|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
พิพิธภัณฑ์บ้านจอมพล
 | |  | | |
ชื่อภาพ : พิพิธภัณฑ์บ้านจอมพล
สถานที่ : อ.เมือง เชียงราย
เทคนิค : สีน้ำ+พาสเทลบนกระดาษ
ขนาด : ๑๑ x ๑๕ นิ้ว
พิพิธภัณฑ์บ้านจอมพล
บ้านโบราณทรงยุโรปหลังนี้เป็นอาคาร ๒ ชั้น มีเตาผิงและห้องใต้ดิน ชั้นบนมี ๓ ห้อง ปูพื้นด้วยไม้เนื้อแข็งอย่างดี ฝาผนังก่อนด้วยอิฐฉาบปูน หลังคามุงกระเบื้อง เริ่มสร้างในปี พ.ศ. ๒๔๘๒ (บนพื้นที่ ๒ ไร่) เพื่อใช้เป็นบ้านพักรับรองของ จอมพล ป. พิบูลสงคราม ผู้บัญชาการกองทัพพายัพ
สร้างเสร็จปีถัดมา ก็เกิดสงครามมหาเอเชียบูรพาพอดี (ไทยเราได้เข้าข้างฝ่ายญี่ปุ่น) บ้านพักรับรองหลังนี้จึงถูกใช้เป็นศูยน์วางแผนบัญชาการรบ
เพราะญี่ปุ่นได้มอบหมายให้กองทัพไทยเรารับผิดชอบสงครามฝั่งตะวันออก แม่น้ำสาละวินถึงลำน้ำโขง และยกทัพไปบุกเมืองเชียงตุงของพม่า ซึ่งอังกฤษยึดครองอยู่
ต่อมาเมื่อฝ่ายสัมพันธมิตรชนะสงคราม กองทัพพายัพก็ถูกยุบ บ้านหลังนี้ก็จึงถูกทิ้งร้างแต่นั้นมา...
สมัยผมเป็นเด็กเกเร (ภาษาเหนือว่า "ละอ่อนฮ้ายอย่างว่อก") เวลาหนีโรงเรียน มีสถานที่ลับสองแห่งที่ผมจะหลบลี้ภัยไปเที่ยวเล่น คือ ไร่มันแกว หมู่บ้านกะเหรี่ยงบนฝั่งน้ำกกด้านหลังโรงเรียน และบน ดอยตอง ที่อยู่ถัดจากโฮงยาฝรั่งไปหน่อย
บน 'ดอยตอง' ช่วงสิบห้าปีหลังสงครามมหาเอเชียบูรพานั้นคือป่หิมพานต์ดี-ดีนี่เอง ป่าดิบดงดำคระครึ้มไปทั้งดอย ต้นไม้แต่ละต้นแหงนคอตั้งบ่า แถมมีสิ่งมหัศจรรย์คือ ลูกก๋งพระอินทร์
ลูกก๋ง ก็คือลูกกระสุนหนังสติ๊กนั่นแล แต่หาใช่กระสุนดินดำ แต่เป็นกระสุนวิเศษสีเขียววาววับ (นี่กระมัง คนถึงเรียกมันว่ากระสุนพระอินทร์) ไม่ต้องเสียเวลาหาดินเหนียวมานั่งปั้นให้เมื่อยบั้นเอว
ลูกก๋งพระอินทร์ น่าจะเป็นแมลงทับปีแข็งชนิดหนึ่ง หรือประเภทไหนผมก็จนด้วยเกล้าที่จะอธิบาย จนบัดนี้ ใครมีความหลังและความรู้เกี่ยวกับของวิเศษชนิดนี้ กรุณาบอกกล่าวเอาบุญด้วยครับ
ผมรู้แต่ว่ามันคืออาวุธที่แสนวิเศษ ลูกกลม เนื้อแข็ง น้ำหนักดีพอเหมาะพอเจาะ พอที่เราจะดั้นด้นค้นหา ลูกเก๋งพระอินทร์ซ่อนตัวใต้สุมทุมพุ่มไม้บน 'ดอยตอง' นั่นแหละ มีมากมายเหลือเฟือ เพียงต้องออกแรงตะกุยลุยค้นหากันหน่อย แต่ความลำบากลำบนนั่นแหละคือรสชาติของการละเล่นผจญภัยของเด็ก ๆ ล่ะ
แปลกใจจนบัดนี้ว่า 'ลูกก๋งพระอินทร์' นี้มันมาจากไหน ถามนักเรียนรุ่นพี่ (หัวโจกหนีโรงเรียน) ก็พูดหน้าตายว่า พระอินทร์ก็เล่นยิงนก กระสุนก็เลยตกจากฟ้ามาให้เด็ก ๆ จอมซนบนโลกมนุษย์ได้เล่นบ้าง...
ตอนหลัง ๆ (เมื่อผมขึ้นชั้น ป. ๔) กระสุนพระอินทร์ที่มีปะเลอะปะเต๋อ (เยอะแยะ) ก็เริ่มร่อยหรอลงทุกที สถาที่-ที่พวกเราหลีกเลี่ยงที่จะไปข้องแวะเพราะกลัวผีหลอก ก็คือป่ารกปรกรอบบ้านโบราณหลังนี้แหละ ผมว่าเจ้าลูกก๋งพระอินทร์คงจะรู้นะ ถึงความขี้ขลาดตาขาวของเด็ก ๆ ไม่งั้นพวกมันไม่พากันหลบอยู่ในบริเวณนั้นหรอก
ปัจจุบัน (พ.ศ. ๒๕๕๔) บ้านขนหัวลุกในวัยเยาว์ของผมหลังนี้ ได้รับการพัฒนาปรับปรุงให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ของจังหวัด
การบูรณะครั้งนี้ได้จัดเป็นพิพิธภัณฑ์แหล่งรวบรวมข้อมูลของเมืองเชียงราย มีการปรับปรุงห้องนอนของ 'จอมพล ป.' เป็นห้องแสดงประวัติการทำงาน ห้องแสดงมัลติมีเดียประวัติศาสตร์เมืองเชียงราย ห้องแสดงอาวุธสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ และห้องรับรองนักท่องเที่ยว
เป็นการสร้างมูลค่าเพิ่มที่เข้าท่าครับ สร้างพิพิธภัณฑ์ เปิดให้เข้าชมฟรี ก็ยังดีกว่าสร้างบ่อนกาสิโนดูดเงินนักท่องเที่ยวล่ะครับ
มีคุณประโยชน์กว่ากันเยอะ
เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล
จาก เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์
คอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑๗ พ.ย. ๒๕๕๖
| |  | |  |
บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ
บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100
Free TextEditor
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2556 |
| Last Update : 24 พฤศจิกายน 2556 9:48:23 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1592 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 166 คน [