พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ทรงท้าให้ใครปฏิเสธธรรมะที่พระองค์รับรอง

.





พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปเยี่ยมเยียนสำนักปริพพาชก และสนทนากัน เป็นของมีโดยปรกติ.

ปริพพาชก ท. !
ธรรมบทมีอยู่ ๔ บท ซึ่งรู้จักกันว่า ..
- เป็นของเลิศ
- เป็นของมีมานาน
- เป็นของประพฤติสืบกันมาแต่โบราณ
- ไม่ถูกทอดทิ้งเลย
- ไม่เคยถูกทอดทิ้งในอดีต
- ไม่ถูกทอดทิ้งอยู่ในปัจจุบัน
- และจักไม่ถูกทอดทิ้งในอนาคต ..
สมณพราหมณ์ทั้งหลายที่เป็นผู้รู้ไม่มีใครคัดค้าน.

(ธรรมบทสี่นี้ เป็นของเก่า ที่พระองค์ทรงรับรอง ไม่ใช่ทรงบัญญัติขึ้นเอง, เป็นการแสดงให้เห็นว่า สิ่งใดเป็นของถูกของดีมาก่อน ก็ทรงรับเข้าไว้.)

๔ บทนั้นคืออะไรเล่า ? คือ ..
- อนภิชฌา (ความไม่เพ่งด้วยความใคร่ในอารมณ์),
- อพยาบาท (ความไม่คิดประทุษร้าย),
- สัมมาสติ (ความระลึกชอบอยู่เสมอ)
- และ สัมมาสมาธิ (ความตั้งใจชอบแน่วแน่อยู่เสมอ).

ปริพพาชก ท. !
ถ้าจะพึงมีผู้ใดกล่าวว่า "เราขอปฏิเสธธรรมบทคือความไม่มีอภิชฌา; เราขอบัญญัติสมณะหรือพราหมณ์ ที่มากไปด้วยอภิชฌามีราคะกล้าในกามทั้งหลายแทน" ดังนี้แล้ว

เราก็จะกล่าวท้าผู้นั้นว่า "มาซิท่าน .. จงกล่าวออกไปจงสำแดงให้ชัดแจ้งเถิด เราจักขอดูอานุภาพ" ดังนี้.

ปริพพาชก ท. !
มันไม่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้เลย ที่ใครจะปฏิเสธความไม่มีอภิชฌา แล้วไปยกย่องสมณพราหมณ์ผู้มากไปด้วยอภิชฌา มีราคะกล้าในกามทั้งหลายแทน.

ปริพพาชก ท. !
ถ้าจะพึงมีผู้ใดกล่าวว่า "เราขอปฏิเสธความไม่พยาบาท, เราขอบัญญัติสมณพราหมณ์ผู้มีจิตพยาบาท มีความประทุษร้ายเป็นเครื่องดำริอยู่เป็นประจำใจแทน" ดังนี้แล้ว

เราก็จะกล่าวท้าผู้นั้นว่า "มาซิท่าน .. ท่านจงกล่าวออกไป จงสำแดงให้ชัดแจ้งเถิด เราจักขอดูอานุภาพ" ดังนี้.

ปริพพาชก ท. !
มันไม่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้เลย ที่ใครจะปฏิเสธความไม่พยาบาท แล้วไปยกย่องสมณพราหมณ์ผู้มีจิตพยาบาท มีความประทุษร้ายเป็นเครื่องดำริอยู่ประจำใจแทน.

ปริพพาชก ท. !
ถ้าจะพึงมีผู้ใดกล่าวว่า "เราขอปฏิเสธสัมมาสติ; เราขอบัญญัติสมณพราหมณ์ผู้ไร้สติปราศจากสัมปชัญญะ ขึ้นแทน" ดังนี้แล้ว

เราก็จะกล่าวท้าผู้นั้นว่า "มาซิท่าน .. ท่านจงกล่าวออกไปจงสำแดงให้ชัดแจ้งเถิดเราจักขอดูอานุภาพ" ดังนี้.

ปริพพาชก ท. !
มันไม่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้เลยที่ใครจะปฏิเสธสัมมาสติ แล้วไปยกย่องสมณพราหมณ์ ผู้ไร้สติ ปราศจากสัมปชัญญะ ขึ้นแทน.

ปริพพาชก ท. !
ถ้าจะพึงมีผู้ใดกล่าวว่า "เราขอปฏิเสธสัมมาสมาธิ; เราขอบัญญัติสมณพราหมณ์ผู้มีจิตกลับกลอกไม่ตั้งมั่น ขึ้นแทน" ดังนี้แล้ว,

เราก็จะกล่าวท้าผู้นั้นว่า "มาซิท่าน .. ท่านจงกล่าวออกไปจงสำแดงให้ชัดแจ้งเถิดเราจักขอดูอานุภาพ" ดังนี้.

ปริพพาชก ท. !
มันไม่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้เลยที่ใครจะปฏิเสธสัมมาสมาธิ แล้วไปยกย่องสมณพราหมณ์ผู้มีจิตกลับกลอกไม่ตั้งมั่นแทน.

ปริพพาชก ท. !
ผู้ใดเห็นว่าธรรมบท ๔ บทนี้ ควรตำหนิ ควรคัดค้านแล้วไซร้ ในปัจจุบันนี้เองผู้นั้นจะต้องได้รับการตำหนิที่ชอบแก่เหตุ ถูกยันด้วยคำของตนเอง ถึง ๔ ประการ.

๔ ประการคืออะไรบ้างเล่า ? .. ๔ ประการคือ
- ถ้ามีสมณพราหมณ์พวกใด มากด้วยอภิชฌา มีราคะแก่กล้าในกามทั้งหลายมา เขาก็ต้องบูชายกย่องสมณพราหมณ์เหล่านั้น.

- ถ้ามีสมณพราหมณ์เหล่าใดที่มีจิตพยาบาท มีความประทุษร้ายเป็นเครื่องดำริอยู่ประจำใจมา เขาก็ต้องบูชายกย่องสมณพราหมณ์เหล่านั้น.

- ถ้ามีสมณพราหมณ์เหล่าใด ที่ไร้สติปราศจากสัมปชัญญะมา เขาก็ต้องบูชายกย่องสมณพราหมณ์เหล่านั้น.

- ถ้ามีสมณพราหมณ์เหล่าใด ที่มีจิตกลับกลอกไม่ตั้งมั่น มา เขาก็ต้องบูชายกย่องสมณพราหมณ์เหล่านั้น, ดังนี้.

ปริพพาชก ท. !
แม้แต่ปริพพาชกชื่อ วัสสะ และปริพพาชกชื่อภัญญะ ซึ่งเป็น .. ลัทธิ อเหตุกทิฏฐิอกิริยทิฏฐิ .. นัตถิกทิฏฐิ ก็ยังถือว่าธรรมบททั้ง ๔ บทนี้ ไม่ควรดูหมิ่นไม่ควรคัดค้าน. เพราะเหตุใดเล่า ?

เพราะกลัวถูกนินทาว่าร้ายและชิงชังนั่นเอง.
.
.
.
บาลี จตฺกฺก. อํ. ๒๑/๓๘/๓๐.
ตรัสแก่ปริพพาชกทั้งหลาย ที่สำนักปริพพาชก ใกล้เมืองราชคฤห์.

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2555		0 comments
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2555 4:01:36 น.
Counter : 1142 Pageviews.
Share Tweet