Bloggang.com : weblog for you and your gang
happy memories
Group Blog
ใต้ร่มโพธิ์ทอง
ใต้ร่มโพธิ์ทอง (๒)
ถวายอาลัย ในหลวงรัชกาลที่ ๙
พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว
หนังสือ ท่ามกลางประชาชน : เรื่องเล็ก ๆ ในรัชสมัยอันยิ่งใหญ่
Haiku
A Haiku Journey
ศิลปะ (๑)
ศิลปะ (๒)
อังคาร กัลยาณพงศ์
เสพงานศิลป์
เสพงานศิลป์ (๒)
เสพงานศิลป์ (๓)
เสพงานศิลป์ (๔)
พู่กันจีน
หยกใสร่ายคำ
ภาพวาดของละครศักดิ์ พิบูลพล
ผ่านตามาตรึงใจ
ชาวอิตาเลียนในราชสำนักสยาม
Movies in memory
ละคร "บุพเพสันนิวาส"
ดนตรี
เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
เจษฎาภรณ์ ผลดี
Song Seungheon
แต่งเนื้อแต่งตัว
หนังสือ
ทักทายกันหน่อย
อยากคุยก็คุย
พ่อฉันเป็นช่างตัดเสื้อ
บล็อกนี้ให้อ่านเล่น เม้นท์หรือโหวตไม่ต้องจ๊ะ
บล็อกนี้ให้อ่านเล่น เม้นท์หรือโหวตไม่ต้องจ๊ะ (๒)
<<
กันยายน 2557
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
14 กันยายน 2557
ต้นไม้หมายวัด
All Blogs
คุกแห่งความรักที่หลบหนี
บทเพลงหนึ่งทำนอง
เริงรำในสายลมกวีนิพนธ์
โลกหมุนรอบดวงใจฉันดวงใจเธอ
ธารกระซิบ
แม้ฟ้าปิด มุงหมอกหม่น คนยังฝัน
เพื่อดอกฝันหนึ่งตรึงตรา
ผ้าสายหมอก
สนธยา
อีกก้าวนะอีกก้าว
ฝันจะฝากดอกไม้ไว้ใต้หมอน
ด้วยรักและศรัทธา
พลังแห่งรัก
ความรักสร้างสรรค์ ความเกลียดนั้นทำลาย
ช่อดอกไม้ในชีวิต
ฝังหัวใจไว้ในหุบเขานั้น
ทัศนียภาพแห่งหัวใจ
คิดถึง
ทะเลอารมณ์
ชิโน-โปรตุกี-สีแบบตรัง
วังวิเศษ
เถ้าธุลีในสายลมกาลเวลา
วาง
ด้วยตัวฉันเอง
อารมณ์รมณีย์
เสียงหัวใจ
ดอกไม้เก่าในแจกัน
บางครั้งคนเราก็หลงลืม
ทุกคนมีสิทธิ์เลือกโลกสวย
สิ่งเดียวที่อยู่นอกเหนือการทำลาย
บันทึกระหว่างบันทัด
ไม่มีรักไม่มีทุกสิ่ง
เช้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมา
หุบสิเน่หา
โลกกว้างก็เพราะใจไม่คับแคบ
เรื่องราวดี-ดี Smile,eventhough your heart is aching
ใช้ชีวิตให้มีชีวิต
คนที่คุณรัก หรือคนที่รักคุณ
เราทุกคนมีบางสิ่งที่ต้องตามหา
คือหวังและรัก : HOPE AND LOVE
LONG LIVE LOVE
ชีวิตสั้นไปสำหรับคำว่า สักวันหนึ่ง
H O P E
สีน้ำและความรัก
พรุ่งนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง
ทะเลคิมหันต์
The glory of friendship
Journey to the Heart
Into The Happiness
มองต้นไม้
จินตนาการ
อย่าลืมฝันถึงฤดูฝน
ดอกดวงใจ
เพลงกุมภา
คุณรู้สึกถึงสัมผัสอันอ่อนโยนของฤดูกาลไหม
บทเพลงของเดือนมกราคม
สิริภูมิ
แดนดอกไม้
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งงามนัก
แสงอรุณ
ฤดูใบไม้ร่วง
ในบึงสีฟ้า
เคียงข้าง
เดินทาง
ระหว่างทาง
ดอยลาง บางที...
