บางทีความดีใจ แต่พอได้อยู่บ่อยๆ ก็จะกลายเป็นความรู้สึกชินชา ไม่ค่อยใส่ใจและชื่นชมกับมันซักเท่าไหร่
แต่พอเป็นความเสียใจ เรากลับจำมันได้อย่างแม่นยำ และกอดมันไว้อย่างเจ็บปวด
(การลาออกครั้งสุดท้าย)
|
|||
คืนวันที่ผ่าน เวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอแป็บเดี๋ยวโอ้เราจะกลายเป็นวัยรุ่นแล้วเหรอเนี่ย น่าสนุกจังกับชีวิตวัยรุ่นเนี่ย ความคิดแวบแรกสมัยอายุ 14-15 ปีคิดแบบนี้จริงๆ จะได้มีบัตรประชาชน จะได้จีบหญิงได้ เพราะแม่เคยให้พันธะสัญญาไว้ว่า 15 เมื่อไหร่ จะไปใหนก็เชิญไม่ห่วงแล้ว ตอนนั้นแม่พูดแบบนี้ แต่ถึงทุกวันนี้จะเหยียบ 30 อยู่แล้วแม่ก็ยังห่วงอยู่เหมือนเดิม ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับการดำเนินชีวิตรู้สึกได้ถึงความห่วงใยของแม่ ตั้งแต่เขาคนนั้นซึ่งเป็นคนแรกเขาจากไปเพียงเพราะอยู่กับเราแล้วไม่รวยซักที แม่เป็นคนแรกที่คอยปลอบประโลม ทุกข์ใจเสียใจไปกับเราแม่เฝ้าพูดพร่ำอยู่ทุกวันเพื่อให้เราคลายทุกข์ แม้ถึงทุกวันนี้เจ็บป่วยเพียงเล็กน้อยแม่ก็จะเฝ้าโทรศัพท์มาหาอยู่ตลอดเวลา คิดถึงแม่จัง สงกรานต์ไม่ได้ไปใหนอยากไปหาแม่นะ แต่ก็จนปัญญาอุปสรรคมันเยอะเหลือเกิน เพื่อนยืมเงินไปก่อนสงกรานต์ตั้งหลายวันบอกสงกรานต์จะคืนให้ อุตส่าเตรียมตัวเต็มที่จะไปหาแม่ ระยำจริง เบี้ยวกันหน้าตาเฉย บอก 19 โน่นแหน่ะจะคืนไอ้บ้าเอ้ยแล้ตูจะต้องกลับหลังวันสงกรานต์เนี่ยนะ ประเสริฐ เจงๆ เพื่อนเรา แต่ก็ช่างมันเหอะ ผ่านไปแล้วหนิแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วหลังสงกรานต์ค่อยกลับก็ได้ไม่เป็นไร ฮึ่ม หยุดต่อกันหลายวันก็ไม่ได้ไปใหนเลย กิน-นอนอยู่ห้องแล้วก็ฟังเพลงให้น้ำตาซึมเล่นๆ คิดถึงคนนั้นทีคนนี้ที คิดถึงตัวเองด้วยเพื่อนก็ไม่อยู่ไปเที่ยวกันหมด ปล่อยเรานั่งเศร้า-นอนเศร้าอยู่คนเดียวตั้งหลายวัน แต่ก็ต้องช่างมันเถอะอีกนั่นแหละมันผ่านมาแล้วก็แค่นั้น แต่ตอนนี้คิดถึงงานพรุ่งนี้แล้วปวดขมองจัง แล้วจะมาใหม่วันพรุ่งนี้ ถ้างานไม่เยอะนะ ราตรีสวัสดิ์ อืม แวะมาทักทาย หวังว่าหลังสงกรานต์คงได้
กลับนะคับ เอาใจช่วย ต่อไปคับ ต่อไป.....the show must go on...... อย่าลืมคับ จุดต่อต่างๆในชีวิต เดี๋ยวมันก็โยงหากัน เองอย่างเหมาะเหม็งเมื่อเวลาผ่านไป..... อย่าเพิ่ง เลิกกลางทางซะก่อนนะ traveller อิอิ โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม วันที่: 18 เมษายน 2549 เวลา:9:49:00 น.
เที่ยวเผื่อมาแระเรียบร้อย กลับบ้านหาแม่เผื่อมาแล้วให้ด้วย .. อิอิ อ้อ .. แต่ลืมหอมแก้มแม่อ่ะ กลับไปก็หอมแม่สักฟอดให้หายคิดถึงละกันน๊า .. โดย: กาทิ .. (Ka - Ti ) วันที่: 18 เมษายน 2549 เวลา:13:13:59 น.
แหมจะให้ผ่านปีใหม่แล้วรวยเรย มันออก
จะเป็นหนัง fantasy ไปนิด เอาน่า ค่อยๆ ก้มหน้าก้มตาทำงานหนักไปก่อน แล้ว อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลง และหิวที่จะ เรียนรู้สิ่งใหม่ๆเสมอ เดี๋ยวดีเอง หมอรัก......ฟันธง!!!!!!! โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม วันที่: 18 เมษายน 2549 เวลา:21:55:36 น.
ขอบคุณครับ..... ที่แวะไปเยี่ยมบ้านกระพ้ม...
วันเวลามันก๊ะเดนทางของมัไปเรื่อยๆหล่ะครับ ตาหานไม่เคยเห็นมันหยุดรอใครเลย เราเองเสียที่ต้องต้องคอยไล่ตามมันให้ทัน เอ...แต่ว่า ถ้าบางครั้งเหนื่อยๆลองหยุดนิ่งๆแล้วมองมันไปเรื่อยๆก๊หายเหนื่อยนะครับ.. โดย: Tahannam วันที่: 19 เมษายน 2549 เวลา:7:46:47 น.
ขอบคุณคะ ที่แวะไปทักทายที่บล๊อก กลับหลังสงกรานต์ ก้ไม่เป็นนะคะ ได้กลับเหมือนกันน๊อะ กลับไปแล้วอย่าลืมไปหอมแก้มแม่ด้วยนะคะ
โดย: ชาจัง(สุรัสวดี) (สุรัสวดี ) วันที่: 19 เมษายน 2549 เวลา:11:41:15 น.
แวะมาทักทายนะคะ.. ^^
กลับหลังสงกรานต์.. ก็ถือว่าคนไม่เยอะไงคะ.. ไม่ต้องแย่งกัน อิอิ โดย: nods วันที่: 20 เมษายน 2549 เวลา:20:17:45 น.
|
pippojuve
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นักเดินทางที่ดี............ย่อมไม่หวังถึงจุดหมาย โค้ดเพลง บรรจุเป็นคนรู้ใจ โค้ดเพลง Group Blog All Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
มาอ่านบล็อคของคุณ