Bloggang.com : weblog for you and your gang
happy memories
Group Blog
ใต้ร่มโพธิ์ทอง
ใต้ร่มโพธิ์ทอง (๒)
ถวายอาลัย ในหลวงรัชกาลที่ ๙
พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว
หนังสือ ท่ามกลางประชาชน : เรื่องเล็ก ๆ ในรัชสมัยอันยิ่งใหญ่
Haiku
A Haiku Journey
ศิลปะ (๑)
ศิลปะ (๒)
อังคาร กัลยาณพงศ์
เสพงานศิลป์
เสพงานศิลป์ (๒)
เสพงานศิลป์ (๓)
เสพงานศิลป์ (๔)
พู่กันจีน
หยกใสร่ายคำ
ภาพวาดของละครศักดิ์ พิบูลพล
ผ่านตามาตรึงใจ
ชาวอิตาเลียนในราชสำนักสยาม
Movies in memory
ละคร "บุพเพสันนิวาส"
ดนตรี
เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
เจษฎาภรณ์ ผลดี
Song Seungheon
แต่งเนื้อแต่งตัว
หนังสือ
ทักทายกันหน่อย
อยากคุยก็คุย
พ่อฉันเป็นช่างตัดเสื้อ
บล็อกนี้ให้อ่านเล่น เม้นท์หรือโหวตไม่ต้องจ๊ะ
บล็อกนี้ให้อ่านเล่น เม้นท์หรือโหวตไม่ต้องจ๊ะ (๒)
<<
กันยายน 2557
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
30 กันยายน 2557
หลังคาใบตอง
All Blogs
คุกแห่งความรักที่หลบหนี
บทเพลงหนึ่งทำนอง
เริงรำในสายลมกวีนิพนธ์
โลกหมุนรอบดวงใจฉันดวงใจเธอ
ธารกระซิบ
แม้ฟ้าปิด มุงหมอกหม่น คนยังฝัน
เพื่อดอกฝันหนึ่งตรึงตรา
ผ้าสายหมอก
สนธยา
อีกก้าวนะอีกก้าว
ฝันจะฝากดอกไม้ไว้ใต้หมอน
ด้วยรักและศรัทธา
พลังแห่งรัก
ความรักสร้างสรรค์ ความเกลียดนั้นทำลาย
ช่อดอกไม้ในชีวิต
ฝังหัวใจไว้ในหุบเขานั้น
ทัศนียภาพแห่งหัวใจ
คิดถึง
ทะเลอารมณ์
ชิโน-โปรตุกี-สีแบบตรัง
วังวิเศษ
เถ้าธุลีในสายลมกาลเวลา
วาง
ด้วยตัวฉันเอง
อารมณ์รมณีย์
เสียงหัวใจ
ดอกไม้เก่าในแจกัน
บางครั้งคนเราก็หลงลืม
ทุกคนมีสิทธิ์เลือกโลกสวย
สิ่งเดียวที่อยู่นอกเหนือการทำลาย
บันทึกระหว่างบันทัด
ไม่มีรักไม่มีทุกสิ่ง
เช้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมา
หุบสิเน่หา
โลกกว้างก็เพราะใจไม่คับแคบ
เรื่องราวดี-ดี Smile,eventhough your heart is aching
ใช้ชีวิตให้มีชีวิต
คนที่คุณรัก หรือคนที่รักคุณ
เราทุกคนมีบางสิ่งที่ต้องตามหา
คือหวังและรัก : HOPE AND LOVE
LONG LIVE LOVE
ชีวิตสั้นไปสำหรับคำว่า สักวันหนึ่ง
H O P E
สีน้ำและความรัก
พรุ่งนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง
ทะเลคิมหันต์
The glory of friendship
Journey to the Heart
Into The Happiness
มองต้นไม้
จินตนาการ
อย่าลืมฝันถึงฤดูฝน
ดอกดวงใจ
เพลงกุมภา
คุณรู้สึกถึงสัมผัสอันอ่อนโยนของฤดูกาลไหม
บทเพลงของเดือนมกราคม
สิริภูมิ
แดนดอกไม้
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งงามนัก
แสงอรุณ
ฤดูใบไม้ร่วง
ในบึงสีฟ้า
เคียงข้าง
เดินทาง
ระหว่างทาง
ดอยลาง บางที...
มหาวิหารแห่งศรัทธา
ย่างก้าวที่ย่างกุ้ง
สิงห์ยิ้มยาก
A Passage to Burma
Alone Again
ทุ่งกว้างทางลม
หลังคาใบตอง
ข้ามดงสามหมื่นแล้วต้อง 'ยั้งเมิน'
ต้นไม้หมายวัด
อำเภอในฝัน
ประชากรในประเทศที่ตะกละ
แว่นตากรอบทอง
บ่อน้ำทิพย์
วัฒนธรรมสวนสนุก
ดอยตุง
นายกองสุกี้
ลุงโง่เคลื่อนภูเขา
หล่ายหน้า Tacheleik
อยู่หลี กิ๋นหวาน
เสน่ห์เมืองนนท์
เพลงรักฤดูร้อน
ในร่มเงาของความทรงจำสีจาง
Vintage of the past...หอมหวานแห่งวารวัน
จดหมายรัก จักรยาน และหวานชีวิต
จามจุรีที่รัก
Pink Trumpet Tree...ดนตรีสีกุหลาบ
น้ำต่างสาย ไม้ต่างสี
ด่วนจี๋ไปรษณีย์จ๋า
ที่ใดมีทุกข์ ที่นั่นมีรัก
ภูมิทัศน์จัดวาง
ถึงแล้งใช่แล้งรักไล้
มาระชินะเจดีย์ที่วัดฟ้าเวียงอินทร์
แปกแซมแนมฝัน
ด่านชายแดนหลักแต่ง
อยู่เย็นย่อมเป็นสุข
เหมือนเมืองม่าน
เปียงหลวง
เวียงแห่งความรักอันลับลี้
งามล้ำค่าฟ้าเวียงแหง
เลาวูประตูเวียงแหง
บ้านเชิงดอย
สถานีอนามัยพระราชทาน
หมู่บ้านทรงพระเจริญ
ทางเรา, ทางเขา
เวียงแหงเวียงแห่งความรัก
ฝากความรักมากับสายลมหนาว
จุดรักในใจดอกไม้คงบาน
ดอกไม้เมืองหนาว
อ้อมกอดแม่กลาง
สายหมอกและดอกไม้
ภูผาตั้ง
พิพิธภัณฑ์บ้านจอมพล
อารามสีกุหลาบ
ในสายลมหนาว
หมู่บ้านหล่ายดอย
สุดแดนที่แก่งผาได
พิพิธภัณฑ์เมือง
เชียงรายยังรัก
โมโจกู ในวงแขนของแม่วงก์
กว๊านพะเยาของเรานี่หนอ
ตำนานแห่งการรอคอย ดอยนางนอน
เกาะแก่งแห่งแม่น้ำกก
ถนนสู่ขุนเขา
ถนนสายนี้มีความคิดถึง
ฝนดอกไม้
เดียวดายที่เชียงดาว
ระหว่างทาง
เลียบแม่น้ำโขงสู่เวียงเชียงของ
VINTAGE & NOSTALGIA
อารามในดงไม้
ยินดีต้อนรับความคิดถึง
ม่อนจอง
ออบหลวง
ฮอด
หลังคาใบตอง
ชื่อภาพ : ตูบใบตองตึง
สถานที่ : กระต๊อบริมทุ่งนา แม่แจ่ม
เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ
ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร
หลังคาใบตอง
อยู่ตูบฟาก-ฝาไม้ไผ่มุงหลังคาใบตอง
กั้นห้องนอนหนึ่งห้อง มีชานกว้างไว้ชมดาว
ลองนึกภาพสิที่รัก นอนหนุนตักถอนสะอื้น คืนหนาว-หนาว
ยิ่งยามเพ็ญพระจันทร์ทอสีทองส่องสกาว
อาบท้องทุ่งนวลขาวดั่งแก้มเรื่อแม่เนื้อทอง
ขึ้นต้นก็ฟรุ้งฟริ้งเชย-เชย ชวนคุณเพ้อ (เล่น-เล่น) ว่าที่จริงกระต่ายน้อยก็ละเมอหมายจันทร์อันสูงสุดสอย
