"คู่ชีวิต"
"คู่ชีวิต" เป็นโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 370 ผู้คิดโจทย์ คือ คุณ จันทราน็อคเทิร์น คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน) จะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ หรืออะไรก็ได้ที่คิดว่าเป็นคู่กับชีวิต เขียนบอกเล่าเรื่องราว ที่เกี่ยวข้องในแบบใดก็ได้ โจทย์ ตะพาบ "คู่ชีวิต" ครั้งนี้ เขียนยากนะ เพราะ จากคำอธิบายหรือแนว การเขียนที่ผู้ตั้งโจทย์ บอกว่า "จะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ หรืออะไรก็ได้ ที่คิดว่า คู่กับชีวิต ให้เขียนเรื่องราวที่เกี่ยวข้องในแบบใดก็ได้ ถ้าเป็นดังจุดประสงค์ของผู้ตั้งโจทย์ ว่าเช่นนั้น ไม่ควรตั้งโจทย์ว่า "คู่ชีวิต" เพราะมันไม่ตรงกับความหมายของคำว่า "คู่ชีวิต" เพราะ ความหมายของคำว่า "คู่ชีวิต" นั้น หมายถึง " ผู้ร่วมเป็นร่วมตาย,ผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุข, สามีหรือภรรยา" ซึ่งไม่ใช่ว่า "อะไรก็ได้ที่คิดว่า "เป็นคู่กับชีวิต" โดยเฉพาะเป็นสิ่งของ ถึงแม้ว่า สิ่งของนั้นจะเป็นสิ่งจำเป็น กับชีวิตของเรา เช่น โทรศัพท์ มันก็ช่วยเราในการติดต่อ สื่อสารงานอาชีพที่เราทำ ให้ความสะดวกในการติดต่อสื่อสาร จะให้มันเป็นคู่ชีวิต ซึ่งหมายถึง เป็นผู้ร่วมเป็นร่วมตาย ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา มันทำไม่ได้แน่นอน ค่ะ
สำหรับสัตว์เลี้ยง เช่น สุนัข แมว ก็อาจจะถือว่า เป็นเพื่อนเรา เพราะสัตว์พวกนี้ มีความรักเจ้าของ ซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ โดยเฉพาะสุนัข ถึงเราอับจนตกทุกข์ได้ยากมันก็อยู่กับเรา พอจะเรียกได้ว่าเป็นคู่ทุกข์คู่ยากได้บ้างนะ อย่างเช่น วรรณกรรม เรื่อง "มอม" ของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ถ้าใครได้อ่านเรื่องนี้ จะเห็นว่านายผู้ชายของมอม ถูกเกณฑ์ไปสงคราม เหลือลูก และนายผู้หญิงกับมอม มอมก็อยู่กับนายผู้หญิงและลูกของนาย อดมื้อกินมื้อ จากที่เคยกินอิ่มทุกมื้อ จะต้องออกไปคุ้ยขยะหาของกินรองท้อง มันก็ไม่เคยหนีไป อยู่ป้องกันนายผู้หญิงและลูกของนายตลอด เมื่อนายผู้หญิงและลูกถูกระเบิด บ้านพังและตาย มอมก็ได้รับบาดเจ็บ แต่มันก็ ไม่หนีไปไหน เฝ้าศพนายผู้หญิงและลูกของนาย ไม่ยอมให้ใครเอานายผู้หญิงและลูกนายไป กว่าจะเอาศพไปได้ก็ต้องใช้เวลานาน มอม กลายเป็นสุนัขจรจัด ความสง่างาม หล่อเหลา หายไป แต่ก็ยังคงเค้าความหล่อ ของสุนัขพันธุ์ผสมระหว่างหมาพันธุ์ไทยกับหมาพันธุ์ เยอรมัน เชพเพิร์ด หรือ อัลเซเชียน มอมจึงมีรูปร่างสง่างาม ต่อมา มีเด็กหญิงมาเจอมอม เกิดชอบมอม และ คงสงสาร ได้นำมอมไปเลี้ยง มอมกลับมา เป็นหมาสวยงามหล่อเหลาเหมือนเดิม แต่มันไม่เคยหายคิดถึงนายหรือลืมนายเก่าของมัน ทุกวัน มันจะมาหมอบอยู่หน้าประตูบ้าน มองรอดประตู มองคนเดินผ่านไปมา หวังจะเห็นนายเดินผ่านมา หวังว่า จะเห็นนายของมันผ่านมาบ้าง
