อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

เมื่อคืนสามทุ่มกว่าๆผมก็ปิดคอมเตรียมตัวนอนเลยครับ
เดี๋ยวนี้ผมนอนเช้าและตื่นเช้ามากขึ้น
อย่างวันนี้ตี 4 ครึ่งก็ตื่นแล้วครับ 555

โจทย์นี้ผมส่งให้น้องต่อนานแล้วครับ
นานจนผมลืมไปแล้วว่าตอนส่งโจทย์ให้นั้น
ผมคิดอะไรอยู่ ไม่แน่ใจว่าเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านรัฐบาลรึเปล่า
ผมเลยใช้คำว่า "จุดจบ" และ "การเริ่มต้น" นี่ล่ะครับ

อาจารย์เป็นคนเด็ดเดี่ยวมากๆเลยครับ
เวลาคิดทำอะไรจึงตั้งใจและทุ่มเทมากๆ

เงินเดือนที่อาจารย์ได้รับในสมัยนั้น
นับว่าเป็นเงินเดือนที่สูงมากเลยนะครับ
ถ้าเทียบกับค่าทองในยุคนั้น

ผมชอบภาพเด็กนักเรียนของอาจารย์ครับ
ตอนนี้คงจะมีอายุกันพอสมควร
ถ้าจะมีใครบังเอิญได้เห็นและจำตัวเองได้จากภาพนี้
น่าจะเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากๆเลย

คุณพ่อของอาจารย์ท่านน่ารักมากๆครับ
สนับสนุนลูกสาวให้เรียนหนังสือ
ซึ่งพ่อแม่ส่วนใหญ่ในยุคนั้น
น่าจะอยากให้ลูกสาวออกมาทำงานมากกว่า
อ่านแล้วนึกถึงแม่ผมด้วยครับ
ความจริงแม่ผมชอบเรียนรู้ ชอบศึกษามากๆ
แต่ครอบครัวไม่สนับสนุน แม่ผมเลยเรียนถึงแค่ ป.4 เท่านั้นครับ

สวัสดีครับอาจารย์

อาจารย์มีความเพียรพยายาม สู้ชีวิตครับ
ทำให้ประสบความสำเร็จในการทำงานครับ

ผมแอบอิจฉาเพื่อนนิดๆ
เพราะเพื่อนเป็นข้าราขการ เป็นอาจารย์สอนในวิทยาลัยเทคนิค
จริงๆผมไปสมัครก่อนเพื่อน ทางวิทยาลัยก็รับแล้ว
แต่บังเอิญพ่อผมเรียกตัวกลับมาช่วยงานที่ร้าน
เพื่อนก็เลยไปสมัครต่อและได้ทำงานที่นี่อย่างยาวนาน
ตอนนี้เพื่อนผมก้าวหน้าตามลำดับ
เป็นหัวหน้าคณะไปแล้ว 555
เป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกันมากๆเลยครับ

อาจารย์ผ่านปัญหามาได้เพราะมีเพื่อนดี มีลูกศิษย์ดี
แม้กระทั่งตอนนี้ลูกศิษย์ก็ยังแวะมาหา พาไปเที่ยว ไปทำกิจกรรมต่างๆมากมาย
น่าชื่นใจกับอาจารย์มากๆเลยครับ

ปล. ผมนึกขึ้นได้ว่าอาจารย์บอกว่าเพลงที่ผมลงไว้มีเสียงที่เบามาก
อาจารย์ลองเช็คดูในปุ่มลำโพงของคอมหรือเปล่าครับ
ว่าได้เปิดดังสุดแล้วหรือยัง
คอมส่วนใหญ่จะตั้งค่าไว้ที่ 50 ครับ
ถ้าไม่ได้ตั้งค่าไว้เสียงในยูทูป หรือ เวลาฟังเพลงก็จะเบาน่ะครับ
เพราะผมเช็คในเครื่องคอมของผมเสียงดังเป็นปกติเลยครับ

หวัดดีค่ะอาจารย์

พ่อแม่ในยุคนั้นไม่ค่อยให้ลูกสาวเรียนเท่าไหร่ น่าจะอารมณ์ว่าเดี๋ยวก็แต่งออกไปแล้วมั้ง

