เคยได้พบเจอกับคนที่ทำตัวรู้ไปซะทุกเรื่องหรือเปล่าครับ ถ้าเจอ ท่านผู้อ่านรู้สึกอย่างไรครับ ชอบ หรือไม่ชอบ คำว่ารู้ไปทุกเรื่องก็คือ บางเรื่องที่ไม่รู้ ก็ทำตัวแบบว่ารู้แล้ว ทำเหมือนรู้มานานแล้ว เพราะไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่า เราไม่รู้ ประมาณนั้น

ผมเชื่อว่า ใครที่ได้พบเจอกับคนแบบที่ว่า ส่วนใหญ่ก็จะไม่ชอบใจเท่าไหร่ เพราะมักจะทำตัวอวดรู้ ทั้งๆ ที่ไม่รู้จริงสักอย่าง คนแบบนี้คิดอยู่อย่างเดียวว่า จะต้องไม่เสียหน้า เพราะยึดตัวตนของตนเองเป็นที่ตั้ง ทำอะไรก็กลัวคนอื่นจะมองว่า เราไม่รู้ และคิดว่า ความไม่รู้นั้น จะทำให้คนอื่นคิดว่าตนเองนั้นไม่ฉลาด ก็เลยแสดงพฤติกรรมแบบนั้นออกมา

คำถามก็คือ ในชีวิตจริงของเรา เรารู้ทุกเรื่องจริงหรือ เป็นไปได้หรือที่คนเราจะมีความสามารถที่จะรู้ไปทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามที่คนอื่นเขาคุยกัน

ผมเองคิดเอาเองว่า ในชีวิตของคนเรานั้น มีเรื่องต่างๆ ที่เราไม่รู้อีก 95% ได้มั้งครับ เรื่องราว ความรู้ต่างๆ ที่เรารู้นั้นจริงๆ แล้วอาจจะมีแค่เพียง 5% ของเรื่องราวทั้งหมดในโลกนี้ก็เป็นได้

• รู้เรื่องดนตรีบ้างหรือไม่ รู้วิธีการเล่นเครื่องดนตรีกี่ชนิด จากเครื่องดนตรีทุกชนิดที่มีอยู่ในโลกนี้
• รู้ภาษาต่างประเทศกี่ภาษาจากภาษาทั้งหมดที่มีในโลกนี้
• รู้เรื่องสัตว์ จากสัตว์โลกที่มีอยู่ในโลกนี้
• รู้เรื่องต้นไม้สักกี่ต้น จากต้นไม้ทุกต้นในโลกนี้
• ฯลฯ

ถ้าลองถามตัวเองดู เราจะรู้เลยว่า คนเรานั้นไม่ได้รู้อะไรมากมายเลย สิ่งที่เรารู้ และพยายามแสดงออกว่าเรารู้ เราเก่งนั้น มีอยู่ไม่ถึง 5% ด้วยซ้ำไป

สิ่งที่ผมต้องการจะบอกก็คือ คนเราถ้าต้องการที่จะเติบโต ก้าวหน้า ในชีวิตส่วนตัว และการทำงาน ความไม่รู้ที่เรากลัวนั้น กลับกลายเป็นสิ่งที่สำคัญที่จะทำให้เราเติบโตได้อย่างรวดเร็ว

เพราะเมื่อไหร่ที่เรายอมรับว่าเราไม่รู้ แล้ว เราตั้งใจที่อยากจะรู้ ก็จะทำให้เราเกิดความพยายามที่อยากจะเรียนรู้ในสิ่งนั้น เพื่อทำให้เรารู้มากขึ้น ในทางตรงกันข้าม ถ้าเราไม่รู้ แต่เราทำเป็นรู้ เราก็จะปิดความต้องการที่จะเรียนรู้ของเราลงไป เช่น พฤติกรรม ไม่รู้ แต่ทำเป็นรู้ ก็เลยไม่อยากถาม เพราะถามไปแล้วเดี๋ยวกลัวคนอื่นหาว่าเราไม่รู้ สุดท้ายเราก็จะไม่รู้ตลอดไปนั่นเอง

ในวงการธุรกิจ มักจะพูดกันว่า “เพราะไม่รู้ จึงประสบความสำเร็จ”

เพราะทุกคนที่มีความรู้ และประสบการณ์มากมายมักจะถูก ทัศนคติ ที่ว่า เรารู้มาก เรามีประสบการณ์มาก มาครอบงำเราไว้ จึงรู้เท่าที่รู้ แต่ในทางตรงกันข้าม คนที่ไม่รู้ กลับทำสิ่งต่างๆ ได้มากกว่า ได้เกินกว่าขอบเขตที่รู้ เพราะไม่ถูกความคิดที่ว่าเรารู้ เข้าครอบงำ ผลก็คือ คนนั้นจะได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากขึ้นกว่าเดิม

โดยสรุปแล้ว ถ้าเราต้องการที่จะเติบโต เป็นคนที่มีความน่าเชื่อถือ มีความรู้มากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งแรกที่จะต้องทำให้ได้ก่อนก็คือ การยอมรับว่า เราไม่รู้ก่อน ยอมรับแบบเปิดใจกันเลยครับ ว่าเราไม่รู้สิ่งนั้น แล้วถ้าเราตั้งในอยากจะรู้ให้ได้ ตัวเราเองก็จะเปิดใจที่จะเรียนรู้ สอบถามเพิ่มเติม จนกระทั่งเรารู้จริง

ความไม่รู้ จึงยิ่งทำให้เรารู้ และความไม่รู้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ใช่คนไม่ฉลาดสักหน่อย จริงมั้ยครับ

ผมว่าคนที่ยอมรับว่าตนไม่รู้ แล้วเรียนรู้ คนนั้นแหละ คือคนฉลาดที่แท้จริง

Create Date : 20 ตุลาคม 2557
Last Update : 21 ตุลาคม 2557 7:20:43 น.		0 comments
Counter : 1152 Pageviews.
Share Tweet