และแล้วฟ้าก็เมตตา คืนวันหนึ่ง มีชายที่ยากจนกำลังปีนบ้านเด็กหญิงคนนี้ มอมเฝ้าบ้านเห็นเหตุการณ์ ตั้งใจไว้ว่า คืนนี้เขาต้องจับขโมย ให้ได้เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณของเด็กหญิงและพ่อของเด็กหญิงที่เก็บ มันมาเลี้ยง ขณะที่ขโมยปีนเข้ามาในรั้วบ้าน มอบที่แอบอยู่บริเวณรั้ว เตรียมกระโจนเข้าไปหาขโมยคนนั้นเตรียมขย้ำทันที ขณะนั้นสายลมโชยเข้ามาปะทะจมูกของมอม มันชะงัก ท่าที่เตรียมขย้ำขโมย กลายเป็นโผเข้าหากอดขโมยคนนั้น ร้องหงิง ๆ เลียใบหน้าของชายผู้นั้นอย่างดีอกดีใจแทนความดุร้าย ชายขโมยผู้นั้นล้มลงกับพื้นพร้อมมอม หลังจากตกใจก็มองมอมอย่างเต็มตา ซึ่งมันก็ยังคงเลียชายผู้นั้น พร้อมกับกระดิกหางอย่างดีอกดีใจ เหมือนว่าได้เจอคนที่มันเฝ้ารอคอยมาหลายปี ขโมยคนนั้น ทุุกคนคงเดาได้ว่า เป็นนายผู้ชายของมอมนั่นเอง ที่ต้องไปเป็นทหาร รบทัพจับศึก สงครามเสร็จสิ้น กลับบ้าน ลูกเมียก็ตายหมด การงานก็ไม่มีทำ ความคิดชั่ววูบหนึ่งที่คิดจะขโมย และได้เจอมอม ทำให้เขากลับใจไม่ทำความชั่ว หลังจากที่กอดมอม และเล่นกับมันให้หายคิดถึง นายบอกมอมว่า ให้มันอยู่กับนายใหม่บ้านนี้ ต่อไป เพราะเขาไม่สามารถที่จะเลี้ยงดูมันได้แล้ว เพราะตัวเขาเอง ยังไม่มีบ้าน ไม่มีงาน จะได้ไม่ต้องตกระกำลำบากกับเขา แล้วก็อำลาจากมอม แต่มอม ไม่ยอม มันฟังรู้เรื่องที่นายพูดกับมันไหม เราก็ไม่รู้ นายไล่มันเข้าบ้าน มันก็ไม่ยอมไป ในที่สุด นายใจอ่อน ก็ต้องให้มันไปด้วย ค่ำคืนอันเงียบสงัดคืนนั้น ก็จะเห็น ชายผู้หนึ่งกับหมาตัวหนึ่ง เดินคู่กันไป ปากคาบกิ่งไม้ที่นายขว้างไปให้มอม มอมวิ่งไปคาบมาให้ (เหมือนสมัยนั้นที่นายเล่นกับมันเป็นประจำ) ดูมอมมีความสุข อย่างยิ่ง ไม่ได้อาลัยบ้านที่เคยอยู่อย่างสุขสบาย มันยอมไปลำบากกับนาย เฮ้อ ! นี่แหละ ความซื่อสัตย์ของสุนัข จากเรื่องที่ฉันนำมาเขียนนี้ ก็น่าจะเข้ากับ หัวข้อ ตะพาบ ครั้งนี้ บ้าง ถึงจะไม่ตรง ตามความหมายโดยตรง เพราะตามความหมายต้องเป็นคนกับคน เรื่องที่เล่า เป็นพฤติกรรมของสุนัขกับเจ้าของที่ผูกพันกัน ก็แสดงให้เห็นว่า มันเป็นผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเราได้


ขอจบ ตะพาบ " คู่ชีวิต " เพียงเท่านี้ ค่ะ สวัสดี ค่ะ
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2568 |
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2568 18:04:05 น. |
|
43 comments
|
Counter : 387 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณดอยสะเก็ด, คุณmultiple, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณกะริโตะคุง, คุณปัญญา Dh, คุณร่มไม้เย็น, คุณทนายอ้วน, คุณกะว่าก๋า, คุณThe Kop Civil, คุณNior Heavens Five, คุณSweet_pills, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณnewyorknurse, คุณtanjira, คุณ**mp5**, คุณTurtle Came to See Me, คุณkae+aoe, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณอุ้มสี |
โดย: multiple วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:9:55:11 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:11:27:34 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:12:58:39 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:14:59:57 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:19:19:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:20:37:15 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:23:54:50 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:4:50:09 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:6:06:23 