บางทีมันไม่ใช่ความผิดเราแต่รู้สึกเหมือนมองหน้าไม่ติดเหมือนกันนะครับ เพื่อนไม่ได้ เราได้ เคยเจอเรื่องลักษณะแบบนี้เหมือนกัน ถึงเพื่อนมันจะบอกไม่ต้องคิดมากก็เถอะ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ชีวิตเป็นของเรา
เราจึงควรมีเจตจำนงสรีในการเลือกและตัดสินใจ
สิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้องกับตัวเราจริงๆครับ

ผมไม่แน่ใจเรื่องเสียงเบา-ดังในคอมครับ
แต่ตอนที่อัดคลิปนั้นก็ตั้งค่าเป็นปกติ
แต่ไม่ได้รับแจ้งจากเพื่อนในเฟซหรือในบล็อกว่าเสียงเบาเลย
ก็เลยลองสอบถามอาจารย์ดูครับ

เพื่อนอาจารย์ ง่วงเกียง อาจารย์เต๊ะ ชื่อจีน ง่วงทั้งวัน ครับ แฮร่ 555

ดูรูปแล้ว สมัยวัยรุ่นนี่ ท่าทางอาจารย์สุจะชอบปาร์ตี้นะครับ แต่งตัวเปรี้ยวไม่เบา อิอิ

เพื่อน สมัย ปสี่ นี่ อาจารย์เต๊ะ จำใครไม่ได้ซักกะคนเลยครับ
สมัยนั้นแต่งตัวหรูมาก ผู้ชายใส่สูทผูกไทด์กัน
อาจารย์เต๊ะ พึ่งจะมีสูท กะเค้าตอนทำงานนี่เองครับ

ส่วนเรื่องความขยัน นี่ต้องยกให้อาจารย์เลยนะครับ
ไปเป็นครูสอนหนังสือหารายได้เสริม ได้เงินเดือนตั้ง เจ็ดร้อย
ถ้าจำไม่ผิด สมัยนั้นทอง บาทละ แปดร้อย เองนะครับ
ถือว่ามีรายได้ดีทีเดียวเชียวนะครับนี่

ส่วนคนที่สอบเทียบมานี่ อาจารย์เต๊ะ ว่าเก่งมากเลยนะครับ
สมัยนั้น เอนทรานซ์นี่ อาจารย์เต๊ะ ยังทัน
แถมเอน ตั้ง สองรอบ รอบแรกติด ครุศิลป์จุฬา แต่ใจไม่อยากเป็นครู
เลยเอนใหม่ ติด ถาปัด แต่สุดท้าย หนีไม่พ้น ก็ต้องมาเป็นครูอยู่ดี
สอนเรื่อยมา จนหนวดหงอกเลยละครับ 555

ของอาจารย์สุ โชคดีมากๆเลยนะครับ
เอนไม่ติดนี่ สมัยนั้นเรื่องใหญ่เลย แต่โชคดีมีคนสละสิทธิ์นะครับ
เป็นอาจารย์เต๊ะ นี่ ต้องไปรำแก้บนเลยเชียว 555

ส่วนเรื่องค่าเล่าเรียนนี่ ต้องขอบคุณ พ่อแม่เรานะครับ
ยากดีมีจน ยังไงก็พยายามส่งเสียให้ลูกได้เรียนจบ
สมัยเป็น นศ นี่ อาจารย์เต๊ะ หุ่นดีมากเลยครับ
เพราะ ไม่ค่อยมีสตางค์กินข้าวกับเค้า 555

พอได้ทำงานมีเงินเดือนเอง เลยกินซะพุงกลมเลยเชียวครับ 555
อาจารย์สุสบายดีนะครับ รักษาสุขภาพนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ถ้าเราดับทุกข์ที่ต้นเหตุได้
ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยนะครับ
แต่ถ้าดับได้แค่ปลายเหตุ
ไม่ช้าไม่นานก็ต้องกลับมาทุกข์อีกอย่างแน่นอนครับ

การเริ่มต้นของจุดจบเขียนง่าย แต่ผมว่าจุดจบของการเริ่มต้นเขียนยากนะ
ชีวิตคนถ้ามันตัดจบแฮปปี้เอนดิ้งได้แบบนิทานก็ดีนะครับ
แต่มันต้องจบด้วยการลาจากด้วยความตายแน่นอนอยู่แล้ว คำว่าจุดจบมันเลยไม่ดีเท่าไหร่

จำได้ว่าพ่ออาจารย์ทำโรงน้ำหวาน นึกถึงบรรยากาศโรงงานเมื่อสัก 60-70 ปีที่แล้วเลยครับ
ภาพเก่าปี พ.ศ.2512 ถึงจะเป็นขาวดำแต่ยังคมชัดอยู่เลยครับ รักษารูปดีจริงๆ
ฟังอาจารย์เล่าเรื่องเข้าเรียนสมัยก่อน กว่าจะเข้าได้แต่ละที่ยากแล้วยากอีก
ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้ เรียนๆไปมันก็ไปได้เรื่อยๆนะครับ
เอ็นทรี่นี้ได้รู้ประสบการณ์การเรียนการสอบของอาจารย์ละเอียดขึ้นไปอีก
อาจารย์ขยันนะครับ เรียนไปด้วยสอนหนังสือไปด้วย
เพิ่งรู้ว่าสมัยนั้นมีสอนพิเศษเด็กเตรียมึ้นประถม 1 กันแล้ว
เรียนหนักกันตั้งแต่เด็กตั้งแต่ยุคนั้นเลยนะครับ
ไม่รู้ว่าเงิน 700 บาทเทียบค่าเงินยุคนี้แล้วประมาณเท่าไหร่นะครับ

ลูกศิษย์รุ่นแรกของอาจารย์ ป่านนี้คงอายุสัก 60 แล้วครับ
สอบ ม.ศ.5 หมื่นคน ได้อันดับ 6 ร้อยกว่าคือเก่งเลยครับ
เอ็นทรานซ์คือด่านสุดหินของเด็กวัยเรียนเลย ราวกับสอบได้แล้วชีวิตมาถึงเส้นชัย
แต่พอผ่านมาแล้วรู้สึกว่าต้องไปต่ออีกเยอะเลยครับ
ดีนะ อาจารย์มีทั้งสมหวังผิดหวัง ได้ประสบการณ์ครบถ้วน
ผิดหวังได้แป๊บนึงก็พลิกล็อค มีคนสละสิทธิ์ให้อีก
ฟ้าดินบันดาลให้ไปต่อได้แบบไม่หยุดยั้ง

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดีครับอาจารย์
ผมอ่านจนจบ ขอชื่นชมในความเพียรพยายาม ความขยันขันแข็งอาจารย์เลยครับ สุดยอดมาก ๆ สัมผัสได้ถึงบรรยากาศการประกาศผลสอบเอนทรานซ์สมัยโน้นเลยครับ รุ่นผมใช้เทียนกับไฟฉายไปส่องหาชื่อครับ มีส่งจดหมายมาที่บ้านด้วยครับ
เงินทุกบาทกว่าจะหามาได้ ยิ่่งหามาได้ด้วยตัวเอง ผมว่าเป็นอะไรที่เท่ห์มาก ๆ ครับ
ผมก็เคยไปสอบเทียบเหมือนกันครับอาจารย์ สอบเทียบจบ ม.6 เพื่อน ๆ เอ็นท์ติดตั้งแต่ ม.4 ม.5 ไปกันเกือบครึ่งห้องเลย แต่ผมไม่ติดนะครับ เลือกคณะสูงเกินไปครับ 555

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ความทรงจำที่เจ็บปวด
ลบยาก ลืมยากจริงๆครับ
ผมว่ามันติดตรึงในใจ
ไม่เหมือนความสุขที่อาจลืมได้เร็วกว่า
มีความสุขอันใหม่ก็ลืมความสุขอันเก่าได้ง่าย
แต่ทุกข์นี่ ถ้าเป็นทุกข์หนักๆ
ลืมยากจริงๆครับ

