เมืองแมนสรวง * ดวงตะวัน  เมืองแมนสรวง * ดวงตะวัน    เมืองแมนสรวงชีวิตในเมืองใหญ่ที่วุ่นวายสับสน อาจทำให้ปลายทางของใครหลายคนอยู่ที่ชีวิตสงบเงียบในเมืองเล็ก ๆ ห่างไกลแสงสีและความรุ่มร้อนของผู้คน ปีบทอง สาวลูกครึ่งเวียงอมรา-ไทย ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น หล่อนไม่ต่างจากหญิงสาวคนเมืองที่เบื่อหน่ายชีวิตดิ้นรนแข่งขันในเมืองใหญ่ และเลือกมาปักหลักยังเมืองเล็กอันเป็นถิ่นเกิด--เวียงอมรา แต่ใครจะรู้ เบื้องหลังฉากแห่งความเป็น เมืองเล็ก ๆ ที่งดงาม เงียบสงบ และใต้ผืนน้ำอมราที่ไหลเรื่อยเอื่อย ลึกลงไป กระแสแห่งความเปลี่ยนแปลงไหลเชี่ยวกรากรุนแรงไม่แพ้ที่แห่งใด ยิ่งกว่านั้น ในหัวใจของผู้คนในเมืองเล็กที่สงบงาม กระแสแห่งความอยากได้ อยากมี ก็พัดวนเชี่ยวกรากไม่ต่างกัน ในช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่านของเวียงอมรา สายลมแห่งโชคชะตาและกระแสธารแห่งความเปลี่ยนแปลง นำ ผู้คน มาพบปีบทอง...ผู้คนที่เป็นทั้งมิตร ศัตรู เศรษฐี คนยากไร้ ไพร่ และ...เจ้า ผู้คนที่ทำให้ชีวิตสงบเงียบเรียบง่ายในเมืองเล็กอย่างที่หล่อนวาดหวัง ต้องบิดผันไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง ท่ามกลางความสับสนและเรื่องร้ายประดามีที่ซัดโถมเข้ามา หญิงสาวเกิดคำถามในใจ ...อะไรเล่าที่จะยึดโยงหัวใจให้หล่อนยังชีวิตอยู่ได้โดยไม่ซวนเซ ถูกพัดพาไปตามกระแสอันเชี่ยวกรากนั้น ศรัทธา ความเชื่อมั่น หรือแท้จริงแล้วคือ เพื่อน สักคนที่อยู่เคียงข้าง ไม่ห่างหายไปไหน แต่ปีบทองจะวางหัวใจไว้ที่ใดดี ในเมื่อไม่รู้แม้แต่น้อยว่าในยามนี้ ใครคือมิตรแท้หรือศัตรู ?   มีเพื่อนหนอนรีวิวนิยายเรื่องนี้ไปบ้างแล้ว พอดีผมเพิ่งอ่านจบเลยอยากจะมาแนะนำซ้ำอีกครั้ง ไม่ว่ากันนะครับ ..   อาทิตย์นี้อากาศบ้านเราค่อนข้างเย็นสบาย ปลอดโปร่งโล่งสบายกว่าอาทิตย์ที่ผ่านมาในห้วงเดือนเมษายนที่ผ่านมาด้วยอีกต่างหาก ... ลมพัดเย็นเอาละอองฝนโปรยปรายมากับความช่ำฉ่ำของสภาพอากาศ พลอยทำให้ผมที่นอนอเนกเขนกกับฟูกนอนสีขาวนุ่มหนาอบอุ่น มีอาการของคนที่หนังตาเริ่มจะปรือ ๆ จะหลับไม่หลับไปกับนวนิยายเล่มล่าสุดที่กางอ่านอยู่ตรงหน้าแต่แล้วสายลมแรงกรรโชกก็พัดมาอีกวูบนึง ... จนผมต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงฟ้าคำรามมาแต่ไกลจนต้อง ข่มตาให้ลืมตื่นขึ้น