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:19:36:30 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:21:39:23 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:23:17:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:52:45 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:19:53:07 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:15:18 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:12:40:50 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:14:58:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:6:15:26 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:22:57:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:41:59 น. |
|
|
|
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:6:51:52 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:13:21:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:47:37 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:20:24:12 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:33:34 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:11:48:11 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:15:14:00 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:18:23:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:3:35:46 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:21:14:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:26:44 น. |
|
|
|
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:7:05:35 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:14:22:50 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:6:17:14 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:22:04:11 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:6:26:04 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
อาจารย์สุ บอก ยัง ยังอีก ถ้าเอ็งยังไม่หยุดร้อง ข้าจะตีด้วยไม้หน้าสามเดี๋ยวนี้ ตัวยังกะหมีมาร้องไห้ กระซิกๆอยู่ได้ เดี๊ยะๆ
ฮึบๆเดี๋ยวนี้ เย้ย ฮ่าๆๆๆ
แต่ถ้ามีหมานำ เอ๊ย หมาเป็นเพื่อนก็พอจะมีอยู่บ้างครับ
หมามันซื่อสัตย์มากจริงๆ หมาเพื่อนบ้าน ตรงข้าม
อาจารย์เต๊ะ เคยให้ข้าวให้ ขนมมันกินตั้งแต่ ตอนที่มันยังเป็นลูกหมาา ตอนนี้มันเป็นแม่ลูกสาม
เวลาเห็นหน้า อาจารย์เต๊ะ นี่มันจะดีใจออกนอกหน้า
แบบว่าดีใจกว่าเห็นเจ้าของมันซะอีกครับฮ่าๆๆ
ถ้าตอนเย็น อาจารย์เต๊ะ ไปสอนกลับมาเปิดประตูรั้วจะเข้าบ้าน นี่
มันจะรีบวิ่งมาต้อนรับ ดีใจกระโดดโลดเต้น จน เจ้าของมันมาเห็น
ตะโกนบอก ให้มันไปเก็บเสื้อผ้า ย้ายมาอยู่บ้านอาจารย์เต๊ะซะเลย หมั่นไส้นัก ฮ่าๆๆๆ
จริงๆเดี๋ยวนี้ คนรุ่นใหม่ๆ ทั้งหญิงทั้งชาย ใช้ชีวิตตัวคนเดียวแยะเลยนะครับ
ผู้หญิงก้แข็งแกร่ง เลี้ยงดูตัวเองได้ เป็นช้างเท้าหน้าได้ แต่ที่อาจารย์เต๊ะเจอมานี่ โดยมากจะเป็นควาญช้างซะมากกว่านะครับ ฮ่าๆๆ
อาจารย์สบายดีนะครับ เห็นเค้าบอก ไข้หวัดใหญ่กำลังระบาดหนัก
อาจารย์เต๊ะ ก็ยังไม่ได้ฉีดวัคซีนกะเค้าเลยครับนี่
อาจารย์ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