คืนกำไรให้ชีวิต เพื่อพิชิตไปในโลกกว้าง
space
space
space
<<
ธันวาคม 2564
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
space
space
14 ธันวาคม 2564
space
space
space

ประทับใจ

  ประทับใจ

"ประทับใจ"  เป็นโจทย์ตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 292   ผู้ตั้งโจทย์
ครั้งนี้  คือ น้อง toor36  ค่ะ 
คำอธิบายโจทย์
    "เคยไปร้านอาหาร หรือไปใช้บริการในบางสถานที่แล้วเกิดความรู้สึก
ประทับใจบ้างหรือไม่ แล้วคุณประทับใจ
ในเรื่องอะไรจากเหตุการณ์นั้น ๆ มาถ่ายทอดเรื่องราวความประทับใจ
ในแบบของคุณใหม่เพื่อนๆ ได้รับรู้กัน"
  "ประทับใจ"   คือ อารมณ์ความรู้สึกอย่างหนึ่งของคนเรา เมื่อเราพบกับ
เหตุการณ์หรือเรื่องราวต่าง ๆ ที่เราชื่นชอบ
ซาบซึ้งตรึงใจจนเกิดความรู้สึกดี ๆ ต่อสิ่งนั้น ๆ หรือเหตุการณ์นั้น ๆ
  เราเรียกอารมณ์เช่นนี้ว่า  "ความประทับใจ"  ค่ะ 
 "ความประทับใจ" นั้น  เราอาจจะประทับใจในตัวบุคคล  เช่น ประทับใจ
ในบุคลิกภาพ  ประทับใจในเรื่อง ความมีน้ำใจ 
ในความห่วงใยใส่ใจทุกข์สุขของเรา  ประทับใจในการให้บริการ 
เป็นต้น บางครั้งเราไปเที่ยวสถานที่ต่าง ๆ เราก็อาจ
ประทับใจในความงามของธรรมชาติ ความสวยงามของสถานที่นั้น ๆ 
หรือการอ่านวรรณกรรม ไม่ว่าจะเป็นร้อยแก้ว
หรือร้อยกรอง  เมื่ออ่านสำนวนในวรรณกรรมนั้น ๆ แล้ว รู้สึกชื่นชอบ
อาจจะซาบซึ้งในสำนวนภาษาที่สละสลวยหรือประทับใจ
ในเนื้อหาสาระ (ซึ่งส่วนใหญ่จะตรงกับเรื่องราวของตัวเรา นั่นเอง) 

 สำหรับชีวิตของฉันก็เคยประทับใจอยู่หลายเรื่อง ค่ะ  เรื่องแรก คือ
ประทับใจเพื่อนคนหนึ่ง ค่ะ ประทับใจในความสุภาพ
 ฉลาด และความห่วงใยในยามที่ฉันมีความทุกข์ ยามที่ฉันเจ็บป่วยให้
คำปลอบประโลมใจ  ตลอดจนให้กำลังใจ
ในการเรียนของฉัน  ถึงวันสำคัญ เช่น ปีใหม่ วันคล้ายวันเกิด ก็มีของ
ฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้ (โดยที่ฉันไม่เคยให้อะไร
ตอบแทนเขาเลยเป็นเวลาหลายปี เพราะเป็นช่วงที่ฉันต้องประหยัด
สุด ๆ เพื่อเรียนให้จบ)  เพราะความประทับใจ
ในพฤติกรรมของเขานี่เอง และเป็นเช่นนี้เสมอต้นเสมอปลายเป็นเวลา
เกือบ 10 ปี  จึงก่อให้เกิดความผูกพัน
กลายเป็นความรักฉันหนุ่มสาว  แต่ ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ไม่มีอะไร
แน่นอน เราต่างก็มีเหตุผล และ อุดมการณ์ของตนเอง
เขาไม่ได้รักเพราะรักเป็นใหญ่ ฉันจำเป็นต้องเลือกทางเดินของฉัน เพื่อ
มุ่งหน้าไปตามเส้นทางของฉันต่อไป 
ทิ้งความประทับใจดังกล่าวไว้อยู่ในความทรงจำ เท่านั้น 