เพื่อจะดื่มด่ำกับอรรถรสของนิยายเรื่องเมืองแมนสรวงของพี่ปุ๊ ดวงตะวันสมกับความตั้งใจต่อไปให้จบ ให้ได้ เพราะอะไรหรือครับ ... ก็เพราะนิยายเรื่องล่าสุดเล่มนี้ของพี่ดวงตะวันอ่านสนุกจนวางไม่ลงในการอ่านครั้งเดียวนะสิครับเพื่อนๆ ได้มีหนอนหลายท่านได้ตั้งคำถามถามผมมาเหมือนกันว่า การรีวิวนวนิยายไทยทุกเรื่อง มันดีจริงอย่างที่ผมเชียร์นักเชียร์หนาอย่างนั้นเหรอ ... ผมตอบได้เลยว่าผลงานของนักเขียนทั้งชั้นครูขึ้นหิ้ง หรือร่วมสมัย อ่านแล้วดียอดเยี่ยมอย่างที่ผมแนะนำจริง ๆ ครับ อาทิเช่นผลงานของพี่ดวงตะวัน ผมอ่านมาหลายเรื่อง รวมทั้งชุดเมืองธิโมธ์ ที่เพื่อนติดตามกันเหนียวแน่น แต่ผมกลับรู้สึกไม่พิเศษเท่าใดนัก จนมาถึงเรื่องเมืองแมนสรวงกลับชอบแนวเรื่องแบบนี้ ... เพราะอ่านไป ๆ ๆ เรื่อยรู้สึกดีจัง รู้สึกโรแมนติก จินตนาการว่านางเอกคือ ปีบทอง จะต้องเป็นสาวแกร่งตัวเล็กๆ ตาโตๆ ปกนิดจมูกหน่อย สวย เก่งจนโดนใจเจ้าชายรูปงามนามเพราะ อย่างเจ้าเมืองแมนสรวง ... แรก ๆ ที่ได้เห็นปกเมืองแมนสรวง ผมก็ไปนึกถึงโน่นเลยวรรณกรรมอมตะลิลิตพระลอ หรือ นวนิยายของป้าอี๊ดเรื่องรักที่ต้องมนตรา ... ที่มีเมืองสองเมืองเป็นศัตรูกันคือเมืองแสนเมืองกับเมืองแมนสรวง ... แต่ครันพอได้จรดสายตาอ่านก็รู้ว่าเป็นคนละเรื่องกัน ... เพราะนิยายเรื่องเมืองแมนสรวง เรื่องนี้เป็นเสมือนภาคต่อของนิยายเรื่อง แก้วรัดเกล้า ที่พี่ดวงตะวันเคยเขียนลงเป็นตอนในขวัญเรือน เมื่อปี 2541-2543 ซึ่งก็ได้เว้นห่างมานานพอสมควร ... จน พ.ศ.นี้ 2552 พี่ปุ๊ได้เขียนตอนต่อเรื่องราวของเจ้าเมืองแมนสรวง พี่ชายสุดเท่ห์ของเจ้าแก้วรัดเกล้าที่สมรักกับนายโมกขธรรม สรยุทธิ์ไปในภาคแรกนั่นเอง ... นิยายเรื่องล่าสุดเรื่องเมืองแมนสรวงเรื่องนี้ได้วางขายในตอนงานสัปดาห์หนังสือฯที่ผ่านมาหมาด ๆ เป็นผลงานเขียนที่ต่อจากเรื่องปีกปรารถนา ที่อ่านสนุกไม่แพ้กันเหมือนกัน ... เรื่องราวของนิยายเมืองแมนสรวง ได้เปิดตัวที่พระเอกของเราเจ้าชายเมืองแมนสรวงได้รับจดหมายร้องเรียนจากเด็กชายตัวเล็กที่อยู่ปลายแม่น้ำอมราว่าได้รับความเดือดร้อนจากการรุกคืบทุนนิยมสมัยใหม่ ถึงกับทนไม่ได้ต้องเขียนจดหมายน้อยถึงเจ้าเหนือหัวแห่งเวียงอมรา ... เจ้าเมืองแมนสรวงได้อ่านจึงโดยเสด็จไปดูต้นเหตุของปัญหาด้วยพระองค์เอง กระทั่งเจอสาวแก่นกล้าที่ขับสปีดโบ๊ท ส่งเสียงลั่นคุ้งน้ำอมราแบบไม่เกรงใจใคร ... กระทั่งถึงรีสอร์ทเจ้าปัญหา บ้านดอกปีบ ... เจ้าเมืองแมนสรวงต้องตกตะลึงเมื่อแรกเห็นปีบทอง และตกตะลึงอีกครั้งเมื่อรู้ว่าผู้หญิงตัวเล็กๆท่าทางไม่ยอมคน มีความนึกคิดของตัวเองสูงคนนี้เป็นเจ้าของรีสอร์ทอันเงียบสงบ เรียบง่าย น่าอยู่ยิ่งนักที่ชื่อว่า ..