เดี๋ยวผมกลับมานะครับอาจารย์ วันนี้ปวดหัว ปวดตาไปหมดครับ
ไม่รู้ขาดกาแฟ ไมเกรน หรือสายตาครับ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ทุกสิ่งอยู่กับเราได้เพียงชั่วคราว
.
.
ถ้าเราพิจารณาคำนี้ให้ดี
จะพบว่าเป็นคำที่ดีและมีความหมายมากๆเลยครับอาจารย์
ผมว่าเป็นประโยคที่ลดทอนความโลภ ความหวงแหนยึดติดได้ดีมากๆครคับ

สวัสดีครับอาจารย์

ผมได้ยินจากคุณพ่อมาเหมือนกันครับว่าเมือก่อนมีเรียนภาคคำด้วย
คงเหมือน ป.โท ที่ผมเรียนมา ปกติเรียนเสาร์อาทิตย์ แต่บางทีก็นัดเสริมเย็นวันธรรมดา
ก็เรียน 18.00-21.00 แต่ 2 ทุ่มก็ไม่เจอผมแล้วครับ 555555

ขนาดสมัยก่อนคนสมัครสอบมากถึง 4-5 พันคนเลยหรอครับ เดี๋ยวนี้ต้องเป็นหมื่นแน่ๆ
ถึงว่า เค้าถึงบอกว่า การบรรจุครูนี่ยากมาก ๆ เก่งแล้วต้องโชคดีด้วย บางคนเป็นครูที่เก่งน่ารัก แต่ก็ยังเป็นลูกจ้างราชการอยู่ ผมรูเลยครับว่าไม่ใช่ครูท่านไม่เก่ง แต่บางทีโอกาสมันยังไม่มาจริงๆ

ตอนนี้หลานผมเริ่มเรียนจีน ต้องขอเอาศัพทย์มาปรึกษาอาจารย์แล้วครับ อิอิ

ชอบเรื่องการสอบ ม.ศ. 5 และเอ็นทรานซ์ของอาจารย์ครับ ตื่นเต้นมาก การเปิดดูรายชื่อทีละแผ่นคงตื่นเต้นมากจริงๆ
การที่รู้ว่าติดสำรองแล้วไปรายงานตัว ในตอนที่คิดว่าไม่ได้แล้วเซ็งไปแล้ว ดีใจที่คุณพ่อเข้าใจครับ

จากบล๊อก

555555 ขอบคุณครับอาจารย์เรื่องคำผิด ผมก็ผีเข้าผีออก ถูกบ้างผิดบ้าง 555555 พยายามครับ

งานชอบ นายดี ถือว่าโชคดีเลยครับ
ผมมีความสุขกับงานมาก ถึงแม้จะดีบ้างร้ายบ้างก็ตามครับ

มาชวนอาจารย์ไปทบทวนภาษาจีนครับ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์


ผมไม่แน่ใจครับว่าเขียนบล็อกนี้จากข่าว
หรือจากเรื่องราวของเพื่อน
เพราะเขียนไว้นานหลายปีแล้ว

วิธีคิดของอาจารย์ดีมากๆเลยครับ
ใช้ธรรมะจัดการปัญหาที่เกิดขึ้น
ย่อมเป็นการใช้สติปัญญาในการรับมือกับความทุกข์ที่ดีมากจริงๆครับ

เชียงใหม่มีข่าวว่าจะมาพายุ 24-25 แต่ก็ไม่มีฝนครับ

ใช่ๆ อาจารย์ไปอินเดียช่วงที่ผมเที่ยวจีนเลยครับ
และซีอานกลายเป็นหนึ่งในเมืองที่อยากไปที่สุดของจีนเพราะอ่านบล็อกอาจารย์ และพี่ที่ทำงานเคยไปแล้วมาเล่าให้ฟัง
กว่าจะได้ไปก็อีกหลายปีให้หลังเลยครับ คุ้มค่าจริงๆ ได้ทัวร์ดีด้วย
อาจารย์จำราคาค่าใช้จ่ายต่างๆ ได้แม่นมาก สมัยนี้ทัวร์ซีอานสองหมื่นปลายๆ ก็ยังมีอยู่นะครับ แต่คิดว่าอาหารกับโรงแรมคงดรอปลงไปกว่านี้เยอะ
คานาสือ มีหลายคนในทริปเดียวกับผมอยากไปเหมือนกัน บางคนจองโปรแกรมถัดไปกับไกด์เรียบร้อยเลยครับ ติดใจบริการ ♥

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์