Group Blog
 
<<
กันยายน 2555
 
7 กันยายน 2555
 
All Blogs
 

พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ทรงสามารถยิ่ง ในการสอน

.




ราชกุมาร !
องค์อันควรแก่การประกอบความเพียร ๕ องค์ คืออะไรบ้างเล่า ?
๕ องค์คือ ..

ราชกุมาร !
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ..

(๑) เป็น ผู้มีศรัทธา ย่อมเชื่อความตรัสรู้ของตถาคต ว่า "แม้เพราะเหตุนี้ ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้ชอบเอง สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ ดำเนินไปดี รู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกคนควรฝึก อย่างไม่มีใครยิ่งไปกว่า เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ เป็นผู้เบิกบานแล้ว จำแนกธรรมออกสอนสัตว์" ดังนี้.

(๒) เป็น ผู้มีอาพาธน้อย มีโรคน้อย มีไฟธาตุสำหรับย่อยอาหารที่ย่อยได้สม่ำเสมอ ปานกลาง ไม่ร้อนเกิน ไม่เย็นเกิน พอควรแก่การบำเพ็ญเพียร.

(๓) เป็น ผู้ไม่โอ้อวด ไม่มารยา เป็นผู้เปิดเผยตนเองตามที่เป็นจริงในพระศาสดา, ในท่านผู้รู้, หรือในเพื่อนพรหมจารีทั้งหลาย ก็ตาม.

(๔) เป็น ผู้ปรารภความเพียร เพื่อการละสิ่งอันเป็นอกุศล เพื่อถึงพร้อมด้วยสิ่งอันเป็นกุศลมีกำลัง มีความบากบั่น หนักแน่น ไม่ทอดทิ้งธุระในสิ่งทั้งหลายอันเป็นกุศล

(๕) เป็นผู้มีปัญญา ประกอบด้วยปัญญาซึ่งสามารถกำหนดความเกิดขึ้นและความดับหายไปเป็นปัญญาอันประเสริฐ เป็นเครื่องเจาะแทงกิเลสเป็นเครื่องให้ถึงความสิ้นทุกข์ได้โดยชอบ.
.

ราชกุมาร !
เหล่านี้แล เป็นองค์อันควรแก่การประกอบความเพียร ๕ องค์

ราชกุมาร !
ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ องค์เหล่านี้, เมื่อได้ตถาคตเป็นผู้นำ ก็พึงทำให้ลุแจ้งซึ่งที่สุดแห่งพรหมจรรย์อันเป็นสิ่งไม่มีอะไรอื่นยิ่งไปกว่า อันเป็นที่ปรารถนาของกุลบุตรทั้งหลาย ผู้ออกจากเรือนบวช เป็นผู้ไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือนโดยชอบ, ได้ในภพอันตรเห็นแล้วนี้ ด้วยปัญญาอันยิ่งของตนเอง เข้าถึงแล้วแลอยู่ได้, ชั่วเวลา ๗ ปี.

ราชกุมาร ! ๗ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๖ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๕ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๔ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๓ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๒ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๑ ปีจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๗ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๖ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๕ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๔ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๓ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๒ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๑ เดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! กึ่งเดือนจงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๗ วัน ๗ คืน จงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๖ วัน ๖ คืน จงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๕ วัน ๕ คืน จงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๔ วัน ๔ คืน จงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๓ วัน ๓ คืน จงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...
ราชกุมาร ! ๒ วัน ๒ คืน จงยกไว้ก็ได้ ...ฯลฯ...

ราชกุมาร !
๑ วัน ๑ คืน จงยกไว้, ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ควรแก่การประกอบความเพียร ๕ องค์เหล่านี้แล้ว ได้ตถาคตเป็นผู้นำ, อันเรากล่าวสอนแล้วในตอนเย็น รุ่งเช้า ก็จักบรรลุคุณวิเศษ,อันเรากล่าวสอนแล้วในตอนเช้าเย็นลง ก็จักได้บรรลุคุณวิเศษ.

"อโห ! พุทโธ,
อโห ! ธัมโม,
อโห ! ความที่พระธรรมเป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้อย่างดีแล้ว, ในเพราะเหตุที่กุลบุตร ซึ่งเมื่อพระผู้มีพระภาคกล่าวสอนในตอนเย็น เช้าขึ้นก็จักบรรลุคุณวิเศษ,พระผู้มีพระภาคกล่าวสอนในตอนเช้า เย็นลงก็จักบรรลุคุณวิเศษ" โพธิราชกุมาร ทูลสนองด้วยความอัศจรรย์ใจตนเอง.
.
.
.
บาลี โพธิราชกุมารสูตร ม.ม. ๑๓/๔๗๒/๕๑๘.
ตรัสแก่โพธิราชกุมาร ที่ป่าเภสกฬาวัน, แคว้นภัคคะ




 

Create Date : 07 กันยายน 2555
0 comments
Last Update : 7 กันยายน 2555 6:20:37 น.
Counter : 1231 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.