค่อยได้ทำอะไรกันเป็นชิ้นเป็นอัน
คุณแม่เลยกะพานู๋ออกไปช้อปโกรเซอร์รี่แก้เบื่อเสียหน่อย... พอจะไปเลาะคาร์ซีทของลูกออกจากรถพ่อ ๆ ก็บ่นว่า ล้อหลังของแม่ต้องสูบลมอีกละ...
เอ้า พูดเฉยๆ ไม่เอาไปสูบ...แถมไม่บอกด้วยว่าทำไง
กวนเสียจริง
กว่าจะเลาะคาร์ซีทได้ ลูกเกิดง่วงขึ้นมา...คุณแม่เลยจับนอน...รอลูกหลับ คุณแม่ก็หนีเอารถไปสูบลม...แบบ จะให้เอาลูกไปตากแดดด้วยกันทำไมละเน๊อะ
ก่อนไป ด้วยความงอนสุดฤทธิ์....คุณแม่เลยไปถามบ้านน้าเป๊ปป้า ว่า ประเทศนี้ เค้าสูบลมยางกันยังไง โธ๋ ก็อยู่เมืองไทยอ่ะ จ่าย 10 บาท ก็มีคนมาสูบให้ฟรีๆ นิ ไม่ต้องลงไปมือเลอะเลย...พอได้ออกไปทำเอง ก็ไม่เห็นยากอย่างที่กลัว อิอิ ไม่ต้องง้อคุณพ่อแล้น
คุณแม่ชักได้ใจ เพลินไปช้อปโกรเซอร์รี่ต่อเลย ไปนานไปหน่อย พอกลับมา คุณพ่องอนพาพี่ๆ กะลูกหนีออกจากบ้านไปซื้อของเตรียมเปิดเทอมให้พี่ๆ
คุณแม่ไหวตัวไม่ทัน เจ็บใจจริง
ดูสิ แล้วเอาลูกแม่ไปลำบากทำไมฟระ...เย็นมากแล้วด้วย เลยเวลามื้อเย็นของลูกง่ะ

คุณแม่คุกกรุ่นๆๆๆ
พอทุกคนกลับมา ก็ยิ่งคุกกรุ่น เพราะลูกหม่ำปลาทองกรอบไปเยอะอยู่ แล้วมื้อเย็นแม่ลองทำซุปน่องไก่ให้ ลูกก็เกิดจะกินแต่ไก่ ไม่แตะผักสักจิ๊ด เด็กคนนี้นี่
คุณแม่มะโห หน้าบูดมาก... ท่าทางลูกจะรู้ตัว รีบยกมือขอโทษใหญ่ แต่ปากยังไม่ยอมอ้ารับผักเข้าไปนะ
อือม์ แม่ต้องขอโทษลูกตะหาก แม่อารมณ์ไม่ได้ แต่ไม่ได้โกรธมรรคณิชานะคะ

Create Date : 21 สิงหาคม 2549		3 comments
Last Update : 21 สิงหาคม 2549 14:56:36 น.
Counter : 733 Pageviews.
Share Tweet