• 2025 simply floral moment
• 2024 coffee & things in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

just growing along roadsides ดอกไม้เล็ก ๆ ยังอาจหาญไปบานในภูมิประเทศที่แห้งแล้งที่สุดได้ แล้วเรามีเหตุผลแบบไหน ที่ต้องกลัวอะไรต่อมิอะไรอยู่ตลอด . . flower & I, หน้า 21 เราเป็นคนรักดอกไม้เข้าสายเลือดมาตั้งแต่เด็ก ๆ นอกจากปลูกไว้เยอะแล้ว ก็ยังขยันซื้อจากร้านดอกไม้ มาปักแจกันในบ้านไม่เคยขาด   ทว่าก็เอ็นดูดอกไม้ริมทาง เช่นกัน โดยเฉพาะ "ต้อยติ่ง" ดงนี้   ปกติพนักงานเทศบาลจะมาตัดทิ้งทุกเดือนเลยค่ะ แต่ก็ยังแอบขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง ตลอดมา สร้างความรู้สึกให้รอลุ้นทุก ๆ เช้าที่จะออกไปเดิน ว่า ...เธอจะยังอยู่มั้ยนะ เพราะล่าสุด เธอถูกตัดจนเกลี้ยงดงเลยเชียว   แต่เช้ามืดวันนี้ พอก้าวพ้นรั้วบ้านก็เจอบานสะพรั่ง, คล้ายรอทักทาย ให้อารมณ์วัชพืชก็สวยนะเธอ, จริง ๆ     Create Date : 07 สิงหาคม 2568     Last Update : 7 สิงหาคม 2568 14:20:20 น. Counter : 192 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

all names mean something วันนี้ ไปเจอกลุ่มเพื่อนในห้องสมุดประจำเมือง และประเด็นที่นำมาเป็นหัวข้อคุยกันในรอบนี้ ก็คือ ที่มาของชื่อจริง .. ชื่อจริงเราเกิดจากการเปลี่ยน หลังพบอุบัติเหตุเฉียดตาย 3 รอบ ก่อนวัย 5 ขวบทั้งสิ้น ครั้งแรก 1 ขวบ ยืนพิงเก้าอี้ขณะแม่เย็บผ้าอยู่หน้าตู้กระจกโชว์ผ้าพับ แล้วแม่ลุกขึ้นแบบลืมว่าลูกเกาะเป็นลิงน้อยอยู่ เราเลยหงายหลัง เอนไปทะลุกระจกเข้าไปในตู้ที่ชั้นวาง ก็คือแผ่นกระจก กระจกหล่นลงมาปักหัวเข่าน้อย ๆ ครั้งต่อมา 2 ขวบ นั่งชิงช้าแผ่นที่ผูกกับกิ่งต้นมะขาม พี่เลี้ยงไกวให้ แต่ไกวสูงไปหน่อย เราเลยลอยละลิ่วหล่นลงมาสลบ ต้องหามส่งโรงพยาบาล ครั้งที่สาม อายุเกือบ 3 ขวบ ...เล่นน้ำกันในกลุ่มเครือญาติ เราจมน้ำคลองข้างบ้านตา หายบุ๋ม ๆ ลงไปนาน โชคดีที่ผลุบสุดท้าย น้าชายเห็นผมจุกน้อย ๆ ลอยขึ้นมา เลยคว้าขึ้นทัน แต่เเรานอนป่วยแบบไร้สติ เนิ่นนานหลายวัน จน "หลวงลุง" มาเยี่ยมและบอกว่า ต้องเปลี่ยนชื่อ เพราะคนเกิดวันจันทร์ ไม่ควรมีสระในชื่อ หลวงลุงบอกให้ "แม่" ตั้งชื่อให้เองเลยตอนนี้ ไม่งั้นเราจะไม่ฟื้นคืนสติ แม่นึกไม่ออก มองถุงกล้วยแขกที่คนมาเยี่ยม ซื้อมาฝาก ตรงก้นถุงกล้วยแขก มีคำสองคำที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย พับต่อกันอยู่ตรงก้นถุง เป็นคำ 2 พยางค์ที่หมายถึง การเรียกขวัญที่หายไปให้หวนคืน บังเอิญคำแรก ตรงกับตัวอักษรแรกของชื่อพ่อ และคำหลัง คือสระของคำหลังในชื่อแม่ สองคำมารวมกันได้ความหมายดี ตามที่หลวงลุงบอก พ่อเลยรีบไปแจ้งเปลี่ยนชื่อให้นับตั้งแต่นั้น และเราก็ฟื้นขึ้นมาจริง ๆ ค่ะ   Create Date : 02 สิงหาคม 2568     Last Update : 2 สิงหาคม 2568 17:49:29 น. Counter : 52 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

