Bloggang.com : haiku : นายกองสุกี้

นายกองสุกี้


	ชื่อภาพ : ครอบครัวแว่นตาดำ สถานที่ : อ.แม่สาย เทคนิค : มั่วซั่วผสมผเส ขนาด : ๒๑ x ๒๗ เซนติเมตร นายกองสุกี้ คุณที่รัก ผมมีเหตุต้องไปแม่สายอีกแล้ว เพราะได้รับทราบจาก พลพรรครักการวาด ว่ามีร้าน ๆ หนึ่งที่ตลาดดอยเวา ฝั่งเรานี้ สั่งปากกา ยอดปรารถนาของผมเข้ามาขาย เป็นปากกาสำหรับวาดกับสีน้ำโดยเฉพาะ (หมึกกันน้ำได้ รับรองไม่มีซึมเปื้อนเลอะเทอะ) ยี่ห้อดังของอังกฤษไปตั้งฐานผลิตในจีน หรือว่าจีนลอกเลียนแบบผมก็ฟังไม่ได้ศัพท์ จับเอาไปกระเดียด ยอมฝืนกฎเหล็กตัวเอง ที่จะไม่ไปแม่สายวันหยุดยาวหรือเสาร์-อาทิตย์ บึ่งไปแม่สายทันที โถ…เดินขาขวิดเบียดนักท่องเที่ยวเหงื่องไหลไคลย้อย เข้าไปถามทุกร้านไม่พบร่องรอยปากกายอดปรารถนาดังว่า ระอิดระอาเจียนถอดใจ จนร้านสุดท้าย อาเจ็คนขายพยักหน้าให้-ดีใจจนแทบกระโดดเข้าไปกอด ที่ไหนได้ ที่พยักหน้ารับนั้น หมายถึง "เคยมี" ต่างหาก ห้าด้ามสุดท้ายขายหมดไปแล้ว มีอาจารย์ผมยาวคนหนึ่งมาเหมาไปหมด เขาไม่สั่งมาขายอีกแล้ว เพราะสินค้าขายยาก มีคนใช้น้อย แตต้องสั่งล็อตใหญ่ เขาถึงจะส่ง เขาไม่มีเงินทุนมาจม... เอาสิ เข้าใจเลยรสชาติชีวิต ผมก็ต้องการแค่ด้ามเดียวเท่านั้นแหละเจ๊ หมายใจว่าใช้ดี ก็(อาจ)จะเก็บหอมรอมริบซื้ออีกด้าม พูดเสียงอ่อยในใจ ไหน ๆ ก็มาแล้ว ควักเงิน ๑๕o บาทซื้อปากกาหมึกซึมขี้กะโล้อะไรก็ไม่รู้เป็นที่ระลึก ก่อนจะเดินเที่ยวชม ตลาดสายลมจอย เป็นการแก้เคล็ด "อารมณ์ บ่ จอย"* ตลาดสายลมจอยก็อยู่ถัดจากตลาดดอยเวานั่นแหละ เดินทะลุถึงกัน เป็นตลาดถนนคนเดินตั้งใหม่ของแม่สาย ซึ่งกลายมาเป็นตลาดการค้าถาวร และจรไปทั่วสองฝั่งถนนไปจนถึงตลาดสดเทศบาล ตลาดเช้าที่ผมคุ้นเคย ตลาดแม่สายมีมากมายหลายโซน ถ้าหันหน้าไปทางด่านชายแดนท่าขี้เหล็ก ฟากขวามือคุณคือตลาดพลอยและอัญมณี หินแกะสลัก หินสีสวยงาม โดยเฉพาะหยกอันลือชื่อจากรัฐฉาน ลึกเข้าไป จะมีโรงแกะสลักคัดแยกพลอย เป็นแหล่งศูยน์รวมกลุ่มคนค้าขายอัญมณีที่คึกคักมาก บ้านป้าใหญ่ผมอยู่ในอาณาบริเวณนี้ แต่ก่อนเป็นหาดทรายและป่าพุทรา ก่อนจะมีกระท่อม เพิงชั่วคราวของเหล่าผู้อพยพหลายเชื้อชาติเข้าถือครอง (ป้ารองมาปลูกกระต๊อบขายอาหารและสุรา) ส่วนฟากซ้ายเป็นตลาดสินค้าชายแดนสองแห่ง คือ ตลาดดอยเวา และ ตลาดสายลมจอย ที่ผมพูดถึง อยู่ตรงข้ามบ้านปงถุนของพม่า ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงแรม-กาสิโนใหญ่โตโด่งดังของฝั่งเมียนมาร์ ว่ากันตามจริง คุณไม่ต้องเสียเงินค่าด่านข้ามไปจับจ่ายสินค้าในตลาดท่าล้อฝั่งท่าขี้เหล็กก็ได้ ตลาดดอยเวา สายลมจอยฝั่งไทยเรานี้มีสินค้าครบครันไม่แพ้กัน (กระทั่งตึงสูงศิลปะพม่าชื่อบอร์เดอร์เทรดดีพาร์ตเมนต์ หรือร้านค้าปลอดภาษีฝั่งท่าขี้เหล็ก ก็ไม่วายดำเนินการโดยคนไทยเรา-คิดดูแล้วกัน) แต่ก็นั่นแหละ ไปถึงแม่สายแล้ว ถ้าคุณไม่ข้ามไปฝั่งท่าขี้เหล็ก ก็ถือว่าไปไม่ถึงแม่สาย แถมไม่ได้ชื่อว่าข้ามแดนไปต่างประเทศ...