มหาวิหารแห่งศรัทธา
ย่างก้าวที่ย่างกุ้ง
สิงห์ยิ้มยาก
A Passage to Burma
Alone Again
ทุ่งกว้างทางลม
หลังคาใบตอง
ข้ามดงสามหมื่นแล้วต้อง 'ยั้งเมิน'
ต้นไม้หมายวัด
อำเภอในฝัน
ประชากรในประเทศที่ตะกละ
แว่นตากรอบทอง
บ่อน้ำทิพย์
วัฒนธรรมสวนสนุก
ดอยตุง
นายกองสุกี้
ลุงโง่เคลื่อนภูเขา
หล่ายหน้า Tacheleik
อยู่หลี กิ๋นหวาน
เสน่ห์เมืองนนท์
เพลงรักฤดูร้อน
ในร่มเงาของความทรงจำสีจาง
Vintage of the past...หอมหวานแห่งวารวัน
จดหมายรัก จักรยาน และหวานชีวิต
จามจุรีที่รัก
Pink Trumpet Tree...ดนตรีสีกุหลาบ
น้ำต่างสาย ไม้ต่างสี
ด่วนจี๋ไปรษณีย์จ๋า
ที่ใดมีทุกข์ ที่นั่นมีรัก
ภูมิทัศน์จัดวาง
ถึงแล้งใช่แล้งรักไล้
มาระชินะเจดีย์ที่วัดฟ้าเวียงอินทร์
แปกแซมแนมฝัน
ด่านชายแดนหลักแต่ง
อยู่เย็นย่อมเป็นสุข
เหมือนเมืองม่าน
เปียงหลวง
เวียงแห่งความรักอันลับลี้
งามล้ำค่าฟ้าเวียงแหง
เลาวูประตูเวียงแหง
บ้านเชิงดอย
สถานีอนามัยพระราชทาน
หมู่บ้านทรงพระเจริญ
ทางเรา, ทางเขา
เวียงแหงเวียงแห่งความรัก
ฝากความรักมากับสายลมหนาว
จุดรักในใจดอกไม้คงบาน
ดอกไม้เมืองหนาว
อ้อมกอดแม่กลาง
สายหมอกและดอกไม้
ภูผาตั้ง
พิพิธภัณฑ์บ้านจอมพล
อารามสีกุหลาบ
ในสายลมหนาว
หมู่บ้านหล่ายดอย
สุดแดนที่แก่งผาได
พิพิธภัณฑ์เมือง
เชียงรายยังรัก
โมโจกู ในวงแขนของแม่วงก์
กว๊านพะเยาของเรานี่หนอ
ตำนานแห่งการรอคอย ดอยนางนอน
เกาะแก่งแห่งแม่น้ำกก
ถนนสู่ขุนเขา
ถนนสายนี้มีความคิดถึง
ฝนดอกไม้
เดียวดายที่เชียงดาว
ระหว่างทาง
เลียบแม่น้ำโขงสู่เวียงเชียงของ
VINTAGE & NOSTALGIA
อารามในดงไม้
ยินดีต้อนรับความคิดถึง
ม่อนจอง
ออบหลวง
ฮอด
ต้นไม้หมายวัด
ชื่อภาพ : ต้นไม้หมายวัด
สถานที่ : วัดจันทร์ อ.กัลยาณิวัฒนา
เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ
ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร
ต้นไม้หมายวัด
คุณที่รัก
ว่าด้วยการจัดองค์ประกอบของการวาดภาพแล้ว ภาพนี้ไม่ถูกหลัก แต่ก็หามุมไม่ได้ เพราะข้างหน้าเป็นถนนและชุมชน ในใจคิดน่าจะมีปกาเกอญอสักคน หรือพระเถรเณรน้อยสักองค์มาเดินที่ถนน
แต่ก็ช่างเถอะ ไม่ต่อเติมเสริมแต่ง ให้มันเป็นอย่างที่มันเป็นนั่นแหละ ทางเดินเล็ก ๆ ที่ตัดสนามมานั่นไง พอช่วยนำสายตาไปหาต้นไม้ใหญ่ที่หมายตาให้เป็นประธานของภาพได้
ต้นไม้นี้คือต้นศรีมหาโพธิ์ คนเมืองเหนือเรียก
