Bloggang.com : haiku : เราทุกคนมีบางสิ่งที่ต้องตามหา

เราทุกคนมีบางสิ่งที่ต้องตามหา


	ชื่อภาพ : ทะเลสาบเชียงแสน สถานที่ : อ.เชียงแสน จ.เชียงราย เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร เราทุกคนมีบางสิ่งที่ต้องตามหา เราทุกคนมีบางสิ่งที่ต้องตามหา และเราต่างก็มีเวลา ยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่า ๆ กัน เวลาสำหรับความรัก เวลาสำหรับความฝัน เวลาสำหรับความเชื่อมั่น เวลาสำหรับยุติการห้ำหั่น สงคราม-ความเกลียดชัง อย่าปล่อยใจจมอยู่ใต้ทะเลความเศร้า แม้จะเจ็บปวดรวดร้าว ก็อย่าสูญสิ้นความหวัง กลั้นใจลอยคอขึ้นไปสูดอากาศอีกครั้ง เราทุกคนต่างยังคงมีเวลา คงมีเวลา มีเวลาที่จะแก้ตัวใหม่ มีเวลาที่จะให้อภัยและคร่ำครวญหวนหา มีเวลาสำหรับการโอบกอดและเช็ดน้ำตา มีเวลาสำหรับตามหา....บางสิ่งนั้น! ๒๑/๐๕/๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๔ พ.ค. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	ผีปั้นน้ำ งึมงัมอยู่หน้าบ้านฉัน ปัญหาของมนุษย์นั้น มีเพียงสิ่งเดียว... คือขาดความเชื่อมั่น ในความฝันและความรัก ! ๒๔/๕/๕๘ เทือกสันผีปั้นน้ำ watercolor on paper 14.5x21.5 cm.


	ภาพไม่เสร็จมักตรึงใจเสมอ ดั่งแรกละเมอ เผลอใจไปรัก


	ความรัก ทำให้เวลาผ่านไป โดยไม่มีเสียงรบกวน เวลา ทำให้ความรักซวนเซไป ด้วยเสียงร้องไห้คร่ำครวญ @ ๒๖/๕/๕๘ landscape behind Buralampai resort watercolour on paper 29.7x42cm.


