น้องเจ เพื่อนเฟชที่น่ารักกระซิบบอกผมว่าเรื่องนี้มีช่องกำลังซื้อไปทำละคร ด้วยความเห่อของผมจึงรีบไปขุดเอาหนี้รักของป้าอี๊ดขึ้นมาอ่านหลังจากดองเค็มดองเปรี้ยวมานานหลายปี.. นิยายเล่มนี้เพราะจำได้ว่าเคยทำเป็นหนังและเป็นละครเมื่อสมัยเด็กๆ ดาราตอนนั้นจำไม่ได้แล้วครับว่าใครแสดงเป็นตัวพระเอกนางเอก รู้แต่ว่าเรื่องนี้ออกแนวเศร้าๆรันทดนิดหน่อยแต่สุดท้ายก็จบแบบสมใจคนดูคนอ่าน

                 นิยายหนี้รักพูดถึงความรักของมนุษย์หลายประเภท ผ่านวันเวลาที่ยาวนานหลายสิบปีผ่านเหตุการณ์ร้ายและดีสลับหมุนเวียนกันไป ตามวัฎจักรกงล้อแห่งกรรมลิขิต ..พระเอกของเราคือ รังสี หรือพี่ตุ่มสุดหล่อสุดเท่ห์ และนางเอกของเราคือ ตรีนุชหรือน้องนุชของพี่ตุ่น ..เรื่องราวความรักของคนทั้งสองเริ่มต้นมาตั้งแต่สมัยเด็กๆเล็กๆ ..นิยาเปิดตัวมาเกือบ 100หน้าเอ่ยถึงสภาพชีวิตของคนไทยสมัยโบราณที่มีบ้านและเรือนแพอยู่ในรั้วอาณาเขตเดียวกัน .. ป้าอี้ดเล่าชีวิตของนุชตั้งแต่ยังเล็กๆเล่าความซุกซน เล่าประวัติข้าวของเครื่องใช้และประเพณีวัฒนธรรม คติชนความเชื่อ ตลอดจนวิถีชีวิตผนวกเข้ากับสัจธรรมความเป็นจริงของชีวิตและธรรมะที่คนสมัยก่อนน้อมนำประยุกต์ใช้.. จนเกิดขนบที่ดีเล่าผ่านผู้เฒ่าผู้แก่ให้ลูกหลานนำไปใช้ได้สืบไป ..ประเด็นนี้ผมชอบมาก เพราะจะหาอ่านเรื่องราวเหล่านี้จากนิยายสมัยปัจจุบันได้ยากเต็มทีแล้ว

                       เรื่องราวของน้องนุชพี่ตุ่มวกวนสับสนพลิกตลบไปตลบมาจนกลายเป็นนิยารสกลมกล่อมเรื่องเยี่ยมเรื่องนี้ ..ถ้าถามว่าอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วสนุกไหม ผมคงตอบว่าสนุกปานกลาง อาจจะมีอืดบ้างเป็นบ้างตอน ลุ้นตัวโก่งบ้างเป็นบางครั้ง แต่นี่แหละคือเสน่ห์ในการอ่านนิยาของป้าอี๊ดทุกเรื่อง คือ ได้อะไรกลับไปแทบทุกครั้ง และสำคัญจะอ่านข้ามอ่านกระโดดไปไม่ได้เช่นเดียวกัน .. นิยายสนุกทุกเรื่องคนละแบบคนละแนวตามจินตนาการของคนแต่ง

