พล็อตเรื่องของนิยายเรื่องนี้ค่อนข้างโลดโผนไม่ค่อยจะได้เห็นในนิยายสมัยนี้ เรื่องมีอยู่ว่านางเอกของเรา คือ มินตรา มนัสการ ... ได้เข้าไปอยู่ในคฤหาสน์สุเรนทราของนักเขียนชื่อระบือนามที่ชื่อ ... เภานรี สุเรนทราศรัย ผู้เป็นเพื่อนของแม่และได้นำตัวนางเอกมาเลี้ยงดู แรกๆทุกอย่างก็ราบเรียบสวยงาม ..

นางเอกชอบอ่านนิยายที่เภานรีและได้ใกล้ชิดและทำงานด้วยอย่างเป็นสุข

แต่ทว่าพอเวลาผ่านไปไม่นาน ปริศนาแห่งความไม่ชอบมาพากลเริ่มเกิดขึ้น เริ่มมีคนตายขึ้นเรื่อยๆเริ่มมีข้อกังขากับคนหลายคน จนสุดท้ายปริศนาทั้งหมดที่มินตราสืบเสาะหา เริ่มขมวดปม จนถึงขั้นถูกทำร้ายร่างกาย ..เธอจึงต้องต่อสู้กับสิ่งชั่วร้ายที่พบเจอ ร่วมกับพระเอกและตัวเด่นๆอื่นจนคนอ่านต้องลุ้นตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่อง

พระเอกเรื่องนี้อาจจะมีหลายคน แต่ที่เด่นคือฉายกริช กับนิธิกร และวาริช ... ทุกคนทำหน้าที่ได้ดีแต่ฉายกริชจะเป็นตัวนำของเรื่องมากกว่าใคร ..มายาลวงเล่มนี้ ผมเห็นพี่หมอกมุงเมืองบอกว่าตามหาค่อนข้างยาก ผมก็ว่าอย่างนั้น .. นิยายเรื่องนี้ได้อ่านเสียทีก็นานมาแล้ว .. พออ่านไปบางตอนก็เปิดข้ามไป (เป็นคนใจร้อนมาก) เพราะง่วง .. ไม่มีอะไรใหม่ และไม่เข้าใจว่าคนแต่งจะสื่ออะไรในเหตุการณ์นั้น .. ไม่ใช่ว่านิยายของคุณจินตวีร์ วิวัธน์ไม่ดีแต่ผมอ่านไปอ่านไปบางตอนไม่สนุกเลย บางตอนสนุกมาก บางตอนเฉยๆ บางตอนก็ใจเต้น .. ตัดสลับกันอยู่แบบนี้จนจบ ๖๐ ตอน

นิยายมายาลวง เรื่องนี้เปิดเปลือยชีวิตอาชีพนักเขียนอีกทางหนึ่ง ทั้งความนึกคิด วิธีการเขียน วิธีคิดพล็อตแหล่งที่มา ตลอดจนแรงบันดาลใจทั้งหมดกว่าจะเขียนเป็นเรื่องราวได้ให้พวกเราอ่าน(ฉะนั้นใครอยากเป็นเขียนลอง อ่านเรื่องนี้ดู) ข้อดีของเรื่องนี้คือ .. รายละเอียดฉากคำพูดสนทนา และบทบรรยายจะดีมากมาก แต่ถ้าใครติดในสำนวนการเขียนของแก้วเก้าอาจจะไม่ชอบ เพราะเรื่องราวจะดำเนินไปเนิบช้า บทสนทนาก็ออกแนวเก่าไปสักหน่อย แต่พล็อตเรื่องที่ผมว่านี่แหละสุดเจ๋งเลย

งานเยอะมากมากเลยไม่ค่อยมีเวลามารีวิวนิยายให้เพื่อนหนอนอ่านเลย เอาเป็นว่าว่างๆจะมาเขียนรีวิวให้อีกนะครับผม

นายอิส รักในหลวง/เมฆชรา........................................... สวัสดีวันอังคารจ้า