	หลังคาใบตอง ไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก ที่คนเราจะอพยพโยกย้ายไปจากถิ่นกำเนิด จากสภาพแวดล้อมที่คุ้นชิน ไม้ชายทะเลไม่งามเมื่อนำมาปลูกในหุบเขา ไม้บนยอดเขาหน้าผาสูง ก็ยากที่จะเติบโตแข็งแรงเมื่อโยกย้ายไปปลูกในที่ราบลุ่ม (ปรงสี่ต้นที่ผมเพาะเลี้ยงตายเกลี้ยง ทั้งที่ฟูมฟักอย่างดี) แต่ผมก็ยังไม่สิ้นหวัง(ตราบที่ยังมีแรงเกลี้ยกล่อมคุณ) กระท่อมชาวนาที่คุณเห็นในภาพเขียนนี้ เขาเรียกว่าตูบ หลังคาตูบมุงด้วยใบตองตึง แล้วใช้ลำไม้ไผ่ผ่าครึ่งทับ กันลมเปิงปลิว คุณสังเกต ชาวบ้านจะลากชายคาเตี้ยเรี่ยดินเลย ยิ่งตูบ(กระต๊อบ)ของชาวเขา จะรวมห้องครัวห้องนอน(ยกเว้นห้องน้ำ)ไว้ใต้ชายคาที่จะลากลงมาปิดติดพื้นแบบไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลย(บ้านถึงต้องมีชาน มีลานให้ทำกิจกรรมกลางแจ้ง) แต่บ้านชาวเขานิยมมุงด้วยใบคา ใบก้อ ใบไผ่ ซึ่งมีมากในป่าดิบที่แวดล้อม พูดแล้วก็นึกถึงบ้านชาวอีก้อ และชาวม้ง ที่ผมคุ้นเคย ส่วนมากใช้ใบก้อ เป็นหลัง ใบก้อนี้คือปาล์มชนิดหนึ่ง ให้คุณนึกถึงใบลานหรือใบตาล รูปร่างใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ อายุการใช้งานก็ยืนยาวกว่าใบตองตึง ใบตองตึงมีอายุการใช้งานแค่ปีสองปี ถ้ามุงถี่แน่นก็จะยืดอายุไปได้ สาม-สี่ปี ถึงจะเปลี่ยนมุงใหม่ ใบตองตึงเป็นชื่อรวม นอกเหนือจากใบตึงแล้ว ใบไม้ที่นำมาไพมุงหลังคา หรือล้อมทำฝาบ้าน(เขาเรียก “ถึม”)ก็ยังมีใบไม้เหียง ใบไม้สัก เขาเลือกเอาแต่ไม้ที่มีใบใหญ่หนา เป็นไม้ในป่าแพะ(ป่าละเมาะ) ซึ่งจะเป็นป่าโปร่งกั้นป่าดิบดงดำอีกชั้นหนึ่ง ใบเหียง ใบตึงที่ว่า น่าจะคือใบของต้นพลวงของคนภาคกลางนะ (คล้ายใบต้นซาดของคนอีสาน)ใบตองตึงสด ๆ ก็นิยมนำมาใช้ห่อข้าวนึ่งร้อนๆ ห่อหมู ปลา เป็นกรวย และกล่อง,ถาด(ควัก)ใส่เห็ด ผลหมากรากไม้วางขาย เรียกว่าใบตองตึงก็คือพลาสติกของคนโบราณ ข้าวห่อใบตองตึงมีกลิ่นหอมเฉพาะ สู้กับหอมใบตองกล้วยได้.... คำพูดขึ้นต้นนิทานที่ว่า “สมัยก่อนคนเรายังโง่อยู่....” นั้น น่าจะเปลี่ยนใหม่นะ ต้องว่า “สมัยก่อน คนเราฉลาดปราดเปรื่องยิ่งนัก” แม้เขาจะไม่รู้จักคำว่า “อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม” “มลภาวะ” “ลดโลกร้อน” “รีไซเคิล” “ภาวะเรือนกระจก-ทำลายโอโซนในชั้นบรรยากาศ..” อะไรๆที่ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ ยิ่งถ้าเกิดมีใครมาโพทนาเชิญชวนชาวประชาให้ไปปลูกป่า(บนหน้ากระดาษและในจอโทรทัศน์ ) แล้ว เขาคงหัวร่องอหาย และว่า “โอ คุณเจ้าขา ป่านี่ปลูกกันได้ด้วยหรือ (ปลูกสวนครัว สวนหน้าบ้านให้แจ่มก่อนเหอะ) เพราะป่ามันปลูกตัวมันเองทดแทนหมุนเวียนเป็นวงวัฏอยู่แล้ว ขอให้รู้จักป่าให้จริงเถอะ รู้จำแนกแยกแยะ รู้ใช้สอย ทำประโยชน์ คนกับป่าพึ่งพาอาศัยอยู่กินกันมานานแล้ว และคงจะอยู่กันต่อไปอีกนานเท่านาน ถ้าคุณท่านทั้งหลายไม่รักษ์โลกกันแค่น้ำลายฟูมปาก แต่ในชีวิตจริงยังซื้ออาหารที่ใช้กล่องโฟมบรรจุ ยังใช้แก้วกระดาษ พลาสติกยังใช้ตะเกียบ ช้อน อะไรต่อมิอะไรที่ใช้ครั้งเดียว-ทิ้งไปกองเป็นภูเขาขยะ ลดจำนวนต้นไม้ในป่า เพิ่มภาระใหญ่บนไหล่ชาวโลกด้วยกัน แยกขยะเถิด ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ช่วยกันท่านเจ้าขา ทุกบ้านทุกช่องต้องแยกขยะ แยกขยะ แยกขยะ พิมพ์ครั้งแรกกรุงเทพธุรกิจ ๒๕๕๗ ชื่อภาพ ตูบใบตองตึง สถานที่ กระต๊อบชาวนาที่ อ.ป่าสนวัดจันทร์ เทคนิค สีน้ำบนกระดาษ ขนาด 28x38cm. สมบัติของคุณปัญชลี ด้วงเอียด.... Blue Mountain watercolor on paper 14.5x21.5 cm.


	จะให้รัก ได้อย่างไร เมื่อไม่รัก เขารักคุณ มากมาย คุณไม่รัก ยากยิ่งนัก เรื่องรักนี้ ห้ามไม่ได้ เจ็บซ้ำ-ซ้ำ ไม่เคยจำ หรอกหัวใจ ดื้อดึงดัน ปันรักให้ คนไม่รัก ๒๗/๕/๕๘ Old P.C


	HOPE AND LOVE ความหวังจะสิ้นสุด ถ้าคุณหยุดความศรัทธา ชีวิตคงไร้ค่า เมื่อสิ้นหวัง อยู่ไปวัน มรสุมกลัดกลุ้มหนัก เมื่อไร้รัก ไร้แรงฝัน ชีวิตติดปีกพลัน เพียงรักเอ่ยเผยความนัย โชคดีใครมีรัก ตระหนักค่าอย่าเหลวไหล โอบอ้อมถนอมไว้ หยุดใส่ใจรักจากจร เพราะรักคือแรงใจ รักยิ่งใหญ่-ละเอียดอ่อน คือใจพเนจร แรมรอนหวัง ณ รังรัก ๑๓/๐๕/๕๘ คือหวังและรัก : HOPE AND LOVE ตีพิมพ์ครั้งแรก กรุงเทพธุรกิจ ฉ.วันอาทิตย์ที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ เพลงรักปลายฤดูร้อน watercolour on paper 28x38cm.


	ทุ่งดาว, ผีปั้นน้ำ watercolour on paper 24x32cm.

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 31 พฤษภาคม 2558

Last Update : 31 พฤษภาคม 2558 10:05:04 น.

0 comments

Counter : 1542 Pageviews.