                   หนี้รักจะจบแบบไหน .. จบแบบเศร้าจบแบบมีความสุข อันนี้เพื่อนๆที่ยังไม่ได้อ่านก็ลองไปหาอ่านดูนะครับ รับรองไม่ผิดหวังในการอ่านนิยายหนี้รักเรื่องนี้แต่ขอสปอยนิดหน่อยว่ามีแอบเศร้ากับลุ้นนิดหน่อย และที่สำคัญมีแอบสงสารตัวรองอีกสองสามตัวครับ .. นี่ก็เป็นสัจธรรมสำคัญ .. ไม่มีใครได้อะไรดั่งใจไปได้ทุกเรื่อง ..ผิดหวังก็ตั้งต้นใหม่ สู้ชีวิตกันต่อไปเพราะเราเกิดมาทั้งที ต้องเอาดีให้ได้ซักเรื่องเถอะน่า .. อ้าว .. นอกเรื่องไปซะเยอะ ลองไปอ่านนิยายเรื่องนี้ดูนะครับ ตอนนี้ป้าอี๊ด ทมยันตีมีนิยายลงที่ขวัญเรือนเรื่องเดียว คือเปลวสุริยัน .. เห็นมีเพื่อนๆมาเล่าว่าสนุกมาก ก็ลองไปหาอ่านดูนะครับผม ส่วนการอัพเดทนิยายตาหน้านิตยสารนั้น ผมสรุปรวมรวมได้คือ ... สกุลไทยมีนักเขียนนิยายรุ่นเก่าเหลืออยู่ที่เขียนประจำอยู่ไม่กี่คน อาทิ แก้วเก้า / กฤษณา อโศกสิน / วราภา /ชมัยพร แสงกระจ่าง/นายา/สุริยา/โสภาค สุวรรณ/ประภัสสร เสวิกุล/กนกวลีพจน์ปกรณ์/พงศกร/กิ่งฉัตร/ม.มธุการี/เพชรน้ำค้าง ส่วนักเขียนใหม่มี แพรณัฐ/อุรดาโควินทร์/โรอัลญา/ราชศักดิ์ .. หญิงไทย มีนักเขียนใหม่เกิดขึ้นมากมาย เป็นเวทีแจ้งเกิดอย่างเต็มที่มีนพดารา/ฟารุต/วัตตรา ...ส่วนกุลสตรีก็มีนักเขียนใหม่มากมาย ไม่นับรวมขวัญเรือนที่มีงานพ่อครูมาลาคำจันทร์ที่ผมชอบนักชอบหนาลงเป็นตอนๆที่นี่ด้วย ... ป้าโบตั๋นก็มีลง นานๆท่านจะเขียนนิยายเสียเรื่องหนึ่งเนอะ ..ส่วนพลอยแกมเพชรก็มีทั้งเรยา/กำไลมาศ/กายนาง ลงเป็นตอนๆน่าอ่านทั้งหมดเลย ..ยังไงก็อย่าลืมติดตามผลงานชั้นครูหลายท่านได้ตามที่ผมแนะนำกันนะครับ

                 งานเขียนของป้าอี๊ดทมยันตีผมก็เริ่มมาอ่านมากขึ้นหลายเรื่องอย่างเรื่องที่อาตอนนี้คือ เงา ..อ่านสนุกมากไว้โอกาสหน้าคงได้มีโอกาสมีรีวิวให้อ่านกัน .. นิยายของคุณป้ามีเยอะมาก 100กว่าเรื่องอ่านยังไงก็ไม่หมด แต่เรื่องสำคัญๆก็ต้องหามาอ่านอย่างทวิภพ/คู่กรรม/สุริยวรรมัน/ร่มฉัตร/ค่าของคน/อดีตา/อย่าลืมฉัน/ทางรัก/สายส้มพันธ์/เลือดขัตติยา/ในฝัน/ดั่งดวงหฤทัย/สรวงฟ้า/บาดาล/เทวปักษี/รอยลิขิต/แนวสุดท้าย/ล่าเป็นต้น ทุกเรื่องสนุกหมด ..ลองหาอ่านกันเหมือนผมกำลังอ่านเช่นกัน ..

                   วันนี้บ้านเมืองเรากำลังวุ่นวาย ..ก็อยากให้ทุกคนใจเย็นๆ ค่อยๆพูดจากันนะครับผม ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขครับ ขอให้คนอ่านมีความสุขสวัสดีกันครับผม // เมฆชรา/อิส (17/1/2557)

อย่าลืมตามไปอ่านภมรดอกงิ้ว ตอนที่ ๙ (กากีสะอื้น) กันด้วยนะคร้าบ .. ขอบคุณคร้าบ