บ้านดอกปีบ แห่งนี้ ... นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานเขียนของพี่ดวงตะวันอีกเรื่องที่ผมชอบเป็นการส่วนตัวเพราะเรื่องอื่นๆ ที่ผ่านมาอย่างมหัศจรรย์แห่งรักก็โอเคสนุกน่ารักน่าลุ้น ... ยิ่งเรื่องความรักเจ้าขาด้วยแล้วพออ่านจบลงก็ฮาขำกลิ้งไปสามสี่วันกันเลยทีเดียว ... ส่วนเรื่องเรือนดอกรักก็เช่นกัน ชอบ ชอบ ชอบเรื่องนี้จังเลย ...   เสน่ห์ของนวนิยายที่แสดงกลิ่นอายความเป็นอยู่ของชนบท อยู่ที่เมื่อได้อ่านแล้วจะรู้สึกเหมือนได้หวนกลับคืนสู่รากเหง้า สู่ความธรรมดาเรียบง่าย ... นิยายประเภทนี้มักจะดึงดูดใจคนรากหญ้าอย่างเรา ๆ ได้เสมอแทบทุกเรื่อง ขอเพียงแค่นำเสนอมาให้อ่านสนุกสนาน ได้สาระพอดี พอดี ไม่มีน้ำมากมาย ตบท้ายด้วยคุณค่าของภาษาไทยแท้ๆ ดำรงชาติพันธุ์ของเราให้สืนสานกันนานนมต่อไปชั่วลูกชั่วหลาน ผมว่านิยายที่ทำได้เช่นนี้หนอนอย่างเราก็จะอ่านได้ไม่รู้เบื่อ และจดจำได้ตลอดเวลา สามารถหยิบมาอ่านได้เสมอ ยามเมื่อหัวใจต้องการ ...เฮ้อ ... ออกนอกเรื่องไปไกล วกมาเข้าเรื่องเมืองแมนสรวงดีกว่า ... สำหรับเรื่องนี้พระเอกกับนางเอกจะแอบหวานกันเสมอเท่าที่มีเวลาอำนวย แต่ทุกครั้งก็จะมีเรื่องร้ายกับนางเอกของเราตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ... พี่ดวงตะวันผูกปมเรื่องให้ซับซ้อนหลายปมจนเราเดาไม่ถูกเลยว่าประเด็นไหนกันแน่นะที่ทำให้บ้านดอกปีบเป็นรีสอร์ทอาถรรพ์ ร้างไร้ทั้งนักท่องเที่ยวและผู้คน แถมมีเรื่องราวร้ายแรงเพิ่มขึ้นทุกวันๆ จนไม่รู้จุดสิ้นสุดตอนไหนอีก ... รวมทั้งประเด็นเกี่ยวกับการขึ้นครองราชย์ขององค์ธม กับรัชทายาทลำดับต่อไปจะเป็นเจ้าชายสุดหล่ออย่างเจ้าเมืองแมนสรวง หรือเจ้าชุณหปักษ์ ผู้สง่างามนั่นล่ะ ... ปมปริศนาท่าจะยุ่งยาว ท่าทางไม่คลี่คลายลงไปได้ง่ายๆ ต้องไปอ่าน ต้องไปอ่านกันนะครับ ...