Bloggang.com : haiku : บ่อน้ำทิพย์

บ่อน้ำทิพย์


	ชื่อภาพ : น้ำบ่อขุดใหม่ สถานที่ : บ้านหัวดง แม่ใจ พะเยา เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๓ x ๓๘ เซนติเมตร บ่อน้ำทิพย์ "อย่าไปหวังน้ำบ่อหน้า น้ำฟ้า บ่ไหลลงฮอม" พบเห็นน้ำบ่อเมื่อไหร่ ก็ให้นึกถึงสุภาษิตเก่าล้านนาบทนี้ ที่สอนไม่ให้ฝากความหวังไว้กับอนาคตที่ไม่แน่นอนและมาไม่ถึง ก็ขนาดฝนที่ตกลงตรงหน้า ก็ใช่ว่าไหลลงมารวมกันเป็นน้ำให้เราดื่มได้ที่ไหนถ้าไม่มีชายคา หรือมีภาชนะรองรับน้ำฝน สมัยก่อนไม่มีน้ำประปาใช้ ต้องใช้น้ำบ่อ แต่การขุดน้ำบ่อนี้เป็นเรื่องใหญ่ ต้องใช้แรงงานแรงเงินมากโขอยู่ บ้านใครไม่มีบ่อน้ำดื่มน้ำใช้ ก็ต้องไปขอตักจากบ้านอื่น ที่บ้านยายมีบ่อน้ำอยู่ แต่หน้าแล้ง น้ำก็แห้งขอดก้นบ่อแทบทุกปี หน้าที่ตักน้ำเป็นของผม แต่บ่อน้ำไม่เคยเป็นใจผม บ่อน้ำที่ใกล้บ้าน ถึงน้ำไม่แห้ง ยายผมกลับไม่ชอบดื่ม ต้องจ้ำจี้จ้ำไชให้ผมไปตักน้ำบ่อที่ยายชอบ คือบ่อบ้านยายทา ซึ่งยายว่าน้ำใสเย็น หวานนุ่มชุ่มคอ (คงประมาณน้ำแร่จากฝรั่งเศสที่บรรจุขวดขายแพง ๆ ในสมัยนี้) แม้จะขี้คร้านเพียงไหน เหน็ดเหนื่อยเพียงใด ก็ต้องไป บ่อยายทาไกลจากบ้านร่วมครึ่งกิโลเมตรได้มั้ง ต้องพักหาบตั้งสองครั้ง ดีที่สมัยก่อนบ้านช่องไม่มีรั้วกั้น เดินตรงทะลุกันได้ทั่ว ผมจำบ่อน้ำที่หวานหอมนี้ได้ตรึงตา ก่ออิฐกลมไม่สูงและไม่เชื่อมด้วยซีเมนต์ด้วย แต่บ่อแข็งแรงมั่นคงด้วยตะไคร่ที่เกาะเกี่ยวเขียวครึ้มไปหมดทั้งปากบ่อในบ่อ มองลงไปเห็นน้ำสีมรกต ชัดแจ่ม น่าอัศจรรย์มากครับ รอบบ่อน้ำมีสวนไผ่บงและต้นไม้ใหญ่ใบหนาที่ผมไม่รู้จักชื่อคระครึ้มทั่วบริเวณบ้าน เย็น ๆ ผมอดขนลุกเยือกไม่ได้ เพราะด้านหลังเป็นทางเดินไปป่าช้า ชะเง้อหน้าหน่อยก็จะเห็นยอดหมู่ตะเคียนใหญ่และดงไม้ฉำฉา ที่เขาเผาฝังผีกันตะคุ่มอยู่ในสายตา วันไหนมัวไปวิ่งเล่นซ้อมมวยเตะกระสอบทรายบ้านน้าชายเพลิน-เพลิน เลยเวลาตักน้ำ ผมก็ลักไก่ไปตักบ่อน้ำใกล้บ้าน(ที่ยายไม่โปรด)แทน แต่ไม่อาจหลอกยายได้สำเร็จสักครั้ง ตักเข้าปากแกก็บ้วนปร้าด พร้อมวางกระบวยมาถือไม้เรียวแทนแล้วล่ะ ผมจึงประชดเรียกบ่อน้ำบ้านยายทาที่เป็นต้นเหตุให้ผมน่องลายนี้ว่า - บ่อน้ำทิพย์ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑o ส.ค. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	Homeland กลับมาแล้ว วันนี้ฉันคืนกลับมา อยู่ตรงนี้ ตรงที่รักเคยเริ่มต้น หวังหว่าน"เมล็ดฝัน"บนดิน แม้พายุมา ฟ้าหม่น บางที อาจมีสักคน พบเห็นมัน (long ago)


	มโน งานกำลังเข้าที่ ปริ้นเตอร์มีอันเป็นไป เมื่อวานซืนยกไปให้ช่างที่พะเยาดู ไปรับกลับเย็นวาน อาการหมึกพิมพืไม่ไหลลงท่อหมดเงินไปนิดหน่อย ถึงบ้านทดลองพิมพ์ภาพออกมาชมแผ่นหนึ่ง โอเค ใช้ได้ เติมหมึกดำให้เท่ากับสีอื่น ๆ เขาบอกว่าหมึกน้อยทำให้ไม่มีแรงดันหมึกลงท่อ วันนี้ตั้งท่าพิมพ์ต้นฉบับออกมาตรวจทาน อ้าว พวกเกียจคร้านสันหลังยาวซะงั้น เย็นแล้ว อาการเดิม คงวันพรุ่ง ไปเสียเงินซ้ำอีกคงดี หรือไม่ดี ก็โยนลงสระน้ำให้รู้แรด นี่เป็นเครื่องที่ สามแล้ว ยังแกะพลาสติคไม่หมดเลย เซ็งเลยคว้าแมกกาซีนมาพลิกดูรูปนั่นนี่_ไรไป ก่อนหยิบสมุดมาเขี่ยรูปการ์ตูนเล่น รักษาอาการจิตตก มโนว่ามีสาวงามมาซบในอ้อมกอด ท่ามทุ่งหญ้าฟ้าฉ่ำ มโนว่ามีคู่รักฉ่ำชื่นปานฉะนั้น ให้ลืม ๆ ว่าเบื่อหน่าย จะยกเจ้าเครื่องพิมพ์เฮงซวยมัดท้ายจ.ย.ย.ลุยโคลนออกไปหารถใหญ่ในหมู่บ้าน และแดดฉ่ำฟ้าครามสวย พร้อมซักผ้าเช็ดตัวและเครื่องนอนได้ ในวันพรุ่งนี้


	เกาะอันโดดเดี่ยว กุมหัวใจไว้ โลกยังสวยงาม ชีวิตยังดำเนินต่อไป แม้ขยะจะล้นโลก


	ที่เห็นหลังคาสังกะสีคือ ผามวัวชาวบ้าน ไกลออกไปเห็นตึกโรงเรียนจีน

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 18 สิงหาคม 2557

Last Update : 18 สิงหาคม 2557 22:58:57 น.

0 comments

Counter : 3055 Pageviews.