เรื่องประทับใจเรื่องที่สอง เป็นความประทับใจลูกศิษย์รุ่น ปี 29 หลาย ๆ
คน  ตอนฉันผ่าตัดหัวเข่า ต้องอยู่โรงพยาบาล
เป็นเดือน  ได้โทรบอกลูกศิษย์ แอน ว่า ครูอยากนอนห้องพิเศษ เพื่อ
ความสะดวกในการรักษาตัว แต่ห้องพิเศษ
จำเป็นต้องมีคนเฝ้าทั้งกลางวันและกลางคืน กลางวันไม่มีปัญหา เพราะ
ให้หลาน ๆ (ปิดเทอม) มาอยู่ได้
แต่กลางคืน ไม่มีใคร  ถ้าหาคนมาเฝ้าไม่ได้ ฉันก็ต้องไปอยู่ห้องอนาถา
(ห้องรวม  ซึ่งสมัยนั้น เป็นห้องที่แออัดมาก 
มีคนไข้เป็นสิบ ๆ คน ร้อนก็ร้อนมาก (เมษา)  ห้องน้ำก็ต้องใช้รวมกัน
  ฉันเลยถามแอนว่า พวกเธอคิดว่า จะให้ครูอยู่ห้องพิเศษ
หรือห้องรวมดี  แอน คิดสักพัก แล้วบอกว่า  อาจารย์เอาห้องพิเศษเลย 
เดี๋ยวหนูกับเพื่อนจัดเวรกันไปนอนเฝ้าตอนกลางคืน
  โชคดี พอดี ลูกศิษย์ชื่อทิพย์ รถของเขาเข้าอู่  ที่ทำงานเขาใกล้กับ ร.พ.ที่ฉันผ่าตัดเข่า  เขาเลยมาเฝ้าฉันสะดวกใน
การเดินทางไปทำงาน  มานอนเฝ้าฉันวันอาทิตย์ถึง วันพฤหัสฯ  แล้ว
กลับบ้านซักผ้า ศุกร์ เสาร์ มีแอน  เพ็ญ ไก่ บ้าง
ผลัดกันมานอนเฝ้าฉัน  ฉันอยู่ ร.พ.ประมาณเดือนกว่า  จึงกลับมาบ้าน
  ลูกศิษย์ยังตามมานอนเป็นเพื่อนที่บ้านอีกหลายวัน
ช่วยหุงข้าว เพราะฉันยังไม่ได้ถอดเฝือกออก  นี่เป็นประสบการณ์ที่ฉัน
ประทับใจลูกศิษย์กลุ่มนี้มาก ๆจำความดีของพวกเขา
มิลืมเลือน  ปัจจุบันพวกเขามีชีวิตที่ดี มีครอบครัว เจริญก้าวหน้าใน
หน้าที่การงานมีครอบครัวที่ดี มีโอกาสพวกเขาก็ยังมาเยี่ยมฉันบ้าง  


     
คนซ้ายมือ คือ แอน  ขวามือ คือ เพ็ญ ค่ะ



คนตัวเล็กขวาสุด  คือ ไก่  ค่ะ



ทิพย์ ที่มานอนเฝ้า อาทิตย์ถึงพฤหัส ฯ ค่ะ 
 
 เรื่องประทับใจ เรื่องที่ สาม ก็จะเป็นสถานที่ที่ฉันมีโอกาสได้ท่องเที่ยว
ไปตามสถานที่ต่าง ๆ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ประทับใจ
ในความสวยงามของธรรมชาติ  อาจจะเป็นดอกไม้ สายน้ำ ภูเขา น้ำตก
ทะเล อันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้นมา ค่ะ
สถานที่ที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ที่เกิดจากน้ำมือของมนุษย์  เช่น อาณาจักรมาชูปิชู หรือ กำแพงเมืองจีน  ซึ่งแสดงถึง
ความเก่งกล้าสามารถของฝีมือมนุษย์เรา ช่างเก่งจริง ๆ ฉันประทับใจใน
ความสามารถของพวกเขามาก ค่ะ 





