เดือดดาล
นี่เพิ่งส่งเด็กคนสุดท้ายขึ้นไปนอนสำเร็จ...คุณแม่ลงมาตรวจสภาพบ้านชั้นล่าง...โอ๊ย....อยากลุกขึ้นไปเขย่าตัวให้ตื่นมาให้หมดมาเก็บกวาดเสียดีๆ
หน้าทีวี นอกจากจะมีของเล่นของมรรคณิชาโปรยอยู่ตามพื้นให้เห็นจนชินตา...ตอนนี้ ได้พี่มากิเอะมาทำรกเพิ่ม...กินอาหารแล้วก็แหมะจานไว้หน้าทีวีเนียะแหละ แถมไม้ไอติมอีกด้าม....ละเลงให้สะใจ ด้วย ซากกระดาษห่อลูกอม กะทิชชู่สั่งน้ำมูก....
พอเหลือบไปมองครัว...แม่รู้สึกอยากตาบอดไปเสียเด๋วนั้น...อุปกรณ์จานชามสุมไว้ซะ....เฮ้อ....ที่จริง เรื่องครัวนี่แม่น่าจะทำใจได้แล้ว เพราะเป็นแบบนี้บ่อยจนแทบจะปกติ...ก็อะนะ...ถ้าแม่ไม่ยุ่งกะมรรคณิชา แม่จะทำบุญให้...แต่ที่ทำใจไม่ได้นี่ เห็นจะเป็นหน้าทีวี....และแม่ปล่อยรอจนเช้า จิกให้พี่เค้ามาเก็บกวาดไม่ได้เสียด้วย เพราะมะเช้านี้ แม่ลงมากะนู๋ก่อนใคร...แม่มัวแต่เก็บกวาดครัว...มองมาอีกที...นู๋กำลังทำความสะอาดจานซุปที่พี่ๆ เค้าทิ้งไว้ แถมพยายามจัดการแก้วน้ำส้มอีกตะหาก...เกือบสะอาดก่อนถึงมือแม่อีก...เนียะ ไม่ให้แม่กรี๊ดไง....นี่แม่เลย โยนห่อลูกอมของพี่เค้าทิ้งลงในซิงค์ให้เห็นๆ เลย...
ลูกแม่โตขึ้น อย่าซกม่กงี้นะ...
หุหุ ได้ระบายแล้ว แม่รู้สึกดีจังง่ะ
เด๋ว ขอเขียนอะไรที่งดงามบ้าง
เอาเรื่องมรรคณิชากะเครื่องเล่นในสนามเด็กเล่นละกัน...คุณแม่ไปยืนคุมนู๋พร้อมกะคุณพ่อ...เห็นคุณพ่อปล่อยให้นู๋ปีนขี้นไปเล่นพวกเครื่องบินโยกเยกเอง....แม่เครียดไปเลย คือ นู๋ปีนได้เก่งมั่กๆ อะนะ...แม่ยอมรับ ขนาดของพวกนี้มันไม่มั่นคง เขย่าตามน้ำหนักสิบโลของนู๋ ๆ ก็สู้อุตส่าห์ตะเกียกตะกายขึ้นไปจนสำเร็จ...พอนู๋เริ่มโยกเท่านั้นแหละ...แม่กรี๊ดสนั่น จนคุณพ่อเอ็ดว่า "ลูกทำได้ เค้าเล่นของเค้างี้ ทุกทีที่มากะฉันแหละ" "ตายแล้ว ปล่อยได้ไง เด๋วตกลงมา" "ไม่เคยตก" "ก็งวดนี้ แหละที่จะตก" "ช่าย จะตกก็เพราะเสียงเธอกรี๊ด" ว่าที่จริง นู๋ก็เล่นเก่งไม่เบา โยกเขย่าสะใจเจงๆ ...แต่ทุกครั้งที่นู๋ส่าย...คุณแม่ก็จะผวาเข้าไปรับ...พอนู๋เห็นแม่เข้าใกล้ นู๋ก็จะหันมาหาเหมือนจะหาที่เกาะ....เออ..สงสัยต้องเชื่อคุณพ่อ...แม่ทำให้นู๋ไขว้เขวเปล่าๆ เด๋วได้ตกมาจริงๆ ดูลูกเล่นแล้วก็น่ารักดี...แต่ โอ๊ย...ทนไม่ไหวแล้ว แม่เสียว...ไล่คุณพ่อ "อุ้มลูก กลับบ้านๆ ไม่ไหวแล้ว จะบ้าตาย" คุณพ่อคว้าตัวนู๋มาแล้วก็หัวเราะก๊าก
สรุป...วันนี้ โดยรวม ลูกแม่ทำอะไรบ้างนะ อ้อ...วิ่งมาหอมแม่เป็นระยะๆ ตลอดวัน เหมือนจะเตือนให้รู้ว่า นู๋ยังอยู่นี่นะ... หวีผมสวย...หวีอยู่น่านแหละ...ท่าทางโตขึ้นจะออกแนวหงษ์หยก เด๋วนี้ อึแล้วไม่ยอมเดินเข้าห้องน้ำปลี่ยนผ้าอ้อมง่ายๆ เหมือนแต่ก่อนละ ลูกเริ่มมีการต่อรอง....เช่น วันนี้ นู๋ทำห่อลูกอมหล่นกระจาย แม่ให้นู๋เก็บ นู๋ก็ค่อยๆ เก็บจนเหลือ สองเม็ด...แหม๊ กำไว้แน่นในมือเชียว เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมคืนลงห่อ แถมเผลอ ๆ แอบเอาไปแตะปากอีก....เดือดร้อน แม่ต้องหาของแลกเปลี่ยนแทบแย่ ลูกจามทั้งวัน...ไม่รู้ติดหวัดพี่มากิเอะมาหรือเปล่า...
Create Date : 10 เมษายน 2549 |
|
5 comments |
Last Update : 10 เมษายน 2549 13:06:57 น. |
Counter : 716 Pageviews. |
|
|
|