การาจเซลล์.........รวยแล้วจ้า

นี่เป็นครั้งแรกทั้งของคุณแม่และน้าเป๊ปป้าที่ริอ่านทำการาจเซลล์....เลือกเอาฤกษ์ดี...ตรงกะคิวหลายอย่างของคุณพ่อ...ทั้งนัดเอารถไปส่งซ่อมตั้งกะ 7 โมงเช้า ทั้งจะต้องรอคนซ่อมหลังคาขนไม้ ขนอุปกรณ์ 1 ตู้คอนเทนเนอร์มาทิ้งตั้งแต่ไก่โห่ของวันเสาร์ เพื่อจะเริ่มทำงานวันจันทร์....คุณแม่เลยตื่นเต้น รอตื่นตั้งกะตีสี่....ตีห้าปุ๊บ นู๋ก็ตื่น...คุณแม่ส่งนมเข้าปากให้อย่างรวดเร็ว และลูกก็หลับต่อได้ง่ายๆ ด้วย....
เจ็ดโมงเช้าปุ๊บ คุณพ่อจัดแจงแจ้นเอารถไปส่ง...ส่วนคุณแม่ก็รอร๊อรอ..ช่างซ่อมหลังคาจะมาส่งของ...เอ้า เลยเวลานัดไปนานละก็ยังไม่โผล่มา...เซ็งจริง กัวไปไม่ทันนัดน้าเป๊ปป้า เพราะแม่ต้องจัดของก่อนแล้วออกไปติดป้ายประกาศตามสี่แยก
คุณพ่อกลับมาก่อนแปดโมงครึ่ง....โอว์ โล่งอก...คุณแม่จัดแจงสั่งเสีย..."อย่าลืมให้ข้าวลูกตอนเก้าโมงครึ่งนะ วันนี้ลูกคงหิว เพราะตื่นมากินนมเร็วกว่าทุกที...ขอแค่นี้ละ ข้าวทำเตรียมไว้ให้เสร็จแล้ว ปกติลูกไม่มีปัญหาการกินข้าวเช้านะ กินหมดทุกที (คุณแม่รีบดักคอไว้ก่อน คุณพ่อจะได้ตั้งใจป้อนหน่อย)"
แผล็บ ไปบ้านน้าเป๊ปป้า....ตกใจ....ของที่น้าเป๊ปป้าจะขายมีนิดเดียว แต่ของบ้านเราสิ อู้ยยย ไม่รู้อะไรจิปาถะ เยอะแยะ
จัดของเสร็จ สองคนรีบโดดขึ้นรถไปปิดป้าย คุณแม่ทำหน้าที่กระโดดลงจากรถไปติด....แหะ แหะ...คุณแม่แย่จริง ขนาดซักซ้อมทิศทางไว้แล้วนะ พอไปติดจริงๆ คุณแม่หลงทิศเสียนี่ ต้องให้น้าเป๊ปป้ากำกับ ๆ ก็ยาก...สองคน ภาษาปะกิตคนละสำเนียง ต้องพูดซ้ำๆ กว่าจะสื่อกันได้ 555
ปิดเสร็จกลับมา คุณแม่รีบขอตัว ไปจิกคุณพ่อให้ขนของที่ยังค้างไว้...แล้วต้องให้มายกของหนักๆ ออกมาวางขายด้วย...
เปิดประตูผลั่วะ
แว๊ก
อีพ่อนอนหลับอุตุ ส่วนคุณลูกก็นั่งเล่น ดูแลตัวเองปาย
ฮึ่มๆ นี่เก้าโมงกว่าแล้วนะเฟ้ย...ตกลงคุณแม่เลยต้องนั่งป้อนข้าวนู๋ ...เกรงใจคุณน้าเค้าจัง ของเราเยอะแยะ ดันไปใช้งานคุณน้าให้เฝ้าของให้ แต่ลูกสำคัญกว่าการขายของจ๊ะ...เอ้า...กว่าจะป้อนเสร็จ อึอี๊ออกมาอีก...เอ้า อาบน้ำซะเลย...ดีจัง อึเยอะดี...แหม๋ม คุณแม่ทุกคนคงเป็นแบบนี้ละนะ เห็นอึลูกแล้วชื่นใจ โล่งใจ...ฯลฯ อิอิ
จัดการลูกเสร็จ คุณแม่ก็รีบกลับไปขายของ...เอ้ามีคนสนใจ เครื่องเลื่อยของคุณพ่อ...ว้า...ต้องโทรไปจิกให้มาบรรยายสรรพคุณ...เสียงคุณพ่อรับสายแย่มั่กๆ คงยังง่วงอยู่...ดีสม มะวานอุตส่าห์ถามแล้วถามอีกว่าจะให้ขายยังไง...ทำเป็นงี่เง่าไม่พูด ไม่อธิบาย...
บ่นไปก็ใช่ที่
เอาเรื่องลูกดีกั่ว
มรรคณิชาได้โอกาสมาสมทบกะคุณแม่ก็ตอนเนียะ...นั่งรถเข็นยิ้มหน้าบานมาเชียว...คุณแม่เห็นนู๋ปุ๊บ...ก็ดีใจสุดๆ เหมือนจากกันมานาน ทั้งๆ ที่เพิ่งจะเปลี่ยนผ้าอ้อมให้นู๋มาหมาดๆ 555
ลูกน่ารักมาก ทำตัวกลมกลืนในบรรยากาศการาจเซลล์ได้ตลอดรอดฝั่งทั้งวัน....
เวลามีลูกค้ามาสนใจของเล่นของนู๋ บางชิ้นนู๋ก็จัดการสาธิตให้ชม...บางชิ้นนู๋แสดงอาการหวงก้าง รีบยกหนีเข้าบ้าน 555
ถึงเวลากลางวัน...เอ้า...น้าเป๊ปป้าให้สถานที่แล้วยังจัดเลี้ยงอีกแน่ะ...เกรงใจจริงจริ๊ง....คุณแม่เลยแจกถุงผ้าไหม แจกบวบขัดผิวให้บ้านคุณน้าใช้
ตอนบ่าย คุณแม่ไม่หวังว่า ลูกจะนอนได้ เพราะมะวาน คุณแม่เดินวนรอบปาร์คเกือบสิบรอบ ขาแทบหัก ลูกก็ยิ้มแต้ ไม่หลับไม่นอน...หุหุ...วันนี้ พลิกล็อค...คุณแม่ลองจับนู๋นอนในรถเข็น..หันรถเข็นเข้าหาถังขยะ....แรกๆ ลูกก็โผล่หน้าออกมายิ้มกะคุณแม่ แถมทำท่าชวนคุย...แต่ลูกเจอคุณยายของน้าอาเนสดุเข้าให้....แป๊ปเดียว หลับปุ๋ยเลยลูกฉาน