freedom to choose ผิดหวังกับเหล่าร้านที่ผ่านตาผ่านรีวิว จนวันก่อน เพื่อนสนิทชวนไปนั่งรถเล่น แล้วคุณนายก็พาไปร้านช้อนเขียว สิงหนคร ... ประทับใจ เหมือนเอาบ้านย่ามาทำร้านอาหาร โต๊ะมีน้อย แต่ดีงาม เพราะจัดโซนเป็นส่วนตัวดี อาหารก็อร่อยด้วย ฝีมือแม่ครัวงานบ้าน ๆ เลยเชียว ราคาก็โอเคนะ เป็นอีกร้านที่จะกลับไปอีก, สัก 2-3 หนในปีนี้ แน่ ช่วงหลังไม่ค่อยได้เขียนบันทึกลงสมุด เพราะหมกมุ่นอยู่กับ junk journal สักระยะแล้ว ปัญหาคือ ทำหมดมา 3 เล่ม เล่มนี้เล่มที่ 4 แล้ว พบว่ายังไม่เจอกาวที่ถูกใจ ลองมาหลายแบรนด์ กว่า 20 หลอด ไม่ดีงามดั่งหวัง ... แม้จะสั่งออนไลน์ก็ยังไม่ใช่ เซ็งจัดเลย.   Create Date : 17 มิถุนายน 2568     Last Update : 17 มิถุนายน 2568 13:48:40 น. Counter : 184 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

hidden magical connection จากทริปปีนังครั้งล่าสุด ตอนเดินรอบย่านเก่าช่วงเช้ามืด ร้านรวงยังปิด ถนนยังว่าง แดดยังไม่จ้า ฉันกับเพื่อนเจอผู้หญิงหุ่นหมีตัวกลมคนหนึ่ง น่าจะวัยไม่ถึง 30 แต่แต่งตัวน่ารัก นั่นคือชุดกระโปรงคลุมเข่า ผ้าชีฟองลายดอกดวง สวมรองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋าใบเล็ก ๆ ในมือมีตุ๊กตาเก่า 1 ตัว ฉันเห็นเธอยืนมองวิวถนน  เลยถามว่า จะให้ช่วยถ่ายรูปให้มั้ย เธอบอกว่า ไม่เป็นไร ฉันไม่ถ่ายรูป แล้วเธอก็ชูตุ๊กตาขึ้นว่า ...ฉันมีเพื่อน, ถ่ายนี่ โห แบบอึ้งเลย เธอบอกด้วยว่า เธออยู่กับตุ๊กตานี้มา 20 กว่าปีแล้ว และพาไปเที่ยว ไปไหน ๆ ด้วยทุกครั้ง ในตลอด 20 ปี สุดยอดเลยอะ, ที่มีเพื่อนไปไหนไปด้วย แบบนี้ แล้วฉันก็บอกเพื่อนว่า จริง ๆ ฉันเข้าใจนะ เพราะฉันก็พกสมุดบันทึกไปด้วยทุกที่ เอาไว้ถ่ายรูปกับกาแฟนอกบ้าน เพื่อนตอบว่า มันไม่เหมือนกัน ฉันก็ อืมมมม ฉันมีน้องสาวไปไหนไปด้วยไง น้องสาวฉัน อยู่กับฉัน น้องกบเสียชีวิตตอน 2-3 ขวบ  ตอนนั้นฉันอายุ 4-5 ขวบเอง และตั้งแต่เด็กจนโต ฉันรู้สึกเหมือนน้องอยู่ด้วยตลอดเวลา และเหมือนมี "อีกคน" อยู่ข้างในใจ เป็นความสงสัยลึก ๆ จนถึงปี 2019 มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ทักขึ้นว่า ... 2 วิญญาณ แล้วอาจารย์ก็พูดถึงความรู้สึกที่เป็นมาของฉัน ตอนนั้นแหละ ที่ได้รู้ว่า แท้จริงแล้วฉันคุยกับน้อง ในใจ, ตลอดมา เอาว่า นาทีนั้นก็บอกเพื่อน เพื่อนบอก งั้นหา "ตัวแทน" ที่จับต้องได้ แทนตัวน้อง และพาไปไหนไปด้วย ฉันขำเลย, แต่ อืมมมมม จัดไป ... ตอนเดินปีนังก็มองหานะ แต่ไม่ถูกใจ มองตุ๊กตานั่นนี่นู่น ก็ยังไม่ใช่ เพราะไปมองหาตุ๊กตาลิง หมี หมู ไก่ แมว หมาว่าไป ไม่ฉุกใจคิดเลยว่า น้องสาวชื่อ กบ จนกลับมาเมืองไทย ไม่ว่างไปเดินไหนเลย กระทั่งวันที่ 6 เดือน 6 ไปเดินห้างด้วยเหตุนัดหมอคลีนฟัน แวะร้านนำเข้าของจุกจิกจากญี่ปุ่น เห็น "หวังอี้ป๋อ" และเห็น "กบเขียว" น้องฉันชื่อ กบ นี่คือ ตุ๊กตาพวงกุญแจ กบ ทว่า กบสีเขียว ...ซึ่งฉันไม่ได้ชื่นชอบสีเขียว แต่ฉันชอบ "ความ" เป็นหวังอี้ป๋อ และเมื่อหวังอี้ป๋อหลงใหลสีเขียว งั้น "กบสีเขียว" ก็ได้ และแล้วก็ถ่ายรูปให้เพื่อนดู เพื่อนถาม น้องชื่ออะไร ฉันบอก ...กบ เป่ากบ กบเขียว ???? หรืออะไรดี เพื่อนตอบ " YiKob "  อืมมมมม ... สวัสดี อี้กบ.     Create Date : 08 มิถุนายน 2568     Last Update : 8 มิถุนายน 2568 13:16:31 น. Counter : 279 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