คงเช่นกันกับชาวพม่าฝั่งท่าขี้เหล็กก็ชอบข้ามแดนมาเที่ยวฝั่งไทย ดูภาพขี้เหร่ที่ผมสเก็ตช์มาให้ชมเถอะ สารถีชาวพม่าพาครอบครัวมาท่องเที่ยวฝั่งไทย รถแบบนี้เขาเรียกรถแท็กซี่นะครับ หน้าตาคล้ายสามล้อเครื่องของไทยเรา ต่างกันตรงหลังคาที่คลุมแผ่กว้างกว่า แท๊กซี่มีหลายแบบนะครับ แบบที่นั่งสองข้าง ผู้โดยสารหันหน้าเข้าหากัน และแบบที่ผู้โดยสารนั่งมองหลังคนขับและนั่งข้างคนขับ การออกแบบคลับคล้ายสามล้อหัวจรวดของเมืองชายแดนฝั่งไทยเรา แม้ไม่ดูคลาสสิกเท่าสามล้อพ่วงข้างแถบย่างกุ้งและมัณฑเลย์ แต่ที่ผมเลือกวาดมาให้ชม ก็เพราะชอบลูกฮา อารมณ์ดีของครอบครัวนี้ครับ ทั้งพ่อลูกและภรรยา ดูท่าว่าจะชอบแว่นตาเอามาก ๆ เขาบอกว่าไปเที่ยวห้างดังฝั่งไทยและไปกินสุกี้ยากี้มา ได้ยินผมก็แอบฮาก๊าก(ในใจ) เพราะหลงคิดไปถึงชื่อแม่ทัพนายกองสุกี้ คนที่มาล้อมค่ายบางระจันไปโน่น... ภาษาเหนือวันละคำ *จอย คำเหนือหมายถึงพัด, โบก, รื่นรวยโชยชื่น (ประมาณกับคำว่า enjoy ในภาษาอังกฤษ) ถ้าคุณเล็งจีบสาวเหนือ ประจวบเหมาะได้ยินเจ้าหล่อนร้องว่า "ลม บ่ จอย" หรือ "ลมบ่าจอย" ก็ขอให้รีบถอยฉากออกมาก่อน รอให้เจ้าหล่อนผ่อนคลายอารมณ์(ลมจอย)ดี ก่อนค่อยทำการ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๗ ก.ค. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	Vintage of the past 9 ในหลุมหล่มแห่งรัก เหนื่อยหนักและน่าสมเพชเวทนา มันไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่า การตะเกียกตะกายไขว่คว้า ของคนบ้าผู้โถมกอดรัดตัวเอง คำ ๒๔/๖/๕๗ ภาพ วิหารวัดปงสนุก เขลางค์นคร (สเก๊ตซ์๒๕๕๒) ก่อนบูรณะใหม่เอี่ยมอ่อง (พาสเทล+ กูเช่)


	Vintage of the past 10 มีคนเลวเพียงเล็กน้อย มีคนดีอยู่มากมาย หากคนเลวเพียงเล็กน้อยนั่นแหละ ที่ก่อความเลวร้ายขึ้นมากมาย ทำให้คนดี-ดีมากมายต้องเดือดร้อน ลองคิดดูเถอะ... ความรักเพียงเล็กน้อย จะเพียงพอบรรเทาทุกข์ที่มากมายได้อย่างไร ภาพ คราม ฟ้าและเขียวไพล ทุ่งดาว๒๙/๗/๕๗ สีน้ำบนกระดาษDaler Rowney ๓oo กรัม ๑๖x๑๒ นิ้ว


	Vintage of the past 11 ความรัก เป็นเหตุผลที่ไร้เหตุผล เรารัก เพราะเรารัก หรือมีอะไรมากไปกว่านั้น love is the reason to love without reason we loved.... because... love.... or...many more..... Vat Pvs แปล มาชา เขียน

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 29 กรกฎาคม 2557

Last Update : 4 สิงหาคม 2557 19:55:15 น.

0 comments

Counter : 2187 Pageviews.