ประทับความสวยงามของสวนดอกไม้ที่คนจัด จัดได้งดงามมาก 
เห็นแล้วสดชื่น เป็นอาหารตา อาหารใจ ได้เป็นอย่างดี 





ประทับใจในความสามารถของคนสร้างกำแพงเมืองจีน  1 ใน 7 สิ่ง
มหัศจรรย์ของโลก ค่ะ 







ประทับใจความสามารถของผู้ช่วยกันสร้างอาณาจักร มาชูปิชู  อันเป็น
อาณาจักรที่กว้างใหญ่ไพศาล ก่อสร้างด้วยหินเป็นก้อน ๆ 
ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง เราลองจินตนาการดูกว่าจะขนก้อนหินขึ้นไปก่อสร้าง
เป็นอาณาจักรอันใหญ่โตที่เห็นดังภาพที่ฉันถ่ายมาให้ชมค่ะ 
มันยากเย็นประการใด หนอ  



ภูเขา หิมะ  ก็เป็นความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ขึ้น ที่ทำให้เกิด
ความประทับใจ คนเดินทางไปชื่นชมอยู่สม่ำเสมอ ค่ะ 



ความงดงามของน้ำตก ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันประทับใจ มาครั้งใด
ก็มีจะมีความรู้สึก สดชื่น ชุ่มฉ่ำหัวใจดี  ค่ะ

 ความประทับใจเรื่องสุดท้ายของฉัน  เป็นเรื่องของ ความงามของภาษา
ในงานเขียนประเภทต่าง ๆ เช่น ในนวนิยาย
ในวรรณคดี  ซึ่งนักเขียนและกวีได้บรรจงรังสรรค์ด้วยการเลือกสรรคำ
ที่ให้ความไพเราะ ทั้งเสียงและความหมาย
เพื่อสื่อความให้ผู้อ่านได้รับและเข้าถึงอารมณ์อันสุนทรีย์  ดังสำนวนใน
วรรณกรรม เรื่องคู่กรรมที่ฉันเคยนำเสนอ
ไปในบล็อกก่อน ๆ แล้ว  ก็ไม่ต้องนำมาเขียนซ้ำ นะคะ    

 ตะพาบ กิโลเมตรที่  292  เรื่อง "ประทับใจ"  ของฉัน ก็ขอยกมาเป็น
ตัวอย่าง 4 เรื่องนี้  ค่ะ หวังว่า  งานตะพาบครั้งนี้
คงให้ความเพลิดเพลินและมีประโยชน์แก่เพื่อนชาวบล็อก
บ้างพอสมควร นะคะ  สวัสดี ค่ะ                         


 




 

Create Date : 14 ธันวาคม 2564
34 comments
Last Update : 15 ธันวาคม 2564 21:32:15 น.
Counter : 1744 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสองแผ่นดิน, คุณกะว่าก๋า, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณชีริว, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณThe Kop Civil, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณร่มไม้เย็น, คุณอุ้มสี, คุณmultiple, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณกิ่งฟ้า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtuk-tuk@korat, คุณ**mp5**, คุณkatoy, คุณNoppamas Bee, คุณkae+aoe, คุณทนายอ้วน, คุณnewyorknurse, คุณโอน่าจอมซ่าส์

 

ทุกเรื่องราวความประทับใจของอาจารย์
กลายเป็นความทรงจำ

ที่ผมรู้สึกได้มากที่สุด
น่าจะเป็นเรื่องลูกศิษย์ครับ
เพราะตั้งแต่อ่านบล็อกอาจารย์มาตลอด

อาจารย์จะมีลูกศิษย์แต่ละรุ่น
แวะเวียนมารับมาส่ง
พาไปเที่ยว ไปงานต่าง ๆ พาไปกินข้าว
มีแบบท่อแตกก็มาช่วยซ่อมให้ด้วย
(ถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ)
คือเป็นลูกศิษย์ที่น่ารักมากจริงๆครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 15 ธันวาคม 2564 22:31:33 น.  

 

เข้ามาชมเรื่องประทับใจจากอาจารย์ครับ
ลองนึกน้อนกลับไป เพื่อนดีๆที่ไม่ได้พบนานแล้วก็หลายคนเลยนะครับ ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงกันบ้าง ถ้าเล่นเฟซก็เจอกันง่ายหน่อย
บรรดาศิษย์ของอาจารย์ก็แวะเวียนไม่ขาด ทั้งตอนป่วยและตอนปกตินะครับ ผูกพันยาวนานตลอดชีวิต
เรื่องเที่ยวยังไม่เคยไปมาชูปิกชูเลยครับ ทวีปอเมริกาใต้คงได้ไปหลังเกษียณ
กำแพงเมืองจีนก็ชอบครับ เสียดายข้างบนเหม็นฉี่ไปหน่อย
วรรณกรรมภาษางามๆ อ่านแล้วก็เพลิน รู้สึกว่าภาษาไทยเล่นได้เยอะจริงครับ

 

โดย: ชีริว 16 ธันวาคม 2564 0:10:52 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

 

โดย: กะว่าก๋า 16 ธันวาคม 2564 6:19:17 น.  

 

ประทับใจในน้ำใจของคนที่ไม่ใช่ญาติ
เนี่ยหน้าประทับใจที่สุดค่ะอาจารย์

 

โดย: หอมกร 16 ธันวาคม 2564 8:28:06 น.  

 


ตะพาบบ้านอาจารย์สุวิมลออกเดินล่วงหน้า3 วันก่อนใคร

1.ประทับใจหนุ่มมีน้ำใจยาวนาน
ถึงเวลาต้องเดินจาก
ยังเป็นความประทับใจยืนยาว
2.คุณครูผู้แสนดีกับลูกศิษย์กตัญญู
ต้องสร้างเป็นซีรีย์เกาหลีได้เลยค่ะ
น้องๆน่ารักมากมาย
3.ประทับใจ ในสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้ไปเยืน

ทำเอาเพื่อนๆบล็อกได้ร่วมประทับใจไปด้วยเลยค่ะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 16 ธันวาคม 2564 9:03:05 น.  

 

สวัสดีครับอาจารย์
มีกัลยาณมิตรที่ดี ผมว่าเป็นเรื่องที่โชคดีมากเลยครับอาจารย์
ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวไปกี่ครั้ง ก็ประทับใจทุกครั้งเหมือนกันครับ

 

โดย: The Kop Civil 16 ธันวาคม 2564 14:51:17 น.  

 

ของอาจารย์มีหลายเรื่องเลยนะครับ

ได้ไปในที่ๆ อยากไป ไปดูโลกภายนอก มีเพื่อนดีๆ มีคนรักมากมาย นี่เป็นสิ่งที่วิเศษอย่างหนึ่งในชีวิตเลยนะครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 ธันวาคม 2564 17:18:13 น.  

 

สวัสดีครับอาจารย์

คราวนี้อาจารย์ส่งงานตะพาบไวเลยครับ ไวจนผมเห็นแล้วตกใจว่า เอ๊ะ! ผมพลาดอะไรไปรึเปล่า เดี๋ยวปั่นงานไม่ทันขึ้นมา 555555

เรื่องประทับใจของอาจารย์อ่านแล้วซาบซึ้งมากเลยครับ

อย่างแรกคือเพื่อน เพื่อนไม่ต้องมีมาก แต่อยู่กับเราทุกช่วงเวลาของชีวิต คอยส่งน้ำใจ ความเอื้ออาทรต่อกันเสมอ แค่นี้ก็อบอุ่นมาก ๆ แล้วครับ เพื่อนที่ดีเป็นมงคลของชีวิต เป็นสิ่งมีค่าของชีวิต เป็นรอยยิ้มของเราเสมอครับ แถมเตือนใจเราเวลาเราผิดพลาดด้วยครับ
ผมเองก็เหมือนเป็นคนมีเพื่อนเยอะ แต่จริงๆ เพื่อนที่ผมรู้สึกว่าเป็นเพื่อนจริงๆ มีไม่เยอะเลยครับ


