BlogGang.com : : นมสิการ : คำถามจากมือใหม่นักภาวนา

คำถามจากมือใหม่นักภาวนา

3)เวลาเรามีเวลาว่างแล้วมานั่งภาวนานั้นไม่เหมือนเราตั้งใจจะภาวนาหรือคะ
เพราะอาจารย์บอกว่าไม่อยากให้ตั้งใจภาวนา และภาวนาในรูปแบบหมายถึงอะไรคะ .

ตอบ.. ผมจะนำข้อนี้ขึ้นมาก่อน เพื่อให้เข้าใจ การภาวนาในรูปแบบ หมายถึง การที่เราไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย
แต่ต้องการฝีกฝนการภาวนา การภาวนาตามรูปแบบที่นิยมกัน เช่น การเฝ้ารู้ลมหายใจ การเดินจงกรม การฝีกเคลื่อนไหวแบบหลวง
พ่อเทียน และ การบริกรรมต่าง ๆ

การภาวนาตามรูปแบบนั้น นักภาาวนาไม่ทำอย่างอื่น นอกจากการภาวนา เช่น การเฝ้าดูลมหายใจ ก็จะทำแต่เฝ้าดูลมหายใจ
จะไม่ไปล้างจาน ไปอาบน้ำ หรือ อื่น ๆ

เพราะการภาวนานั้นมี 2 ลักษณะคือ การทำตามรูปแบบ ที่ทำการภาวนาอย่างเดียว ไม่ทำกิจการทางโลกควบคู่ไปด้วย
และการภาวนาในชีวิตประจำวัน คือ การทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันแล้วก็ภาวนาไปด้วย เช่น ถ้าเราล้างจาน เราก็ภาวนาไปด้วยได้
จานก็ล้างไป เมื่อเมื่อจับสัมผัสจาน สัมผัสน้ำ สัมผัสฟองน้ำล้างจาน ก็รู้สึกถึงอาการสัมผัสนั้น ๆ ด้วย นี่คือ การภาวนาในชีวิตประจำวัน

ข้อแตกต่าง ข้อดี ข้อเสีย ของการภาวนาทั้ง 2 แบบ นั้น การทำในรููปแบบ เหมาะสำหรับคนมีเวลาว่างแล้วมาทำ ข้อดีก็คือ
นักภาวนาไม่ต้องไปทำอย่างอื่น จึงมุ่งที่เรื่องนี้ได้เต็มที แต่ถ้านักภาวนามุ่งมั่นเกินไป ก็จะไม่เป็นผลดีต่อการภาวนาเพราะจะไมเข้าสู่ธรรมชาติได้
การภาวนาในชีวิตประจำวัน ข้อดีคือ เป็นธรรมชาติมากกว่า และเหมาะกับคนที่ไม่ค่อยมีเวลาว่าง แต่ข้อเสียก็คือ
นักภาวนามักจะลืม มักจะเผลอ ไม่รับรู้ความรูุ้สึกการสัมผัสที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน แต่ถ้านักภาวนาไม่เผลอ ไม่ลืมการผัมผัส
คือ ลืมได้บ้างแต่ก็กลับมารู้สึกได้อีก อย่างนี้จะดีกว่า เพราะเป็นธรรมชาติมากกว่า

1) อาจารย์บอกว่าอย่าพยายามภาวนามันไม่เกิดผลในกิจกรรมประจำวันของดิฉันนะคะเวลาดิฉันจะคุยทำครัวหรืออย่างอื่น
ดิฉันก็ทำตามปรกติมันเหมือนกับเบื้องหน้าแต่เบื้องหลังในช่วงต่างๆเหล่านั้นมันเหมือนกับดิฉันภาวนาคือรู้สึกดินและลมไป
มันเหมือนกับมีฉาก สองฉากซ้อนกันอันหนึ่งก็สิ่งที่ทำอยู่อีกอันหนึ่งก็ภาวนา

ตอบ..อย่าไปกังวล / อย่าไปสนใจ เรื่องการซ้อนกันเป็นสองฉาก มันจะมีสองฉากก็ช่าง ไม่มีก็ช่าาง
ให้ทำไปแบบการภาวนาในชีวิตประจำวัน แล้วก้รู้สึกถีงการสัมผัสที่เป็นดิน ที่เป้นลมไปเรื่อย ๆ แค่นี้ก็พอครับ

2)เวลาก่อนนอนดิฉันปิดตาแต่ตอนยังไม่หลับก็ทำการรู้ดินรู้ลมไปโดยไม่ได้ลืมตา
ไม่ทราบว่าถือว่าเป็นการภาวนาหรือเปล่าเพราะเหมือนอาจารย์บอกว่าเวลาภาวนาต้องลืมตา . .

ตอบ ถ้าไม่ใช่การนอน ก็อย่าหลับตา แต่ถ้าจะนอน ก็หลับตาได้ครับ เราพยายามทำให้เป็นธรรมชาติเข้าไว้
เพราะถ้าไม่ใช่การนอน การหลับตาก็ไม่เป็นธรรมชาติ และเวลานอน ถ้าไปลืมตาก็ไม่ใช่ธรรมชาติอีกเช่นกัน

4)อาจารย์บอกว่าเวลาเราจับน้ำแข็งเรารู้สืกเย็นนั่นคือจิตรู้สืก
ดังนั้นเวลาลมพัดอากาศหนาวก็เป็นความรู้สึกจากจิตโดยตรงมันไม่ได้มาจากความนืกคิดหรือความรู้สึก
ได้เช่นความคิดหรือความรู้สึกถึงความเย็นจากการจับน้ำแข็งมันไม่เหมือนกับเวลาจับน้ำแข็งจริงใช่ไหมคะ

ตอบ เวลารูุ้สึกความเย็นถึงการจับน้ำแข็งหรือลมหนาวมาโดนตัว ก็จะเหมือนกันครับ ไม่ใช่การนีกคิด
อย่างนี้จิตรู้สึกแล้ว ผมจะยกตัวอย่างความคิดให้ดู ให้ลองนีกถีงเราเอาน้ำมะนาวมาบีบใส่ปากซิครับ
พอคิดเท่านั้น น้ำลายออกมาเลย นี่คือการนีกคิดทั้ง ๆ ยังไม่มีน้ำมะนาวมาใส่ปากแต่อย่างใด

5) อาจารย์บอกว่าบางคนเวลาเผลอเช่นคิดไปว่าเดี๋ยวจะไปThe Mallไปซื้อของแล้ว...
ต่อไปยาวสำหรับดิฉันเวลาเผลอนะคะบางทีแค่คำว่าเดี๋ยวขึ้นมาก็รู้ตัวว่าเผลอก็กลับมาภาวนา
อย่างเดิมแต่บางทีก็เผลอยาวเวลาเราเผลอยาวหรือเผลอสั้นเป็นเพราะอะไรคะ

ตอบ การเผลอยาวหรือสั้น ขึ้นกับเหตุ 2 อย่าง คือ 1. จิตเรามีความกังวลอะไรอยู่หรือไม่ ถ้ามีก็จะเผลอยาว
เพราะจิตจะไปวนเวียนคิดแต่เรื่องทีกังวลใจอยู่ แต่ถ้าไม่มีความกังวลก็จะเผลอสั้น
2. กำลังจิตของเราเข้มแข็งดีหรือไม่ ถ้าคนทีกำลังจิตเข็มแข็งเพราะฝีกบ่อยๆ
อย่างนี้จะเผลอสั้น ๆ คือ เผลอแล้วกลับมารู้สึกตัวได้เร็วกว่า ไม่เผลอยาว

6)ตามข้อหนึ่งที่เรียนอาจารย์ คือช่วงทำกิจกรรมประจำวันแม้นกระทั่งฟังเพลงหรือดูหนังแต่ลึก
จากนั้นก็เหมือนดิฉันภาวนารู้ดินรู้ลมด้วยแม้นเวลาเขียนจดหมายถีงอาจารย์นี้ด้วยมีเผลอและทำ
ต่อเมื่อนึกได้อาจารย์คิดว่านี่เป็นการภาวนาที่ใช้ได้ไหมคะ

ตอบ..การภาวนาใหม่ๆ ก็เป็นแบบนี้ มีเผลอมีการกลับมาไม่เผลอได้อีก แต่ถ้าฝีกไปเรื่อยๆ
การเผลอจะสั้นลงและการกลับมาจะเร็วขึ้น ให้เวลากับตนเองในการฝีกฝนไปเรื่อยๆ อย่าไปกังวลใจ
เรื่องเผลอ ไม่เป็นผลดีครับ ทำตัวให้สบาย ๆ เป็นธรรมชาติให้มาก เผลอไปก็เริ่มใหม่ ไม่เป็นไร
คล้าย ๆ คนหัดขี่จักรยาน กว่าจะขี่ได้เก่ง ก็จะล้มแล้วล้มอีก มันจะเป็นแบบนั้น

เรื่องเผลอนี้ เวลาเรากลับมาเองได้อีกครั้ง มันจะเป็นข้อดีของจิตต่อไป
อย่าได้รังเกียจการเผลอ แต่ขอให้มีการพัฒนาได้ก็พอ ถึงแม้จะช้าก็ยังดี
แล้วพอพัฒนาไปเรื่อยๆ การเผลอนี้แหละ ทุกครั้งที่กลับมา ปัญญาของจิตจะเกิดขึ้นเอง

Create Date : 24 ตุลาคม 2555

Last Update : 24 ตุลาคม 2555 17:51:18 น.

1 comments

Counter : 1723 Pageviews.

ท่านทีต้องการเข้าร่วมกิจกรรมครั้งที่ 4 วันอาทิตย์ที่ 25 พ.ย.2555 เวลา 13-16 น. กรุณาลงชื่อได้แล้วครับ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=10-2012&date=17&group=14&gblog=12

โดย: นมสิการ

วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:16:10:24 น.