ปลาเค็ม กับ คนบนยอดเขาที่สูงชัน
ยังมีชุมชนบนยอดเขาทีสูงชันแห่งหนี่ง ไม่มีไฟฟ้า ความเจริญเข้าไปไม่ถึง
ผู้คนทีอาศัยอยู่ต่างก็ไม่มีใครลงจากยอดเขาเลยตลอดชีวิต
เนื่องจากอยู่บนยอดเขา ชุมชนนี้ มีอาหารครบเหมือนคนพื้นราบทั่วไป
ยกเว้นแต่อาหารทีเป็นปลา พวกเขากินแต่ปลาเค็ม ทีพ่อค้านำมาขายให้เขา
โดยแวะมาเพียงปีละครั้งเท่านั้น พวกคนในชุมชน ก็เอาสินค้าป่า ไปแลกอาหารทีเป็นปลาเค็มมากินกันเป็นปกตินิสัย ตั้งแต่เล็ก จนแก่เฒ่า
ทุกคนรู้เหมือนกันหมดว่า เนื้อปลามีรสเค็ม
ไม่มีใครรู้เลยว่า ปลาแท้ ๆ รสไม่เต็ม ทีเต็มเพราะมีการใส่เกลือลงไป เพื่อถนอมอาหารให้อยู่ได้ยาวนาน
ในการปฏิบัติธรรมนั้น เวลาคนเรามีความทุกข์ เพราะคิดมากในชีวิต
แล้วได้ไปยินคนสอนหลาย ๆ คน ทั้งชื่อดัง และไม่ดัง ต่างพูดเหมือนกันว่า
** อย่าให้มีความคิด ***
คำสอนทีว่า อย่าให้มีความคิด มีมากมายหลายอาจารย์ จนคนฟังต่างก็เชื่อว่า
นี่เป็นคำสอนทีถูกต้องเป็นแน่แท้
แล้วแต่ละคน ก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อไม่มีความคิดตามคำสอนนี้
โดยเชื่อว่า เมื่อไม่มีความคิด ก็จะพบธรรม เมื่อพบธรรม ก็จะพบนิพพาน แล้วจะไม่มีทุกข์ ไม่มีกิเลสไปชั่วชีวิต
แต่ถ้าใครได้ภาวนามาได้เป็นอย่างดี จะรู้ว่า สิ่งทีคนพยายามทำเพื่อไม่ให้มีความคิด ก็เหมือน ชาวเขาทีรู้เพียงว่า ปลามีรสเค็ม เพราะเมื่อภาวนาได้ดี ก็จะพบว่า คนเรานั้น คิดตลอดเวลา ไม่มีหยุด
คนทีพยายามไปทำไม่ให้มีความคิด ถึงเป็นสิ่งทีเป็นไปไม่ได้
เมื่อคนเราคิดเป็นนิสัย ก็เหมือนคนกินปลาเค็มเป็นนิสัย
ต่างไม่รู้เลยว่า ทุกขณะคนเราคิดอยู่แล้ว เหมือนคนกินปลาเต็ม ไม่รู้เลยว่า ปลาแท้ ๆ รสไม่เต็ม
แทนการพยายามไปทำให้ไม่มีความคิด ขอเพียงฝีกฝนสติปัฏฐาน
แล้วจนได้ผลดี จนสามารถ รู้ว่ามีความคิดอยู่เสมอ หรือ เห็นความคิดได้
เมื่อรู้ได้ หรือ เห็นได้ ก็จะเกิดอาการ ไม่ยีดติดกับความคิด
เมื่อไม่ยีดติดกับความคิด จิตก็เป็นอิสระจากความคิดเอง
ความคิดปล่อยให้เขาคิดไป จิตทีรู้ความคิดอยู่ เพียงไม่ยีดติดในความคิด
ความคิดก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
แต่การเห็นความคิด รู้ว่าตัวเองคิด ไม่ใช่ของง่าย
ต้องอาศัยการฝีกฝน สติปัฏฐานไปอย่างต่อเนื่อง
ต้องใช้เวลาค่อนข้างยาวนานนับปี หรือ หลายปี กว่า จะรู้ได้แบบนี้
ได้เวลาลงจากยอดเขา มากินปลาสดทีไร้รสเค็มกันได้แล้ว
| Create Date : 03 ธันวาคม 2563 |
| Last Update : 3 ธันวาคม 2563 6:12:05 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 745 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 142 คน [