BlogGang.com : : นมสิการ : ตัวอย่าง การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน

ตัวอย่าง การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน

.
เมื่อท่านฟังเพลงนี้ ท่านมีความคิดเห็นอย่างไร
สิ่งที่เกิดขึ้นได้ ก็จะมีดังนี้
1..เพลงน่าฟัง เพราะดี
2.. เพลงไม่เอาไหน ไม่น่าฟัง
3..เฉย ๆ
.
อาการทั้ง 3 แบบ นี้ จะเกิดขึ้นกับคนทุกคนทีรับฟัง
แต่ถ้าท่านเป็นนักภาวนา ท่านควรรู้มากกว่า 3 แบบข้างบน
ก็คือ ถ้าท่านเห็นด้วยกับ ข้อ 1 จิตใจท่านจะส่งสัญญาณออกมาว่า
ชอบเพลงนี้ // ถ้าท่านเห็นด้วยกับข้อ 2 จิตใจท่านจะส่งสัญญาณออกมาว่า
ไม่ชอบเพลงนี้ // ถ้าท่านเห็นด้วยกับข้อ 3 จิตใจท่านจะส่งสัญญาณออกมาว่า
เฉยๆ ไม่มีความชอบหรือไม่ชอบ
.
การรับรู้เข้ามาที่อายตนะทุกอย่าง จะเกิดผลตามมา 3 แบบเสมอ
นักภาวนานั้น ถ้าสามารถรู้อาการของจิตใจได้ว่า ชอบ / ไม่ชอบ / เฉยๆ
แบบใดได้เกิดขึ้นแล้ว นั่นแหละ ท่านคือ นักภาวนาที่มีความสามารถคนหนี่ง
และ การพัฒนาการภาวนาของท่านก็จะเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆ
.
จิตใจนั้น ไม่จำเป็นว่า เมื่อรับรู้อะไรเข้ามาแล้ว ใจต้องไม่มีการปรุงแต่ง
แต่จริง ๆ ใจจะปรุงแต่งก็ได้ ไม่ปรุงก็ได้ ไม่สำคัญเลย
ที่สำคัญคือ ท่านรู้อาการของใจได้หรือไม่
.
นักภาวนาจำนวนมาก มักเข้าใจว่า ภาวนาแล้วจิตต้องนิ่ง
ไม่มีกิเลส ความเข้าใจนี่ไม่ตรงนักในการภาวนา
ถ้าท่านยังไม่เป็นพระอรหันต์ เมื่อมีอะไรเข้ามา จิตไม่มีทางนิ่งได้เลย
แต่สิ่งที่ท่านควรเป็นก็คือ รู้อาการของจิตใจของตนเอง
.
การรู้อาการของจิตใจนั้น มีเรื่องหนี่งที่ควรพิจารณาก็คือ
สามารถรู้ได้เร็วหรือช้า
นักภาวนาใหม่ๆ มักจะไม่รู้อาการของจิตใจ
นักภาวนาเก่า ๆ มักรู้อาการได้ แต่ไม่เร็ว กว่าจะรู้ก็นาน ผ่านไปหลายขณะจิตแล้ว

ความเร็วในการรู้อาการของจิต ก็มาจาก สติที่รุ้ได้เร็ว

การพยายามไปจ้องดูผัสสะ เพื่อต้องการรู้ได้เร็ว
ก็เป็นการปฏิบัติผิด ความก้าวหน้าก็ไม่เกิดขึ้นอีก
ใหม่ ๆ ถ้ารู้ช้า ไม่เป็นไร ฝีกไปเรือ่ยๆ การรู้ก็จะรู้ได้เร็วขึ้นไปเรื่อยๆ เอง
อาจใช้เวลานานหลายเดือน หรือ เป็นปี กว่าจะรู้ได้เร็วมาก ๆ ได้

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2565

Last Update : 22 พฤศจิกายน 2565 19:28:10 น.

0 comments

Counter : 478 Pageviews.