สำหรับเรื่องที่ 2 สิ่งแรกที่ผมคิดคือ ดีใจกับอาจารย์มาก ๆ เลยครับ ผมว่าครูอาจารย์มีไม่มากหรอกครับที่จะมีลูกศิษย์ที่รักมากขนาดนี้ รักกันยาวนานมาจนปัจจุบัน จากครูอาจารย์กลายเป็นญาติผู้ใหญ่ น่าประทับใจมากจริงๆ ครับ ผมไม่ทราบว่าความสำเร็จในอาชีพของแต่ละคนคืออะไร แต่สำหรับผมอาจารย์คือผู้ที่ประสบความสำเร็จใจอาชีพมาก ๆ ครับ แสดงว่าความตั้งใจที่อาจารย์อยากเป็นครูมาตั้งแต่แรก ทำให้อาจารย์ใช้ใจในการสอนลูกศิษย์แน่ ๆ เลยครับ ลูกศิษย์เลยสัมผัสได้ถึงความรักของอาจารย์ จนกลายเป็นความรักที่มีต่ออาจารย์ครับผม ชอบเรื่องนี้มากๆ


ความประทับใจในที่ท่องเที่ยว มาชูปิชู เป็นที่ที่ผมอยากมีโอกาสได้ไปซักครั้งในชีวิต แต่ไม่รู้จะมีตัง หรือมีเวลาไปไหมอ่ะครับ 555555 เพราะ ฟินแลนด์ก็ยังรออยู่ สวิซก็ยังไม่ได้ไป อิตตาลีก็รออยู่ แค่คิดถึงเงินก็ปวดหัวแล้วครับ
อาจารย์แข็งแรงมากเลยครับ มีคนบอกว่า รอเที่ยวตอนเกษียณก็ไม่มีแรงพอดี แต่อาจารย์เที่ยวได้ชิลๆ เลย

และประทับใจเรื่องสุดท้าย ปิดท้ายได้สวยงามมากครับ ถ้าตอบคำว่านางงามนี่ผ่านเข้ารอบเลยครับ คุณครูภาษาไทยของผม ^^


รักษาสุขภาพด้วยครับอาจารย์

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 16 ธันวาคม 2564 17:24:43 น.  

 

สุดยอดค่ะครู

 

โดย: อุ้มสี 16 ธันวาคม 2564 21:03:35 น.  

 

โอ้ ต้องร้องเพลงนี้เลยนะครับนี่
อ.เต๊ะ จัดให้ 1เพลง อิอิ

รักเพื่อพบแล้ว พลัดพราก
...ไม่เคยคิดจาก รักจริงจากใจ
รักชั่ว นิรันดร์ รักกันเรื่อยไป
ดื่ม ด่ำ ฤ-ทัย ไม่คลายใจ รักกัน...

อ.สุ บอก เอ็งจะร้องอีกนานมั้ย หมู หมาบ้านข้าแตกตื่นวิ่งเตลิดไปหมดแล้ว เย้ย 555

ความทรงจำที่ดีๆ จะอยู่กับเราตลอดไปนะครับ

ส่วนเรื่อง ความประทับใจใน ลูกศิษย์ นี่ อาจารย์โชคดีที่ได้เจอ ลูกศิษย์ ที่มีน้ำใจ ในปัจจุบันนี่ หาได้ยากมาก

เวลาเราเจ็บป่วยนี่ ต้องคนที่รักเราจริงๆเท่านั้นแหละครับ
ถึงจะมาอยู่ คอยดูแลเรา ถ้าไม่ใช่ญาติมิตร นี่ ต้องถือว่าเป็นคนดีมากๆ

อ.เต๊ะ เคยไปเฝ้าไข้ ญาติ ห้องรวม เพราะหาห้องพิเศษยังไม่ได้
แทบไม่ได้หลับได้นอน เพราะ คนแยะ เดี๋ยวคนนู้นมา คนนี้มา
แต่ก็ไม่เหงาดี ว่างๆก็ไปคุยกับ เตียงนู้นที เตียงนี้ที

บางทีเค้าก็เอาของกินมาให้ เราก็ให้เค้ามั่ง เหมือนมาปาร์ตี้กัน555
ก็พอคลายความกังวลไปได้บ้างละครับ

ส่วนสถานที่ ที่อาจารย์ไปเที่ยวนี่ น่าตื่นตาตื่นใจมากเลยนะครับ
ทั้งกำแพงเมืองจีน ทั้ง มาชูปิชู
อ.เต๊ะ ดูวันที่แล้ว ตั้งแต่ปี 96 โอ้ สุขภาพดีเยี่ยมเลยนะครับ
เป็น อ.เต๊ะ น่าจะเป็นลมตั้งแต่ปีน 2กิโลแรก แล้วละครับ 555

สุดท้ายถึง วันเวลาจะผ่านไป แต่ความทรงจำดีๆ จะอยู่ในใจเราเสมอนะครับ งั้นเดี๋ยว อ.เต๊ะ ร้องเพลงให้ฟังอีกเพลงดีกว่านะครับ อิอิ

อ.สุ สะดุ้งโหย่ง บอก ถ้าเอ็งสงสาร ข้า เอ็งไม่ต้องร้องเถอะนะ ข้าขอร้อง เย้ย 555

 

โดย: multiple 17 ธันวาคม 2564 6:02:37 น.  

 

เพื่อน ๆ ทำให้เราปลื้ม ประทับใจเยอะ

ส่วนลูกศิษย์แหะ ๆ ผมไม่ค่อยมีกะเขา จะมีก็แค่ฝึกงานให้เขาแล้วก็
จากไป เจอกันเขาก็เข้ามาทักทายไหว้

จะมีรุ่นน้องที่ ผมกับทีมงานช่วยฝึกเป็นพี่เลี้ยงให้เป็นครูสมาธิ นาน ๆ
จะไปร่วมสวดมนต์ที่เดิม พอเดินเข้าไปน้อง ๆ เขายกมือไหว้แล้ว
รีบพูดดัง ๆ เร็ว พี่ไวน์พี่เลี้่ยงของเรามาแล้ว ทีนี้ก็รับไหว้กัน

แต่ทำเอาผมอาย ก็นาน ๆ ผมไปสู้น้อง ๆ เขาไม่ได้ไปบ่อย ส่วนผม
เลยกลายเป็น คนไกลวัดครับครู

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 17 ธันวาคม 2564 9:16:01 น.  

 

สวัสดีค่ะอาจารย์ แวะมาอ่านความประทับใจ กิ่งยังไม่ได้เขียนเลยค่ะ
แต่สิ่งที่ประทับใจของอาจารย์ก็ตรงใจเลยค่ะ ชอบๆทั้ง 4 เรื่องทั้งสวยงาม แปลกมหัศจรรย์ และสูงใหญ่มากค่ะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 17 ธันวาคม 2564 15:06:39 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมแอบเดาว่าปลายปีแบบนี้
ลูกศิษย์หลายคนน่าจะมีจัดทริปให้อาจารย์ได้เที่ยวแน่นอนเลยครับ 555

อาจารย์มีลูกศิษย์ที่น่ารักมากๆครับ
ส่วนหนึ่งผมว่าอาจารย์ก็เป็นครูที่ศิษย์รักมากๆเช่นกัน
ผมเชือ่ว่าไม่ใช่อาจารย์ทุกคนที่ลูกศิษย์
จะระลึกถึงและไปหา
พาไปเที่ยวพักผ่อน พาไปกิจกรรมต่างๆ

น่าชื่นใจแทนอาจารย์มากๆเลยครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2564 11:28:12 น.  

