วันหลับชดเชย
วันอาทิตย์สบายๆ ทุกคนในบ้านตื่นสายหมด ยกเว้น ลูกแม่ เมื่อคืนนอนนิดเดียว เช้านี้ยังอุตส่าห์ตื่นตรงเวลาเด๊ะๆ...แม่ต้องนั่งงงๆ เป็นเพื่อนเฝ้านู๋เล่น... ลูกแม่ไม่มีคำว่าปราณีอยู่ในหัวใจเลยน๊ะ คิววันนี้ ไม่มีอะไรมาก...สายๆ เราสองคนเดินไปบ้านน้าเป๊บป้าเพื่อทำน้ำเต้าหู้กัน หลังจากที่ปล่อยให้ถั่วเหลืองบานซะจะเกือบจะเท่าเม็ดมะม่วงหิมพานต์ละ น้าเป๊บป้าช่างละเอียดศรีในการปั่นถั่วมาก...แม่ก็เกรงใจ อยากรีบๆ ลวกๆ ทำให้เสร็จๆ เปิดเครื่องปั่นทีไร นู๋ก็จะต๊กใจ วิ่งมาเกาะขาแม่...เผอิญวันนี้ แม่กะคุณน้าใส่กางเกงสีคล้ายๆ กัน...เวลานู๋วิ่งมาจะเกาะขา...ขนาดตกใจๆ นู๋ก็จะเงยหน้าเช็คก่อนว่า เกาะถูกคน กลับถึงบ้าน มรรคณิชาสลบไปมากกว่าสองชั่วโมง ทำให้แม่มีเวลาเก็บกวาด ซักล้าง... มื้อเย็น เป็นอะไรที่ประทับใจแม่มาก แม่จับนู๋นั่งทานข้าวที่โต๊ะอย่างเคย...นับวัน ความอดทนของนู๋ก็น้อยลงทุกทีๆ ไม่สามารถนั่งติดเก้าอี้ได้นานพอที่แม่จะป้อนข้าวนู๋ได้ตามเป้า... คุณแม่ก็อดทนน้อยลงทุกทีเหมือนกัน...ไม่รู้จะทนทำไมละ....เฮ้อ...พอนู๋เริ่มลีลายั่วยวน เพราะเห็นพี่เอ็คโค่ได้ออกไปวิ่งเล่นหลังบ้าน...แม่เลยจับนู๋ลงจากเก้าอี้ วินาทีนั้นนั่นเอง...แม่ก็เกิดปิ๊งไอเดีย ยื่นข้อเสนอว่า ถ้ามรรคณิชาหม่ำๆ แม่จะให้ออกข้างนอก...พูดไปก็ไม่รุว่า นู๋ฟังรู้เรื่องป่าว...เห็นยืนอิดๆออดๆ อยู่น่านแหละ...แต่ในที่สุด นู๋ก็งับไปหนึ่งคำ...แม่เลยพาออกไปข้างนอก และแม่ก็ทำในสิ่งที่...เอ...สมควรป่าวหว่า...แบบขู่นู๋ตลอดเลยง่ะ... "ถ้าไม่หม่ำนะ..แม่จะอุ้มกลับเข้าบ้าน" ตลกง่ะ...นู๋ฟังรู้เรื่องอะ...พูดปุ๊บ...นู๋ก็งับทันที... มื้อนี้เลยเท่ากับว่า นู๋หม่ำเกินเป้าไปสองวัน ทำไงได้ละ...แม่ก็โลภ เห็นนู๋ทานได้ รีบกรอกเข้าปากทันที... ลูกแม่ก็หนุกหนานนะ...เดินขึ้นเดินลงบนสวน...ชักเก่งใหญ่ละ จนข้าวหมดหม้อ แม่เลยปล่อยให้นู๋วิ่งเล่นให้ซะใจ จะได้เหนื่อยๆ หลับเร็วๆ ตอนนี้ ปรับเวลาเร็วขึ้นชั่วโมงละ...ต้องเร่งๆ ทำนู่นนี่...โชคดี มรรคณิชาทำท่าง่วงๆ ได้ตรงเวลาที่ปรับใหม่... กู๊ดไนท์ นะลูกรัก...คืนนี้ ไม่ต้องเจอกันเลยก็จะขอบคุณหลายๆ
Create Date : 03 เมษายน 2549 |
|
7 comments |
Last Update : 3 เมษายน 2549 12:38:52 น. |
Counter : 736 Pageviews. |
|
|
|