Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2558
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
15 พฤศจิกายน 2558
 
All Blogs
 
อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ผู้ไม่ลุกโพลง (น ปชฺชลติ)

ภิกษุ ท.!
อย่างไรเล่า ชื่อว่า ภิกษุย่อมไม่ลุกโพลง ?

ภิกษุ ท .!
(๑) เมื่อความนึก (ด้วยมานานุสัย ) ว่า "เรามีอยู่เป็นอยู่ด้วยขันธ์นี้"ไม่มีอยู่,
(๒) ความนึกว่า "เรามี-เราเป็นอย่างนี้ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๓) ความนึกว่า "เรามี - เราเป็นอย่างนั้น ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๔) ว่า "เรามี-เราเป็นอย่างอื่นด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๕) ว่า "เรามี-เราเป็นอย่างไม่เที่ยงแท้ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี;
(๖) ว่า "เรามี-เราเป็นอย่างเที่ยงแท้ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๗) ความนึกว่า "เราพึงมี-พึงเป็น ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๘) ความนึกว่า "เรา พึงมี-พึงเป็นอย่างนี้ ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๙) ว่า "เราพึงมี-พึงเป็นอย่างนั้นด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๑๐) ว่า "เราพึงมี-พึงเป็นอย่างอื่นด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๑๑) ความนึกว่า "เราพึงมี-พึงเป็นด้วยขันธ์นี้ บ้างหรือ" ก็ไม่มี ;
(๑๒) ความนึกว่า "เราพึงมี-พึงเป็นอย่าง ด้วยขันธ์นี้ บ้างหรือ" ก็ไม่มี ;
(๑๓) ว่า "เราพึงมี-พึงเป็นอย่างนั้น ด้วยขันธ์นี้ บ้างหรือ" ก็ไม่มี ;
(๑๔) ว่า "เราพึงมี-พึงเป็นอย่างอื่น ด้วยขันธ์นี้ บ้างหรือ" ก็ไม่มี ;
(๑๕) ความนึกว่า "เราจักมี-จักเป็นแล้ว ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๑๖) ความนึกว่า "เราจักมี-จักเป็นแล้วอย่างนี้ ด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๑๗) ว่า "เราจัก มีจักเป็นแล้วอย่างนั้นด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี ;
(๑๘) ว่า "เราจักมี-จักเป็นแล้วอย่างอื่นด้วยขันธ์นี้" ก็ไม่มี.

ภิกษุ ท.!
อย่างนี้แล ชื่อว่าภิกษุย่อมไม่ลุกโพลง.


Create Date : 15 พฤศจิกายน 2558
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2558 9:38:18 น. 0 comments
Counter : 536 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.