อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ธรรมที่สมควรแก่การหลุดพ้นจากทุกข์
ภิกษุ ท .! ธรรม นี้ เป็นธรรมที่ .. ..สมควรแก่ภิกษุผู้ปฏิบัติธรรม ..สมควรแก่ธรรม
ธรรมนั้นคือข้อที่ภิกษุ .. ..เป็นผู้มากอยู่ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายใน รูป, ..เป็นผู้มากอยู่ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายใน เวทนา, ..เป็นผู้มากอยู่ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายใน สัญญา, ..เป็นผู้มากอยู่ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายใน สังขาร, ..เป็นผู้มากอยู่ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายใน วิญญาณ;
ภิกษุนั้น เมื่อเป็นผู้มากอยู่ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่าย .. ..ในรูป ..ในเวทนา ..ในสัญญา ..ในสังขาร ..ในวิญญาณ,
ย่อมรู้รอบ .. ..ซึ่งรูป ..ซึ่งเวทนา ..ซึ่งสัญญา ..ซึ่งสังขาร ..ซึ่งวิญญาณ :
เมื่อเขารู้รอบอยู่ .. ..ซึ่งรูป ซึ่งเวทนา ซึ่งสัญญา ซึ่งสังขาร ซึ่งวิญญาณ แล้ว,
ย่อม หลุดพ้น .. ..จากรูป จากเวทนา จากสัญญา จากสังขาร จากวิญญาณ,
ย่อมพ้นได้จาก .. ..ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กายทุกข์ใจ ความคับแค้นใจ ;
เราตถาคตกล่าวว่า เขาย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ ดังนี้. . . . ธ. สํ. ๑๗/๕๐/๘๓.
Create Date : 01 มิถุนายน 2558 |
Last Update : 1 มิถุนายน 2558 9:06:25 น. |
|
0 comments
|
Counter : 748 Pageviews. |
|
|
|
|
|