 

ก็หวังว่า โควิดจะหายไปก่อน อ.เต๊ะ เกษียณละครับ555

จะได้ออกเที่ยวสบายใจ ไม่ต้องปิดหน้าปิดตาซะทีนะครับ
ส่วนร่างกายนี่ อวัยวะยังเดิมๆอยู่เลยครับ ทั้งหัวเข่า สะโพก
เริ่มมีเสียงออดๆแอดๆ เหมือนกัน555
ถ้าไปเที่ยวก็ต้องไม่สมบุกสมบันมาก
เดี๋ยวไปเสียกลางทาง หาอะไหล่ไม่ได้อีกครับ 555

ปล.ปีหน้า รับรอง อาจารย์สุ ได้ฟังเพลงไทยแน่นอนครับ
เพราะแฟนคลับขอมามากมาย รวมอาจารย์ด้วย ตั้ง 2 คนแน่ะครับ 555

 

โดย: multiple 18 ธันวาคม 2564 19:54:43 น.  

 



สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

 

โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2564 6:48:18 น.  

 

 

โดย: หอมกร 19 ธันวาคม 2564 9:13:51 น.  

 

ขอบคุณที่แวะไปดูหนังกันนะครับ หนนี้ไม่ค่อยมีเรื่องน่าดูเท่าไหร่
วันนี้อัพบล็อกเที่ยวละ สะดวกเมื่อไหร่ก็แวะมาชมกันนะคร้าบ
ทริปสนุกไหมครับอาจารย์ รอตอนลงบล็อกนะครับ

 

โดย: ชีริว 19 ธันวาคม 2564 14:03:12 น.  

 

สวัสดีค่ะอาจารย์
ประทับใจน้ำตก เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไรน้ำจะหยุดตกสักทีค่ะ
หนูตุ๊ก

 

โดย: tuk-tuk@korat 19 ธันวาคม 2564 14:22:39 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

สะพานลอยอันนี้ผมเคยเดินขึ้นไปครั้งเดียวครับ
มีคนไร้บ้านนอนอยู่
ด้านบนรกมาก มีขยะเต็มไปหมด
ผมไม่แปลกใจเลยที่คนไม่ค่อยเดินขึ้นสะพานลอย

ผมเห็นผู้ชายไร้บ้านนอนอยู่
ขากลับเลยซื้อหมูปิ้งให้ชุดนึง
แกก็ยกมือขอบคุณ

แล้วผมก็ไม่ได้เดินขึ้นสะพานลอยนี้อีกเลยครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2564 18:00:50 น.  

 


อ้อแวะมาส่งการบ้านตะพาบ 292 ค่ะ อจ.สุวิมล

 

โดย: เริงฤดีนะ 19 ธันวาคม 2564 20:53:59 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

 

โดย: กะว่าก๋า 20 ธันวาคม 2564 6:19:11 น.  

 

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

 

โดย: **mp5** 20 ธันวาคม 2564 10:39:59 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมเขียนบล็อกนี้เตือนสติตัวเองครับอาจารย์
ไม่เป็นไร เริ่มต้นใหม่ สู้ต่อไป
ชวงนี้ผมใช้คำพวกนี้กับตัวเองเยอะเลยครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 20 ธันวาคม 2564 15:00:40 น.  

 

มิวเซียมสยามคุณครูน่าพาที่โรงเรียนมาชมเหมือนกันนะครับ เป็นแหล่งเรียนรู้และชวนคิดที่ดีเหมือนกัน
ค่าเข้าก็แพงอยู่ แต่เข้าเป็นกลุ่มลดครึ่งราคา เด็กต่ำกว่า 15 เข้าฟรีเลยนา

 

โดย: ชีริว 20 ธันวาคม 2564 19:58:51 น.  

 


อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์


 

โดย: กะว่าก๋า 21 ธันวาคม 2564 5:30:21 น.  