สรุปยอดขาย...ไม่น่าเชื่อ ของที่ขายส่วนใหญ่คนซื้อเป็นผู้ชาย และซื้อของที่คุณแม่คาดไม่ถึงว่าจะขายได้ ก็เครื่องเลื่อยไม้งี้ คียบอร์ด (มี 4 ขายได้ 3) ลำโพง ไวร์เลส linksys รุ่น G (อันนี้อี๊จิ๋มกรี๊ดดแน่ๆ) ....ที่ผิดหวังคือ เสื้อผ้ามรรคณิชาขายไม่ออกเลยสักชิ้น แต่ของเล่นชิ้นใหญ่ๆ ขายเกลี้ยง.... ขำอ่ะ แม่ของเด็กแขกที่ชอบมารุมทึ้งนู๋ก็มาซื้อของเล่นของนู๋ด้วยละ ซื้อเสร็จเดินกลับบ้าน ไปเอาป๊อปซิเคิ้ลให้คุณแม่กะน้าเป๊ปป้าทานอีกตะหาก 555

คุณแม่ขนของกลับได้ในคราวเดียว..แย่จัง คุณพ่อโผล่มาดูเราสองคนขนของกลับเข้าบ้าน แต่ไม่ช่วยสักนิดเลยเน๊อะ....

Create Date : 16 กรกฎาคม 2549		4 comments
Last Update : 16 กรกฎาคม 2549 13:43:21 น.
Counter : 1231 Pageviews.
Share Tweet