นักสืบพราน - คำนำ
นักสืบพราน โดย 4411 (นามปากกาของ พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ ที่ใช้กับบเรื่องแนวนี้) ประพันธ์ระหว่างปีพ.ศ. 2496 2498 ตีพิมพ์ในนิตยสาร อาชญากรรม ของกรมตำรวจ ซึ่งคุณลมูล อติพยักฆ์ รับเป็นบรรณาธิการ โดยมีเงื่อนไขว่า ผู้ประพันธ์เขียนเรื่องด้วย ผู้ประพันธ์จึงกลายเป็นนักเขียนจำเป็น เรื่อง " นักสืบพราน" นี้ มีผู้ติดตามอ่านกันเป็นที่ติดดับแนวหน้าในช่วงนั้น เป็นเรื่องอิงจากเรื่องสิบสวนสอบสวนจริง ในช่วงรับราชการที่กรมตำรวจ ตอนหนึ่งในชุดนี้ - เรื่อง จำเลยไม่พูด - ได้เคยถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ ฉายในโรงหนัง " เฉลิมไทย มาแล้ว โดยครูมารุต ผู้กำกับภาพยนตร์ชื่อดังในสมัยนั้น ซึ่งไม่สามารถหานักแสดงที่มีลักษณะดังเช่นผู้ประพันธ์ได้กำหนดไว้ ได้ขอให้ผู้ประพันธ์แสดงเป็นตัวนักสืบพรานเสียเอง ทั้งนี้ โดยคำสั่งของกรมตำรวจ จึงไม่มีค่าแสดงตอบแทนแต่ประการใด เนื่องจากเป็นการแสดงตามคำสั่งราชการ ทำให้ผู้ประพันธ์กลายเป็นพระเอกภาพยนต์โดยความจำเป็นอีก
คำนำ เรียนท่านผู้อ่านผู้มีอุปการคุณ ในที่สุด ผลงานการสืบสวนคดีของ นักสืบพราน ที่คุณ ๆ ผู้อ่านได้กรุณาติดตามมาเป็นเวลาช้านาน ก็ได้จัดรวมพิมพ์เป็นเล่มขึ้นได้สำเร็จ ทั้งนี้ก็เพราะมีคุณ ๆ ทั้งหลายเป็นผู้สนับสนุนให้มันเกิดขึ้นมาได้ ผม ในฐานะผู้สร้างงานชิ้นนี้ขึ้นมา ก้ได้รู้สึกตัวอยู่เสมอว่า ได้ตกเป็นลูกหนี้ของพวกคุณ ๆ อย่างถอนตัวไม่ขึ้น ที่ผมเรียนมาอย่างนี้ มิใช่เป็นการจับเส้นจับสายอะไรให้พวกคุณ ๆ ตายใจเลย มันเป็นความจริงอย่างนั้น ถ้างานของผมไม่ได้รับการต้อนรับจากคุณๆ อย่างกว้างขวางดังที่เป็นมาแล้ว มันก็ยากที่จะก่อร่างขึ้นเป็นรูปเล่มอย่างที่คุณถืออยู่ในมือนี้ได้ ผมเองก็แปลกใจตัวเองนักนักว่า ทำไมตัวเองจึงมีความสามารถถึงขนาดนี้(ชักจะคุย) ผมไม่ใคร่จะเชื่อเลยว่า งานของผมจะได้รับการต้อนรับจากคุณ ๆ ซึ่งเป็นแฟนของผมอย่างไม่น่าจะเชื่อถึงขนาดนี้ บางครั้งมันทำให้ผมรู้สึกคล้ายๆ มีอารมณ์หวาด คือหวาดไปว่า วันหนี่งตัวเองคงจะเขียนไม่ได้ถึงความปราถนาของตัวเอง ที่จะทำความอภิรมย์ให้กับคุณ ๆ ได้เต็มที่ ผมไม่เคยเป็นนักเขียนมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นสำนักใด เป็นความสัตย์ งานของผมครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของผม แม้ในขณะนี้เอง