นักสืบพราน - เรื่องที่ 7 นมถ้วยสุดท้าย (ตอนที่ 7)

โดย 4411


พราน เจนเชิง อัดควันบุหรี่อย่างแรง พ่นควันบุหรี่ออกมาเป็นทางยาว และพูดกับเลขานุการของเขา ซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าว่า
“ คดีเรื่อง หมู่อรัญ นี้ ผมชักจะมั่นใจเสียแล้วว่า มันเป็นเรื่องฆาตกรรม ไม่ใช่เรื่องอัตตวินิบาตกรรม ”

กัลยา หมุนดินสอที่ถืออยู่ในมือเล่น พูดว่า
“ หัวหน้ามีเหตุผลอย่างไรบ้างคะ ”

“ หลายอย่าง – เป็นต้นว่า บันทึกของ หมู่อรัญ ที่ผมได้อ่านดูแล้วอย่างละเอียด ผู้ที่ หมู่อรัญ ใช้เครื่องหมายกากะบาดแทนชื่อ คงจะเป็นผู้หนึ่งผู้ใด ซึ่งมีความสำคัญเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของ อรัญ ไม่ใช่น้อย และบุคคลผู้นี้ ปรากฏว่า ได้มาพบ อรัญ บ่อย ๆ และทุกคราว เป็นเวลาหลังจาก อรัญ กลับจากงานแล้วทั้งนั้น
เรายังไม่มีทางรู้ได้ว่า เขาพบกันที่ไหน แต่คงไม่ใช่ที่บ้านของ อรัญ แน่ เพราะมิฉะนั้น ตาประจวบ นั่น คงจะบอกเราได้บ้าง ฉะนั้น ผมเข้าใจว่า เขาคงจะพบกันนอกบ้าน ที่ใดที่หนึ่ง และเป็นเวลาหลังจาก อรัญ เลิกงานแล้ว ”

พราน หยุดชงักชั่วครู่ เมื่อพูดถึงตรงนี้ คิ้วของเขาขมวดอย่างใช้ความคิด ครั้นแล้วก็เปลี่ยนเป็นยิ้ม ดีดนิ้วมือและพูดว่า
“ ตาทับ – ถ้าเช่นนั้น ตาทับ คนขี่รถสามล้อ อาจจะรู้ว่า หลังจากเลิกงานแล้ว หมู่อรัญ ให้แกพาไปไหนบ้าง ”

มีเสียงเคาะที่ประตู ร่างของ เกรียง ศักดา เปิดบังตาเข้ามา
“ ผมมีของดีมาให้หัวหน้า ”
เขาพูดอย่างยิ้มแย้ม หันไปหลิ่วตากับ กัลยา นิดหนึ่ง พลางล้วงกระเป๋ากางเกง ส่งห่อเล็ก ๆ ห่อหนึ่งให้ พราน

พราน รับห่อกระดาษนั้นมาแก้ออกโดยไม่ได้พูดอะไร สิ่งที่เขาเห็นคือ หัวกระสุนปืนอันหนึ่ง

“ อะไรกัน เกรียง ”
พราน เงยหน้าขึ้นถาม

เกรียง ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง พูดว่า
“ ผมสงสัยอย่างที่หัวหน้าสงสัยว่า ชาวบ้านแถวนั้นได้ยินเสียงปืนในที่เกิดเหตุกี่นัด ผมได้ไปสืบถามดูเมื่อเช้านี้ ปรากฏว่า ไม่ใคร่มีใครได้เอาใจใส่กับเสียงปืนมากนัก เพราะต่างก็เข้าใจว่า เป็นเสียงยางรถแตก มีบางคนจำได้ว่า คลับคล้ายคลับคลาว่า ดังสองหน บางคนก็ว่าหนเดียว บางคนปาเข้าไปตั้งสามหน - ไม่ได้ความ
มีอยู่คนหนึ่งที่ลุกขึ้นดูที่หน้าต่าง เห็นสามล้อคันหนึ่งจอดนิ่งอยู่สักครู่ แล้วคนขี่รถสามล้อนั้นก็จูงสามล้อหันหลังขี่กลับไป รถอื่น ๆ ไม่เห็นมี แต่เขาจำได้ลาง ๆ อีกแหละว่า ดูเหมือนจะได้ยินเสียงรถยนต์คันหนึ่งแล่นสวนเข้าไปทางในเมือง ก่อนหน้าที่เขาจะลุกขึ้นมาดู ฉะนั้น ถ้าเสียงนั้นเป็นเสียงปืน รถยนต์คันนั้นก็คงจะหยุดดูเหตุการณ์บ้าง แต่นี่ไม่ปรากฏ เขาจึงเข้าใจว่า เป็นเสียงอย่างอื่น คือ เสียงท่อไอเสียระเบิด หรือยางแตก อะไรก็ได้ ”