ต้นศรี
หรือ
สะหลี
มีความหมายว่า ดี เลิศ ประเสริฐศรี
บางที่บางคนก็เรียกต้นโพธิ์ ก็คือต้นไม้เดียวกัน
พระพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรมใต้ต้นโพธิ์นี้ ต้นโพธิ์จึงมีความสำคัญในแง่สัญลักษณ์ทางพุทธศาสนา วัดวาอารามจึงนิยมปลูกต้นโพธิ์ไว้ในวัด บางวัดจัดเป็นสวนป่า เป็นที่เสวนา-ปฏิบัติธรรม
ถ้าพระพุทธเจ้าทิ้งมหาราชวังทิ้งห้องหับใหญ่โตรโหฐาน ออกธุดงค์มานั่งบนลานดินลานหินใต้ต้นไม้ใหญ่จนได้ตรัสรู้ธรรมบรรลุโสดาบัน ธรรมชาติก็ต้องมีอะไรดีแน่นอน
อย่างน้อยก็ออกซิเจนที่บริสุทธิ์สดชื่น ความรื่นรมย์เย็นสบายของร่มเงา เป็นเหย้าเรือนรวงรังของสรรพสัตว์นกกาได้อิงอาศัย เหล่านี้ล้วนเป็นเหตุ เป็นปัจจัยช่วยเอื้อให้พระพุทธองค์ตรัสรู้ธรรม นอกเหนือจากการนั่งหลับตาสวดภาวนาเป็นแน่
มองแง่นี้ ธรรมชาติจึงมีความสัมพันธ์-และสำคัญยิ่งต่อวิถีชีวิตของมนุษย์
เห็นต้นศรีมหาโพธิ์ใหญ่ถึงสองต้นในบริเวณวัดจันทร์ รวมทั้งลานกว้างใหญ่ ก็ชวนให้รำลึกถึงวัดศรีถ้อย ที่บ้านเกิด
ที่หน้าวัดมีต้นศรี-สะหลีใหญ่เรียงรายหลายต้น นั่นคือที่มาของชื่อวัด 'ศรีถ้อย' ภูมินามหมายถึงอารามที่มีต้นศรียืนต้นเรียงรายอยู่ในบริเวณลานดินกว้างใหญ่ หน้าวัดเป็นแถวเป็นถ้อย (ถ้อย-ในภาษาถิ่นเหนือ หมายถึงแถว)
สงกรานต์ปีใหม่ ชาวบ้านแบกไม้ค้ำศรี ไปวางค้ำต้นค้ำกิ่งศรี หมายพลีใจกายบำรุงรักษาศาสนาไว้ให้ยืนยงคงมั่นสืบไป
ต้นศรีใหญ่วัดศรีถ้อยเป็นภาพจำฝังใจเช่นเดียวกับอุโบสถน้อยหลังงามที่มีพระนอน ฝีมือพ่อหนานสล่าพื้นบ้านพื้นเมือง ตอนผมบวชให้ยาย ผมไม่ได้อยู่กุฎิบน 'โฮง' เช่นพระเณรอื่น แต่ขออนุญาตเจ้าอาวาสจำวัดในโบสถ์น้อยนั้นตลอดพรรษาครึ่ง
น่าเสียดายที่ต้นศรีถูกโค่นไปหลายต้น รวมทั้งศาลารายรอบวิหารหลวงก็ถูกรื้อเรียบ เพื่อหลีกทางให้กับศาลาการเปรียญโอ่อ่าหลังใหม่ และโบสถ์น้อยหลังงามก็มีการต่อเติมเสริมงาม (แบบรู้เท่าไม่ถึงสกุลศิลป์)
ผมมาเห็นต้นศรีสะหลีใหญ่สองต้นที่วัดจันทร์นี้ ให้รู้สึกยินดีเป็นยิ่งนัก ยิ่งได้เห็นกำแพงแก้วเล็ก ๆ รายรอบ ก็ยิ่งชื่นชม
ศรีสองต้นนี้อยู่หลังอุโบสถ ซึ่งปกติคตินิยมชาวเหนือต้องหันหน้าไปทางทิศตะวันออก แต่ที่วัดจันทร์นี้ วัดตั้งอยู่บนเนิน ด้านหน้าเป็นลาดเชิงเขา เข้าใจว่าถนนสายเก่าไต่มาจากทางนั้น อุโบสถวัดเลยหันหน้าไปทางทิศเหนือนั้น (หรือผมหลงทิศ?)
