ทาสของความคิด

ของชิ้นใดก็ตามหากเรายึดว่าเป็น “ของเรา”เมื่อใด

มันก็จะมีอิทธิพลต่อเราทันที

จนเรากลายเป็น “ของมัน”ไปเลยก็มี

 เช่น ยอมตายเพื่อรักษามันเอาไว้

 ถ้ามันเกิดมีอันเป็นไป เสียหาย เสื่อมทรุด หรือสูญไป

 เราก็อาจล้มทรุดไปด้วย หรือถึงกับหมดสติไปเลยก็ได้

มิใช่แต่สิ่งที่เป็นรูปธรรมจับต้องได้เท่านั้น

แม้แต่สิ่งที่เป็นนามธรรมก็เช่นกัน

ทีแรกเราปรุงแต่งมัน ต่อมามันกลับเป็นฝ่ายปรุงแต่งเรา

 จนถึงขั้นเป็นนายเรา

ความคิดทั้งหลายที่เราก่อรูปขึ้นมาในหัว

 มันสามารถทำให้เรากินไม่ได้นอนไม่หลับ

เพราะใจถูกมันสั่งให้คิด ๆ ๆ ต่อไปไม่ยอมหยุด

บางครั้งมันก็ชักนำหรือบงการ

ให้เราทะเลาะเบาะแว้งกับใครก็ได้

หากเขาไม่เห็นด้วยกับความคิดนั้น

แม้คนนั้นจะเป็นพ่อแม่ ลูกหลานหรือคนรักก็ตาม

ถ้ายึดมั่นถือมั่นกับความคิดใดมาก ๆ

 มันจะทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางไม่ให้เราเห็น

หรือยอมรับความจริงที่สวนทางกับความคิดนั้น

 มันจะสั่งให้เราบอกปัดความจริงนั้น

และจมอยู่ในความคิดนั้นต่อไป

 แต่ถ้าปรุงแต่งและหลงจมอยู่กับความคิด

ว่าฉันเป็นคนไร้ค่าเมื่อใด

 ความคิดนั้นก็สามารถบัญชา

ให้เราทำร้ายตัวเองได้เมื่อนั้น

ใช่หรือไม่ว่าทุกวันนี้

เรากำลังกลายเป็นทาสของความคิด

ที่ตัวเองสร้างขึ้นมาทั้งนั้น.

พระไพศาล วิสาโล







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