|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
 |
|
|
บล็อกแรกที่เขียน
"บล็อกแรกที่เขียน" เป็นโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 361 ผู้ตั้งโจทย์ คือ คุณ toor36
คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน) 1. เงื่อนไขการเขียน ให้ก๊อปปี้ลิงค์ของบล็อกแรกที่เขียน มาใส่ไว้ในงานเขียน 2. จากนั้นเขียนวิจารณ์บล็อกแรกที่ได้เขียน ได้อย่างอิสระ
จุดประสงค์ ของโจทย์ ข้อ 1 ทำให้ฉันต้องไปค้นหาบล็อกตะพาบที่เขียนไปแล้ว ซึ่งในช่วงที่เขียนบล็อกแรก ๆ ฉันยังไม่ได้ตั้งเป็นหมวดหมู่ เลยไปไว้ในหมวดหมู่ปกิณกะ หลาย ๆ เรื่อง ทำให้กว่าจะหาเรื่องที่เขียน ตะพาบ เป็นเรื่องแรกนั้น ลำบากมากพอสมควร ด้วยการดู วัน เดือน ปี ที่เขียน ตะพาบ เรื่องนั้น ๆ แต่โชคดี ที่อ่านคอมเม้นท์ของ น้องชีริว เธอเขียนไว้ว่า "ตะพาบครั้งแรกของอาจารย์เลยนะนี่! (ยินดีต้อนรับสู่โลกของตะพาบครับ อิอิ แต่หนนี้ผมโดดนะ) " ฉันเลยไม่ต้องไปดูวัน เดือน ปี ที่เขียน ตะพาบ เรื่องอื่น ๆ เรื่องแรกที่เขียนนี้ โจทย์ ก็คือ "รอยร้าว"น่าเสียดาย ที่ตอนเขียนตะพาบ ฉันไม่ได้เขียนไว้ว่า ใครเป็นผู้ตั้งโจทย์
จุดประสงค์ของผู้ตั้งโจทย์ ข้อที่ 2 คือ ให้เขียนวิจารณ์บล็อกแรกที่ได้เขียน ได้อย่างอิสระ จุดประสงค์ข้อนี้ดีนะ ทำให้เราต้องไปเปิดดู บล็อกต่าง ๆ ที่เราเริ่มเขียนไป เริ่มรู้จักบล็อกแก๊ง รู้จัก พันทิบ เริ่มเขียนบล็อก วิจารณ์งานเขียนบล็อกตอนแรก ๆ น่าจะประมาณ ปี 53 หลังเกษียณ 2 ปี รู้สึกชีวิต ไม่ได้ทำงานแล้ว นอกจากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างเที่ยวกับลูกศิษย์บ้าง ไปกับบริษัททัวร์บ้าง รวมตัวกันไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ กันเองบ้าง รู้สึกชีวิตไม่ค่อยได้ทำอะไร ที่เป็นประโยชน์นัก พอดีมีความคิดว่า อยากจะเขียน ความรู้เกี่ยวกับภาษาไทยที่ฉันถนัด เพื่อเผยแพร่เป็นวิทยาทาน ลูกศิษย์เลยแนะนำให้เขียนใน บล็อกแก๊งพันทิบ โดยสมัครให้ฉันเสร็จ ฉันก็เขียน ตามรูปแบบที่ลูกศิษย์บอกไว้ แรก ๆ ก็จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับความรู้ภาษาไทย เช่น เรื่องการสังเกตคำไทย คำบาลี คำสันสกฤต เรื่อง วรรณยุกต์ เป็นต้น ก็มีนักเรียนเข้ามาอ่านมาถาม มีผู้ปกครองมาถามก็มี สนุกสนานในการตอบคำถาม แล้วก็ขยาย ไปเขียนเรื่องเที่ยว เรื่องที่ประทับทับใจ เหตุการณ์ต่าง ๆ เป็นต้น
ในบล็อกแก๊ง ก็มีการเชิญชวนให้เขียนหัวข้อต่าง ๆ ร่วมสนุก โดยเฉพาะ การเขียน ในบล็อกที่ชื่อว่า "ถนนสายนี้ มีตะพ่าบ" ฉันก็เห็นว่า น่าสนใจดี ก็เริ่มเขียนตามหัวข้อที่เขากำหนด ซึ่ง ตะพาบเรื่องแรกที่ฉันร่วมเขียน ก็คือ เรื่อง "รอยร้าว" อ่านจากคอมเม้นท์ในเรื่องนี้ มีเพื่อนชาวบล็อก มากหน้าหลายตา ช่วงนี้ น้องเป็ดสวรรค์ ผู้ดำเนินโครงการ ถนนสายนี้ มีตะพาบ ยังเขียนอยู่ มีสมาชิก ร่วมมือ ร่วมใจเขียน ในโครงการนี้มากมาย เช่น พี่ภา ป้ามด ป้าชมพร ตุ๊กจ้ะ แม่โอ๋เรนเจอร์ แอมอร ZUNGZAA เรียงรุ้ง ซองขาวเบอร์ 9 ณ ปลายฉัตร ปัจจุบัน พี่ ๆ น้อง ๆ ชาวบล็อกที่เอ่ยนามนี้ ไม่ได้เขียนบล็อกแล้ว น่าเสียดาย ตอนนี้ ในบล็อกแก๊งเหลือคนเขียนน้อยมาก นักเขียนร้อยกรอง อย่างน้องเรียวรุ้ง ก็ไม่เขียนแล้ว คนเก่ง ๆ ในการตกแต่งบล็อกสวยงามอย่างสวยงาม เช่น ป้ามด ป้าชมพร ก็ลาบล็อกไปแล้ว ดอกไม้สวย ๆ สัตว์เลี้ยงที่น่ารัก ของบล็อกพี่ ภาวิดา ก็ไม่มีให้ชมแล้ว เฮ้อ ! พี่ ๆ ที่ตกแต่งบล็อกสวย ๆ น่าอ่าน ได้เคยให้โค้ตในการตกแต่งบล็อก สอนให้ฉันเขียนบล็อก จัดตัวอักษรให้อยู่กึ่งกลาง ให้ตัวหนังสือไม่ล้นออกจากกรอบ ดูเหมือน พี่ภา บอกวิธีการให้ ให้พิมพ์ว่า แล้วค่อยเขียนหัวข้อ ตัวหนังสือก็จะไม่ล้นออกไปจากกรอบ ที่เขียน เป็นต้น ถ้าไปดูงานเขียนบล็อกก่อน ๆ จะเห็นว่า ล้นออกจากรอบบ้าง วางรูปไม่สวย ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง ต่อ ๆ มาหลังจากได้เรียนรู้จาก พี่ เพื่อนในบล็อก ก็มีความเป็นระเบียบสวยงาม แต่ยังไม่มีความสามารถใช้โค้ต เพราะยังไม่ได้ศึกษาตามที่พี่ภา ป้ามด ป้าชมพร ฝากไว้ อิอิ ใส่เพลง ใส่ยูทูปไว้ในบล็อกได้บ้าง แสดงว่า การเขียนบล็อก ตะพาบของฉันรวมทั้ง บล็อกหมวดอื่น ๆ มีการพัฒนาขึ้นจากเดิม ค่ะ ฉันได้แก้ไขบล็อก ตะพาบ "รอยร้าว" บล็อกตะพาบ เรื่องแรก ให้สวยงาม ไม่ล้นออกจากกรอบ ตามลิ้งค์นี้ ค่ะ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=suvimol&month=08-04-2016&group=5&gblog=18 ลิงค์ ตะพาบ "รอยร้าว" ที่แก้ไขแล้ว
ถนนสายนี้..มีตะพาบ..152 . รอยร้าว คำว่า "รอย" เป็นคำนาม มีความหมายว่า "ลักษณะที่เป็นเส้น เป็นริ้ว หรือลวดลาย ฯลฯ ที่ปรากฏอยู่บนพื้นหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น รอยขีด รอยต่อ รอยขีดข่วน หรือ แปลว่า เค้า เค้าเงื่อน เช่น แกะรอย ตามรอย โดยปริยาย หมายถึงลักษณะที่ คล้ายคลึงกัน เช่น มารอยเดียวกันเลย ถ้าใช้เป็นลักษณนาม ที่เรียกเป็นรอย เช่น รอยพระบาท 2 รอย" เป็นต้น ส่วนคำว่า "ร้าว" เป็นคำวิเศษณ์ แปลว่า "มีรอยแตกลึกเป็นทางลงในเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น แก้วร้าว จานร้าว ผนังร้าว" เป็นต้น จากคำแปล ที่ยกมาข้างต้นนี้ จะเห็นว่า โจทย์ ตะพาบ "รอยร้าว" ครั้งนี้ ประกอบด้วย คำมูล 2 คำ คือ คำว่า "รอย" และ คำว่า "ร้าว" กลายเป็นคำประสม "รอยร้าว" แปลได้ความว่า "มีเค้า มีท่าทีแห่งการแตกแยก" (คำประสม คือ คำมูล ที่รวมกันแล้ว เกิดความหมายใหม่ที่ยังคงมีเค้าความหมายเดิม) ถ้าท่านผู้อ่าน มองให้ลึกลงไป จะเห็นว่า ทั้งคำว่า รอย และ คำว่า ร้าว ล้วนแต่ มีความหมายไปในทางลบ โดยเฉพาะ คำว่า ร้าว อะไรที่เกิด การร้าวย่อมหมายความว่า ของสิ่งนั้น เหตุการณ์นั้น ๆ มีโอกาส ที่จะแตกหัก สลายไป ถ้าปล่อยให้เกิดการร้าวมากขึ้น ๆ ท่านว่า จริงไหม คะ ถึงแม้ว่า คำว่า "รอย" บางครั้งอาจจะมีความหมายในแง่บวกได้บ้าง เช่น รอยจูบ อันประทับใจ (อิอิ) เป็นต้น ว่ากันตามจริง ในชีวิตของทุกคน จะต้องผ่านการเกิด "รอยร้าว" กันมาแทบทุกคน ฉันเอง ก็เคยมีรอยร้าวในชีวิตเช่นกัน ในช่วงวัยรุ่น ฉันมักมีปากเสียงกับแม่ เรื่องของ ความรักที่แม่มีให้กับ ลูกชาย มากกว่า ลูกสาว (ตามลักษณะของครอบครัวคนจีน) บางครั้งคำพูดของแม่ ทำให้ฉันปวดร้าวใจ ถึงกับคิดจะหนึออกจากบ้านไปตายเอาดาบหน้า พอแม่ทราบ เนื่องจากน้องสาวเห็นฉันจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า แม่ร้องไห้ บอกความในใจว่า ที่ว่าด้วยถ้อยคำรุนแรงนั้น ไม่ได้หมายถึงเช่นนั้นจริง ๆ พูดไปเพราะอารมณ์ "รอยร้าว" ระหว่างฉันกับแม่ จึงค่อย ๆ เลือนหาย ดีขึ้น เพราะความรักของแม่ ความมีสติของฉัน รอยร้าวเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้น ถ้าทั้งสองฝ่าย หันหน้าเข้าหากัน หาทางแก้ไข