ปัจจุบัน ลานกว้างร่มโพธิ์ใหญ่ก็กลายเป็นอาเขตหรือไม้หมายเมืองของอำเภอไป เพราะชุมชนใหญ่อยู่ตรงนั้นมีร้านรวงขายสินค้า, อาหาร มีธนาคารและจุดจอดรถโดยสารประจำทาง
ผมพูดว่าชุมชนใหญ่ แต่ขอให้คุณนึกภาพเมืองเล็ก ๆ ที่เห็นในฉากหนังคาวบอยที่คุณโปรดปรานไว้นะครับ ไม่ใช่นึกถึงตลาดเจ้าพระยาหรือชุมชนบางม่วง
โดยส่วนตัว ผมชอบที่แบบนี้แหละครับ เล็ก-เล็ก เรียบ-เรียบ ง่าย-ง่าย ไม่วุ่นวาย ไม่เยอะ มีให้กินให้ใช้เท่าที่จำเป็นแก่การยังชีวิต
ความไม่สมบูรณ์ของปัจจัยในการยังชีพ (ตามอัตตภาพ) นี่มันเคี่ยวคุณภาพชีวิตคนเรานะ คุณว่าไหม ไม่ว่าจะด้านไหน ความไม่สมบูรณ์หรือความขาดนั้น มันคือแรงบันดาลใจชั้นดีให้มนุษย์คิดค้นสร้างสรรค์ ทั้งยังจะเติมเต็มด้านในของชีวิตเขาอีกต่างหาก
"ไม่เช่นนั้นพระพุทธเจ้าไม่ละทิ้งวิถีชีวิตโลกอันรุ่มร้อน จรไปหาความวิเวกสงบเย็นใต้ต้นไม้หรอก..."
๕๕๕ คุณเห็นด้วยกับตรรกะแบบกำปั้นทุบดินของผมไหม
เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล
จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑๔ ก.ย. ๒๕๕๗
เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์
คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน
เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ
ใครช่างสังเกต จะเห็นมดตัวหนึ่ง เกาะอยู่ตรงมุมขวาบนภาพ
สงสัยมันได้กลิ่นหอมของดอกไม้กระมัง
ตัดผม
ตัดคุณ
ตัดใจ
ตัดเขา
ตัดเธอ
ตัดใคร
ตัดยาก ตัดเย็น เข็ญใจ
ปลงแล้ว ก็ไป ตัดผม
สิ่งประเสริฐสุด ที่จิตวิญญาณแห่งมนุษย์
ได้กระทำในโลกนี้
คือการดูและบอกสิ่งที่เห็นได้ ด้วยวิธีเรียบง่ายที่สุด
ผู้คนนับร้อยอาจพูดคุยกับผู้คนที่คิดเป็น
และผู้คนอีกนับพันที่อาจคิดให้กับคนที่อาจเห็น
การเห็นอย่างแจ่มแจ้ง เป็นกวี เป็นปรัชญา เป็นศาสนา-
ทุกอย่างเป็นหนึ่งเดียวกัน
จอห์น รัสกิน
ความเรียบง่ายไร้กาลเวลา จอห์น เลน เขียน สดใส ขันติวรพงศ์ แปล
ทัศนียภาพแห่งกวีนิพนธ์ยามเช้า
มาชา
สีน้ำบนกระดาษ 28x38cm.
ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ
ดูอาร์ตเวิร์คเก่าๆแล้วเหงาใจขึ้นมาจริง ๆ
ตั้งสติ นิ่ง ๆ แล้วสวดภาวนาให้เอาชนะอุปสรรคทุกสิ่ง
ขออนุญาตคุยกับแฟนนักอ่านเป็นการเฉพาะ
(ถ้าเขียนรู้เรื่องดีก็จะถือเป็นคำนำหนังสือเสียเลย)
ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ
ชวนให้คิดว่าเป็นชื่อนวนิยายรักหักอกใช่ไหม
ทำไงได้ ผมจะเปลี่ยนชื่อใหม่อย่างไร ใครต่อใครก็ปักใจแต่ชื่อนี้
(อาจเป็นเพราะมันมีที่มาจากบทเพลงรักของผม)
หนังสือเล่มนี้รวบรวมเรื่องที่ผมเขียนเกี่ยวกับ-
"ดอกไม้ในความคิดถึง"
ดอกไม้ที่ผมได้พานพบและผูกพัน
รวมทั้งหมด ๕๐ กว่าตอน เกรงว่าจะหนาและราคาแพงไป
เพราะดำริจะพิมพ์สี่สี จึงแยกเป็นสองเล่ม เล่มหลังก็น่าจะชื่อ
"เธอคือดอกไม้ในความเดียวดายของฉัน"(เป็นอันว่าความเดียวดายหายกัน
คิดไว้ดังนี้ อาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ ตามประสาคนโลเลใจง่ายและหูเบา)
ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ
ต้องขอโทษคุณผู้อ่านถ้าทำให้ท่านรอคอย
ทีแรกสำนักพิมพ์"พเนจร"จะจัดพิมพ์
แต่ผู้เขียนก็โลเลจับจดแถมเกิดความไหวหวั่นไม่เชื่อมั่นในผลงานตัวเอง
เกรงว่าจะทำให้ฐานะกระยาจกเข็ญใจลงไปอีก แต่กลัวเสียหน้า
จึงเลี่ยงไปว่าฝีมือวาดภาพยังไม่ถึง
สำนักพิมพ์จึงไปจ้างศิลปินมาวาดภาพประกอบใหม่ทั้งหมด
หมดเงินก้อนโตไป ตอนนั้นก็เกิดมีสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งสนใจใคร่จัดพิมพ์
ความมั่นใจผู้เขียนก็กลับคืนมา ตกลงปลงใจ
และไปบอกศาลาน้องคนจัดอาร์ตเวิร์คที่ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ยอมเสียค่าจัดทำ แต่น้องเขาก็มีน้ำใจยิ่งนัก
ไม่ขอรับค่าแรงใดๆทั้งสิ้น คะยั้นคะยอหนักเข้า
ก็ขอแค่ภาพเขียนเล็กๆตอบแทนสักภาพก็พอ
กำลังจะจัดส่งต้นฉบับให้บรรณาธิการ ก็มีพรายกระซิบมาบอกว่า
สำนักพิมพ์ดังกล่าวที่ว่านั้นง่อนแง่นเต็มที เบี้ยวค่าเรื่องนักเขียนเปรอะไปหมด
ผู้เขียนซึ่งใจฝ่ออยู่แล้ว ฝ่อหนักเข้าไปอีก
หมดอารมณ์ ทิ้งต้นฉบับไว้เดียวดายเป็นเวลานาน
และพาลไปถึงเล่มอื่นๆที่ตระเตรียมจะออกต่อเนื่องกันไป (ช่างใจเสาะแท้)
(อ่านต่อฉบับหน้า)
ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ
ขออนุญาตคุยกับแฟนนักอ่านเป็นการเฉพาะ (๓)
ขณะที่ผู้เขียนอ่อนเปลี้ยเพลียใจอยู่นั้น
เรื่องสลดหดหู่ประดาก็ตั้งกองพาเหรดมา
ล้วนแล้วแต่แรงและเยอะจวนเจียนสติแตก
อ้อ ลืมเล่าว่า ก่อนหน้าที่จะทำอาร์ตเวิร์คที่เห็นอยู่นี้
หลังจาก ริมฝั่งแม่น้ำหัวใจสลาย ออกได้ไม่นาน
ก็ได้ส่งหนังสือเล่มนี้ไปให้ช่างทำอาร์ตเวิร์ค (ที่เป็นเพื่อนของเพื่อน)
จัดทำมาก่อน กะว่าจะทิ้งระยะสักเดือน ก็จะออกเล่มนี้
รออาร์ตเวิร์คเสร็จสรรพเรียบร้อยด้วยใจระทึกอยู่นานร่วมเดือน
จู่ ๆ เพื่อนของเพื่อนที่ว่ายอดฝีมือนั้น ก็พลันเปลี่ยนใจ
ไม่ว่าง งานล้นมือ(คือไม่อยากทำ)ซะงั้น
อือม์ ไม่รู้จะเล่าทำไมเรื่องอุปสรรค ที่ผ่านพ้นไปแล้ว
ไม่เกิดมรรคผลอันใด ดีแต่จะลดทอนกำลังใจ (และกลายเป็นตาแก่ขี้บ่นไปได้ง่าย ๆ)
สรุปแว่...สู้ ๆ ถ้าเอาชนะเมล์เจ้ากรรมนายเวร
เพียรพยายามกดส่งต้นฉบับให้สำนักพิมพ์ ได้สำเร็จลุล่วงในวันนี้
แม้จะไม่ทันงานหนังสือ แต่ปลายเดือนตุลาคมนี้
ท่านน่าจะได้อ่าน ฉันคือสวนดอกไม้ในความเดียวดาย (ของผู้เขียน) เสียที
บอกเล่าเก้าสิบให้แฟนานุแฟนฟังเพียงเท่านี้
บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ
บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100
Free TextEditor
Create Date : 14 กันยายน 2557
Last Update : 14 กันยายน 2557 22:25:47 น.
