นิทานสอนใจ: ทัศนคติที่ดี ทำให้ชีวิตดีขึ้นได้
เรื่องของทัศนคตินั้นเป็นเรื่องที่มีความสำคัญอย่างมากในการดำรงชีวิตในปัจจุบัน เรื่องทัศนคติเป็นเรื่องที่มีคนพูดถึงเยอะมาก โดยเฉพาะในแวดวงของการพัฒนาตนเอง การสร้างตนเองให้ประสบความสำเร็จ รวมทั้งการทำงานในองค์กรให้ประสบความสำเร็จ การมองโลกในแง่ดีเป็นพื้นฐานสำคัญที่จะทำให้ชีวิตของเรามีความสุข การคิดบวกเป็นสิ่งที่ทำให้ทุกอย่างในชีวิตของเราเป็นบวกได้เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชีวิตส่วนตัว เพื่อน คนรัก เพื่อนร่วมงาน ครอบครัว และการทำงาน วันนี้ผมก็ได้อ่านเจอนิทานเรื่องหนึ่ง ซึ่งหาชื่อคนแต่งไม่ได้ ถ้าท่านผู้อ่านท่านใดทราบก็แจ้งมาได้นะครับ จะได้ลงเครดิตไว้ให้ครับ เรื่องราวมีดังต่อไปนี้ครับ
กาลครั้งหนึ่ง มีนครอยู่นครหนึ่ง และมีกษัตริย์ครองนครกษัตริย์ทรงโปรดปรานการท่องป่าล่าสัตว์เป็นอันมากกษัตริย์ทรงมีมหาดเล็กคู่ใจเป็นที่ปรึกษาอยู่คนหนึ่ง วันหนึ่งได้เกิดกบฏขึ้นภายในพระนคร มีคนลุกฮือขึ้นจะโค่นอำนาจกษัตริย์ซึ่งก็มีแววจะชนะซะด้วย เมื่อกองทัพกบฏประชิดเมืองกษัตริย์ก็ได้ปรึกษากับคนสนิทเป็นการใหญ่ซึ่งรวมไปถึงมหาดเล็กคู่ใจของเขาด้วย กษัตริย์ถามว่า เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้ ดีพะยะค่ะ ดียังไง สถานการณ์เวลานี้แม้จะดูไม่สู้ดีนัก แต่อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่าใครบ้างที่จะจงรักภักดีกับเรา ใครที่คิดจะแปรพรรคไปด้านโน้นซึ่งหากเราปราบกบฏครานี้ลงได้ ท่านก็จะเหลือแต่ลูกน้องที่จงรักภักดีกับท่านทำให้ไม่ต้องกังวลพระทัยอีกต่อไปพะยะค่ะ อืม นั่นสินะ หลังจากนั้นกษัตริย์ก็มีกำลังใจเป็นอันมาก และปราบกบฏลงสำเร็จหลังจากนั้นไม่นานพอย่างเข้าหน้าฝนฝนก็ตกหนักจนท่วมลามเข้าในพระนครทำให้การคมนาคมติดขัด ไม่สามารถเดินทางออกนอกพระนครได้กษัตริย์ที่ปกติจะออกป่าล่าสัตว์ก็เกิดอาการหงุดหงิดกษัตริย์ก็ปรึกษามหาดเล็กอีกครั้ง เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้ ดีพะยะค่ะ ดียังไง ถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่สามารถสัญจรไปไหนมาไหนได้ ก็ไม่เป็นไรพะยะค่ะ" "เนื่องจากตอนนี้เป็นหน้าฝนอย่างไรเสียการเสด็จออกป่าก็คงไม่สนุกเป็นแน่แท้ และเป็นการดีเสียอีกที่พอน้ำลดเกษตรกรเราก็จะได้ทำการเพาะปลูกได้ผลผลิตงอกงาม และสามารถกักตุนเสบียงได้ในยามจำเป็นพะยะค่ะ อืม นั่นสินะ พอเสร็จสิ้นหน้าฝนและน้ำลดแล้วกษัตริย์ก็ทรงออกป่าล่าสัตว์ตามที่พระองค์ชอบเหมือนเดิม ซึ่งมหาดเล็กคนเดิมก็ติดตามไปด้วย แต่แล้วขณะที่พระองค์ทรงอยู่บนหลังม้าปลอกพระขันธ์หรือมีดพกที่เหน็บเอวได้รั่วทำให้มีดหล่น เฉือนนิ้วก้อยของกษัตริย์ขาดไปต่อหน้าต่อตากลายเป็นคนนิ้วด้วน กษัตริย์จึงถามมหาดเล็กเช่นเดิม เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้ ดีพะยะค่ะ ดียังไง หา (ใส่อารมณ์โกรธสุดๆ) ยังไงก็ดีกว่าตายพะยะค่ะ กษัตริย์โกรธเลือดขึ้นหน้ามาก สั่งทหารนำมหาดเล็กคนนั้นไปขังลืมในคุกขี้ไก่ และแล้ว 10 ปี ผ่านไปกษัตริย์ได้ออกล่าสัตว์เหมือนเดิมขณะที่มหาดเล็กก็ยังถูกลืมอยู่ในคุกขี้ไก่เหมือนเดิมครานี้เป็นโชคร้ายของกษัตริย์เมื่อเข้าป่าไปเจอกับเผ่ากินคนซึ่งมีจำนวนมากกว่าจำนวนทหารที่ติดตามไปด้วยมากทหารทั้งหมดจึงถูกจับและถูกต้มกินเป็นๆหมดเกลี้ยงจนเหลือแต่กษัตริย์คนเดียว เมื่อเผ่ากินคนเตรียมจะเชือดกษัตริย์ลงหม้อได้สังเกตเห็นว่ากษัตริย์ไม่มีนิ้วก้อยเท้าซึ่งทางเผ่ากินคนได้มีความเชื่อถือว่าเป็นตัวกาลกินีกินเข้าไปแล้วจะเกิดภัยพิบัติใหญ่หลวงแก่เผ่าจึงสั่งปล่อยตัวกษัตริย์ไปซะกษัตริย์ดีใจมาก เมื่อกษัตริย์ดีใจที่รอดตายกลับเมืองได้ จึงนึกถึงคำเมื่อ 10ปีก่อนของมหาดเล็กคู่ใจ จึงลงไปที่คุกขี้ไก่และสั่งปล่อยตัวมหาดเล็กคู่ใจทันทีและทรงเล่าเหตุการณ์ที่เจอมาด้วยความดีใจที่รอดชีวิตมาได้ อืม คำเจ้าเมื่อ 10 ปีก่อนเป็นจริงยังไงนิ้วก้อยด้วนก็ยังดีกว่าตายจริงๆ พะยะค่ะ กษัตริย์จึงถามต่อ แล้วอยู่ในคุกขี้ไก่เป็นไงบ้างล่ะหือ ดีพะยะค่ะ กษัตริย์ทำหน้างง ดียังไง ถ้ากระหม่อมไม่อยู่ในคุก ก็ทรงเสด็จตามท่านไปในวันนั้นด้วยและคงจะโดนเผ่ากินคนกินไปแล้วพะยะค่ะ ขอให้ท่านมีทัศนคติที่ดี คิดดี และสิ่งที่ดีๆ ก็จะเข้ามาในชีวิตของเราในที่สุดครับ
| Create Date : 05 มิถุนายน 2557 |
| Last Update : 6 มิถุนายน 2557 6:57:44 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1470 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [
