บูลิเมีย อนอเร็กเซียภาพหลอนของคนกลัวอ้วน

'หุ่นดีเหมือนนางแบบ' ดูจะเป็นคำชมที่สร้างความพึงพอใจให้กับสาวๆ ยุคนี้ไม่น้อย
เพราะเมื่อเปิดโทรทัศน์หรือแมกกาซีนแล้วพบว่า นางแบบตัวจริงส่วนใหญ่มักเป็นสาวน้อยหุ่นเพรียวลม
และรูปร่างเช่นนี้ได้กลายเป็นต้นแบบแห่งความงามที่หลายคนใฝ่ฝัน
บางคนยอมทรมานร่างกายด้วยการอดอาหาร จนเป็นสาเหตุของโรคกลัวอ้วน


บูลิเมียและอนอเร็กเซีย สองโรคอันตรายของคนอยากสวย

บูลิเมีย เป็นโรคในกลุ่มของอาการผิดปกติในการกิน (Eating Disoder)
ส่วนใหญ่พบในหญิงสาวช่วงวัยรุ่น อายุตั้งแต่ 14-15 ไปจนถึง 30 ปี
ประวัติศาสตร์การแพทย์มีการค้นพบโรคนี้ครั้งแรก ในกลุ่มของนักบัลเล่ต์เมื่อคริสตศตวรรษที่ 15
แต่ปัจจุบันโรคนี้แพร่หลายในกลุ่มผู้หญิงรักสวยรักงาม ในสังคมที่มีความเป็นอยู่แบบตะวันตก
ส่วนคนไข้รายแรกๆ ในเมืองไทยเป็นกลุ่มของหญิงสาวที่มีอาชีพนางแบบ ดารา
เพราะต้องใช้รูปร่างเพื่อพรีเซนต์เสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย



สาเหตุหลักของบูลิเมีย

เกิดจากค่านิยมเรื่องความอ้วนผอมเป็นสำคัญ แต่มีการศึกษาพบว่ายังมีสาเหตุร่วมอื่นๆ อีก
เช่น ผลจากกรรมพันธุ์ มีการศึกษาพบว่าแม่ที่เป็นบูลิเมียมีโอกาสถ่ายทอดไปถึงลูกสาวได้
และระดับของสารเคมีในเซลล์สมอง พบว่าผู้ป่วยที่มีระดับของฮอร์โมนซีโรโทนินในสมองต่ำกว่าคนปกติ
อาจทำให้สูญเสียประสิทธิภาพควบคุมการกินอาหาร

ผู้ป่วยบูลิเมีย มักอยากกินอาหารในทันทีแบบที่บังคับตัวเองไม่ได้
ทำให้กินมากเกินไป แล้วจึงกินยาถ่ายหรือล้วงคอให้อาเจียนเพราะกลัวอ้วน
ก่อให้เกิดอันตรายทั้งร่างกายและจิตใจ เช่น ความดันโลหิตต่ำ ประจำเดือนไม่มา เครียดกังวล ซึมเศร้า

อีกทั้งการใช้ยาระบายและทำให้อาเจียนเป็นประจำ
ทำให้เกิดความผิดปกติกับไต กระเพาะปัสสาวะ อาการขาดน้ำและปัญหาการไหลเวียนของเลือด

แต่ผู้มีความผิดปกติในการกิน มักไม่ยอมรับว่าตัวเองมีปัญหา
ไม่สนใจอาการที่เกิดขึ้น และมักพยายามหาทางปิดบังผู้อื่นเกี่ยวกับความผิดปกติของตน
การรักษาด้วยตัวเองจึงไม่ได้ผล ต้องอาศัยบุคคลใกล้ชิดช่วยดูแลและสร้างแรงจูงใจ

ส่วน อนอเร็กเซีย หรืออนอเร็กเซีย เนอโวซ่า (Anorexia Nervosa)
เป็นโรคของความผิดปกติในการกินเช่นเดียวกัน ผู้ป่วยจะมีปัญหาทางด้านจิตใจ
มักรู้สึกว่าหากควบคุมการกินอาหารของตัวเองได้ ก็จะสามารถควบคุมชีวิตของตัวเองได้
ทำให้ร่างกายผ่ายผอมมากเนื่องจากพยายามลดอาหารและออกกำลังมากเกินไป มักเกิดในวัยรุ่นผู้หญิงอีกเช่นกัน
อาการที่เด่นชัดคือพยายามอดอาหารหรือกินให้น้อยที่สุด เพราะรู้สึกมีปมด้อย ไม่พึงพอใจเรื่องรูปร่างของตนเอง

อาการของโรคในช่วงแรกคือ เด็กผู้หญิงมักประจำเดือนขาด ชอบชั่งน้ำหนักตัวบ่อยๆ
วิตกกังวลเรื่องน้ำหนักตัวเกินเหตุ เลือกกินมากขึ้น ชอบคะยั้นคะยอให้คนอื่นกินแทน
น้ำหนักตัวลดลงอย่างฮวบฮาบ และหมกมุ่นอยู่กับการออกกำลังกายให้มากที่สุดแต่กินให้น้อยที่สุด
บางรายพยายามล้วงคออาเจียนเอาอาหารที่กินเข้าไปออกมา
บังคับตัวเองให้อดอาหารน้ำหนักลดลงมาเรื่อยๆ จนเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ระบบต่างๆ ในร่างกายแปรปรวน
การเจริญเติบโตชะงักงัน ภาวะการเจริญพันธุ์ลดลง และอาจรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้


หากคุณค้นพบว่าตัวเองเริ่มมีแนวโน้มความผิดปกติเรื่องการกินอาหาร พึงปฏิบัติดังนี้

● กินเป็นมื้อและกินให้อิ่ม
หาความสุขระหว่างมื้ออาหาร ด้วยการผ่อนคลายในบรรยากาศสบายกับเพื่อนฝูง ครอบครัว

● อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง
ความเบื่อหน่ายและความเหงาเมื่ออยู่คนเดียว อาจทำให้คุณหยิบอะไรใส่ปากโดยไม่รู้สึกหิว
และหมกมุ่นกับตัวเองมากเกินไป

● ควรหาคนพูดคุยระบายความรู้สึก
การเก็บกดอารมณ์โกรธและความคับข้องใจ เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้คุณกินเกินพอดี

● ควรให้รางวัลตัวเองด้วยการกินของโปรดประเภทช็อกโกแลต ขนมหวาน เป็นครั้งคราว
เพื่อไม่ให้รู้สึกเก็บกดกับของต้องห้ามเหล่านี้จนเกินไป

● ไม่ควรตุนของกินเล่นที่มีแคลอรี่สูงไว้ที่บ้าน
● ไม่ควรกินของเล่นระหว่างมื้ออาหาร
● ไม่ควรใช้ยาระบาย หรือล้วงคอให้อาเจียน
การกินตามตามใจปากมากเกินไป มีผลร้ายน้อยกว่าการอาเจียนและการใช้ยาระบาย


ที่มา นิตยสาร Health & Cuisine


เรื่องที่เกี่ยวข้อง : ภาวะวิกฤติของการลดน้ำหนักเกิดขนาด


สารบัญไดเอท ลดน้ำหนัก

Create Date : 07 มกราคม 2552		0 comments
Last Update : 27 พฤษภาคม 2553 17:34:32 น.
Counter : 1205 Pageviews.
Share Tweet