0 comments
Counter : 1849 Pageviews.
Share
Tweet
haiku
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [
?
]
New Comments
Friends' blogs
โจเซฟิน
สาวไกด์ใจซื่อ
ป้ามด
ณ มน
Sweety-around-the-world
อุ้มสี
angy_11
JewNid
กะว่าก๋า
เนยสีฟ้า
ยิปซีสีน้ำเงิน
มาเรีย ณ ไกลบ้าน
SevenDaffodils
Insignia_Museum
มัชชาร
chinging
เริงฤดีนะ
ร่มไม้เย็น
Million Stars
ยายกุ๊กไ่ก่
dingtech
เป็ดสวรรค์
sawkitty
หมีปุ๊
ณ ปลายฉัตร
สายหมอกและก้อนเมฆ
toor36
กิ่งฟ้า
คนผ่านทางมาเจอ
ญามี่
tui/Laksi
พรหมญาณี
ข้ามขอบฟ้า
nulaw.m
ซองขาวเบอร์ 9
เกศสุริยง
mastana
diamondsky
pantawan
Schnuggy ชนุ๊กกี้
Close To Heaven
AppleWi
somjaidean100
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
**mp5**
Rinsa Yoyolive
แฟนlinKinPark
lovereason
ที่เห็นและเป็นมา
newyorknurse
multiple
เนินน้ำ
Tristy
ชมพร
Sweet_pills
ชีริว
mambymam
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
กาบริเอล
พรไม้หอม
kae+aoe
tuk-tuk@korat
หอมกร
moresaw
ดอยสะเก็ด
ไวน์กับสายน้ำ
mariabamboo
voneye
ก้นกะลา
ปรัซซี่
ผีเสื้อยิปซี
auau_py
เรียวรุ้ง
ตุ๊กจ้ะ
ฟ้าใสวันใหม่
The Kop Civil
Sai Eeuu
noirathsub
วลีลักษณา
mcayenne94
JinnyTent
จอมใจจอมมโน
ล้งเล้งลัลล้า
ruennara
ตะลีกีปัส
ชานไม้ชายเขา
สันตะวาใบข้าว
อาจารย์สุวิมล
wicsir
Cherry_Wawa
โอน่าจอมซ่าส์
PANDIN
โอพีย์
นกสีเทา
ปรศุราม
เพรางาย
katoy
ตุ๊กตาไขลาน
Sakormaree
ลำเนา
nonnoiGiwGiw
Sleepless Sea
ทนายอ้วน
สิงห์ริมถนน
บ่งบ๊ง
สมาชิกหมายเลข 5106714
มยุรธุชบูรพา
มาช้ายังดีกว่าไม่มา
ทูน่าค่ะ
SertPhoto
จอมแก่นแสนซน
LittleMissLuna
Kero Is My Remedy
tanjira
Rain_sk
กาปอมซ่า
Webmaster - BlogGang
[Add haiku's blog to your web]
Links
www.seungheonplanet.com
ไทยโพสต์
ผู้จัดการ
แนวหน้า
Alongkorn.com
Takase Studios
กลอนไทย
บ้านกลอนไทย
คำคมไทย
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.