ตัวละครที่ร้ายๆจะค่อยเผยโฉมหน้าทีละน้อยๆ จนเกือบจบเรื่องถึงเปิดเผยตัวจริงฉีกหน้ากากออกมา ... รับรองว่าเป็นคนที่เพื่อนๆ คาดไม่ถึงแน่นอน อิอิ ... สำหรับตอนท้าย ๆ เรื่องพี่ดวงตะวันขมวดปมจบได้ดี ... ผมชอบนะครับ จบได้น่ารักดี ... ถ้าเพื่อนอ่านแก้วรัดเกล้ามาก่อนแล้วอ่านต่อด้วยเมืองแมนสรวงก็น่าจะดีนะครับ ... สำหรับฉากที่ผมชอบ ผมชอบฉากที่เจ้าเมืองแมนสรวงพาปีบทองปีนขึ้นต้นไม้ชมวิวแม่น้ำอมรา ทิวทัศน์สวยงาม แล้วมองเห็นนกเงือกคู่หนึ่งบินผ่านมาเกาะจับกิ่งไม่ถัดไปห่างไปไม่ถึงสิบเมตร ... ก่อนที่เจ้าแมนสรวงจะพูดประโยคสุดแสนจะโรแมนติกว่า ว่า ว่า .... ว่าอะไรนั้น ผมก็อยากจะให้เพื่อนๆไปหาอ่านผลงานล่าสุดของพี่ปุ๊ดวงตะวันเรื่องเมืองแมนสรวงกันเยอะ ๆ เรื่องนี้สนุกสนาน โรแมนติก ตื่นเต้นระทึกใจ มีครบทุกรสชาติครับผม ...  สวัสดีวันพุธแห่งความสุขและดีงามนะครับ ... นายเมฆชรา / เมฆฉาย
ยังดองอยู่เลยค่ะ
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
 วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:29:33 น.กำลังตัดสินใจจะซื้อเลยดีมั้ย
หรือรออ่านของเก่าหมดก่อน โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.208.2 วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:30:41 น.
นิยายรออ่านตรึมจนเลือกไม่ถูกว่าจะหยิบเล่มไหนก่อนดีค่ะ แต่เล่มนี้เล็งไว้ตั้งแต่งานหนังสือฯ เหมือนกันฮับ ชอบแก้วรัดเกล้าก่อนแล้ว เลยคิดว่ายังไงก็ต้องอ่านเรื่องของเจ้าพี่เมืองแมนสรวงด้วยแน่นอนค่ะ
 โดย: Kitsunegari
วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:31:02 น.เป็นเรื่องแรกที่ทำให้รู้จักดวงตะวันค่ะ ซื้อจากร้านหนังสือในอารมณ์แบบอยากลองนักเขียนใหม่ๆๆที่ไมเคยอ่าน แต่ไม่ค่อยโดนเท่าไรค่ะ มันรู้สึกเนือยๆๆยังงัยก็ไม่รู้ พี่ที่ทำงานเลยบอกว่างั้นเธอต้องลองอ่านเรื่องอื่นก่อน เจอ ความรักเจ้าขา เข้าไป จุกเลยค่ะ หลังจากนั้นเลยตะลุยอ่านของดวงตะวันเป็นบ้าเป็นหลัง ตอนนี้เป็นนักเขียนในดวงใจอีกคนนึงไปแล้วค่ะ
โดย: mimgming IP: 124.122.193.104 วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:35:29 น.
เป็นสวกดวงตะวันค่ะ
อ่านเล่มไหนก็สนุกไปหมด รออานเรื่องเจ้าเมืองแมนสรวงมาตั้งแต่อ่านแก้วรัดเกล้าจบ รอมานานจนนึกว่าจะได้อ่านเรื่องของเจ้าเมืองแมนสรวงซะแล้ว ในที่สุดก็ได้อ่าน สนุกสมที่รอคอยจริงๆค่า โดย: สาวชาวเล IP: 125.25.135.241 วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:22:42 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [