"แก้ปัญหาด้วยธรรมะ"

ตอนนี้ก็อยากไปเรียนเมืองนอกใช่ไหม

 อยากไปเรียนมหาวิทยาลัย

พอเรียนก็อยากจะเรียนให้จบ

พอเรียนจบแล้วก็อยากจะหางานทำ

พอมีงานทำแล้วก็อยากจะมีแฟน มีครอบครัว

 มันก็อยากไปเรื่อยๆ แล้วพอมีครอบครัว

ก็อยากให้ครอบครัวสุขสบาย

 อยากให้ลูกเรียนหนังสือดีๆ

ก็ต้องไปทำงานหาเงินหาทองมาเลี้ยงลูก

ส่งลูกไปเรียนต่อ แล้วก็อยากให้อยู่ร่วมกันไปนานๆ

ไม่อยากให้จากกัน แล้วเดี๋ยวพอเราจากกัน

ก็เสียอกเสียใจ ร้องห่มร้องไห้

เราไม่ได้แก้ปัญหาเรื่องความไม่สบายใจ

แก้ก็แก้ไม่ถูกจุด วิธีที่แก้ให้ถูกจุดก็ต้องทำใจให้สงบ

 ทำใจให้ไม่มีความอยากกับสิ่งต่างๆ

นี่คือสิ่งที่เราไม่ทำกัน

 ไปทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นการแก้ปัญหา

 แต่มันไม่ได้เป็นการแก้ปัญหาที่ยังยืนที่ถาวร

 เป็นการแก้ปัญหาชั่วคราว

 เกิดมาก็อยากจะให้อยู่ดีกินดี

ก็ต้องดิ้นรนไปเรียนหนังสือ ไปหางานทำ

 พออยู่ดีกินดีแล้วก็อยากจะมีความสุข

จากคนนั้นคนนี้สิ่งนั้นสิ่งนี้ ก็ไปหาซื้อมา

คนก็ไปขอเขามา ขอพ่อขอแม่เขา

 มีครอบครัวแล้วก็ไปซื้อของใช้ต่างๆ มาใช้กัน

 มีเวลาว่างก็ไปท่องเที่ยวกัน

ก็มีความสุขกันไปเรื่อยๆ

 จนถ้าวันไหนสะดุดเข้าเพราะเศรษฐกิจไม่ดี

รายได้ตกต่ำเงินทองไม่พอใช้

ตอนนี้ก็จะเกิดปัญหาขึ้นมาได้

 ครอบครัวที่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

พอไม่มีเงินใช้ก็จะเป็นไม่มีความสุขไปแล้ว

 และดีไม่ดีเดี๋ยวก็อาจจะต้องแยกกันไปอยู่คนละที่

 เพราะเบื่อ ไม่สามารถอยู่ร่วมกันแล้วมีความสุข

 ก็ต้องย้ายไปหาที่ที่ให้ความสุขกับเขาต่อไป

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ แก้ปัญหาแต่แก้ไม่ถูกจุด

 แก้แล้วต้องไปแก้ใหม่

 มันเป็นการแก้ที่ไปอาศัยสิ่งที่ไม่ถาวรมาแก้

 สิ่งที่มาแก้ปัญหาเดี๋ยวเกิดมันหมดไปหายไป

 ปัญหาเราก็กลับมาใหม่ เช่นเงินทอง

 พอหมดไปก็ปัญหามันก็กลับมาเหมือนเดิม

 ทุกวันนี้เราอยู่ได้เพราะเงินทอง

มีเงินทองเราก็สามารถที่จะแก้ความเหงา

ความไม่สบายใจต่างๆ ได้

เวลาเหงาก็ไปเที่ยวกัน

เวลาขาดอะไรก็ไปซื้อมาใช้ได้

แต่ถ้าขาดเงินปั๊บทีนี้ปัญหาต่างๆ ก็แก้ไม่ได้แล้ว

 ฉะนั้นถ้าอยากจะแก้ปัญหาที่เงินทองแก้ไม่ได้

ก็ต้องมาแก้ด้วยธรรมะ ต้องมาปฏิบัติต้องมาถือศีลกัน

 ถ้าบวชได้ก็ไปบวชเลย

 ใครบวชได้ก็ไม่ต้องไปเรียนให้เสียเวลา

 พอบวชปั๊บปัญหาทางร่างกายก็หมดแล้ว

 มีกินไปจนวันตาย ไม่ต้องไปมีครอบครัว

 ไม่ต้องเลี้ยงลูกเลี้ยงภรรยาให้เหนื่อย

ไม่ต้องมาทุกข์มาห่วงลูกห่วงภรรยา

 อยู่คนเดียวสบายกว่า แล้วก็มาทำใจให้สงบ

 ทำใจให้ฉลาด ให้เห็นว่าความอยากต่างๆ นี้

เป็นตัวปัญหา ไม่ใช่เป็นตัวแก้ปัญหา

 ตอนนี้เราคิดว่า ตัวความอยากนี้เป็นตัวแก้ปัญหา

 ไม่มีเงินก็ต้องอยากมีเงิน

 ได้เงินมาแล้วจะแก้ปัญหาต่างๆได้ นี่แหละ

 แต่พอถ้าเงินไม่มี ปัญหาต่างๆ ก็กลับมาใหม่

มันไม่ได้แก้อย่างถาวร

 แต่ถ้าแก้ที่ความอยากแล้ว ไม่มีความอยาก

ไม่มีความอยากให้อยู่ไปนานๆ ให้สุขไปนานๆ

อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป

 ถ้าอย่างนี้มันก็ไม่ต้องมีเงินทอง มีก็ได้ไม่มีก็ได้

 อยู่ก็ได้ไม่อยู่ก็ได้ คือปัญหาทางร่างกายนี้

เราต้องยอมรับว่า มีเงินก็แก้ไม่ได้

 เดี๋ยวมันก็ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย

 ให้มีเงินมากน้อยเพียงใดก็ไม่สามารถที่จะมาแก้ปัญหา

ของ ความแก่ ความเจ็บ ความตายได้อยู่ดี.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

............................

สนทนาธรรมะบนเขา

วันที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๖๐







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