a trip to anyway . . ตลอดเวลา 2 เดือนที่ผ่านมา เดินทางแบบชีพจรลงเท้า ถี่ ๆ เริ่มจากไปทริปพังงากับน้องชายคนกลาง เพราะน้องชายบอกว่า pullman เขาหลัก ราคาดี จากเฉียดหมื่น ลดเหลือ 1 พันนิด ๆ เลยจอง 2 ห้อง และพบว่า ได้รับการอัปเกรดห้อง เป็นห้องดีงาม ขั้นสุด สุดยอดจริง ๆ เลยขับรถไปนั่ง ๆ นอน ๆ กิน ๆ ใน pullman 3 วัน 2 คืน แบบฉันตื่นเช้ามืด ออกไปเดินริมหาดที่เกิดเหตุ เดินแบบโดดเดี่ยวมาก เพราะไม่มีใครตื่นไปเดิน เลยได้สงบใจที่สุด โดยเฉพาะเมื่อพบว่า ตัวเองเดินบนเส้นทางหนีตาย ทุกวันที่เดินเล่นใน pullman เลยเดินไป สวดมนต์ไป เงียบ ๆ ในใจ . . พอกลับมาก็ไปทริปพัทลุง กับเพื่อนสมัยมัธยม กลับมาก็เตรียมตัวไปปีนังอีกรอบ คราวนี้ ไปกับเพื่อนจากแอลเอ แค่ 2 คน นั่งรถไฟไปลงปาดังเบซาร์ แล้วต่อรถไฟมาเลย์ ไปขึ้นเฟอรี่ เรียกแกร๊บปีนังไปลงที่พักในซอยนี้ ตลอด 3 วันในปีนัง ก็ตื่นมาเดิน สายก็เดิน บ่ายกลับมาสิงที่พักหลบแดด เย็นออกไปเดินอีก ค่ำ ๆ ออกไปหาขนมกิน เพราะที่พัก อยู่กลางทุกแหล่งน่าเดิน พบว่าเป็นปีนังทริปที่มีความสุขแบบสงบมาก อาจจะเพราะไปกับเพื่อนที่สนิทกันมาตลอดชีวิต เลยไม่ต้องพูดกันมาก เดินดูตึกเก่า ย่านเมืองเก่า และมิวเซียมเก่า ๆ รวมถึง ร้านอาหารที่เดาสุ่ม ไม่ตามรีวิวเด็ดขาด ก่อนจะปิดท้ายทริปด้วยกาแฟใน starbucks ที่ขึ้นชื่อเรื่องราคาถูกสุดในโลกแล้ว (มั้ง) กลับกลายเป็นหลงคารมหนุ่มแคชเชียร์ ป้าสั่งแบบ reserved ซะงั้น สรุป แพงโฮกกกกกกกกก ทว่า จิบอย่างสุข ๆ เลยแหละ ทริปนี้ เพื่อนเข้าใจแล้วว่า ทำไมฉันต้องไปปีนังทุกปีที่กลับไทย และทำไมฉันถึงบอกเพื่อนเสมอว่า จะต้องไปปีนัง 5 คืน 6 วัน ...คนเดียว, ให้ได้ เพื่อนบอก ตอนได้ยินยังนึกว่า มันจะบ้าอะไรขนาดนั้น สรุป เพื่อนตกบ่วงปีนังอีกคนแล้ว และบอกว่า เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงอยากมาปีนังบ่อย ๆ ... ก็เนอะ, ปีนังสำหรับฉัน ไปง่ายกว่าไปปากซอยอีกอะ     Create Date : 06 มิถุนายน 2568     Last Update : 6 มิถุนายน 2568 16:28:56 น. Counter : 210 Pageviews.   0 comment (โหวต blog นี้)  Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com