วันนี้ขอเอาสิ่งที่ผมได้อ่านจาก Talent Management blog ของ Sean Conrad ที่เขาเขียนในเรื่องของ 7 เหตุผลที่ทำให้คนเรามีนิสัยผลัดวันประกันพรุ่ง แล้วก็เป็นผลทำให้การทำงานของเราแทนที่จะเสร็จก่อนเวลา กลับกลายเป็นไม่ทันเวลา หรือต้องมาเร่งๆ เอาวันที่ใกล้ส่งงาน ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อชีวิตการทำงานของเราเลย แต่ก็แปลกนะครับ คนเราส่วนใหญ่กลับชอบที่จะเลื่อนวัน และผลัดวันออกไปก่อน ถ้างานยังไม่รีบ เหมือนกับว่าเรารักที่จะสบายไว้ก่อน แล้วค่อยมาลำบากทีหลัง

ลองมาดู 7 สาเหตุที่ทำให้คนเราผลัดวันประกันพรุ่งกันนะครับ

• งานที่ทำมันง่ายเกินไป บางคนรู้สึกว่างานที่เรากำลังจะทำนี้มันง่ายมาก ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จ ก็เลยเลื่อนออกไปก่อน เพราะรู้ว่าใช้เวลาไม่นาน ไว้ใกล้ๆ ส่งแล้วค่อยทำก็ได้ ผลก็คือไปทำเอาตอนใกล้ๆ เส้นตาย ซึ่งอาจจะทำให้เกิดความผิดพลาดได้ และบางครั้งพอได้ลงมือทำกลับกลายเป็นว่าไม่ง่ายอย่างที่เราคิดไว้แตกแรก คราวนี้ก็เลยต้องเหนื่อยเลย

• กลัวความผิดพลาด บางคนกลัวว่าทำไปแล้วจะเกิดความผิดพลาดขึ้น ก็เลยยั้งๆ ไว้ก่อน ยังไม่ลงมือทำ และพูดกับตัวเองว่า “เดี๋ยวขอเวลาคิดสักหน่อยว่าจะทำอย่างไร” แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้คิดอยู่ดี สุดท้ายก็ไม่ได้ทำงานนั้น จนถึงเวลาต้องส่งงาน ก็มารีบๆ ทำ ยิ่งทำให้ผิดพลาดง่ายขึ้นไปอีกครับ

• เป็นงานที่น่าเบื่อ บางงานอาจจะเป็นงานที่น่าเบื่อสำหรับบางคน พอเรารู้สึกว่าเบื่อที่จะทำงานนั้น ก็เลยขอเลื่อนการทำงานนั้นออกไปก่อน ผลัดผ่อนไปเรื่อยๆ พอถึงเวลาโดนเร่งงาน คราวนี้จะเบื่อยิ่งกว่าเดิมอีกครับ

• มีเวลาเยอะ บางงานมีเวลาให้ทำเยอะมาก พอมีเวลามาก ก็เลยชะล่าใจ ปล่อยเวลาที่มีให้เปล่าประโยชน์ โดยเอาเวลาที่มีนั้นไปทำอย่างอื่นแทน พอใกล้ๆ เวลาส่งงานก็ค่อยมาทำ ผลก็คืองานไม่เสร็จตามกำหนดเวลาที่วางแผนไว้ ทั้งๆ ที่วางแผนไว้อย่างดี

• ชอบความกดดัน คนบางคนตั้งใจที่จะผลัดวันประกันพรุ่งออกไป เพราะว่าชอบงานที่มีความกดดันมากๆ ต้องใกล้ๆ เวลาส่งงาน สมองถึงจะแล่น และคิดงานได้อย่างสร้างสรรค์ แต่คนแบบนี้มีไม่เยอะนะครับ อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองเป็นคนแบบนี้นะครับ เพราะดีไม่ดีเดี๋ยวงานจะไม่เสร็จเอา

• ตัดสินใจไม่ได้ บางงาน หรือบางกิจกรรมในชีวิต เราไม่สามารถที่จะตัดสินใจได้เด็ดขาดว่าควรจะทำอย่างไร ก็เลยปล่อยเวลาให้ผ่านไปเรื่อยๆ ผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ ไม่ตัดสินใจซะที

• เชื่อว่าพรุ่งนี้ดีกว่าวันนี้ บางคนมีความเชื่อว่าพรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้ ก็เลยปล่อยงานไว้เป็นวันพรุ่งนี้ค่อยทำ พอถึงพรุ่งนี้ ก็คิดต่ออีกว่า พรุ่งนี้อาจจะดีกว่าวันนี้ ก็เลยไม่มีวันที่จะลงมือทำงานซะที

แล้วเราจะแก้ไขเรื่องของการผลัดวันประกันพรุ่งได้อย่างไร เรื่องนี้มีหลายตำราเขียนไว้เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นตำราเรื่องของการพัฒนาตนเองในด้านต่างๆ การบริหารเวลา ฯลฯ แต่เอาเข้าจริงๆ การที่จะแก้ไขปัญหาการผลัดวันประกันพรุ่งได้ดีที่สุดก็คือ การมีวินัยในตนเอง คิดว่าจะทำ ก็ต้องลงมือทำทันที ห้ามมีข้อแม้ หรือเงื่อนไขใดๆ เพราะถ้าเราวางแผนไว้แล้ว ไม่ทำตามแผน เราจะวางแผนไปทำไมล่ะครับ จริงมั้ยครับ

วิธีแก้ไขที่ดีที่สุดก็คือ เมื่อคิดได้แล้ว หรือ วางแผนที่จะทำอะไรไว้แล้ว ก็ให้ควบคุมตนเองให้ลงมือทำในทันทีครับ อย่าให้เงื่อนไข และข้ออ้างต่างๆ มาทำให้เราเลื่อนงานของเราออกไปโดยไม่สมควรเลยครับ