สวัสดีครับคุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน ด้วยความยินดีที่ยังมีชีวิตอยู่ครับ กินได้ นอนหลับ ครบ 32 และยังสามารถเข้ามาเขียนบล็อกเล่าเรื่องราวเรื่อยเปื่อยให้อ่านกันได้อีกสัปดาห์ครับ โดยสัปดาห์นี้ เป็นเรื่องราวนอกร้านหนังสือก็แล้วกันครับ ... สลับกันบ้าง เนื่องจากลูกค้าไม่มากนัก ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา นอกเหนือไปจากลูกค้าหนุ่มอินเดียที่เข้ามาทำเซอร์ไพรซ์ ด้วยการซื้อแผนที่รวดเดียว 3 ฉบับ ทั้งแผนที่จีนแผ่นดินใหญ่ แผนที่นิวซีแลนด์ + ออสเตรเลียและแผนที่ยุโรปทั้งทวีปอีก 1 แผ่น ... ที่บอกว่าเซอร์ไพรซ์นั้น เพราะว่าลูกค้าอินเดียปกติไม่ค่อยมีมาเท่าไหร่ (อันนี้ไม่ได้รวมถึง แขกอินเดียที่มาลงหลักปักฐาน ขายของอยู่พาหุรัด พูดภาษาไทยได้ชนิดน้ำไหลไฟดับ) จากประสพการณ์ที่เคยทำงานคลุกคลีอยู่กับชาวสิงคโปร์ ชาวมาเลย์มาหลายปี ดูเหมือนว่าพวกเขาจะจัดกลุ่มคนอินเดียส่วนใหญ่เป็นประเภทแรงงานไร้ฝีมือ ทำงานแรงงานระดับล่าง ไม่เหมือนชนชาวสิงคโปเรียน ชาวไชนิสมาเลเซียน หรือแม้กระทั่งชาวมาเลย์เอง

ส่วนคนอินเดียส่วนใหญ่ที่เห็นแถวข้าวสาร มักจะเป็นเด็กหนุ่มยืนถือแคตตาล็อกเชียร์ลูกค้าอยู่หน้าร้านตัดสูทซะมากกว่า นอกนั้นก็เป็นพนักงานในเกสเฮาส์อิสราเอลแถวนี้ ซึ่งก็เยอะอยู่ ... นอกจากนี้ก็มีลูกค้าซื้อแผนที่กับมาแลกหนังสืออ่าน 2-3 คน เป็นสวีดิชบ้าง เฟรนช์บ้าง ซึ่งก็จบไปด้วยดี แลกได้ไปทำให้ร้านมีหนังสือใหม่เพิ่มขึ้น

สัปดาห์นี้เลยขอเป็น รีวิวทริปท่องตะวันตก 2 วัน 1 คืนง่ายๆก็แล้วกันครับ กับ สวนไทรโยค-ปราสาทเมืองสิงห์ ... ก็นับเป็นครั้งแรกสำหรับการไปชมปราสาทหิน เพราะปกติจะนิยมชมชอบแต่ทะเลเป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นงานประจำปีบริษัท ก็มักจะไม่พ้นพัทยา ชะอำ หัวหิน ระยอง ประมาณนี้ นานๆจะมีเขาใหญ่หลงมาซะทีนึง ส่วนงานของที่บ้านก็ภูเก็ต หัวหิน นานๆจะมีเมืองกาญฯ  มาซะที พอดีปีนี้บริษัทจัดเลี้ยงประจำ (กลาง) ปีที่สวนไทรโยค เห็นปราสาทเมืองสิงห์ใกล้ๆ ก็เลยแวะหน่อย ลองเอาภาพมาให้ดูกันครับ

ก็เริ่มต้นง่ายๆ คือขับรถวิ่งออกจากบางลำพู ขึ้นทางยกระดับบรมราชชนนี ตรงยาวสุดทางก็ลง ผ่านพุทธมณฑล ศาลายา จากนั้นเลี้ยวขวาผ่าเข้ากลางเมืองนครปฐม (ตอนนี้เสียเวลารถติดจากการทำถนนสักครึ่งชั่วโมง) ทะลุออกสู่เมืองกาญฯง่ายๆ 100 กว่ากิโลเมตรก็ไปถึงสะพานข้ามแม่น้ำแคว จากนั้นผมก็ไล่ตามกูเกิลแมพ ไปจนถึงสวนไทรโยค ระหว่างทางเห็นฟาร์มเกษตรของซีพีประปราย พร้อมๆกับแผงขายเมลอนสวยน่ากิน ... ตอนผ่านกลางเมืองนั้น แดดออกร้อนนิดหน่อย แต่พอผ่านสี่แยกแก่งเสี้ยนไปไม่นานก็เริ่มเข้าเขตภูเขา เจอฝนเดือนหกนิดหน่อย คาดว่าถ้ามาล่ากว่านี้สัก 2 เดือน คงจะเจอฝนมากกว่านี้ แม้กระนั้นทิวทัศน์เขียวขจีสองข้างทางก็ช่วยให้บรรยากาศการขับรถน่ารื่นรมย์มากขึ้น

ตอนแรกที่ทราบว่าจะมาเมืองกาญฯนั้น แผนสำรองที่เล็งไว้คือพิพิธภัณฑ์ช่องเขาขาดหรือไม่ก็วัดป่าหลวงตามหาบัว ที่ดูจะไม่ห่างกันเท่าไหร่ แต่พอขับรถมาจริง พอถึงสวนไทรโยคประมาณบ่ายกว่า เจอกับอากาศร้อนแดดจัด และเห็นสายน้ำแควไหลรินสดชื่น ก็เลยยกเลิกแผนสำรองสำหรับวันนี้ เพราะไม่มีอะไรจะเหมาะไปกว่านอนแช่น้ำเล่นเย็นๆใจอีกแล้ว ไม่ต้องขับรถไปไหนไกลแล้ว สระน้ำของโรงแรมก็เก็บไว้ก่อนละกัน มาถึงลำธารธรรมชาติแล้ว จะปล่อยให้เสียเวลาไปใย ... ว่าแล้วก็เก็บสัมภาระเข้าห้อง คว้าลองกองกับเงาะในถุงติดมือมากันหิว ก่อนจะเดินลัดเลาะลงจากตลิ่ง หาทำเลเหมาะๆนอนแช่น้ำให้หนำใจ กดซะ 3 ชั่วโมง ตัวเหี่ยวกันไปเลย

... เสี่ยงมาลัย ได้เป็นเนื้อคู่ เพราะเธอรู้ พระสังข์แปลงมา ... 

Create Date : 29 มิถุนายน 2557
Last Update : 29 มิถุนายน 2557 2:50:56 น.		1 comments
Counter : 1438 Pageviews.
Share Tweet