ประสานรอยร้าวนั้น ๆ ยิ่งเป็นรอยร้าวที่มีสายสัมพันธ์ ความผูกพันทางสายเลือด จะประสานให้หายไปได้ ง่ายกว่ารอยร้าวประเภท อื่น ๆ ฉันเชื่อเช่นนั้น รอยร้าวที่น่าจะประสานกันได้ยากมากที่สุด น่าจะเป็น รอยร้าวของความรักฉันหนุ่มสาว โดยเฉพาะ ความรักที่เกิดจากความเป็นเพื่อนกันมาก่อน แล้วมากลายเป็นความรักฉันหนุ่มสาว "รอยร้าว" ประเภท นี้ ฉันก็เคยมีประสบการณ์มาก่อน อิอิ แต่เป็น "รอยร้าว" ที่ฟังดูแล้ว ทั้งน่าเกลียดและน่าขันมาก สำหรับเหตุผลที่ผู้ใหญ่ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงาน เพราะคำว่า "ดวงไม่สมพงษ์กัน" โดยทั้งคนของเราก็เห็นดีเห็นงามไม่กล้า คัดค้าน มีเพียงคำขอโทษ คำสำนึกผิดให้ฉัน และขอความเป็นเพื่อนที่ผูกพันกันนับ 10 ปี ให้คงอยู่ต่อไป ฉันไม่สามารถจะรับ "รอยร้าว" นี้ได้ แม้แต่ความเป็นเพื่อน เหมือนแก้วที่ ร้าว แล้ว จะประสานให้มันกลับไปเหมือนเดิม มีแต่จะปล่อยให้มันแตกสลายไป ปล่อยให้กาลเวลา สติ ธรรมะแห่งความเป็นจริงที่กล่าวว่า ทุกสิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไรยั่งยืน แน่นอน เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ดั่งคำสอนของพระพุทธองค์ และบทกวีในวรรณคดี เรื่อง ลิลิตพระลอ ที่กล่าวไว้ว่า "ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้ คือเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา ตามแต่บาปบุญแล้ ก่อเกื้อรักษา" ฉันใช้กาลเวลา สติ และคำสอนของพระพุทธองค์ (ฉันเป็นนักเรียนวัดมาก่อน อิอิ เลยซาบซึ้งในคำสอน) เยียวยา "รอยร้าว" ที่เกิดขึ้นนี้ ทำ"รอยร้าว" ในชีวิตครั้งนี้ จากแผลสดที่ฉกาจฉกรรจ์ ให้มันเป็น แผลที่มีกาลเวลา สติ และธรรมะ แผ่เมตตา อโหสิกรรม เป็นสิ่งเยียวยารักษา จากแผลที่เหวอะหวะ กว้างใหญ่ ก็ค่อย ๆ หดเล็กลงจนกลายเป็นแผลเป็น ที่ไม่สามารถทำร้ายใจเราได้อีกไงล่ะ ฉันเชื่อว่า "รอยร้าว" ใคร ๆ ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับชีวิตของตนเองอย่างแน่นอน เพราะ "รอยร้าว" เมื่อเกิดขึ้นกับใครแล้ว ย่อมเจ็บปวดรวดร้าวเสมอ เจ็บมาก เจ็บน้อย ขึ้นอยู่กับความผูกพันที่มีต่อกัน จากประสบการณ์และวิธีแก้ไข ของฉัน ฉันคิดว่า น่าจะมีประโยชน์ต่อผู้อ่านบ้าง ให้คิดก่อนพูด ก่อนให้คำมั่นสัญญากับใคร เพราะคำพูดของเรา เปรียบเหมือน งาช้าง พูดแล้ว หดกลับคืนไม่ได้ มันจะทำร้ายให้คนอื่นต้องเป็นทุกข์ เกิด "รอยร้าว" ถ้าขาดสติ ก็อาจจะทำอะไรโง่ ๆ ลงไปได้ เหมือนที่มีข่าว ฆ่าตัวตายมากมาย ที่เราได้ยิน ได้ฟังและได้อ่านพบในหนังสือพิมพ์บ่อย ๆ
 Create Date : 08 เมษายน 2559 | Last Update : 25 กันยายน 2567 8:34:35 น. |  |
Create Date : 30 กันยายน 2567 |
Last Update : 2 ตุลาคม 2567 9:32:39 น. |
|
43 comments
|
Counter : 792 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณปัญญา Dh, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณ**mp5**, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณmultiple, คุณอุ้มสี, คุณร่มไม้เย็น, คุณชีริว, คุณtanjira, คุณดอยสะเก็ด, คุณสองแผ่นดิน, คุณkae+aoe |
โดย: หอมกร วันที่: 2 ตุลาคม 2567 เวลา:10:16:09 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 2 ตุลาคม 2567 เวลา:12:29:21 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 2 ตุลาคม 2567 เวลา:12:40:50 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 ตุลาคม 2567 เวลา:19:47:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:4:48:18 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:5:24:56 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:13:48:00 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:18:34:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:18:35:21 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:23:04:01 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 3 ตุลาคม 2567 เวลา:23:15:43 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 ตุลาคม 2567 เวลา:5:04:27 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 ตุลาคม 2567 เวลา:17:57:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ตุลาคม 2567 เวลา:5:11:19 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว วันที่: 5 ตุลาคม 2567 เวลา:13:12:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ตุลาคม 2567 เวลา:18:28:35 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ตุลาคม 2567 เวลา:5:43:02 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ตุลาคม 2567 เวลา:15:49:25 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ตุลาคม 2567 เวลา:5:04:45 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 7 ตุลาคม 2567 เวลา:14:26:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ตุลาคม 2567 เวลา:22:45:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 ตุลาคม 2567 เวลา:5:13:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 ตุลาคม 2567 เวลา:19:44:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:5:48:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ตุลาคม 2567 เวลา:12:53:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 ตุลาคม 2567 เวลา:5:05:12 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 10 ตุลาคม 2567 เวลา:9:17:46 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 ตุลาคม 2567 เวลา:19:55:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 ตุลาคม 2567 เวลา:4:10:51 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 ตุลาคม 2567 เวลา:15:00:34 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 ตุลาคม 2567 เวลา:5:57:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 ตุลาคม 2567 เวลา:14:13:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 ตุลาคม 2567 เวลา:6:11:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 ตุลาคม 2567 เวลา:21:04:53 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 ตุลาคม 2567 เวลา:4:56:38 น. |
|
|
|
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 15 ตุลาคม 2567 เวลา:7:08:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ตุลาคม 2567 เวลา:4:45:04 น. |
|
|
|
โดย: ศาสนาอิสลาม IP: 104.194.11.90 วันที่: 17 ตุลาคม 2567 เวลา:14:56:30 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]

|
เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif |
|
 |
|