ร้านหนังสือในข้าวสาร ... ตอน ลองหรือยัง เมืองไทย

สวัสดีคุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน ยินดีต้อนรับเข้าสู่เดือนธันวาคม เดือนสุดท้ายแห่งปี 2013 อันวุ่นวายนี้ด้วยกลิ่นจางๆจากสายลมหนาว ที่บาดเข้าสู่อารมณ์ของลูกจ้างมืออาชีพ พนักงานประจำที่รอโบนัสอันเป็นรางวัลเล็กๆน้อยๆประจำปี พร้อมๆกับที่จะได้หยุดพักผ่อนปีใหม่กัน

"The show must go on." ... ครับ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าจะม็อบ ไม่ม็อบ ยุบ ไม่ยุบ หรืออะไรก็แล้วแต่ ... แต่วัฏจักรเกิด-ดับ ต้องดำเนินต่อไป เหมือนๆกันกับร้านธุรกิจแถวบางลำพูนี่ ที่เกิดใหม่ และก็ปิดไป เพียงแต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น ... แต่ร้านนี้ก็ไปเร็วเกิน ร้าน "ค็อดฟาเธอร์" ขายสเต็กปลาที่เพิ่งคุยไปไม่กี่สัปดาห์ก่อนน่ะครับ ตอนนี้ปิดไปแล้วเหลือแต่ห้องว่างๆพร้อมป้ายแปะข้างหน้าว่าให้เช่า เป็นข้อพิสูจน์ว่าไม่เวิร์ค ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน แต่ถ้าจะให้เดาน่าจะเป็นเพราะนักท่องเที่ยวที่ไปเที่ยวที่ไหน ก็ย่อมอยากสัมผัสความเป็นท้องถิ่นหรือเอกลักษณ์ของที่นั่น ถ้ามาเที่ยวเมืองไทยก็น่าจะอยากกินอาหารไทยมากกว่า แต่ก็ว่าไม่ได้เหมือนกันเพราะร้านอาหารในถนนข้าวสารหรือซอยรามบุตรีก็เยอะแยะที่ขายอาหารต่างชาติ ก็เห็นลูกค้านั่งกันเยอะแยะไป ... เอาเป็นว่าไม่ "คลิ๊ก" ก็แล้วกัน พร้อมกับที่เจ้าของคงไม่อยากเสียเวลาปรับจูนต่อ ก็เลยไปดีกว่า ... ถอยดีกว่า ... ดีแต่ที่เป็นข้อมูลสำหรับร้าน "ฟิชแอนด์ชิพ" ที่เคยคิดไว้ว่าแบบนี้ไม่โดน ถ้าจะทำในอนาคต อาจต้องมีอะไรที่แตกต่างออกไป

ร้านใหม่อีก 2 ร้านที่เข้ามาเช่าแล้ว ร้านนึงเป็นห้องข้างๆไชน่าซิตี้ที่เคยทำเป็นร้านนวดแล้วเลิกไป ตอนนี้กลายเป็นร้านอาหารง่ายๆสไตล์ฮาลาล มีโต๊ะอยู่ไม่กี่ตัวข้างหนึ่ง แต่อีกข้างพี่แกเอาเตียงกว้างๆมาวางไว้ พร้อมกับหมอนสามเหลี่ยมสำหรับพิงอีก 2 อัน ในร้านมีแขกหนุ่มวอบแวบอยู่ไม่กี่คน คงรอดูสักพัก ... แต่อีกร้านหนึ่งนี่สิที่สะดุดมาก เป็นร้านที่อยู่ตรงข้ามกับสหกรณ์บางลำพู ติดกับทางม้าลาย ข้างในขาย "อุปกรณ์มวยไทย" หลายอย่าง กางเกงมวยสีสันสดใส นวมและอื่นๆ ด้านหน้าติดกระจกมีแอร์มองเข้าไปข้างในเห็น "เวทีมวย" ตั้งอยู่เต็มความกว้างของห้อง คงจะจำลองมาเรียกสายตานักท่องเที่ยวที่สนใจกีฬา "ไทยบ็อกซิ่ง" บ้านเราเป็นพิเศษ วันก่อนผมก็เพิ่งเจอลูกค้าหนุ่มสาวชาวลอนดอนคู่หนึ่งที่มาถามหาค่ายมวย ส.วรพินท์ ข้างๆ ... ดูแล้วก็เป็นของใหม่แถวนี้ที่ไม่เคยมีมาก่อน ทาร์เก็ตคงเป็นลูกค้าต่างชาติแน่นอน แต่ถ้าครบวงจรก็เยี่ยมเลย ทั้งบัตรเข้าชมมวยไทยที่เวทีราชดำเนินหรือลุมพินี อุปกรณ์มวย คอร์สฝึกชกมวยระยะสั้นๆสำหรับนักท่องเที่ยวที่ชอบออกกำลัง หรือคอร์สยาวๆหัดมวยไทยให้เป็นกันไปเลย ... เอาใจช่วยครับ ขอให้รอด ขอให้รอด

ผมเดินผ่านพร้อมกับเอาใจช่วย ก่อนจะไปชิมบราวนี่ของร้านคอนนิชิปัง ไม่ไกลกัน ข้างหลังเคาเตอร์เป็นตู้อบใหญ่สูงท่วมหัว ขนมรสชาดดี คนขายบอกว่าฝีมือเชฟญี่ปุ่นเป็นคนทำ อยู่มาได้กว่าปีแล้ว ... ใช่ "ความสำเร็จ" ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย คนเราธรรมดาก็มีแต่สมองกับสองมือเท่านั้น ... ฝีมือหรือเปล่า ใจสู้แค่ไหน ...

ร้านหนังสือยังเปิดอยู่ครับ บริการนักท่องเที่ยวที่ต้องการใช้หนังสือไกด์บุ๊คภาษาต่างประเทศทั้งอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน สเปน ฮีบรู และภาษายุโรปต่างๆหลากหลาย รวมทั้งแบรนด์ด้วย เน้นไปที่โลนลีแพลนเน็ต ราฟไกด์ ดีเค รุทตาร์ท ดูมองท์ สเตฟานโรเซ มือหนึ่งบ้าง มือสองบ้าง ปะปนกันไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือของร้านสามารถนำมาขายคืนได้ครึ่งราคาหลังจากใช้ไปแล้ว นอกจากนี้ก็ยังมีเฟรสบุ๊คสำหรับช่วยพูดภาษาในการเดินทาง และแผนที่อีกหลายเมือง หลายประเทศให้ได้เลือกชม เลือกใช้กัน

วันก่อนลูกค้าสาวสวิสคนหนึ่งเข้ามาซื้อโลนลีแพลนเน็ตบาหลีแอนด์ลมบก และโลนลีแพลนเน็ตมาเลเซีย สิงคโปร์ บรูไนเวอร์ชันล่าสุดไปรวม 2 เล่ม หลังจากที่เข้ามาเล็งไว้แล้วรอบหนึ่งเมื่อสองวันก่อนหน้านั้น เธอบอกว่าสำหรับทริปอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้า ก่อนจะถามหาข้อมูลท่องเที่ยวเพิ่มเติม

"Tomorrow I must come here early morning from Huamark. Can you tell me how to come here, by skytrain?" ... พรุ่งนี้ฉันต้องออกจากหัวหมากมาที่นี่แต่เช้าเลย คุณบอกหน่อยสิว่ามาทางไหนดี รถไฟฟ้าได้ไหม ... เธอถามท่าทางกังวล

"Oh, Hua-mark. Why you live so far ? And what time will you come here?" ... ฮ้า หัวหมาก ไม่น่อ ทำไมไปพักไกลขนาดนั้นเล่า แล้วต้องมาถึงกี่โมงล่ะ ... ผมถามย้อนไปอย่างแปลกใจ

"I live with my friend at her apartment. Tomorrow 7.00 o'clock I need to come here in khaosan to take the bus to Ayutthaya. And next day to Kanjanaburi." ... ฉันพักอยู่กับเพื่อนที่อพาร์ทเมนท์แถวนั้นน่ะ แล้วก็ต้องมาขึ้นรถบัสที่ถนนข้าวสารนี่ ตอน 7 โมง ไปอยุธยา แล้วก็วันถัดไปก็ไปกาญจนบุรี

"1st. option, you come to take airport link station Huamak or Ramkamhaeng. End at closest Phyathai station and take taxi or bus to khaosan. And 2nd. option is easier by direct taxi but long distance with may be traffic jam. I am not sure 5 or 6 am. shall early enough or not. How do you come here today?" ... ทางแรกเลยก็นั่งแอร์พอร์ทลิงค์จากสถานีหัวหมากหรือรามแถวนั้นน่ะ มาลงสุดสายที่พญาไทแล้วก็ต่อรถแท็กซี่มาข้าวสาร รถประจำทางก็ได้ ทางที่สองก็รถแท็กซี่ตรงเลย แต่ไกลนะแล้วก็ผมไม่แน่ใจเรื่องรถติด ไม่แน่ใจว่าออก ตี 5 หรือ 6 โมงเช้าทันไหม แล้ววันนี้คุณมายังไงล่ะ ... ผมเปิดกูเกิลแมพให้เธอดูพร้อมชี้เส้นทางอธิบายให้ฟัง