ผมก็ยังไม่ใคร่จะเชื่อถือของตัวเองเลยว่า จะไปได้ไกลสักกี่มากน้อย เรื่องต่าง ๆที่ผมเขียนขึ้น ก็ได้อาศัยเค้าความจริงจากคดีต่าง ๆที่ผมเคยจับมากับมือของผมเอง ตบแต่งมันขึ้นมาให้เหมาะกับที่จะแทรกบทบาทอื่นๆ ลงไป ฉะนั้น สักวันหนึ่ง ผมก็คงจะต้องหมดเค้า คือหมดเรื่องที่ผมมีอยู่ ในวันนั้นแหละ ผมก็คงไม่รู้ที่จะทำยังไงต่อไป ตอนนี่สิ ที่ทำให้ผมหวั่นใจนักว่า ผมจะไม่มีหนทางที่จะรับใช้คุณ ๆ ได้ต่อไปอีก เวลาที่ว่านั้น มันยังมาไม่ถึงก็จริงอยู่ แต่วันหนึ่งมันก็ต้องมาถึง ผมก็จำต้องออกตัวผมไว้ก่อน นาม 4411 นี้อาจสูญหายไปจากความทรงจำของคุณ ๆ พร้อมกับ นักสืบพราน ฉะนั้น จึงเป็นการดีอย่างหนึ่งที่หนังสือเล่มนี้ ได้ก่อร่างเป็นรูปเล่มขึ้นมาได้ เพราะอย่างน้อย มันก็คงเป็นเครื่องเตือนความรำลึกอันหนึ่งสำหรับคุณ ๆ ในกาลต่อไปได้ ให้รำลึกถึงผู้รับใช้คนหนึ่งของคุณ ผู้มีเจตนาดีและบริสุทธิ์ต่อคุณ ๆ ด้วยใจจริง ถ้าเขามีโอกาส ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใด หนังสือเล่มนี้ถือกำเนิดออกมาพอดีกับการย่างเข้าสู่ศักราชใหม่ ผมจึงถือโอกาสส่งพรความสุขในปีใหม่นี้มายังคุณทั้งหลายเสียเลยทีเดียว สิ่งใดที่คุณปรารถนา ก็ขอให้คุณได้ประสพอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย บางทีคุณอาจจะเบื่อต่อพรที่ว่านี้ เพราะได้รับมามากแล้วจากมิตรสหายของคุณ จนดูออกจะเอาจริงจังไม่ได้ แต่เอาเถอะครับ ขอได้โปรดรับไว้อีกสักพรหนึ่ง เพราะพรนี้ก็มาจากมิตรคนหนึ่งของคุณ ซึ่งได้ตั้งจิตอย่างแน่วแน่แล้วที่จะให้เกิดพรนี้ขึ้น บางที ด้วยอานิสงส์แห่งจิตที่ตั้งมั่น พรนี้อาจเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาได้นะครับ ใครจะไปรู้ ในที่สุด ผมขอขอบคุณ ๆทั้งหลายอีกครั้งที่เสียสละเวลาเขียนจดหมายมาถึงผมเป็นปึก ๆ จนทำให้ผมตัวลอยแทบไม่ติดพื้นเก้าอี้ ผมขอสัญญากับคุณ ๆอย่างหนึ่งว่า ผมจะไม่ลืมตัว ถ้ามีโอกาสเป็นต้องมารับใช้คุณ ๆ ต่อไปอีก จนหมดภูมิ แต่คุณ ๆ ก็ออกจะยกยอผมเสียจนต้องยึดพนักเก้าอี้จนแขนเมื่อยล้าไปหมดแล้ว มันรำ ๆ จะลอยขึ้นไปเสียให้ได้ทีเดียวครับ ผมแย่ คุณเล่นยังงี้ ผมมันก็ปุถุชนเหมือนกันนะครับ เอาละครับ สวัสดี ผมรบกวนเวลาของคุณ ๆ มามากพอแล้ว แล้วพบกันใหม่ครับ (เมื่อไรก็ไม่รู้) จากผม 4411
Create Date : 23 พฤษภาคม 2555 |
Last Update : 24 พฤษภาคม 2555 1:22:23 น. |
|
1 comments
|
Counter : 1585 Pageviews. |
|
|