happy memories
Group Blog
 
<<
กันยายน 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
9 กันยายน 2556
 
All Blogs
 
เกาะแก่งแห่งแม่น้ำกก





ชื่อภาพ : ป่าฉำฉา
สถานที่ : ริมฝั่งกก อ.เมือง จ.เชียงราย
เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ
ขนาด : ๑๙ x ๒๘ นิ้ว


เกาะแก่งแห่งแม่น้ำกก



ช่วงต้นฤดูฝนมีโอกาสกลับไปเยือน เชียงราย อีกครั้ง อดไม่ได้ที่จะไปย้อนรำลึกความหลังริมฝั่งแม่น้ำ


ไปเจอ ป่าฉำฉา ใกล้วสวนพักผ่อนหย่อนใจของเมืองที่ผืนนี้เป็นสาธารณะหรือของใคร ไม่ได้ไถ่ถาม แต่เห็นปักรั้วบางด้านและมีกระท่อมคนเลี้ยงวัว (กำลังจะแปรรูปเป็นบ้านไม้มั่นคงถาวร) อยู่ด้านหน้า


จะเป็นของใครก็ช่างเถอะ ถ้ายังรักษาต้นไม้ไว้ได้ก็ควรชื่นชม ฉำฉาป่านี้ดงนี้น่าจะเป็นฉำฉารุ่นใหม่ เทียบกับฉำฉาริมถนนเลียบกกไปทางค่ายทหารตีนดอยงำเมืองที่มีขนาดใหญ่หลายคนโอบ ดงนี้ขนาดไม่ได้ครึ่ง โดยเฉพาะฉำฉาที่หน้าโรงพยาบาลโอเวอร์บูรคนั้นใหญ่มหึมา อายุร่วมร้อยปี


วันหลังผมจะตระเวน "รำลึกเชียงราย" ให้ถ้วนทั่ว คือต้องไปจอดรถยนต์ไว้ และเอาจักรยานใส่ท้ายไปปั่นวาดภาพ เพราะเชียงรายพ.ศ.นี้ การจราจรก็จลาจลพอกันกับเชียงใหม่ วัตถุมันโผล่แทนที่เจดีย์ต้นไม้ว่องไวเยอะแยะ หาที่จอดรถลำบากครับ


กลับมาเรื่องต้นไม้ เชียงรายน่ารักตรงนี้แหละครับ ยังรักษาปู่ย่าตาทวดฉำฉาไว้ได้ มีที่ตัดไปบ้างก็ที่บนเกาะลอยเก่า ดูตอที่เหลือให้ดูต่างหน้าก็มหึมา น่าเสียดายเหมือนกันครับ แต่คงจำเป็นจริง ๆ เพราะถนนไม่อาจอ้อมไปกว่านั้นได้


คนมากเมืองขยาย บนเกาะลอยมีที่ทำการ สำนักงาน บ้านพักอาศัยมากมาย สมัยผมยังเรียนประถมที่ 'โรงเรียนดรุณพิทยา' ที่อยู่หน้าเกาะลอยนี้ แม่น้ำกกยังไหลอยู่หลังโรงเรียน


แม่น้ำกกต้นน้ำอยู่ในดินแดนพม่า ผ่านมาทางบ้านท่าตอน อ.แม่อาย มาถึงเชียงรายก็ไหลแยกแตกสาขาออกเป็นสองสาย


ดงฉำฉาที่ผมวาดภาพมาครานี้ คือที่แม่น้ำแตกแขนงสามัคคีสายหนึ่งเลาะเลียบตีนดอยงำเมือง ฝั่งที่ตั้งชุมชนของจังหวัดเหมือนตั้งใจ จะไหลมาหล่อเลี้ยงอุราเมือง อีกสายไม่ยอมเลี่ยงเลี้ยวมาให้รักตรงรี่ไปทางเวียงแก่น เชียงของ ไปสวามิภักดิ์แม่น้ำของ ตรงสบกก


ที่แควแปรสายอ้อมลัดตัดไป เหล่านี้ก็เกิดเกาะแก่งน้อยใหญ่แต่ปลายคุ้งที่ชาวบ้านขนานนามว่า วังคำ คงเนื่องด้วยบนเกาะที่เกิดใหม่ ดินดำน้ำชุ่ม เหมาะแก่การทำเกษตรกรรม มีชาวกะเหรี่ยง และชาวเราไปทำไร่ ทำสวนกันหลังหน้าน้ำ มีทั้งไร่แตงโม ไร่มันแกว กล้วย อ้อย ผักหญ้าสารพัน


เกาะด้านที่อยู่หน้าศาลากลางจังหวัดเรียกว่า เกาะลอย ซึ่งยังไม่มีใครไปบุกรุกอาศัย ใช้เป็นสถานที่จัดงานฤดูหนาวของจังหวัด โดยสร้างสะพานไม่ไผ่ขัดแตะชั่วคราวให้ข้ามไปชมงาน (ฉากแห่งเรื่องชุด 'วัยฝันวัยเยาว์' ของผม ถ้าสนใจก็ไปหาอ่านรายละเอียดได้ครับ)


ปัจจุบันนึกสภาพ 'เกาะลอย' ไม่ออกครับ เหลือสะพานซีเมนต์ให้ต่อเชื่อมรำลึกอดีต และร่อยรอยแม่น้ำกรีดน้ำตาเหือดสาย เช่นเดียวกับเกาะยาวด้านถนนวังสิงห์คำ ตืนดอยงำเมือง เมืองก็กลืนน้ำกลืนเกาะ กลายเป็นที่เหมาะที่แพง แต่โฉนดขาย ที่เกาะที่แก่งก็กลับกลายเป็นไข่ห่านทองคำ สมชื่อ 'วังคำ'


สมประโยชน​์ โทษว่าน้ำเปลี่ยนสาย ป่าจึงกลายเป็นเมือง ก็พอเข้าใจ รับได้ครับ เพราะสาอะไรกับคนก็ยังเปลี่ยนได้ไม่ต่างจากกิ้งก่า ได้ทองคล้องคอ ไพร่ก็กลืนขี้ ยินดีเป็นอำมาตย์ที่คนก่นโคตรด่า !


เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล
จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑ ก.ย. ๒๕๕๖
เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์






บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ



บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor


Create Date : 09 กันยายน 2556
Last Update : 9 กันยายน 2556 21:55:16 น. 0 comments
Counter : 1421 Pageviews.
Share

haiku
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [?]

New Comments
Friends' blogs
[Add haiku's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.