ขอเจิมงิ แล้วค่อยไปอ่าน

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมครับ คู่แฝดยีนเดียวกันนิสัยคล้ายกันอยู่และหนิเนอะ

ถึงจะเลี้ยงดูต่างกันก็เถอะ กำลังงงว่าเอ๊ะอ่านจบแล้วหรา ฮาๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีคับ

ตามมาอ่านจากบล็อกคุณเป็ดค่ะ ^^
ชอบเรื่องที่เขียนนะคะ

สวัสดี วันที่บล็อกเป็นใจ...ค่ะ



เขียนได้เก่งมากค่ะ คุณอ้อ...

เข้ามาอ่านงานเขียนค่า ตะกี้ก็ไปอ่านที่บล๊อกคุณดาวจ๋าฯ

อยากไปทำบุญด้วยจังเลยค่ะ

หลับฝันดีนะคะ

วันนี้ไอ้ตง หรือฟ้าลั่นขึ้นชกเป็นครั้งแรกครับ

ขึ้นเวทีครั้งแรกก็เป็นมวยรองเสียแล้ว

จะเป็นอย่างไรต่อไปก็คงต้องช่วยกันเชียร์เสียแล้วละครับ...




สังเวียนคน

ตอน 8 มวยรอง

จริงนะค่ะ อ่านแล้วก็ได้คิดเรื่องของ
"กรรม" กันเลยเชียว .. อ่านแล้วเข้าใจ
อ่านแล้วก็ปลงด้วย ..


ขอบคุณนะค่ะสำหรับการร่วมสนุกค่ะ
โครงการต่อไปวันที่ 15 มีค. นะค่ะ
ถ้าหากว่าว่างมาเขียนงานด้วยกันอีกค่ะ
แต่ว่าโจทย์หน้าเราต้องตีลังกาปาไข่แตกค่ะ
เพราะว่าโจทย์คุณก๋ายากเหลือร้ายเชียวค่ะ 55

คุณอ้อเขียนเรื่องราวได้ดีเลยค่ะ

ดาวจ๋าไปทำบุญ ตจว. ก่อนน๊า

ให้คุณอ้อมีความสุขกับทุกๆวันค่ะ

แวะมาอ่านค่ะ ^^
ตรวจคำแล้วค่ะ เมื่อคืนดึกมากเลยไม่ได้ตรวจนะค่า อิอิ

แงะ มะใช่โพยมนะครับ
ถึงต้องทานยาหลังอาหารอะ ฮาๆ

ดูแล้วเป็นไงมาเล่าให้ฟังมั่งนะครับ

อรุณสวัสดิ ยามเช้าครับ
มีความสุขกับเช้าวันใหม่นะครับ

สวัสดีขอรับ

เป็นเรื่องที่ผูกได้ดีครับ

เปรียบเปรยได้ดี

ชอบครับชอบ

ถ้าผมตกฟาหเร็วกว่านี้หรชน่อย

สงสัยจะได้เป็นนายกไปแล้ว

แหะๆๆ




ขอบคุณที่ร่วมสนุกด้วยกันนะครับ

สวัสดีค่ะคุณอ้อ ขอบคุณเช่นกันที่ไปอวยพรวันเิกดที่ผ่านมา

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ ที่เป็นแรงใจ



คุณอ้อเขียนสะท้อนสังคมได้ดีมากค่ะ

นั่นสิคะ ..แล้วใครจะเป็นผู้ปลดปล่อยพันธนาการของเธอ

เราต้องช่วยกันทุกภาคส่วนจริงๆล่ะค่ะ

คุณอ้อทิ้งปริศนาไว้อย่างนี้
ทำให้ต้องคิดหนัก ว่านี่เป็นเรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย
ผมว่าเรื่องนี้น่าเอาไปทำละครครับ

สำหรับการปล่อยนก ต้องตกลงราคากันให้ชัดเจนว่าราคาต่อตัวเท่าไร มักสื่อความผิดพลาดกันเสมอๆครับ

ขอบคุณค่ะคุณอ้อ
ชมซะจะลอยอยู่แล้ว ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ

เรื่องนี้สะท้อนภาพชีวิตมากเลยค่ะ
เด็กหญิงสองคนที่มีชีวิตที่ต่างกัน
แต่หัวใจที่ว้าเหว่อาจใกล้เคียงก็ได้
การอยู่ในอุปการะของผู้อื่นที่รักเราจริงๆ
กับอยู่กับแม่ที่ทิ้งๆขว้างๆ

คงเป็นโจทย์ที่ตอบยาก
สุดท้ายต้องรักตัวเองให้เป็น
โอบกอดตัวเองให้อบอุ่น

ไปกันใหญ่แล้ว อิ อิ
ยินดีที่ได้มาร่วมเดินบนถนนสายเดียวกันค่ะ

แอมอร

ชวนไปวัด กันดีกว่า...

ไม่มีไคหนี กดแห่ง กำ ได้ นิ พี่อ้อ นิ

ชีวิตทุกชีวิตถูกกำหนดบุญกรรมมาแล้วทั้งสิ้น แล้วก็อยู่ที่ตัวบุคคลนั้นๆ ว่าจะเพิ่มบุญหรือเพิ่มกรรมให้ตัวเองอีกนะคะ

ปล.เรื่องนี้พี่ทิ้งท้ายประมาณเรื่องจริง มันใช่รึเปล่าคะ แต่ถึงใช่ก็นึกไม่ออกอ่ะว่าใคร

วันนี้สาวอยู่เวร เฝ้าที่ทำงาค่ะพี่อ้อ มีความสุขกับวันพักผ่อนนะค่ะ

แวะมาขอบคุณที่เอาภาพไปฝากค่ะสาวน้อยขายนกเป็นดาราไปซะแล้ว แล้วจะลืม teen ตัวเองมั้ยน้อ

จากเรื่องจริงที่สะท้อนความบิดเบี้ยวของโลกนี้
T T

นับว่าสาวนกปล่อยยังโชคดีนะคะ ที่ยังสามารถหาทางปลดปล่อยตัวเองไ้ด้เปลาะหนึ่ง

ขอบคุณที่แวะไปอ่านเรื่องเอ๋อๆ ของหนิงนะคะ
และขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆ ให้ ^ ^



หลักกิโลฯ หน้า มหาโหดมากๆๆ
เจ้าภาพพี่ก๋าคิดได้จะใดเนอะ

แล้วจะมาคอยติดตามค่ะ

หวัดดีค่ะ ^^
ก็ยังไม่มีใครอยู่ดี.. สงสัยเค้ากลัวรูปในบล็อกกันมั๊งคะ
ดีใจที่ชอบบ้านนอกแบบเพี้ยนนะคะ ..
ส้มตำ..จัดให้เลยค่ะ อิอิ

สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านงานของเพื่อนร่วมโครงการค่ะ ^^

สวัสดีครับ เข้ามาทักทายตอนดึกๆ

แวะมาทักทายครับ หลังๆนี้หายตัวไปสิงอยู่เฟชบุ้คตลอดเลย ^^

สวัสดีครับ
แหมเรื่องที่คุณเริงฤดีบรรยายออกมานี่ มันใกล้ตัวผมเหมือนกัน ไปแถวนั้นบ่อย
ชอบที่บอกประมาณว่า นกถูกปล่อย แต่เด็กสาวใครล่ะจะมาปล่อยเธอ...

สวัสดีเช้าวันจันทร์คะ..คุณอ้อ

เป็นไงคะวันเกิดไปเที่ยวไหนมาบ้าง ติกอวยพรวันเกิดไว้ให้แต่ไม่ได้อยู่หน้าที่ 42/2553 ล่ะซิ ไปอยู่ก่อนหน้านั้น เพราะอวยพรก่อนคุณอ่ออัพบล็อกหน้าใหม่...ยังไงก็ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนดีๆนะคะ

แวะมาทักทายยามบ่ายแก่ๆ

สดชื่นๆ นะคะ

โครงการนี้น่าสนุกนะคะ

นู๋ชอบเพลงนี้ตอนดูหนังเรือ่ง
แสบสนิมศิษย์ส่ายหน้าคร่า
ฟังแล้วก็มีกำลังต่อสู้
โย่ๆๆ