เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องที่สามที่ได้อ่านผลงานของลุงอรวรรณ(นามปากกาอื่น สุกัญญา/ช่อลิลลี่ พริ้มเพรา/กุลปราณี)หลังจากที่อ่านเรื่องมาลีโรยแล้วมึนไปพักหนึ่ง นิยายเรื่องมาลีโรยสนุกดีนะครับแต่อาจจะหนักไปนิดสำหรับคอนิยายผมเลยไม่รีวิวให้เพื่อนอ่าน ...กระทั่งอ่านเรื่องสะใภ้แก้วจบในเวลาอันรวดเร็ว ด้วยความรู้สึกแรกที่รู้สึกคือ .. ชอบนิยายเรื่องนี้อ่าครับ

สะใภ้แก้ว ..เป็นเรื่องราวความรักของราชนิกูลหนุ่มกับสาวสวยบ้านนาที่ชื่อ .. มะลิวัลย์ ไทยงาม เป็นลูกเกษตรกรชาวนาไทยแท้ บ้านอยู่เพชรบุรี อาชีพทำนาทำไร่ทำสวนเหมือนคนอื่นๆ ตรงข้ามกับพระเอกของเรา คือหม่อมหลวงอดิศักดิ์ มหกุล ที่ทั้งรูปงามสมบัติมาก หยิ่งทระนงในชาติตระกูลของตนเองเป็นที่สุด แถมยังเลือกคู่ครองอย่างพิถีพิถันนิสัยไม่ค่อยดี ชอบดูถูกคนยากคนจน เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง .. สารพัดความไม่ดี(นอกจากหน้าตา) อยู่ที่พระเอกหมด.. ส่วนความดีงามมีน้ำใจต้องยกให้นางเอกแสนสวยในเรื่อง ...แล้วโชคชะตาก็ทำให้คนทั้งสองมาเจอกันและรักกันในสถานการณ์ที่ไม่น่าเป็นไปได้ ..ปมปัญหาของเรื่องอยู่ที่ว่าพระเอกกับนางเอกนั้นเกลียดกันเข้ากระดูกดำ แต่ไหงถึงมารักกันได้ แล้วพอมารักกันแล้วต่างก็ยังคงมีทิฐิเช่นแต่ก่อน แล้วอย่างนี้จะแต่งงานกันได้ยังไงในตอนจบของเรื่อง ? ลุ้นๆกันครับว่าความรักที่แตกต่างกันเหลือเกินคู่นี้จะจบลงแบบสูตรนิยายทั่วไปหรือไม่ .. สะใภ้แก้วจบลงที่มะลิวัลย์ท้องอ่อนๆแต่ก็ยังงอนพระเอกหน่อยๆ จนหม่อมย่าต้องมาไกล่เกลี่ยความเข้าไจให้ทั้งสอง เรื่องเลยจบลงได้อย่างมีความสุข รู้สึกว่าเรื่องนี้ยังมีต่อในนิยายเรื่องใหม่ที่ชื่อ .. คู่ชื่น ..ผลงานของนักเขียนท่านเดียวกันนี่แหละครับ ลองติดตามหาอ่านนะครับผม

เสน่ห์ของนิยายเก่าก็คือ .. ความสนุกตามกาลเวลาสมัยนั้นเรื่องราวได้สะท้ะอนมุมมองความคิดอ่านคนในอดีตได้อย่างชัดเจน เต็มไปด้วยความซื่อสัตย์ ความจริงใจ ไม่มีมารยาเหมือนคนสมัยนี้ และที่สำคัญสัจจะวาจาถือเป็นเรื่องคอขดบาดตายเลยทีเดียว ไม่มีหรอกที่จะมาพูดกันเล่น แซวนะ อะไรแบบนี้.. คนสมัยก่อนไม่มีเรื่องพวกนี้เลย ..คำพูดจึงเป็นเรื่องสำคัญ การสื่อสารที่สัมฤทธิ์ผลต้องใช้ประเด็นที่ชัดเจนเจือปนด้วยความจริงใจ สัตย์ซื่อในกติกา ..นิยายสมัยก่อนจึงอ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อไม่มีพิษมีภัยกับใคร และที่สำคัญเป็นของหายากกว่าจะได้มานี่เลือดตากระเด็น .. คุณค่าไม่ต้องพูดถึง 2501 2499 2486 คือปีที่แต่งและพิมพ์จำหน่าย .. นานมากแต่ก็มีคุณค่าน่าสะสมครับ

ส่วนนิยายใหม่ๆที่ออกช่วงนี้ผมอานอยู่นะครับ ได้อ่านสายลับ 18+ ของ อิสย่าห์ .. พล็อตเรื่องตอนแรกโอเคร พออ่านไปเรื่อยๆรู้สึกไม่น่าติดตามไปซะเฉยๆ (ความเห็นส่วนตัวนะครับ) อีกเล่ม 9เล่ห์รักร้ายของพี่ณารา ..อ่านตอนแรกจนจบก็สนุกดี แบบเรื่อยๆนะครับ ดูพล็อตคล้ายๆสูตรเสน่หาของพี่ปุ้ยนิดๆตอนนี้กำลังอ่านซาตานพ่ายรักของลักษณะปรีชากับเพลิงฉิมพลีของอุมาริการ์จะมาบอกในบล็อกหน้านะครับว่าดีไหม ดีไหม

นิยายเก่าของลุงอรวรรณมีเยอะมากหลายเรื่องอย่างที่ผมมีอยู่ก็มี แก่นกำพร้า /ทาสน้ำเงิน / ยอดกัลยา / ศึกประจันตะคาม / ภูติเหลือง / กระทิงโทน / นางแมวป่า /ลูกเหลือขอ /ลุกไม่มีพ่อ / น้ำตาเมียน้อย / อกสามศอก / ไพรกว้าง / รอยเสือ /ดวงชีวิต / ผู้ครองสัตย์ และอีกหลายสิบเล่ม ต้องหาเวลาอ่านให้ได้ อิอิ เอาเป็นว่าวันนนี้มาแนะนำนิยายเก่า 1 เรื่องพร้อมกับขอฝากเนื้อฝากตัวกับนิยายใหม่ที่ผมเขียนในปี 2556 นี้เรื่อง ...ภมรดอกงิ้ว ไว้ในอ้อมใจแฟนคลับเมฆชรา 55ลองอ่านกันเล่นดูนะครับผม ..ขอบคุณมากครับ

สวัสดีวันดี .. วันพฤหัสบดี 14 / 11 / 2556จ้า 

นายอิส รักในหลวง/เมฆชราคร้าบ