รู้แก่ใจว่าคุณไม่มีวันหรอกที่จะผละจากห้องหับปรับอากาศ ทิ้งชีวิตสำเร็จรูปแบบชาวกรุงเทพฯ (ศรีวิไล) มาอยู่ในกระท่อมวินเทจ ตูบน้อยทรงหมาแหงน ที่เหลืออยู่แต่ภาพอดีตบนบัตรอวยพรปีใหม่ สมัยพ.ศ. ๒๕oo หรอก
ผมเข้าใจ ไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก ที่คนเราจะอพยพโยกย้ายไปจากถิ่นกำเนิด จากสภาพแวดล้อมที่คุ้นชิน ไม้ชายทะเลไม่งามเมื่อนำมาปลูกในหุบเขา ไม้บนยอดเขาหน้าผาสูง ก็ยากที่จะเติบโตแข็งแรงเมื่อโยกย้ายไปปลูกที่ราบลุ่ม (ปรงสี่ต้นที่ผมเพาะเลี้ยงตายเกลี้ยง ทั้งที่ฟูมฟักอย่างดี)
แต่ผมก็ยังไม่สิ้นหวัง (ตราบที่ยังมีแรงเกลี้ยกล่อมคุณ)
กระท่อมชาวนาที่คุณเห็นในภาพเขียนนี้ เขาเรียกว่าตูบ หลังคาตูบมุงด้วยใบตองตึง แล้วใช้ลำไม้ไผ่ผ่าครึ่งทับ กันลมเปิงปลิว-คุณสังเกต ชาวบ้านจะลากชายคาเตี้ยเรี่ยดินเลย ยิ่งตูบ (กระต๊อบ) ของชาวเขา จะรวมห้องครัวห้องนอน (ยกเว้นห้องน้ำ) ไว้ใต้ชายคาที่จะลากลงมาปิดติดพื้นแบบไม่เห็นเดือนไม่เห็นตะวันเลย (บ้านถึงต้องมีชาน มีลานไว้ให้ทำกิจกรรมกลางแจ้ง)
แต่บ้านชาวเขานิยมมุงด้วยใบคา ใบก้อ ใบไผ่ ซึ่งมีมากในป่าดิบที่แวดล้อม
พูดแล้วก็นึกถึงบ้านชาวอีก้อ และชาวม้งที่ผมคุ้นเคย ส่วนมากใช้ 'ใบก้อ' เป็นหลังคา ใบก้อนี้คือปาล์มชนิดหนึ่ง ให้คุณนึกถึงใบลานหรือใบตาล รูปร่างใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ อายุการใช้งานก็ยืนยาวกว่าใบตองตึง
ใบตองตึงมีอายุการใช้งานแค่ปีสองปี ถ้ามุงถี่แน่นก็จะยืดอายุไปได้สาม-สี่ปี ถึงจะเปลี่ยนมุงใหม่ ใบตองตึงเป็นชื่อรวม นอกเหนือจาก 'ใบตึง' แล้ว ใบไม้ที่นำมาไพมุงหลังคา หรือล้อมทำฝาบ้าน (เขาเรียก "ถึม") ก็ยังมีใบไม้เหียง ใบไม้สัก เขาเลือกเอาแต่ไม้ที่มีใบใหญ่หนา เป็นไม้ในป่าแพะ (ป่าละเมาะ) ซึ่งจะเป็นป่าโปร่งกั้นป่าดิบดงดำอีกชั้นหนึ่ง
ใบเหียง ใบตึงที่ว่า น่าจะคือใบของต้น 'พลวง' ของคนภาคกลางนะ (คล้ายใบซาดของคนอีสาน) ใบตองตึงสด ๆ ก็นิยมนำมาใช้ห่อข้าวนึ่งร้อน ๆ ห่อหมู ปลา เป็นกรวย และกล่อง ถาด (ควัก) ใส่เห็ด ผลหมากรากไม้วางขาย เรียกว่าใบตองตึงก็คือพลาสติกของคนโบราณ ข้าวห่อใบตองตึงมีกลิ่นหอมเฉพาะ สู้กับหอมใบตองกล้วยได้...
คำพูดขึ้นต้นนิทานที่ว่า "สมัยก่อนคนเรายังโง่อยู่..." นั้น น่าจะเปลี่ยนใหม่นะ ต้องว่า "สมัยก่อน คนเราฉลาดปราดเปรื่องยิ่งนัก"
เขาไม่รู้จักหรอกคำว่า 'อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม' มลภาวะ 'ลดโลกร้อน' 'รีไซเคิล' 'ภาวะเรือนกระจก-ทำลายโอโซนในชั้นบรรยากาศ...' อะไร ๆ ที่ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้
ยิ่งถ้าเกิดมีใครมาโพนทะนาเชิญชวนชาวประชาให้ไปปลูกป่า (บนหน้ากระดาษและในจอโทรทัศน์) แล้ว เขาคงหัวร่องอหาย และว่า "โอ คุณเจ้าขา ป่านี่ปลูกกันได้ด้วยหรือ (ปลูกสวนครัว สวนหน้าบ้านให้แจ่มก่อนเหอะ) เพราะป่ามันปลูกตัวมันเองทดแทนหมุนเวียนเป็นวงวัฏอยู่แล้ว ขอให้รู้จักป่าให้จริงเถอะ รู้จำแนกแยกแยะ รู้ใช้สอยทำประโยชน์
คนกับป่าพึ่งพาอาศัยอยู่กินกันมานานแล้ว และคงจะอยู่กันต่อไปอีกนานเท่านาน ถ้าคุณทั้งหลายไม่รักษ์โลกกันแค่น้ำลายฟูมปาก แต่ในชีวิตจริงยังซื้ออาหารที่ใช้กล่องโฟมบรรจุ ยังใช้แก้วกระดาษ พลาสติก ยังใช้ตะเกียบ ช้อน อะไรต่อมิอะไรที่ใช้ครั้งเดียว-ทิ้งไปกองเป็นภูเขาขยะ ลดจำนวนต้นไม้ในป่า เพิ่มภาระใหญ่บนไหล่ชาวโลกด้วยกัน
แยกขยะเถิด ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ช่วยกันท่านเจ้าขา ทุกบ้านทุกช่องต้องแยกขยะ แยกขยะ แยกขยะ
เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล
จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๘ ก.ย. ๒๕๕๗
เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์
คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน
เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ
"สวัสดี ความเดียวดาย เพื่อนเก่า"
หมอกบาง-เบาลอยเรี่ยตามลาดเชิงเขา
ฤดูหนาวผิวปากเป็นเพลง"เปล่าเปลี่ยวอีกครั้ง"
ชวนให้คิดถึงทรากกระท่อมความฝัน
และบ้านแห่งความรักที่ผุพัง
ครั้งแล้ว-เล่า.....
ดุ่มเดินเหงา-เหงา
ไปตามทางเดียวดายสายเดิม-กลับคืนสู่เหย้า
ผ่านทุ่งข้าวในแสงเงาสีเขียว
ของความหวัง
"อีกครั้งแล้วสินะ อีกครั้ง"-เขาบอกกับตัวเอง
"อย่าเชียวนะ...อย่าทีเดียวเชียว"
"เก็บน้ำตาไว้รดน้ำศพหัวใจคนอ่อนแอเถิด ! "
๒๓/๙/๕๗
ตี ๕.๓๐ น.ลงจากรถทัวร์สี ฟ้าหม่น
ใครจักห้ามรักให้ ไม่ระทม
ขมแสนขมแค่ไหน ต้อง"ไปต่อ"
ขอบคุณภาพฝีมือ Hanatist
LOVE NOSTALGIA
ปลอบโยนหัวใจ
(รักคือผู้อพยพของความรัก)
เธอกลัวความทรงจำใจ จะหล่นหาย
หากกับความเดียวดาย มิไหวหวั่น
ความฝัน ไร้เหตุผล ใจ คน นั้น
ความจริงจึง เฝ้าฝัน อย่างแผ่วเพ้อ
คิดถึง คิดถึง คิดไม่ถึง
หอมหวานตราตรึง อยู่เสมอ
เมื่อความจริง นัดหัวใจ ให้พบเจอ
ความฝันก็ หลบละเมอ เพ้อเพียงพบ
โปรดละเมอ วันละนิด ว่าคิดถึง
ความรักจึง โผจูบใจ ไม่รู้จบ
อดีตอันขาดแคลน กลับคืนครบ
รักคือผู้อพยพของความรัก
อย่ากลัวเลย...
ความทรงจำ แห่งหัวใจ ไม่หล่นหาย
ต่อเจียนตาย ยิ่งตราตรึง ประหนึ่งสลัก
ประติมากรรมใจสลาย ยิ่งใหญ่นัก
อกจึงหัก ใจจึงหาย กันหลายครั้ง
มาชา
๒๖/๓/๕๗ NOSTALGIA.
ฉันไม่ใช่นักยืนยันความหวั่นไหว
มองออกไปนอกหน้าต่าง
ชิงช้าว่างเปล่า
หรืออาจเป็นเช้าวันพรุ่งนี้.....
๒๘/๙/๕๗
เขียนโปสการ์ดรูปห้องนอนซ้ำ-ช้ำ เป็นการ ทำ(ธรรม)สมาธิ รำงับสติที่กระเจิดกระเจิง
คนฉลาดรักจิตวิญญาณของตน
คนโง่รักแต่ทรัพย์สมบัติ
ขงจื้อ
บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ
บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100
Free TextEditor
Create Date : 30 กันยายน 2557
Last Update : 30 กันยายน 2557 10:02:02 น.
0 comments
Counter : 4336 Pageviews.
Share
Tweet
haiku
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [
?
]
New Comments
Friends' blogs
โจเซฟิน
สาวไกด์ใจซื่อ
ป้ามด
ณ มน
Sweety-around-the-world
อุ้มสี
angy_11
JewNid
กะว่าก๋า
เนยสีฟ้า
ยิปซีสีน้ำเงิน
มาเรีย ณ ไกลบ้าน
SevenDaffodils
Insignia_Museum
มัชชาร
chinging
เริงฤดีนะ
ร่มไม้เย็น
Million Stars
ยายกุ๊กไ่ก่
dingtech
เป็ดสวรรค์
sawkitty
หมีปุ๊
ณ ปลายฉัตร
สายหมอกและก้อนเมฆ
toor36
กิ่งฟ้า
คนผ่านทางมาเจอ
ญามี่
tui/Laksi
พรหมญาณี
ข้ามขอบฟ้า
nulaw.m
ซองขาวเบอร์ 9
เกศสุริยง
mastana
diamondsky
pantawan
Schnuggy ชนุ๊กกี้
Close To Heaven
AppleWi
somjaidean100
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
**mp5**
Rinsa Yoyolive
แฟนlinKinPark
lovereason
ที่เห็นและเป็นมา
newyorknurse
multiple
เนินน้ำ
Tristy
ชมพร
Sweet_pills
ชีริว
mambymam
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
กาบริเอล
พรไม้หอม
kae+aoe
tuk-tuk@korat
หอมกร
moresaw
ดอยสะเก็ด
ไวน์กับสายน้ำ
mariabamboo
voneye
ก้นกะลา
ปรัซซี่
ผีเสื้อยิปซี
auau_py
เรียวรุ้ง
ตุ๊กจ้ะ
ฟ้าใสวันใหม่
The Kop Civil
Sai Eeuu
noirathsub
วลีลักษณา
mcayenne94
JinnyTent
จอมใจจอมมโน
ล้งเล้งลัลล้า
ruennara
ตะลีกีปัส
ชานไม้ชายเขา
สันตะวาใบข้าว
อาจารย์สุวิมล
wicsir
Cherry_Wawa
โอน่าจอมซ่าส์
PANDIN
โอพีย์
นกสีเทา
ปรศุราม
เพรางาย
katoy
ตุ๊กตาไขลาน
Sakormaree
ลำเนา
nonnoiGiwGiw
Sleepless Sea
ทนายอ้วน
สิงห์ริมถนน
บ่งบ๊ง
สมาชิกหมายเลข 5106714
มยุรธุชบูรพา
มาช้ายังดีกว่าไม่มา
ทูน่าค่ะ
SertPhoto
จอมแก่นแสนซน
LittleMissLuna
Kero Is My Remedy
tanjira
Rain_sk
กาปอมซ่า
Webmaster - BlogGang
[Add haiku's blog to your web]
Links
www.seungheonplanet.com
ไทยโพสต์
ผู้จัดการ
แนวหน้า
Alongkorn.com
Takase Studios
กลอนไทย
บ้านกลอนไทย
คำคมไทย
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.