Group Blog
 
<<
มกราคม 2559
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
3 มกราคม 2559
 
All Blogs
 
อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ผู้มีจิตอันหาขอบเขตมิได้

ภิกษุ ท.!
ตลอดกาลเพียงใดที่สัตว์ทั้งหลาย ..
.. ยังไม่ได้รู้ยิ่งตามเป็นจริงซึ่งรสอร่อย ของอุปาทานขันธ์ห้าเหล่านี้ โดยความเป็นรสอร่อย.
.. ยังไม่ได้รู้ยิ่งตามเป็นจริงซึ่งโทษของอุปาทานขันธ์ห้าโดยความเป็นโทษ,
.. ยังไม่ได้รู้ยิ่งตามเป็นจริงซึ่งอุบายออกพ้นไปได้จากอุปาทานขันธ์ห้าโดยความเป็นอุบายให้ออกพ้นไป;

ภิกษุ ท.!
ตลอดกาลเพียงนั้นสัตว์ทั้งหลายก็ ..
.. ยังไม่ชื่อว่าเป็นผู้ได้แล่นหลุดออกไป.
.. ยังไม่ชื่อว่าป็นผู้ปราศจากเครื่องเกี่ยวเกาะหลุดพ้นแล้ว,
.. ยังเป็นผู้มีใจอันอยูในขอบเขตโลกนี้ ขอบเขตเทวโลก มารโลก พรหมโลก.
.. ยังอยู่ในขอบเขตของหมู่สัตว์ หมู่สมณะ หมู่พราหมณ์ และในขอบเขตของเหล่าเทวดาและมนุษย์ อยู่นั่นเอง.

ภิกษุ ท.!
เมื่อใดแลสัตว์ทั้งหลาย ..
.. มารู้ยิ่งตามเป็นจริงแล้วซึ่งรสอร่อยของอุปาทานขันธ์ห้า โดยความเป็นรสอร่อย,
.. ได้รู้ยิ่งตามเป็นจริงซึ่งโทษของอุปาทานขันธ์ห้า โดยความเป็นโทษ,
.. ได้รู้ยิ่งตามเป็นจริงซึ่งอุบายออกพ้นไปได้ จากอุปาทานขันธ์ห้าโดยความเป็นอุบายให้ออกพ้นไป;

ภิกษุ ท.!
เมื่อนั้นแหละ สัตว์เหล่านั้น ชื่อว่า ..
.. เป็นผู้ได้แล่นหลุดออกไป
.. เป็นผู้ปราศจากเครื่องเกี่ยวเกาะ หลุดพ้นแล้ว
.. เป็นผู้มีใจอันหาขอบเขตมิได้
.. เป็นอยู่ในโลกนี้ ในเทวโลก มารโลก พรหมโลก,
.. เป็นอยู่ในหมู่สัตว์หมู่สมณะ หมู่พราหมณ์ ในเหล่าเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ดังนี้.
.
.
.
ขนฺธ. สํ. /๑๗/๓๘/๖๓.


Create Date : 03 มกราคม 2559
Last Update : 3 มกราคม 2559 9:22:25 น. 0 comments
Counter : 606 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.