 

สวัสดีครับอาจารย์

อาจารย์ก็เที่ยวเก่งเหมือนกันนะครับเนี้ย ^^ เห็นว่าเพิ่งกลับมาจากปราณบุรี ปราณผมก็ชอบครับ เงียบสงบดีครับ แต่ไกลไปหน่อยอ่ะครับ เพราะมนุษย์เงินเดือน ลางานยากอย่างผมไม่ค่อยมีวันลา ถ้าจะไปปราณน่าจะต้องมีเวลาซัก 3 วัน 2 คืน กำลังดีครับ ยังไงรอชมทริปเที่ยวปราณบุรีของอาจารย์นะครับ

อ้าว งั้นผมก็ไม่ได้ตาฝาดว่าตะพาบเป็นวันที่ 15 ใช่ไหมครับ 55555 เพราะผมเขียนไว้ล่วงหน้าเพื่อส่งวันที่ 15 พอถึงวันที่ 15 อ้าวไม่เห็นมีใครอัพเลยไปดูอีกทีเผื่อตัวเองจำผิด อ้าว 19 หรอ สงสัยตาฝาด 55555 ที่แท้ผมไม่ได้ตาฝาด อิอิ

ไปทัวร์ 1 เดือน 4 แสนนนนนนนนน แต่อาจารย์เสียแค่2 แสนกว่าๆ ประหยัดไปได้เยอะเลยครับ!!! แบบนี้เที่ยวได้สบายใจแน่นอนครับ อิจฉาเลยครับ ทริปฟินแลนด์ของผมก็แสนนิดๆ แต่ตอนนี้พับเก็บไว้ก่อน เพราะกำลังจะทำบ้าน แบบนี้มีแต่แสนสาหัสละครับ 55555

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นน่ารัก ๆ นะครับอาจารย์ ^^

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 21 ธันวาคม 2564 10:42:14 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

เห็นด้วยกับคอมเม้นท์ของอาจารย์เลยครับ

ช่วงเช้านี้ผมนั่งทำหนังสือทำมือ
เอาไว้อ่านเล่นสองเล่มครับ
ทำไปเพลินๆ เงยหน้ามาอีกครั้งเกือบเที่ยงแล้ว

 

โดย: กะว่าก๋า 21 ธันวาคม 2564 11:49:35 น.  

 

บอลมีอาจารย์ประจำชั้นตอน ม.6 อยู่บ้านพัหกคนชรา บุศยานิเวศน์ อยุธยา เมื่อตอนยังไม่มีโควิทก็จะไปเยียมอาจารย์เรื่อยๆครับ 2-3 เดือนไปครั้งนึง พาไปกินข้าว กินกาแฟ (ส่วนใหญ่อาจารย์จะบังคับให้ไม่ต้องเลี้ยง อาจารย์จ่ายเอง)

แต่พอโควิทมาก็เลยไม่ได้ไปหาเลยครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 21 ธันวาคม 2564 14:11:00 น.  

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อกท่องเที่ยว - วัดเจ็ดยอด เชียงใหม่ด้วยนะครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 21 ธันวาคม 2564 21:19:54 น.  

 


สวัสดีค่ะอจ.

มาอ่านเรื่องประทับของอจ.ด้วยค่ะ

 

โดย: newyorknurse 22 ธันวาคม 2564 4:43:00 น.  

 


King/Queen of BlogGang 1 อาจารย์สุวิมล

Vote ตะพาบ

 

โดย: katoy 22 ธันวาคม 2564 5:56:11 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

 

โดย: กะว่าก๋า 22 ธันวาคม 2564 6:15:17 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ช่วงนี้
ใช้คำว่า "อดทน" บ่อยที่สุดครับอาจารย์ 555
ทำอะไรไม่ได้เลย
นอกจากทนต่อไปครับ

โควิดไม่ยอมไปเสียที

 

โดย: กะว่าก๋า 22 ธันวาคม 2564 13:06:01 น.  

 

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 22 ธันวาคม 2564 14:37:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

อาจารย์สุวิมล
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [?]




เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ

http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif
space
space
space
space
[Add อาจารย์สุวิมล's blog to your web]
space
space
space
space
space