บางทีความดีใจ แต่พอได้อยู่บ่อยๆ ก็จะกลายเป็นความรู้สึกชินชา ไม่ค่อยใส่ใจและชื่นชมกับมันซักเท่าไหร่
แต่พอเป็นความเสียใจ เรากลับจำมันได้อย่างแม่นยำ และกอดมันไว้อย่างเจ็บปวด
(การลาออกครั้งสุดท้าย)
|
||||
ความสงบ ความรู้สึกในเช้านี้เป็นแบบกลางๆ ไม่สุข ไม่ทุกข์ ความรู้สึกประหลาดวิ่งพล่านลงสู่ก้นบึ้งแห่งหัวใจ รำพันกับตัวเอง "ทุกอย่าง ไม่มีเรื่องบังเอิญ" จริงๆหรือ จิตใจด้านต่อต้านยังคงเถียงว่า "ไม่มีอยู่จริง" เพ้อ คิดไปเอง แต่กับอีกด้านหนึ่งที่เสียงของจิตใจมันดังกว่า สะท้อนกลับออกมาจากกำแพงในก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจ "คำว่าบังเอิญ ไม่มีแน่นอน" ถ้าอย่างนั้นการเจอกันของคนแต่ละคน ก็คงจะถูกขีดเส้นให้มาเจอกันแล้ว จากใครคนนั้น การเจอกันจะสั้นจะยาว ย่อมมีเหตุแห่งบุญกรรมที่ร่วมสร้างกันมา คนบางคนเกิดมาเพื่อเป็นเพื่อนเราในช่วงระยะเวลาหนึ่ง คนบางคนเกิดมาเพื่อที่จะอยู่กับเราตลอดไป จริงหรือ ??? .... ผมรำพันกับกาแฟแก้วที่ 2 ของวัน แวะมาเยี่ยม...สวัสดียามบ่ายครับ
โดย: **mp5**
![]() มันก้อจริงนะคะ การเจอกันของคนเรา
![]() ย่อมมีเหตุแห่งบุญกรรมที่ร่วมสร้างกันมา ![]() ไม่งั้น ขวัญคงไม่ได้มาเจอสิ่งดีดี ใช่มั้ยค่ะ ![]() โดย: kwan_3023
![]() |
pippojuve
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() นักเดินทางที่ดี............ย่อมไม่หวังถึงจุดหมาย โค้ดเพลง บรรจุเป็นคนรู้ใจ โค้ดเพลง Group Blog All Blog Friends Blog
| |||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |