กลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ
ตอนค่ำ แม่ลูกตกลงกันอย่างอ่อนหวาน "พรุ่งนี้ รีบไปโรงเรียนแต่เช้านะลูก แล้วนู๋ต้องกินเบร็กฟาสท์ของโรงเรียนนะ เพราะแม่ทำให้ไม่ทัน บ้านไม่มีเตา แล้วแม่ต้องรีบไปโรงพยาบาลต่อ ไปหาหมอ เข้าใจไหม ตกลงตามนี้นะคะ" โอว์ ลูกแม่พยักหน้า เข้าใจ ยิ้มรับอย่างดี ก่อนจะปีนขึ้นเตียง
ตอนเช้า.. "ไม่อาววว วันนี้ ชิชาไม่ไปโรงเรียน" โอ๊ยยย อยากจะผูกคอตาย แม่พยายามอารมณ์เย็นที่สุด หว่านล้อมไวก็ไม่เชื่อ ... ความตั้งใจดีเมื่อคืนเกือบขาดผึง (แม่เอากระดาษมาเขียนคำว่า "พูดเบาๆ เพราะๆ กับลูก") ในที่สุด ประสพการณ์ของแม่ก็ชักนำให้แม่งัดไม้แข็งขึ้นมาขู่ (ไม่ได้อยากทำงี้เลยน๊า) "เอ้า ไม่ไปก็ไม่ไป.. แม่ไปก่อนละกันเด๋วแม่สาย" "ชิชาอยู่กะพ่อได้" "เด๋วพ่อก็ไปทำงาน" "อ๊ายยยยยย ไม่อาววว ไม่อาววว" "ตัดสินใจซะ จะเอาไง" พูดจบแม่โยนเสื้อให้ แน่ะ หงุดหงิดอีก "ไม่ต้องหยิบ ชิชาทำเอง" ดู๊ หาเรื่องได้ทุกเรื่อง
ไปถึงโรงเรียน ๆ มีเหตุกวาดต้อนเด็กเล็กไปรวมกะเด็กโต... แค่เนียะ... ลูกแม่ขาแข็งก้าวไม่ออก ไม่ยอมเดินเข้าห้องเด็กโต เอ้า เกิดเป็นแม่ หลอกล่อเข้าไปซิ "อุ๊ย น่านเพื่อนนู๋อิสซาเบลล่า อีวามารึยังนะ แล้วจูเลี่ยน แฟนนู๋ละ" เฮ้อ... ตอนเด็กๆ แม่ก็เหมือนนู๋แหละ
พอไปรับกลับบ้าน ขลุกขลักนิดหน่อย น้าจิมบอกงานจะเสร็จตั้งกะบ่ายสามครึ่ง จนสี่ครึ่ง ไม่มีวี่แววยอมกลับ แม่ต้องไปเชิญให้กลับ ช่วยเก็บกวาดให้ด้วยอีกตะหาก
เจอหน้านู๋ปุ๊บ นู๋เบะปากร้องไห้ก่อนเลย "ทำไมอะลูก แม่เห็นเพื่อนๆ นู๋เจอหน้าพ่อแม่ เค้ายิ้มแย้มดีใจกันทั้งนั้น" พูดไป ลูกก็ได้ยินนะ แต่จะร้องซะอย่าง บทโศกต่อหน้าชาวบ้านจบ พอจะก้าวขึ้นรถ เอ้า แปลงร่างเป็นนางมาร พูดใช้โทนเสียงไม่เพราะ อะไรๆ ก็ไม่ชอบ "นี่ไงๆ มรรคณิชา นู๋ขอน้ำส้มไว้ใช่ไหม แม่ติดมาให้นู๋ด้วย ดีไหม" "ชิชาจะเอาสมูธธี่" งี้ มันน่าให้ ไหมเนียะ...สกดกลั้นไว้ๆๆๆๆๆๆๆ กวนทรีนถึงที่สุด แม่ต้องจอดรถนิ่งๆ สองรอบ รอให้นู๋สงบ ตอนนี้ แม่ใกล้บ้าจริงๆ แล้ว "เงียบได้แล้ว แม่ไปต่อนะ ชิชา ตอนนี้ แม่เริ่มไม่ไหวแล้วนะ ถ้านู๋ยังไม่ไนซ์อีก ทีนี้ ถึงคราวแม่จะแมดละนะ...แม่หิวข้าวมาก กลางวัน ยังไม่ได้กินอะไรเลย ตอนนี้ แม่จะไปร้านน้าจุ๊คนะคะ"
ตลอดเวลาที่อยู่ร้าน ลูกปฏิบัติตัวดีสุดๆ ...เอ๊ะ ลูกแม่เป็นเด็กตีสองหน้าหรือนี่
พอลงมาถึงรถปุ๊บ...เอาอีกแล้ววว...โอ๊ยยยย ขอเชือกเส้นนึง ไม่แม่ก็ลูกละ ต้องรับเชือกปาย
แม่รู้ตัวนะ แม่ไม่ไหวแล้ว.... นู๋ไม่หยุด ทีนี้ แม่ขึ้นเสียงดัง พูดๆๆๆๆ ไม่หยุด มรรคณิชารู้ตัวแล้วว่า ผิด แต่ตลอดทาง ยังเถียงอ่อยๆ อีกแน่ะ เฮ้อ
ถึงบ้าน แม่ฟ้องพ่อๆ ก็สาธยายอย่างเดิมๆ.. เบื่อจะฟัง
แม่คิดว่า เป็นเพราะสภาพแม่ตอนนี้ไม่อำนวย มันอนาถหัวตัวเองง่ะ เลยพาลหงุดหงิดง่าย... ถามว่า เสียใจไหมที่ดุลูก ก็เสียใจนะ แต่คิดว่า แม่ก็ต้องขอความเป็นส่วนตัวบ้าง ตอนนี้ มรรคณิชาเวียนมาถามเป็นระยะๆ Are you happy now?
เออ แน่ะ มีการมาร้องเพลง ให้ฟังด้วย ลูกชักเก่ง คิดทำนองเองสดๆ แถมมี่ท่าเต้น ตบมือประกอบด้วย น่ารักดี กลางคืนนอน ถ้าแม่หยิบแผ่นคลาสสิกให้ฟัง ลูกจะรีบห้าม ท่าจะฟังจนเบื่อตอนอยู่ในท้อง...ระยะนี้ นู๋ฮิตฟัง พ้อพมิวสิคคะ
บ่นเหนื่อยเหมือนกัน ไปอาบน้ำกะนู๋ก่อนดีกว่า
Create Date : 09 เมษายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 9 เมษายน 2551 10:09:56 น. |
Counter : 654 Pageviews. |
|
|
|
ชื่อน้องนู๋มีความหมายดีมากๆๆค่ะ ชอบมากเลย ช่างคิดอ่ะ คุงแม่เนี่ย