"I come by regular bus, quite far and so long on the bus. And where can I find the elephant riding?" ... ฉันมารถประจำทาง ไกลนะแล้วก็นั่งรถนานด้วย เอ้อ แล้วก็ฉันอยากจะไปขี่ช้างด้วย คุณบอกหน่อยสิ ที่ไหนมีบ้าง ... เธอถามต่อ หลังทำท่านึกขึ้นมาได้

"Ayutthaya. But elephant just walk on the street in the city." ... อยุธยามีนะ แต่ช้างจะเดินอยู่บนถนนในตัวเมืองนะ 5-10 นาทีได้ ... ผมบอก

"No, I don't want that. I want the one that riding in the jungle." ... ไม่ใช่อ่ะ ฉันหมายถึงไอ้ที่ขี่ช้างเดินท่องป่า ลุยลำธารน้ำน่ะ ... เธอส่ายหน้า ว่าเสริมมา

"Ah, elephant trekking ... I see. Next day you will go to Kanjanaburi, correct? You may find the elephant trekking overthere. But if no, I recommend you go to chiangmai. A lot of elephant show there, elephant trekking, jungle rafting and else." ... อ๋อ ขี่ช้างท่องป่า วันถัดไปคุณจะไปเที่ยวกาญตนบุรีไม่ใช่เหรอ ที่นั่นก็น่าจะมีนะ แต่ถ้าไม่ละก็ โน่น เชียงใหม่เลย ที่นั่นมีปางช้าง แสดงโชว์และอื่นๆที่เกี่ยวกับช้างเยอะแยะ ... ผมพยักหน้ายิ้มๆ และรำลึกความหลังเพิ่มต่อ ...

"I had ever tried once at ayutthaya city. I sit on the top-seat of the elephant's back. He was very high and walked slowly. ... You must try. Cannot miss." ... จำได้ว่าผมเคยนั่งช้างอยู่ทีนึงที่อยุธยา ในตัวเมืองนะ สูงมากและก็ค่อยๆเดินช้าๆ ยวบยาบๆ ต้องลองดู พลาดไม่ได้ ... ผมยิ้มและทำท่าโยกไหล่ซ้ายขวาช้าๆ

"I will." ... ฉันจะลองดู ... หล่อนยิ้มตาเป็นประกาย พยักหน้ารับก่อนเก็บของลุกขึ้น

"And next time you should look for some hostel here in khaosan or samsen area if available. It make your life easier for the trip." ... อ้อ แล้วก็ถ้าคราวหน้ามาอีกละก็ พักแถวนี้ก็ได้ มีโฮสเทลราคาไม่แพงเยอะแยะ เวลาจะไปเที่ยวไหนก็ง่ายกว่ากันเยอะ ... ผมเสริมและโบกมือให้เธอก่อนลับสายตาไป

ก่อนไป เธอฝากส่งโปสการ์ดสวยๆไปโปแลนด์ 7 ฉบับ ... 1 ในนั้นแทนคำพูดด้วยดวงหน้ายิ้มกลมโตเต็มพื้นที่ แต่วันเดียวกันมีลูกค้าหนุ่มสาวชาวจีนมาฝากส่งโปสการ์ด 2 ใบ ทั้งคู่เข้ามาเดินๆดูหนังสือก่อนซื้อแผนที่กรุงเทพติดไป 1 แผ่น โปสการ์ดที่ฝากส่งน่าจะเป็นรูปเดียวกันกับที่สาวสวิสมองหา หนึ่งในกิจกรรมที่ไม่ควรพลาดในทริปท่องเที่ยวแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ "ขี่ช้าง-ล่องแพ"

โปสการ์ดรูปช้างสวยๆจากลูกค้าชาวจีนที่มาฝากส่งที่ร้าน คนฝากชอบช้างบ้านเรา แต่ดูเหมือนไม่ค่อยชอบเขียนเท่าใดนัก

ขี่ช้าง-เดินป่า-ล่องแพ เป็นประสพการณ์จากดินแดนตะวันออกเฉียงใต้ที่พลาดไม่ได้ คล้ายๆกับว่าถ้าไปเที่ยวเอเชียกลาง ก็ต้องขี่อูฐ-นอนพักแรมในทะเลทราย ประมาณกัน

ส่วนข้อความก็ "We are here, together" ... กรูมาด้วยกันแล้ว เมืองไทย ... อยากบอกแค่เนี๊ยะ

ว่าแต่ ... ปีใหม่นี้ เราไปขี่ช้าง-ล่องแพ อย่างฝรั่งดูสักทีคงดีเหมือนกัน 

Create Date : 14 ธันวาคม 2556		1 comments
Last Update : 14 ธันวาคม 2556 16:35:17 น.
Counter : 1499 Pageviews.
Share Tweet