Group Blog
 
<<
กันยายน 2555
 
6 กันยายน 2555
 
All Blogs
 
พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ทรงสามารถในการสอน

.





นิโครธะ !
เรากล่าวอยู่อย่างนี้ว่า จงมาเถิด บุรุษผู้เป็นวิญญูชน ไม่โอ้อวด ไม่มีมารยา มีสัญชาติแห่งคนตรง, เราพร่ำสอนอยู่ แสดงธรรมอยู่เธอปฏิบัติตามอยู่อย่างที่เราสอน ก็จักทำให้แจ้งซึ่ง .. ที่สุดแห่งพรหมจรรย์ (คืออรหัตตผล) ..
- อันไม่มีอะไรยิ่งไปกว่า
- อันเป็นสิ่งที่กุลบุตร ท. ผู้ออกจากเรือนบวช เป็นผู้ไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือนโดยชอบ ปรารถนาอยู่,
- ได้อยู่ในภพอันตนเห็นแล้วนี้ด้วยปัญญาอันยิ่งของตนเอง
- เข้าถึงแล้วแลอยู่ได้, ในชั่วเวลา ๗ ปี.

นิโครธะ !
๗ ปียกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...๒ ได้, ในชั่วเวลา ๖ ปี.

นิโครธะ !
๖ ปี, ๕ ปี, ๔ ปี, ๓ ปี, ๒ ปี, ๑ ปี, ยกไว้ก็ได้. ฯลฯ...

นิโครธะ !
๗ เดือน, ๖ เดือน, ๕ เดือน, ๔ เดือน, ๓ เดือน ๒ เดือน, ๑ เดือน, กึ่งเดือน ยกไว้ก็ได้.

นิโครธะ !
จงมาเถิด บุรุษผู้เป็น ..
- วิญญูชน
- ไม่โอ้อวด
- ไม่มีมารยา
- มีสัญชาติแห่งคนตรง,
เราพร่ำสอนอยู่, แสดงธรรมอยู่, เธอปฏิบัติตามอยู่อย่างที่เราสอน ก็จักทำให้แจ้ง ซึ่งที่สุดแห่งพรหมจรรย์(คืออรหัตตผล) อันไม่มีอะไรอื่นยิ่งไปกว่า อันเป็นสิ่งที่ปรารถนาของกุลบุตร ท. ผู้ออกจากเรือน บวชไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือนโดยชอบ, ได้อยู่ในภพอันตนเห็นแล้วนี้ ด้วยปัญญา อันยิ่งของตนเอง เข้าถึงแล้วแลอยู่ได้ ชั่วเวลา ๗ วัน
.
.
.
บาลี อุทุมพริกสูตร ปา.ที. ๑๑/๕๘/๓๑.
ตรัสแก่นิโครธปริพพาชก ที่ฝั่งแม่น้ำสุมาคธา ใกล้กรุงราชคฤห์.


Create Date : 06 กันยายน 2555
Last Update : 6 กันยายน 2555 6:05:56 น. 0 comments
Counter : 1163 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.