เกรียง ศักดา หยุดพูด ควักบุหรี่ออกมาจุดสูบ แล้วพูดต่อไป
“ ผมจึงให้เขาชี้ที่ ๆ เขาเห็นรถสามล้อจอดอยู่ ในคืนวันนั้น เขาก็มาชี้ให้ผมดู และได้ทำท่าลักษณะรถจอด ตอนที่เขาเห็นครั้งแรก
แล้วผมก็ลงมือสำรวจตรวจสอบชาวบ้านแถบนั้นว่า มีใครได้ยินเสียงผิดปกติ เช่น เสียงของแข็งกระทบกับบ้านเรือน อะไรหรือเปล่า ก็ไม่มีใครรู้สึก
ผมดูเรื่อยเปื่อยไปที่ต้นก้ามปู ซึ่งอยู่ทิศทางที่รถสามล้อคันนั้นหันข้างให้ ตรงโคนต้น สูงจากพื้นดินสัก ๕๐ เซ็นติเมตร เห็นจะได้ มีรอยเจาะอยู่ เนื้อไม้ยังไม่เก่ากลมกลืนกับเนื้อเดิม ผมใช้มีดแซะเข้าไป ก็ได้ไอ้นี่ ”
เขาพยักหน้า ชี้นิ้วไปที่หัวกระสุน ที่ พราน วางไว้บนโต๊ะ
“ แอบซ่อนอยู่ในนั้น ”

พราน พิจารณาดูหัวกระสุนนั้นอีกครั้ง เป็นหัวกระสุนขนาด ๑๑ มม. และยังไม่มีรอยช้ำมากนัก นอกจากรอยลำกล้องปืน เขากำมันไว้ในกำมือ หันไปมองดู กัลยา และยิ้มอย่างพึงพอใจ พูดว่า
“ ไอ้นี่แหละ เป็นปมสำคัญ คลำไปหาตัวผู้พิฆาต หมู่อรัญ - เห็นไหม – กัลยา – เรื่องนี้ เกิดมีหัวกระสุนสองหัวขึ้นมาแล้ว ในเบาะรถอันหนึ่ง และที่ต้นไม้นี้อีกอันหนึ่ง ”

เขาหันไปทางกรียง
“ ขอบใจมาก เกรียง - วิเศษแท้ บรั่นดีอยู่ในตู้นั่น ”
เขาชี้มือไปที่ตู้ข้างฝา
“ กัลยา – รางวัล เกรียง เขาหน่อยซี ”

เกรียง ลุกขึ้นเดินไปที่ตู้ เขาโบกมือไปที่ กัลยา ซึ่งขยับตัวจะลุกขึ้น
“ไม่ต้องหรอกครับ ผมเองดีกว่า - ค่อยเต็มที่หน่อย ”

เสียงกริ่งโทรศัพท์บนโต๊ะของ พราน ดังขึ้น

กัลยา ลุกเดินไปที่เครื่องโทรศัพท์ ยกหูขึ้นฟัง แล้วหันมาทาง พราน พูดว่า
“ อรุณี บอกขึ้นมาว่า มีคนจะมาพบหัวหน้า ชื่อ นาย จำนงค์ วิชาชาญ เขาเป็นคนที่มาตามประกาศทางหนังสือพิมพ์ของเรา ”

พราน พยักหน้า
“ เชิญเขาขึ้นมาได้ทันที – กัลยา
วันนี้วันอะไรนะ ดูช่างเป็นวันดีของเราเสียจริง ๆ ”

“ เชิญ คุณจำนงค์ ขึ้นมาได้ อรุณี ”
กัลยา พูดลงไปในเครื่องโทรศัพท์ หล่อนวางหูลง และหันหน้ามาทาง พราน เป็นเชิงถาม

พราน ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่ง ห่อหัวกระสุนที่เขาถืออยู่ด้วยกระดาษแผ่นเก่าอย่างเรียบร้อย ใส่ลงไปในกระเป๋ากางเอง พูดกับ เกรียง
“ ยังไม่ต้องบอกใครให้รู้ว่า เราได้หัวกระสุนนี้ไว้นะ
เกรียง – คุณกลับไปคอยผมที่ห้องก่อน รอฟังอยู่ที่นั่น
กัลยา – คุณก็ไม่ต้องอยู่
ผมต้องการพบกับ นายจำนงค์ สองต่อสอง ”

Create Date : 18 ตุลาคม 2555		2 comments
Last Update : 18 ตุลาคม 2555 4:21:18 น.
Counter : 1128 Pageviews.
Share Tweet