“พอใจในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่ได้”

คือกุญแจสู่ความสุข

และความก้าวหน้าของชีวิต

 พอใจในสิ่งที่มีแปลว่าได้เท่าไรก็พอใจ

 แม้คนอื่นจะได้มากกว่าก็ไม่เป็นทุกข์

 อย่างไรก็ตามเมื่อพอใจสิ่งที่ได้มาแล้ว

 ก็ไม่ได้หมายความว่านั่งเฉย ๆ งอมืองอเท้า

ตรงกันข้ามเราควรขยันหมั่นเพียรต่อไป

 เพราะความสุขที่แท้จริงมิได้อยู่ที่การมีมาก ๆ

 หรือบริโภคเยอะ ๆ แต่อยู่ที่การทำงาน

และการสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้แก่โลก

มนุษย์เราไม่สามารถสร้างความก้าวหน้า

ให้แก่ตนเองและแก่โลกได้ หากไม่รู้จักพอ

กับการเที่ยวเล่นหรือปรนเปรอตนเอง

 ขณะเดียวกัน

หากมัวแต่หาเงินหาทองไม่รู้จักพอ

 ก็จะไม่มีเวลาและพลังงานเหลือ

สำหรับการทำสิ่งดีงาม

ให้แก่ตนเองและแก่โลก

 ท่านอาจารย์พุทธทาสสอนว่า

 จงทำงานให้มาก แต่บริโภคให้น้อย

 เพื่อเอาส่วนเกินมาเจือจานผู้อื่น

 เศรษฐีที่เป็นพุทธสาวกในสมัยพุทธกาล

 ล้วนใช้สอยพอประมาณ

 ทั้งนี้เพื่อนำเงินที่เหลือไปเอื้อเฟื้อคนยากจน

 ขณะเดียวกันก็ขยันขันแข็งในการทำงาน

ไม่ใช่เพื่อหาเงินมามาก ๆ

แต่เพื่อทำประโยชน์แก่ส่วนรวม

นอกจากการช่วยเหลือผู้อื่นแล้ว

เรายังควรมีเวลา

สำหรับการฝึกฝนพัฒนาตน

เพิ่มพูนความรู้ และทำจิตให้สงบด้วย

 หากเรามัวแต่เที่ยวเล่น

หรือหาเงินหาทองไม่หยุดหย่อน

 เราจะมีเวลาเหลือสักเท่าไร

ในการทำสิ่งที่มีความสำคัญต่อชีวิต

พอเพียงในการบริโภค

ไม่โลภในการแสวงหาทรัพย์

 แต่ขยันทำงานและสร้างสรรค์

ความดีแก่ส่วนรวม

 คือเคล็ดลับสู่ความก้าวหน้า

ของตนเองและของโลก

..............

ข้อธรรม คำสอน

 พระไพศาล วิสาโล






ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