นักสืบพราน - เรื่องที่ 7 นมถ้วยสุดท้าย (ตอนที่ 6)

โดย 4411


พราน ยกหูโทรศัพท์ขึ้นพูด เมื่อ กัลยา บอกเข้ามาว่า สารวัตร พจน์ รอพูดอยู่แล้ว
“ ฮัลโหล - สวัสดีครับ ท่านสารวัตร ”

“ สวัสดี – พราน เรื่องทรัพย์สินของ หมู่อรัญ นั้น ผมได้ติดต่อกับ คุณเกรียง แล้ว คุณต้องการสมุดบันทึก ไม่ใช่หรือ ”

“ ครับ – นอกจากนั้น มีอะไรบ้างไหมครับ ”

“ มีพวกเสื้อผ้า สมุดออมสิน และเครื่องแต่งตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ กับตำราเกี่ยวกับวิชาตำรวจหลายเล่ม คุณต้องการอะไรอีกไหม ”

“ ผมอยากได้สมุดบันทึกก่อนครับ สารวัตร ตรวจดูสมุดบันทึกแล้วหรือยังครับ ”

“ ผมตรวจดูแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรมาก มีเหตุการณ์ปกติประจำวัน เห็นมีที่แปลกอยู่ก็คือ บางวันมีเขียนไว้ว่า กากะบาดมาพบ เขาใช้เครื่องหมายขีดฆ่าแทนชื่อคน มีอยู่หลายตอน
ผมคิดว่า คงจะเป็นใครสักคนหนึ่ง ซึ่งเรากำลังค้นหาตัวอยู่ว่า เป็นใคร และที่บันทึกไว้ มักจะเป็นเวลาตอน หมู่อรัญ หมดงานแล้วออกจากบ้านท่านบัญชาการ
ข้อความอย่างเดียวกันนี้ มีติดต่อกันเป็นระยะ ๆ มาเป็นเวลาประมาณเดือนเศษ ๆ ก่อน อรัญ ตาย
นอกจากนี้ก็เป็นรายการจ่ายเงินประจำวัน ครั้งสุดท้าย ลงไว้ว่า จ่ายไป ห้าร้อยบาท ซึ่งแปลกกว่าวันอื่น ๆ ปกติ แกจะจ่ายเพียง ยี่สิบ สามสิบบาท เท่านั้นเอง ”

พราน หรี่ตาอย่างใช้ความคิด สักครู่จึงพูดว่า
“ ครั้งสุดท้ายที่ว่านี้ วันที่เท่าไรครับ ”

“ คืนวันที่แกตายนั่นเอง ”

พราน นิ่งอยู่ชั่วขณะ

สารวัตร พจน์ พูดตามมาอีก
“ คุณคิดว่า สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ จะเป็นประโยชน์บ้างไหม ”

“ ผมยังไม่รู้แน่ครับ ”
พราน พูดช้า ๆ อย่างใช้ความคิดไปด้วย
“ แต่ผมรู้สึกว่า มันคงมีอะไรบางอย่างอยู่ในข้อความนั้น บันทึกครั้งสุดท้ายของ หมู่อรัญ ลงวันที่ที่แกตายยังงั้นหรือครับ ”

“ ถูกแล้ว – พราน เป็นวันเดียวกัน และมีอยู่ข้อเดียวเท่านั้น คือ เรื่องจ่ายเงิน ๕๐๐ บาทนั่น ผมได้ให้ คุณเกรียง มารับบันทึกจากผมแล้ว คุณต้องการทั้งหมดหรือยังไง ”

“ ไม่ต้องหรอกครับ ท่านสารวัตร – ผมต้องการเพียงเล่มเดียว คือ เล่มสุดท้ายนี้เท่านั้น ”

“ ดีแล้ว – ผมจะจัดไว้ให้ ”

“ ขอบคุณครับ ท่านสารวัตร อ้อ – แล้วเรื่องกระสุนปืนที่พิสูจน์เล่าครับ ได้ความว่าอย่างไร ”

“ คุณหมายถึง กระสุนที่พบที่เบาะรถ ใช่ไหม

“ ครับ ”

“ พิสูจน์แล้ว เป็นลูกกระสุนที่ยิงจากปืนกระบอกที่ หมู่อรัญ ใช้อยู่นี้แน่ ”

พราน นิ่งอยู่ชั่วครู่ แล้วพูดว่า
“ ผมไม่ใคร่สงสัยเรื่องกระสุนเท่าไรนัก สงสัยเรื่องปืนมากกว่า ท่านสารวัตรแน่ใจหรือครับว่า ปืนกระบอกที่พบนั่น เป็นปืนประจำตัวของหมู่อรัญ จริง ๆ ”

“ ใช่แน่ ไม่ต้องสงสัย ผมสอบดูแล้ว เป็นปืนของหลวง และมีหมายเลขประจำอยู่ ”

พราน หัวเราะเบา ๆ ในลำคอ
“ ตำรวจท้องที่ได้สอบสวนชาวบ้านใกล้เคียงหรือเปล่าครับว่า ได้ยินเสียงปืนกี่นัด ผมอยากให้ท่านสารวัตรตรวจสอบเรื่องนี้ และถามจาก นายทับ คนขี่รถสามล้อด้วยว่า แกได้ยินเสียงระเบิดกี่ครั้ง ”

“ โอ เค ถ้าคุณต้องการเช่นนั้น ผมจะสอบให้ ”

“ขอบคุณครับ – ท่านสารวัตร สวัสดีครับ ”

พราน วางหูโทรศัพท์ เขาใช้นิ้วเคาะโต๊ะเล่น ในระหว่างที่ใช้ความคิดอยู่สักครู่ ครั้นแล้วจึงกดเครื่องเรียก

เสียงของ กัลยา ดังออกมา

พรานพูดลงไป
“ กัลยา – ติดต่อกับหนังสือพิมพ์ ลงประกาศของเราว่า
ทางสำนักงานต้องการพบผู้ที่เคยได้พบ หมู่อรัญ ในคืนวันที่มีข่าวว่ายิงตัวตาย และเป็นผู้ที่ได้รับเงิน ๕๐๐ บาทจาก หมู่อรัญ ในวันนั้น
สำนักงานของเราจะจ่ายค่าป่วยการให้อีกเป็นพิเศษ และให้ติดต่อโดยตรงกับสำนักงานของเราด้วยตนเอง ”

“ หัวหน้าต้องการให้ลงในหนังสิมพิมพ์อะไรบ้างคะ ”

“ เอาสัก ๒ – ๓ ฉบับ ที่แพร่หลายที่สุดเวลานี้ ”

“ ค่ะ เท่านั้นหรือคะ ”

“ เท่านั้น – กัลยา ”

Create Date : 17 ตุลาคม 2555		1 comments
Last Update : 17 ตุลาคม 2555 4:15:15 น.
Counter : 1071 Pageviews.
Share Tweet