Bloggang.com : haiku : ดอกไม้เก่าในแจกัน

ดอกไม้เก่าในแจกัน


	ชื่อภาพ : ดอกไม้เก่าในแจกัน สถานที่ : บ้านทุ่งดาว เทคนิค : สีน้ำ+พาสเทลบนกระดาษ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร ดอกไม้เก่าในแจกัน ดอกไม้เก่าในแจกัน  ยังคงฝันอยู่ข้างหน้าต่าง  ดอกผีเสื้อบอบบางแอบบานหวานชมพู  จากกอเก่าอันเฉาแห้งอยู่ในกระถางบิ่นที่ถูกทอดทิ้ง  นกกางเขนคงร้องเพลงอยู่บนกิ่งชมพู่ทุกเช้า  เช่นเดียวกับดวงดาว  ยังคงกะพริบแสงพราวทุกราตรี  คืนข้างแรมในฤดูฝน  ฟ้าสีดำหม่นดูอ่อนนุ่มอุ้มน้ำ  ขับให้แสงดาวดูฉ่ำเย็นเป็นประกายลุ่มลึก  ยิ่งล่วงยามดึกเหล่าดวงดาวยิ่งดูเด่น  เห็นเป็นเส้นเป็นสาย  แฉกดาวคล้ายรัศมีรอบมงกุฎนางฟ้า  ยามกลางวันที่เมฆหรุบม่านบังแดดจ้า  ไปเกาะกลุ่มรอเวลาม้วนตัวอยู่เหนือหัวภูเขา  แต่ภายใต้เงื้อมเงาดำทะมึนนั้น เทือกสันภูสูงกลับดูสวย  ด้วยม่วงครามน้ำเงินเมฆที่แรเงาลงมา  ปรากฏการณ์แห่งความงามไม่เคยว่างเว้นคืนวัน  โลกมนุษย์นั้นเป็นเช่นสรวงสวรรค์ไม่ว่าฤดูกาลไหน  ขอเพียงให้เวลากับความมืดและความสว่าง  ผีเสื้อและดอกไม้ สายน้ำและดวงดาว  และความเงียบงันสักหนึ่งนาที ๐๒/๐๘/๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑๖ ส.ค. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอทิตย์

คุณพิบูลศักดิ์ลงภาพสีน้ำงาม ๆ และถ้อยคำเพราะ ๆ ใน เฟซบุค
เห็นแล้วชอบมาก ๆ ขออนุญาตเอามารวมกับบล็อกนี้ด้วยกันค่ะ


	รอยยิ้มริมหน้าต่าง สีน้ำ เทคนิคสีน้ำมัน ๒๘ x ๓๘ ซม. เจ้าของ : Boonthip Thuatawin


	บันทึกไว้ในวันเวลา ว่านอกเหนือจากหนังสือของฉันแล้ว เรายังมีไมตรีต่อกันด้วยภาพเขียน  ฝีมือไม่ได้บอดเยี่ยมเปี่ยมคุณ ทว่ามาจากใจ บางคนพูดว่า ฉันหลังขดหลังแข็งวาดภาพเล็ก ๆ นี้มอบให้คุณทำไม ในเมื่อวาดภาพใหญ่ๆภาพเดียวก็คุ้มกับการขายหนังสือได้ร่วม ๒๐ เล่ม เป็นการเอาใจคนอ่านเกินไป ต่อไปไม่มีอะไรพิเศษให้ เขาก็ไม่ซื้อ.... ไม่รู้สิ ฉันเห็นการมีส่วนร่วม ได้สื่อสาร แบ่งปัน ทำให้มิตรภาพซาบซึ้ง ประการสำคัญ ฉันได้มีโอกาสตอบแทนแฟนหนังสือของฉันบ้าง และฉันหายเหนื่อยเมื่อเห็นผู้รับมีความปิติสุข ที่น่าอัศจรรย์มากคือ ฉันได้พบแฟนเก่า หลากหลายอาชีพ  ที่ฉันคาดไม่ถึงว่าเขาจะเติบโตมาจากตัวหนังสือของฉัน -และมหัศจรรย์จริง ๆ จิตรกรรม ดนตรี กวีวรรณ เหล่านี้โยงหัวใจยึดเหนี่ยวเราไว้ด้วยกัน กลายเป็นความผูกพัน อาทรและ....รัก ขอบคุณมาก-มากครับ พวกคุณทุกคนคือลมหายใจของนักเขียนเล็ก-เล็ก คนนี้


	ถ้าใจของเราเป็นโทษเสียแล้ว จะไปทำบุญทำทานอะไรก็ไม่ได้ผล เหมือนเราขนปุ๋ยไปใส่ต้นไม้ที่ตายแล้ว หลวงพ่อลี ธัมมะธะโร ทิวทัศน์กว๊านพะเยา (หลังโรงยา) watercolor on paper 28x38 cm.. collection: Xihuk Lee


	ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง หลังพายุฝนอื้ออึงย่อมพบฟ้าคราม สลัดสีสกปรกบนกระดาษก็ยังเกิดความงาม ในความทุกข์นี่แหละเราจะค้นพบความสุข  ๑๙/๘/๕๘ ทิวทัศน์กว๊านพะเยาหลังโรงยา สีน้ำบนกระดาษ ขนาด ๒๘ x ๓๘ ซม. collection: คุณอู๊ด ธรรมกาม


	วันฝนตกปีไหนก็จำไม่แม่น ติดรถกองถ่ายทำสารคดีที่เชียงคำ พาคณะมาทางอ.สอง ผ่านเชียงม่วน ก่อนไปอ.ปง ก็บอกคนขับ ขอแวะไหว้หลวงพ่อสิบสองปันนาหน่อยเถอะ ด้วยความคิดถึงวัดท่าฟ้าใต้  วัดชาวไทลื้อที่งามประทับใจผมอีกวัดหนึ่ง  รองลงมาจากวัดต้นแหลง วัดหนึ่งในดวงใจผมที่อ.ท่าวังผา น่าน (แต่ตั้งแต่เปลี่ยนหลังคาแป้นเกล็ดเป็นกระเบื้องดินเผาเอี่ยมอ่องแล้ว ลดความคลาสสิคลงเยอะเลย) วัดท่าฟ้าใต้นี้ทรงหลังคา ๓ ชั้น มุงด้วยแป้นเกล็ดแบบวัดทางสิบสองปันนาที่พวกเขาอพยพมา  ชั้นที่ ๑ เป็นหลังคาแบบปั้นหยาอ่อนช้อยครอบตัววิหารทั้ง ๔ ด้าน  ชั้นที่ ๒-๓ เป็นทรงปราสาทรับกับตัววิหารทึบ ผนังมีหน้าต่างเล็ก ๆ โดยรอบทั้ง ๔ ด้าน  ผมชอบคันทวยที่มีแบบเฉพาะตัวสีสันสดใสและทรงจั่วของหน้าบัน ทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก ที่มีลวดลายดอกไม้ สีสันอ่อนหวาน ดอกประธานบานแบ่งกรุกระจก  ตามคติไทลื้อที่เชื่อว่ากระจกจะสะท้อนความชั่วร้าย ทั้งกั้นไม่ให้กล้ำกรายเขามาภายในวิหารได้ ในวิหารนี้มีพระพุทธรูปสลักด้วยไม้ประดู่งดงามแบบพื้นบ้านพื้นเมือง (ปัจจุบันมีพระประธานทรงรัตนโกสินทร์ ที่ญาติโยมมาถวายหรือศรัทธาสร้างใหม่ มาบดบังความงามของพระประธานเดิมเสียนี่) วัดท่าฟ้าใต้สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๑ โดยครูธรรมเสนา และพ่อเฒ่าแสนอัฐิ ผู้นำชาวไทลื้อ ใครที่ชื่นชอบศิลปแบบไทลื้อ สิบสองปันนา ผ่านไปทางเชียงม่วนห้ามพลาดวัดนี้เป็นอันขาด วันฝนตกที่วัดท่าฟ้าใต้ สีน้ำบนกระดาษฟาบริโน  ขนาด ๒๘x๓๘ ซม. (ยังไม่มีเจ้าของ)

บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะ

บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณsomjaidean100

Free TextEditor

Create Date : 12 กันยายน 2558

Last Update : 12 กันยายน 2558 23:09:33 น.

0 comments

Counter : 1107 Pageviews.